{GOT7} : LUCKY ; markbamjack ☆

ลำดับตอนที่ #1 : ♥ - my lucky 1 -

LUCKY

                    สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่าน ผมชื่อแบมแบม กันต์พิมุกต์ ภูวกุล อายุ 17 อยู่ชั้นม.ปลายปีหนึ่ง พึ่งขึ้นม.ปลายได้ไม่กี่เดือนเองครับยังใสใส อิอิซ่าห์ หากสงสัยว่าพี่แบมมาแนะนำตัวทำด๋อยอะไร ก็ไรท์มันบอกพี่แบมก็ต้องทำครับเพื่อการเดินทางที่สดใสราบรื่นของตัวเอกอย่างพี่แบม ที่เรียกแทนตัวเองอย่างงี้คือพี่แบมแมนนะรู้ยัง ถึงส่วนสูงหน้าตาและแก้มมันจะไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่ก็เถอะครับ แต่ที่โรงเรียนสาวตรึมนี่ไม่จะพูด แต่ขอขี้โม้อีกหน่อยว่าผู้ชายมาจีบเยอะกว่าครับ .. กำแบเลยดิ พี่แบมก็ไม่รู้ว่าความหล่อของพี่แบมไปสะกิดซากฟอสซิลส่วนไหนของมัน แต่ยังดีที่พี่แบมมีบอดี้การ์ดส่วนตัวครัช มะแหหห สบายเลยดิ ถ้าไม่มีบอดี้การ์คสองคนนี้พี่แบมคงโดนฉุดทั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงเรียน ถึงแม้ว่าความหล่อและความดังของบอร์ดี้การ์ดส่วนตัวของพี่แบมมันจะมากกว่าตัวพี่แบมเอง แต่พี่แบมก็ขอหน้าด้านต่อไป พถถถ นี่มาบ่นอะไรครับเนี่ย หู้ววววไร้สาระซะจริง

“แบมลูก พี่ๆมาแล้วนะ!”

   อะไร .. ตายยากจังครับ จากเสียงตะโกนสามร้อยแปดสิบสามจุดสามสามของขุ่นแม่เมื่อกี๊พี่แบมก็รู้ทันทีว่าใครมา จะใครอีกล่ะจะมีใครอีกกกกกกกกก สองหนุ่มบอร์ดี้การ์ดของพี่แบมเองครัช วันนี้วันหยุดจะไปเที่ยวสวนสนุกกันครับไม่ใช่ไร มันมีสวนสัตว์ด้วยนี่ก็กะจะไปเยี่ยมญาติหน่อยครับ ลิงอ่ะครับลิง ขุ่นแม่เคยบอกไว้งี้ว่าพี่แบมมีญาติเป็นลิง พี่แบมก็ไม่ค่อยเข้าใจครับว่าหน้าตาหล่อๆอย่างพี่แบมนั้นมีญาติเป็นลิงตอนไหน

“ครับม๊าเดี๋ยวแบมลงไป”

ต้องตะโกนตอบก่อนที่ขุ่นม๊าจะโกรธกริ้วคิ้วขมวด ปล่อยให้ขุ่นม๊าคุยกับลูกรักกว่าของเขาไปซักพักครับ พี่แบมขอเสริมหล่อแปป

ก็อกๆๆ

ห้ะ ใคร ..

“แบม/แบม”

หืม พี่แบมเซทผมนานไปเหรอม .. ว่าแล้วก็พลิกข้อมือที่มีนาฬิกาลายคุมะมุมิที่ขุ่นม๊าซื้อให้มาดู หื้มมมม ครึ่งชั่วโมงเองงงงง ยังเซทไม่เสร็จเล่อะทำไมคุณพวกไอ้พี่ๆมันรีบกันจังครับ เบะปากรัวๆ บอร์ดี้การ์ดพี่แบมคือใคร .. อยากรู้อ่ะเด่ะ พี่แบมไม่บอกหรอกครับ 555555 แต่ถ้าปล่อยให้พวกมันเคาะต่อไปห้องคงพังแหล่มิพังแหล่ครับ ควรเดินไปเปิดประตูเดี๋ยวนี้

“ช้า”      บอร์ดี้การ์ดหนึ่งกล่าวด้วยหน้าตาเฉยชา ถ้าไม่ติดว่าหล่อพี่แบมถีบนานแล้วครับ หมั่นไส้

“พี่พึ่งมาไม่เป็นไรแค่ขึ้นมาดู”    บอร์ดี้การ์ดสองกล่าวด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส คนนี้พี่แบมก็หมั่นไส้ครับแต่ไม่เท่าไหร่ มันก็หล่อ แต่.. ไม่บอกครับมันกระทบตัวเอง

“ไอ่เชี่.ยต้วน กูรู้มึงพึ่งตื่นแต่ช่วยหน้าตาสดใสหน่อยดิว่ะ Just relax อ่ะเข้าใจป่ะ”

“กูไม่ได้ง่วงไอ้หวัง แต่มันอิสนอทมายสไตล์กูอ่ะเข้าใจป่ะ”

คือว่า เอ่อ … ทะเลาะกันทำไมครับ เออนั่นแหละครับ มาร์ค ต้วน กับ แจ็คสัน หวัง บอร์ดี้การ์ดของพี่แบม  พวกพี่มึงอยู่ม.ปลายปีสามครัช บ้านพี่มาร์คอยู่ทางซ้ายของบ้านแบม ส่วนบ้านพี่แจ็คสั้นอยู่ทางขวา บ้านพี่แบมก็อยู่ตรงกลางครับ เล่นตบแปะกันมาตั้งแต่อ้อนแต่อ่อน สนิทกันปานจะกลืนกินเธอทั้งตัวไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น(?) ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ถึงพี่แบมจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เวลาที่อยู่กับพวกมันแล้วพี่แบมโดนกลบความหล่อหมด

พี่มาร์คจะเป็นคนเงียบๆ .. เงียบเกินไปเวลาที่อยู่รร. แต่เวลาอยู่กับพี่หวังแม่งโคตรกวนตีนครับ แต่เวลาอยู่กับพี่แบมนี่ยิ้มตลอด ได้แต่สงสัยว่าพี่มันไม่ปวดกรามบ้างรึอย่างไร คนนี้ดูแลดีครับ แต่ไม่ค่อยตามใจพี่แบมเท่าไหร่ ต้องหน้าบูดหน้าเบี้ยวเดินสะบัดตูดไปหาอิพี่สั้นตลอด รายนี้ตามใจพี่แบมทุกอย่างครัช ป๋าสุดๆ เงินท่วมหัวอยากได้ผัวเป็นพี่แบมมั้ย #ผิดๆ เริ่มออกทะเลแล้วครับเฮ้ย เป็นคนขี้เล่นแต่ไม่เล่นขี้ กวนตีนเหี้ยๆ Just relax ตลอดเวลา คือพี่แม่งก็ชิวไปป่ะ พี่แบมเพลียมากครับบ่องตง

“พูดอะไรกันก็ไม่รู้ ไปๆแบมเสร็จแล้วรีบไปกันเหอะ”   ปากว่ามือดันหลังครับ ดันออกไปจากห้องอัน swag ของพี่แบมให้หมด เขินนะที่มีคนรู้ว่าห้องพี่แบมมีผู้ชายกกอยู่ -/- โปสเตอร์จีดีอปป้าครับไม่ใช่ไร พอดีว่าแฟนทาสติกเบบี้แอมสะโลนลี่โลนลี่อ่ะครับ เฮ้ยๆ ผิดเพลง

“เที่ยวกันให้สนุกนะลูก ดูแลน้องดีๆนะ”

  เดินลงมาก็เจอขุ่นม๊าเดินมาฝากฝังชีวิตพี่แบมไว้กับสองบอร์ดี้การ์ด .. คือพี่แบมโตแล้วป่ะม๊า =_=

“ครับม๊า! / ครับม๊า!”

“ม๊าค้าบบ แบมโตแล้วนะพูดยังกับแบมยังเป็นทารกน้อยที่พึ่งฟักตัวมาจากอสุจิ(?)”

“โตตรงไหนอ่ะเราน่ะ ทั้งหน้าตาความสูงกับสมองไม่เห็นจะโตเลย ..”

“โห่ม๊า……”  เดี๋ยวนะๆ บอกทีว่าเมื่อกี๊ม๊าไม่ได้หลอกด่าพี่แบม ..

“ไปๆ ไปกันได้แล้วลูกเดี๋ยวสวนสนุกก็ปิดก่อน”

    ขนาดขุ่นม๊ายังใช้ทฤษฎีเดียวกับพี่แบม ปากว่ามือดันหลังอ่ะครับนี่ก็ยังสงสัยว่ามันเป็นกรรมพันธุ์รึป่าวอย่างไร ไม่วายอิพี่ทั้งสองหันไปพูดออเซาะม๊า แหม พี่แบมหมั่นไส้มากครับนี่รู้ยัง

“เดี๋ยวแจ็คซื้อของมาฝากนะครับม๊า”

“ผมก็เหมือนกันครับ”

“จ้าลูกกก เล่นให้สนุกน้า”

   แล้วสามหนุ่มสามมุมสามความหล่อสามพ่อแม่ก็เดินจากบ้านอันเป็นที่รักมาแล้วครับ (บอกทำไม-_-) นี่พี่แบมก็ไม่ใช่เข้าใจว่าทำไมชอบให้พี่แบมยืนตรงกลาง  เวลาเดินมันเหมือนการเคลื่อนที่ของลูกคลื่นอะไรซักอย่างอ่ะครับ ไม่เข้าใจจริงๆ  ประเด็นอีกเรื่องคือพวกพี่มันขาวกว่าพี่แบมครับ นี่จงใจให้มันกลายเป็นทางม้าลายใช่ม้ะตอบ

“เฮ้ย แก๊งถนนใหญ่ไปไหนกันวะ”

เสียงคอหน้าหันครับ ไหน ไหนต้นเสียงงงง

“ฮายยยยยแจบอมซอยสาม”

“หวัดดี”

“ว่าไงครัชพี่บี”

   งง  งงอ่ะดิ เด็กหมู่บ้านนี้เขานิยมเรียกซอยที่ตัวเองอยู่ต่อจากชื่อครับ มันจำง่ายดี พี่บีซอยสามก็อยู่ซอยสามอ่ะแหละครับไม่ต้องมีอะไรสงสัย ล้ะที่พี่บีมันเรียกพวกผมว่าแก๊งถนนใหญ่ ก็บ้านพวกผมอยู่ติดถนนใหญ่ของหมู่บ้านไงครับจำง่ายสุดๆ ทั้งโลกก็มีเด็กหมู่บ้านนี้แหละครับที่เรียกกันงี้

“จะไปไหนกันวะ!!”

“พวกกูจะไปสวนสนุก มึงไปป่าววว !!”

“ไม่เว้ยขอบคุณ กูมีการบ้านนนน !!”

“โอเคเว้ย แล้วเจอกันนน !!!”

  คือเอ่อพี่มึงกูครับคือมึงเอ้ยมันพวกพี่มันเอ๊ะหืม จะตะโกนคุยกันหาพระแสงเลเซ่อทำไมครับ ทำไมไม่เดินมาคุยกันดีๆ หนวกหูโว้ยยยยยย -_-

พอล่ำลากันเสร็จก็ได้เวลาเดินทางต่อครับ เส้นทางของสามหนุ่มยังอีกยาวไกล ..

20  นาที ผ่านไป

  มันจะเร็วไปมั้ยครับ ถ้าพี่แบมจะบอกว่าพี่แบมถึงสวนสนุกแล้ว ก็ไม่หรอกโน๊ะเพราะมันเป็นฟิค ถถถถถถถถถถถถถถถ จริงๆแล้วตอนแรกกะจะเดินไปครับ แต่อิพี่สั้นมันเหนื่อย มันเลยวิ่งกลับไปถอยออดี้ของพี่มันออกมาแล้วพวกเราก็นั่งแอร์สบัยส์เย็นมว้ากกจนถึงสวนสนุก แต่ก็ควรจะทำนานแล้วป่ะวะ

เหมือนเดิมครับโอโจ้ด้วย  ป๋าของงานอย่าแจ็คสันหวังก็จ่ายค่าบัตรเหมือนเดิม โฮะๆๆๆ  แต่ไม่พี่มาร์คไม่รวยนะครับ พี่มันอ่ะรวยเงียบ ที่บอกไม่ค่อยตามใจแต่ซื้อให้ทีนี่แพงกว่าอิพี่สั้นอีกครับไม่อยากจะโม้  พอบัตรถึงมืองานวิ่งก็มาครับ ปรี่ไปยื่นบัตรให้ขุ่นพี่พนักงานสุดสวยโดยไม่รอพวกพี่มัน พี่โดนดุแน่ครับรู้แต่ก็ยังทำ เฮ้อว  ฮร๊ายยยย สวนสนุกของพี่แบมมมม เล่นอันไหนก่อนดีน้า

“แบมไม่ซนสิครับ”

“แบมอย่าดื้อ”

 นั่นไง ไม่ทันขาดคำ .. ว่าและว่าต้องโดนดุ ฮือ พี่ไม่ผิดนะ พี่แบมแค่ตื่นตาตื่นใจกันเครื่องเล่นเฉยๆ นี่กะจะไปเยี่ยมญาติในสวนสัตว์มุมโน้นด้วย ถ่ายรูปไปยืนยันกันขุ่นม๊าว่าพวกเราเจอกันแล้วนะ เห็นมั้ยพี่แบมไม่ผิด

“แบมก็แค่อยากเล่นเร็วๆ”   เบะมันเข้าไปครับปาก พี่แบมไม่ได้เป็นเด็กเอาแต่ใจนะแค่พี่แบมโดนพวกพี่มันตามใจตั้งแต่เด็กเฉยๆ

“พี่รู้แต่ถ้าแบมหลงกับพวกพี่ขึ้นมาจำไงครับ ขุ่นม๊าไม่ฆ่าพวกพี่ตายเลยป่ะ”

“เตือนรอบที่หนึ่ง”

  พี่สั้นอธิบายดีครับ โอเคพี่แบมเข้าใจถึงจะไม่อยากเข้าใจเท่าไหร่ แต่พี่มาร์คคำเดียวรู้เรื่องอ่ะครับ ฮอล

“ครับ ._.”

  ทำไมชีวิตของกันต์พิมุกต์น่าสงสารงี้ครับ จะซนเป็นเด็กใสใสก็ไม่ได้ผู้ปกครองโหด เบะปากรัวๆ   เดินดูเครื่องเล่นไปได้ซักพักก็มีสิ่งสะดุดตาพี่แบมแล้วครับ .. สำนักดูดวง .. ที่จริงพี่แบมก็ไม่ค่อยเชื่ออะไรพวกนี้หรอกครับแต่ดูไว้ให้มันเป็นข้อคิดเฉยๆ อยากดูจังเลยครับทำไงดี ถ้าขอพวกพี่มันพี่สั้นคงไม่ว่าไร แต่พี่มาร์คนี่ดิ จะทำอะไรทีนี่ต้องขอถึงสองด่าน พี่แบมไม่เด็กแล้วป่ะ ฮึ่ยยย

“แจ็คสานนนนน เก๊าอยากดูดวงง่ะ * - *”   ทำตาเปล่งประกายไว้ให้พี่มันอนุญาตครับ ไม้ตายสุดๆอ่ะงานนี้

“อื้ม เอาดิ J”   พี่สั้นยิ้มแล้วยีหัวผมเบาๆ เยสสสส ผ่านหนึ่งด่านล้ะครับ .. ด่านสองคือ เฮ้อว ขอไปนั่งทำใจใต้น้ำตกแปปครับ

“มาร์คคคคคค ขอเก๊าไปดูดวงน้า ; - ;” 

“-_- .. งมงาย”

 นั่นไง … ว่าล้ะเชียว .. งี้ต้องใช้ไช้ไม้ตายกว่า

“มัคคึอปป้าให้เค้าไปดูดวงนะนะน้า”   ขอสยองตัวเองสามวิครับ ที่ไม้ตายเป็นงี้เพราะตอนเด็กพี่แบมเคยเข้าใจผิดเรียกพี่มาร์คจากฮยองเป็นอปป้าครับ พี่มันชอบมันเลยไม่ให้เรียกฮยองแต่ให้เรียกอปป้าแทน -_-

“อืมๆ ให้ไว”   นั่นไง ได้ผล ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

เราสามคนเดินตรงไปที่มุมดูดวงของสวนสนุก กำลังจะเดินเข้าไปแล้วแต่พี่พนักงานข้างหน้ากันไว้บอกให้พี่แบมเข้าไปได้แค่คนเดียว งี้ก็มีหรอครับ ตอนแรกพวกพี่มันก็ไม่ยอมหรอก แต่สุดท้ายก็ยอม พอพี่แบมเดินเข้ามาขนก็ลุกซู่ววววเลยครับ ที่ดูดวงเหี้ยไรเนี่ยแม่งน่ากลัวกว่าบ้านผีสิงอีก

“ว่าไง”

 เฮือกกกกกกก ตกใจครับตกใจ เสียงมาจากไหนนน บอกพี่แบมทีครับว่าสวนสนุกหลอกพี่แบม ที่นี่คือบ้านผีสิงแต่ไม่ใช่ Horror ใช่ม้ะตอบบบบบ 

“เลิกกลัวเรื่องไร้สาระแล้วหันหลังมา”

  ได้ยินปุ๊บก็หันตามทีดิครับ ถ้าโดนมันหลอกขึ้นมาทำไง .. เอ๊ะ ตรรกะผิดรึป่าว พอหันหลังมาก็เจอผู้หญิงผมยาวยุ่งเหยิงมีเครื่องประดับกรุ้งกริ้งเต็มตัวไปหมด บอกทีว่านี่ไม่ใช่ปาล์มมี่แอบหนีงานมา

“นั่งลง”

“ครับ..”

“เอาล่ะคุณกันต์พิมุกต์ ภูวกุล ฉันจะพูดรวบรัดแต่ไม่ตัดตอนนะพร้อมฟังมั้ย”

 เห แม่หมอรู้ชื่อพี่แบมได้ไงครับ … พี่แบมไม่เคยเขียนชื่อจริงห้อยคอไว้นะ ว่าแต่พร้อมฟังอะไรครับ ยังไม่ได้ถามเลย อ่ะพร้อมก็พร้อม

“พร้อมก็ได้ครับ”

“คุณมีพี่ข้างบ้านที่สนิทสองคนใช่มั้ย พวกคุณโตด้วยกันมาความผูกพันก็ยิ่งมีมาก สองคนนี้ดีเพราะพวกเขาจะปกป้องคุณและช่วยเสริมดวงคุณไปในตัว แต่ใจคุณนั้นจะมอบความรักที่แท้จริงของคู่ชีวิตได้เพียงคนเดียวเท่านั้น และคนๆนั้นคือลัคกี้ของชีวิตคุณ แต่ฉันบอกไม่ได้หรอกว่าเป็นใครเวลาและใจของคุณเองเท่านั้นที่จะผูกดวงของคนนั้นให้มาติดกับคุณ และให้จำไว้ว่า คนๆนั้นคือลัคกี้ของชีวิตคุณ”

“เดี่ยวแม่หมอ คือ เอ่อ รู้ได้ไงครับว่าผมมีพี่เอ่อ แล้วเรื่องลัคกี้คืออะไร แล้วๆ..”

“ใจคุณรู้ดี J เอาล่ะ หมดเวลาของคุณแล้ว เชิญ ..”

“=[]=”

   อึ่งดิครับ เดินออกมาด้วยหน้าอึ้งๆ คือพี่แบมงงครับ เข้าไปยังไม่ทันพูดอะไร แม่หมอก็พ่นเอาๆ รวบรัดไม่ตัดตอนจริงๆ ส่วนพวกพี่มันก็ถามเอาๆว่าเป็นไง พี่แบมไม่ตอบครับพี่แบมไม่อยากตอบ ขนาดพี่แบมยังงงเล่อะ พอพี่แบมไม่อยากตอบพวกพี่มันก็เลิกเซ้าซี้ครับ ว่าแต่ลัคกี้ของพี่แบมนี่คือใคร พี่สั้นหรือพี่มาร์ค โอ้ยๆ ช่างมันเถอะครับ เลิกคิดแล้วไปเล่นเครื่องเล่นดีกว่า

“มึงพาแบมไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำแปป”

  เดินไปได้ซักพักพี่มาร์คก็พูดขึ้น  แล้วรีบวิ่งกลับไปทันทีไม่รอให้พี่แบมหรือพี่สั้นได้กล่าวอะไรซักคำ พี่มันคงปวดฉี่จริงๆอ่ะครับ ปล่อยพี่มันไปเถอะ     พอหันกลับมาตาพี่แบมก็ไปสะดุดกับป้ายข้างหน้าที่ชี้ทางไปห้องน้ำ ในเมื่อห้องน้ำอยู่ใกล้แค่นี้พี่มาร์คมันจะวิ่งกลับไปทำไมวะครับ .. คนหล่องง ช่างมันเถอะ

------------------------------------------------------------------------------

talk

ยู้วฮูวววววววว มาแล้วๆๆๆ มาลงก่อนสอบฮับ ปั่นสุดๆล้ะ คืองานค้างเยอะมากไม่ใช่ไร
เรื่องจะตั้งใจให้ถึงที่สุดครัช ปิดเทอมแล้วจะอัพบ่อยๆเลยสัญญา แต่ตัวมาอ่านตัวต้องเม้น
ด้วยนะ เก๊าไม่มีกำลังจายยยยย ไม่ขอตรวงสอบคำผิดอะไรเพราะรีบมาก ต้องเคลียร์งานครับท่ดๆ

เอ็นจอยรีดดิ้ง ติดแท็ก #พี่แบมลัคกี้ นะครับจุ๊บๆ ♥

© themy butter