คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 3
ค่ำคืนของวันเสาร์เช่นนี้ บรรดานักเที่ยวทั้งหลายสามารถปลดปล่อยจากความเหนื่อยล้าไม่ว่าจะเป็นการงาน เรื่องเรียน หรือครอบครัว
สถานที่ที่ขึ้นชื่อในหมู่นักท่องราตรีคงหนีไม่พ้น ‘ Cinderella Boyz Club’ ผับที่ขึ้นชื่อของเหล่าลูกคุณหนูผู้มีอันจะกิน คนที่จะเข้าไปได้นั้นจะต้องเป็นสมาชิกเท่านั้น เนื่องจากผับแห่งนี้มีการคุ้มกันที่เข้มงวด เพื่อความปลอดภัยของบรรดาไฮโซขาเที่ยวทั้งหลาย
แต่ก็มีพวกที่ชอบแหกคอก นำสิ่งของบางอย่างเข้ามาบ้าง ถ้าไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใคร เจ้าของร้านก็จะทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยผ่านไป
นักเที่ยวส่วนใหญ่จะติดใจบรรยากาศของร้าน การเปิดเพลงที่เร้าใจ ช้าเร็วสลับกัน และคืนไหนที่เป็นคืนพิเศษ ก็จะมีโชว์ที่ทางร้านจัดมาสมนาคุณให้กับลูกค้าเป็นอาหารตา
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดยังไม่ถึงครึ่งของเหตุผลที่แท้จริงของการมาเที่ยวที่ผับแห่งนี้ เพราะส่วนใหญ่ต้องการมาเจอหน้าเจ้าของร้านคนสวยที่แฟนหวงนักหวงหนา ถ้าไม่ติดว่าแฟนเจ้าของร้านหล่อปานเทพบุตร จุติลงมาเกิดนะ คงจะมีศึกวันชิงซินเดอเรล่าแน่นอน
แต่ในค่ำคืนนี้ ความสนใจของแขกทั้งหลายคงจะไปรวมอยู่ที่โต๊ะของชายหนุ่มรูปงาม ที่วันนี้ทำตัวกระดี้กระด้าเป็นพิเศษ เนื่องจากไม่ได้สังสรรค์กันมานานแล้ว สาวๆ คุณหนูไฮโซทั้งหลาย ต่างพยายามส่งสายตาเชิญชวน บ้างก็แกล้งเดินมาเบียด เอาหน้าอกมาเฉียดอย่างจงใจยั่วยวนเต็มที่ ไม่เว้นหนุ่มน้อยหน้าหวานที่รวมตัวกัน พลางส่งสายตาแข่งกับพวกสาวแท้อย่างไม่ยอมแพ้ .... ของอย่างนี้ใครดี ใครได้..... ยิ่งพ่อหนุ่มรูปงามทั้งหลายเป็นถึงเจ้าของธุรกิจชื่อดังๆ ทั้งนั้น ถ้าจับอยู่สบายไปทั้งชาติ ดูเหมือนคนในกลุ่มชายรูปงามจะรู้ตัวว่ามีคนคอยส่งสายตาให้ จึงได้ส่งความนัยผ่านสายตากลับไป
“เฮ้ยๆ ... ไอ้ปาร์ค ทำอะไร ระวังเมียเอ็งมาแหกอกเอานะโว้ย”
“หุบปากไปเลยไอ้คัง เอ็งจะพูดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทำไมวะ เดี๋ยวก็ได้โผล่มายกแก๊งค์หรอก” ยูชอนต่อว่าคังอินที่พูดถึงภรรยาที่เคารพ เดี๋ยวโผล่มา เผ่นไม่ทันกันพอดี
“ไม่มาหรอกครับพี่มิกกี้ เมื่อกี้ผมเพิ่งโทรหามินนี่ เห็นบอกว่าจะไปกินข้าว แล้วก็ดูหนังกันน่ะครับ คงไม่มาหรอกครับ เห็นว่าจะไปปลอบขวัญเพื่อนกันนะครับ” คยูฮยอน หนุ่มรุ่นน้องเพื่อนของคิบอมอธิบายให้คนทั้งกลุ่มฟัง
“แล้วเมื่อเช้าพวกเอ็งไปดูตัวมา เป็นยังไงมั่งวะ ไอ้ยุน” คังอินถามต่อ
“เอ้อ พวกเอ็งเตรียมตัวตัดชุดใส่ไปงานแต่งข้ากับคิบอมด้วยนะโว้ย เดือนหน้าที่จะถึงเนี่ยแหล่ะ ส่วนวันไหน เดี๋ยวข้าจะบอกอีกที”
“เฮ้ย!!!! จริงดิ นี่เอ็งจะสละโสดหรือวะ ใครวะ ใครเป็นคนโชคร้าย บอกมานะโว้ย” ยูชอนคาดคั้นบ้าง อยากรู้จริงๆ ใครจะเอาเจ้าพวกนี้อยู่หมัด
“คุณ
“หา!!!! อะไรนะครับพี่ยุน พี่พูดอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ” เยซองโวยวายทันทีที่ได้ยินชื่อคู่แต่งงานของยุนโฮและเพื่อนรัก
“ได้ยินไม่ผิดหรอก เยซอง พี่แต่งกับดงแฮ แฝดคนน้อง ส่วนเจ้าบอม แต่งกับทงเฮ แฝดคนพี่” บุคคลที่เหลือต่างหน้าซีด เมื่อได้ยินคำยืนยันจากลูกชายคนโตของตระกูลชอง คลาสโนว่าจะสิ้นลายก็คราวนี้เอง
“พวกเอ็งเป็นอะไรกันวะ นั่งหน้าซีดเชียว พี่คังกับพี่มิกกี้ด้วย เป็นอะไรครับ” คิบอมเห็นท่าทางของคนเหล่านั้น อดสงสัยไม่ได้
“ไอ้ยุน ข้าว่าเอ็งคิดผิดคิดใหม่ได้นะ ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่” คังอินบอกเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง
“ทำไมวะ พวกเอ็งเป็นอะไรเนี่ย พูดออกมาซิวะ มัวอมพะนำกันอยู่ได้” ยุนโฮบ่น เมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนรักที่เหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่พูด
“เออ ข้าจะเล่าให้ฟัง เรื่องมันเกิดตั้งแต่พวกเอ็งไปเรียนต่อเมืองนอก พวกข้ารู้จักสองแฝดนั่นเป็นอย่างดี โดยเฉพาะความแสบมีไม่จำกัดจริงๆ เอ็งรู้จักเมียข้าใช่ป่ะ จุนซูน่ะ เพื่อนสนิทของหนูด๊องเลย กว่าข้าจะฝ่าด่านสองอรหันต์นี้ได้แทบตาย ถ้าข้าไม่จริงใจกับจุนซูนะ ข้าคงถอดใจไปนานแล้ว” ยูชอนระลึกถึงความหลังครั้งที่ตามจีบโลมาน้อยแสนรัก
“ไม่ใช่แค่ไอ้มิกนะ พวกข้าทุกคนโดนมาแล้ว ทั้งเอาน้ำไล่สาด วิ่งรอบสนามฟุตบอล ปล่อยล็อตไวเลอร์มาไล่กัด ไหนจะไปใส่ไฟกับอาจารย์ให้งานพวกข้าเยอะๆ จะได้ไม่มีเวลามาจีบเพื่อนเค้ากัน” คังอินเสริม
“เท่านั้นยังไม่พอนะครับ ของผมโดนตามไปยังบ้าน เข้าไปพูดกับพ่อ แม่ผมนะครับ ว่าผมไปล่อลวงเพื่อนเค้าไปข่มขืน ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว แม้แต่มือผมยังไม่ได้สัมผัส จนพ่อกับแม่เกือบจะตัดผมออกจากกองมรดก”
คยูฮยอนบอกบ้างจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ยากจะลืมจริงๆ
“แต่คนที่โดนหนักที่สุดคงจะเป็นพี่ฮันน่ะครับ ก็อย่างที่พวกเรารู้ๆ กันอยู่แล้วว่า พี่ฮันเป็นมาเฟีย แต่ก็โดนเจ้าสองแสบถล่มซะไม่มีดี จนลูกน้องของพี่ฮันตั้งฉายาให้ว่าเลดี้มาเฟีย กว่าพี่ฮันจะจีบฮยอกแจติดนะพี่ ต้องให้อาป๊ากับอาม๊าของพี่ฮันบินห้ามประเทศมารับรองกันเลยทีเดียว
ส่วนตัวผมโดนน้อยที่สุด แค่เป็นเบ้คอยรับใช้หนึ่งเดือน พร้อมทั้งต้องชนะการประกวดร้องเพลงของประเทศเท่านั้นเอง” เยซองเล่าตามที่ประสบมาบ้าง
“เอ๋...? ทำไมเจ้าเยถึงโดนน้อยกว่าเพื่อนล่ะ” คิบอมที่กลายร่างเป็นเจ้าหนูจำไมถาม
“ข้าเคยถามนะ หลังจากที่คบกับเรียวแล้ว เรียวบอกว่า หนูด๊องแกล้งไปอย่างนั้นเอง อาจจะเป็นเพราะคนอื่นๆ โดนมาเยอะแล้ว คนสุดท้ายของกลุ่มเอาเบาะๆ พอ ข้าก็เลยรอดตัวไป”
“อืม... แต่พี่ว่า พี่พอจะรับมือไหวนะ พยศอย่างนี้พี่ชอบ”
“อย่าชะล่าใจไปไอ้ยุน พวกข้าขอเตือนด้วยความหวังดี เพราะสองคนนั่นมีวิธีการไม่เหมือนใคร ยิ่งรวมเมียไอ้วอนเข้าไปด้วยนะ รับรองพวกเอ็งสองคนไม่เหลือซากแน่ๆ” ยูชอนเตือนเพื่อนรัก ระวังจะเสียที่ให้สองแฝด
“เออ...ขอบใจที่เตือน ว่าแต่ไอ้วอนมันไปไหนวะ ทำไมยังไม่มาอีก จะได้ฉลองให้กับพวกข้าเสียหน่อย” ยุนโฮบ่นถึงเพื่อนรักอีกคนที่ป่านนี้ยังมาไม่ถึง
“ใครบอกว่ามันยังไม่มา มันมาตั้งแต่ร้านยังไม่เปิดด้วยซ้ำ” คังอินบอก
“ยังไงครับ ทำไมมาตั้งแต่ร้านยังไม่เปิด แล้วตอนนี้พี่วอนไปอยู่ที่ไหนอ่ะครับ” เจ้าหนูจำไมเริ่มปฏิบัติการอีกครั้ง
“ก็ผับเนี่ยของเมียมัน มันก็ต้องอยู่ดูแลกิจการของศรีภรรยามันน่ะซี่ เดี๋ยวโทรไปตามมันก็ลงมาเองแหล่ะ ยิ่งวันนี้เมียมันไม่อยู่ จะได้ปล่อยโซ่ลมสักวัน”
“เออๆ เอ็งรีบโทรไปตามมันลงมาจากหอคอยงาช้างได้แล้ว จะว่าไปแล้ว ก็คิดถึงไอ้ฮันกับไอ้ชินดง ถ้าพวกมันไม่ได้ไปจีน คงจะเฮฮามากกว่านี้แน่ๆ” ยุนโฮเร่งให้คังอินโทรหาซีวอน จะได้มาร่วมก๊วนหนุ่มโสดเฉพาะคืนนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงสองเพื่อนรักที่อยู่ต่างแดน
“อีกสองวันก็กลับมาแล้ว เอ็งไม่ต้องกลัวไอ้ยุน ต่อให้ภายในแก๊งค์มันไม่สงบยังไง มันก็ต้องกลับมาร่วมงานแต่งของเอ็งแน่นอน เชื่อปาร์คเถอะ”
.. .. ..
.. .. ..
“ว่าไงครับคุณ
“ไอ้บ้า ข้าจะแต่งงานนะโว้ย ไม่ใช่ไปออกรบ พูดมาได้ฉลองไว้อาลัย”
“มันก็เหมือนกันนั่นแหล่ะ ถ้าเอ็งแต่งงานกับสองแฝดนรกนั่น ท่านยมกวักมือเรียกพวกเอ็งไหวๆ แล้ว” ซีวอนแค้นฝั่งหุ่น นึกถึงเรื่องคราวที่โดนกีดกันแล้ว ฮึ่ม... มันน่าจับฆ่าหมกส้วมให้ตาย
“เฮ้ๆ อย่าบอกนะว่า เอ็งก็โดนเหมือนเจ้าพวกนี้ เมียก็ดุอยู่แล้วนี่หว่า ทำไมถึงโดนกับเขาด้วยล่ะ” ยุนโฮที่ยืมร่างของคิบอมมาชั่วคราว กลายร่างเป็นเจ้าหนูจำไมแทนซะนี่
“เฮ้ย!!! ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ เมียข้าไม่ใช่หมา ถึงเมียข้าจะร้ายแค่ไหน แต่เขาจะร้ายเฉพาะเวลาหึงเท่านั้น แล้วพวกเอ็งคิดดูนะ พวกเขาเป็นเพื่อนรักกัน สนิทกันรู้จักนิสัยใจคอกันดี
ไอ้สองแฝดนรกส่งมาเกิดนั่น วันๆ สงสัยไม่มีอะไรทำ ถึงได้คอยหาผู้หญิงสวย หุ่นดี มายั่วตบะข้าตลอด วันไหนเผลอไปแล้วซินมาเจอ ข้าแทบตาย”
“โอ้โห.. แล้วพวกเอ็งไม่คิดอยากเอาคืนบ้างหรือว่ะ” ยุนโฮพยายามหาแนวร่วมในการปราบพยศสองแฝด
“ไม่…!!!!!!!!” ห้าเสียงตอบออกมาพร้อมกัน ยุนโฮและคิบอมทำหน้างง ซีวอนจึงอธิบายให้ฟัง
“พวกข้าต้องขอบใจสองแฝดนั่นด้วยซ้ำ ถ้าไม่เป็นเพราะเขาไม่คิดหาวิธีต่างๆ มาคอยกีดกัน พวกข้าก็อาจจะยังไม่รู้ใจตัวเองด้วยซ้ำ
ตอนแรกพวกข้าแค่คิดว่าถูกใจคนๆ นี้ อยากจะควงด้วยสักพัก แต่สองคนนั่นทำให้พวกข้าเข้าใจว่า สิ่งใดที่ได้มาง่ายๆ เรามักจะไม่เห็นค่า ต้องใช้แรงกายและแรงใจ บวกกับความพยายามนั่นแหล่ะถึงจะเล็งเห็น แล้วเอ็งรู้มั้ยถึงเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมสองแฝดต้องกีดกันพวกเรา”
“เพื่อความสนุกไงพี่ หนูด๊องเคยบอกเรียวอย่างนั้น แต่ผมไม่โกรธเค้าหรอกนะ” เยซองบอก
“บ้านเอ็งซิไอ้เย กรณีแกน่ะ เพราะวุคกี้มาบ่นให้สองคนนั่นฟังต่างหาก ไม่ต้องทำหน้างง วุคกี้ก็เมียเอ็งนั่นแหล่ะ หนูด๊องบอกมาว่า วุคกี้มาบ่นให้ฟังทุกวันว่าเยซองมีความฝันอยากจะเป็นนักร้อง อยากเข้าประกวดสักครั้งหนึ่ง แต่ทางบ้านคัดค้าน สองแฝดก็เลยไปบุกบ้านไอ้เย แต่ไม่รู้ว่าพูดอะไรทำให้พ่อ แม่มันยอมให้เข้าประกวดได้ แล้วเขาถึงเอาใบสมัครการประกวดไปท้าเอ็ง รู้ไว้ซะ”
“จริงเหรอพี่ ขอบใจมากนะนางฟ้าด๊อง กระผมจะไม่ลืมบุญคุณในครั้งนั้นเลย”
“เฮ้ย... แล้วของข้าล่ะ ไหนจะไอ้มิก คยู ไอ้ฮันอีก แล้วก็เอ็งด้วยไอ้วอน เล่ามาให้หมดซิ เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่” คังอินท้วง โดยมีคนอื่นๆ พยักหน้าเห็นด้วย ไม่เว้นแม้กระทั่งยุนโฮและคิบอม
“กำลังจะเล่าเนี่ย อย่าเพิ่งขัดกันสิวะ ไอ้คังเป็นคนแรกที่กล้าเข้าไปจีบกลุ่มนั้น เอ็งก็รู้กิตติศัพท์ของพวกเราดีใช่ป่ะว่าเจ้าชู้กันขนาดไหน พวกนั้นกลัวว่าเอ็งจะคิดเล่นๆ กับทึกกี้ ก็เลยขอทดสอบอะไรบางอย่าง แต่...ฟังให้จบ อย่างเพิ่งขัด ขอเล่าทีเดียว เหนื่อยทีเดียวเว้ย
ข้าถามจากเจ้าตัวดีเองเมื่อสองวันก่อน ด๊องบอกว่าต้องการเห็นความจริงใจของไอ้คังมันว่าคิดจริงจังกับเพื่อนเค้าหรือเปล่า แล้วเอ็งก็สอบผ่าน แต่ผ่านยังไงข้าไม่รู้ เค้าไม่ได้บอก
อย่างที่เอ็งรู้ ตอนแรกที่พวกเอ็งคบกัน ทางบ้านทึกกี้มีปฏิกิริยายังไง แล้วเอ็งสงสัยไหม ทำไมอยู่ดีๆ คนพวกนั้นก็หายไป ไม่มารังควานพวกเอ็งอีก ฝีมือของสองด๊องเค้าล่ะ วาทศิลป์เป็นเลิศจริงๆ แต่ถ้าอยากรู้วิธีนะ ไปถามกันเอาเอง”
“ไม่เอาว่ะ รู้แค่นี้ก็ซาบซึ้งไปถึงไหนแล้ว”
“แล้วของข้าล่ะ ทำไมสองแฝดนั่นทำกับข้าอย่างกับไม่ใช่คนวะ” ยูชอนครวญ อยากรู้เหตุผลใจแทบขาด เมื่อไหร่มันจะบอก อุตส่าห์ไม่ขัดตอนมันพูดแล้วนะ
“ด๊องบอกว่า เอ็งน่ะคุณชายเกินไป นิสัยอย่างเอ็งอยู่กับโลมาน้อยไม่ได้หรอก เค้าถึงได้จับเอ็งไปเป็นคนรับใช้ไง แล้วเป็นไงตอนนี้ เอ็งหนักเอาเบาสู้ ไม่ติดนิสัยคุณชายแล้วนี่ แถมยังรู้จักใช้เงินด้วย ไม่ฟุ่มเฟือยเหมือนเก่า นั่นแหล่ะเหตุผล”
“ของผมล่ะพี่ ผมถูกข้อหาข่มขืนเลยนะพี่”
“แกน่ะเหรอไอ้คยู ด๊องบอกว่าแกอ่ะ หน้าหื่น ต้องกันไว้ดีกว่ามาแก้ทีหลัง เดี๋ยวมินนี่เสียตัวก่อนวัยอันควร ไม่เป็นผลดี เผื่อเอ็งฟันแล้วทิ้ง ให้ผู้ใหญ่รับรู้ไว้ เวลาเกิดอะไรขึ้นผู้ใหญ่จะได้ช่วยแก้ไข หรือว่าเอ็งอยากจะให้หนูด๊องจัดการเอง” คยูฮยอนส่ายหน้ายกใหญ่ ยินดีให้พ่อแม่ตัดออกจากกองมรดกดีกว่าถูกสองด๊องจัดการเป็นไหนๆ
“แล้วของไอ้ฮันล่ะ ข้าได้ข่าวว่าไปถล่มถึงเมืองจีนไม่ใช่เหรอ” ยุนโฮถาม
“ฮ่าๆๆๆๆ อันนั้นมันบังเอิญ กลุ่มนั้นเค้าไปเที่ยวที่จีน แล้วคนในแก๊งค์ไอ้ฮันมันไปรีดไถ่น่ะ พอถามว่าเป็นคนของแก๊งค์ไหน พอรู้เท่านั้นแหล่ะ พ่อเจ้าประคุณซัดซะไม่มีดี แถมยังไม่ฟังอะไรอีกต่างหาก
พอไอ้ฮันรู้ข่าวรีบมาที่เกิดเหตุนะ สภาพของลูกน้องมันแต่ละคนดูไม่ได้ คนไหนไม่สลบก็นั่งก้มหัวแทบจะติดพื้น โดยมีเจ้าสองแฝดนั่งหน้าเชิดอยู่ตรงนั้น พอเห็นไอ้ฮันนะ พ่อวีนแตก ตัดขาดลากฮยอกแจกลับเกาหลีทันที เดือดร้อนอาป๊ากับอาม๊าต้องมาเคลียร์ถึงเกาหลี ไอ้ฮันถึงได้โอกาสอีกครั้ง
ลูกน้องมันถึงตั้งฉายาให้ไง แถมยังแจกจ่ายรูปของทั้งกลุ่มให้ลูกน้องในสาขารับรู้ว่าห้ามแตะบุคคลกลุ่มนี้เป็นอันขาด
เป็นไงไอ้ยุน คิบอม ว่าที่ภรรยาของเอ็ง” ซีวอรสรุปความถาม
“สุดยอด อย่างนี้ซิยุนชอบ จะปราบให้พยศไม่ออกเลย”
“เฮ้ยๆๆๆ...ไอ้วอน เอ็งลืมใครบางคนในกลุ่มเราหรือเปล่า คนที่ไม่โดนขัดขวาง แถมยังสนับสนุนเต็มที่อีกต่างหาก” คังอินท้วง
“ใช่เลยไอ้วอน ลืมใครไปหรือเปล่า” ยูชอนช่วยเตือนความจำ
“ไม่ได้ลืมโว้ย แต่จะให้พูดทำไม อิจฉานะโว้ย เข้าใจป่ะ แม่งไม่ขัดขวางแถมจัดพานใส่ถวายให้อีกต่างหาก ลำเอียงเห็นๆ”
“ใครครับพี่ ผมงงนะเนี่ย” เจ้าหนูจำไมกลับมาแล้ว
“ไอ้ชินดงไง มันไม่ต้องทำอะไรเลย อยู่เฉยๆ ก็ได้น้องโบแจไปครอง”
“หา!!! แจจุงเนี่ยนะ คนที่สวยหวาน เหมือนนางฟ้า ทำอาหารเก่งพอๆ กับสองด๊องนั่นน่ะนะ” ซีวอนพยักหน้ารับ เมื่อสิ้นคำพูดของเยซอง
“ใช่..คนนั่นแหล่ะ พอข้าถามด๊องก็บอกว่า โบแจเป็นคนขี้อาย แต่แอบชอบไอ้ชินดงมาตั้งนานแล้ว ไม่กล้าเข้าไปหามัน ส่วนไอ้ชินดงวันๆ ก็ไม่สนใจอะไรนอกจากเรื่องกิน หนูด๊องเลยจัดให้ ไอ้ชินดงก็เลยสบายแฮ”
“โอ้โห!!!! มีวีรกรรมเป็นพ่อสื่อด้วย ยิ่งน่าสนเข้าไปใหญ่เลยครับพี่ยุน บอมตัดสินใจแล้ว เมียบอมต้องเป็นน้องด๊องเท่านั้น ตอนแรกแค่อยากจะเอาชนะเฉยๆ พอมาฟังอย่างนี้ หึหึหึ”
“ได้เลยน้องรัก เมียพี่ก็ต้องเป็นด๊องแด๊งเท่านั้นเหมือนกัน พวกเอ็งต้องช่วยข้าด้วยนะโว้ย ไปหาข้อมูลมาให้ข้า ขอแบบเยอะที่สุดเท่าที่พวกเอ็งจะหาได้เลยนะ คุณเพื่อนทั้งหลาย” บรรดาเพื่อนรักที่ฟังว่าที่เจ้าบ่าวพูดแล้ว ต่างส้ายหน้า โชคดีแล้วกันเพื่อนรัก
“เออ จะพยายามช่วยนะ แต่ไม่รับรองผลนะโว้ย .... มาๆ วันนี้เต็มที่ ปลดปล่อยกันสักวันนึง ส่งท้ายความโสดให้ไอ้ยุนกับน้องบอมหน่อย ยิ่งวันนี้โลมาน้อยไม่มาคุม พี่มิกขอฟรีสไตร์นะวันนี้ เอ้า...ชน”
×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø×Ø
ความคิดเห็น