คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Fic : Donghae - Eunhyuk :: เพื่อนรัก...รักเพื่อน ::
Fanfiction – เพื่อนรั...รัเพื่อน –
ิปเปอร์ : Donghae – Eunhyuk
12 ุมภาพันธ์
‘ ทเฮ นายเยอบใรมั้ย? ‘ อึนฮยอถามเพื่อนรูมเมทที่รู้ัันมานาน
‘ หืมมม? ิไถึถามเนี่ย นายอบใรอยู่อ่ะ ‘ ทเฮอบ้วยสีหน้าสสัย
‘ วามลับบ ันบอนายไม่ไ้อนนี้ แ่เี๋ยวนาย็รู้ อี 2 วันเอ รอหน่อยละันน ^^ ‘ อึนฮยอบอ้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
‘ อะไรอเ้า อ๊ะ! ริสิ อี 2 วันวันวาเลนไทน์นี่หว่า ‘ ทเฮนึในใ
‘ แล้วนี่เย็นนี้นายะินอะไรเหรอ เี๋ยวันทำให้ ‘ ทเฮหนไปถาม
‘ เอาอะไร็ไ้อ่ะ นายทำไร็ินอันนั้นแหละ ^^ ‘ อึนฮยอยิ้มแป้น
‘ นายนี่อารม์ีไปรึป่าวเนี่ยย ั้นินามยอนละัน ่ายี ‘ อนนี้น้ำเสียอทเฮูเย็นาึ้นเหมือนไม่พอใอะไรบาอย่า
‘ เฮ้! นายเป็นอะไรเนี่ยย โรธไรันอ่ะ ‘ อึนฮยอึเินมาหา
‘ ป่าวนิ ไม่ไ้โรธไรทั้นั้นอ่ะ ‘ ทเฮอบ อนนี้ทั้สีหน้า ทั้น้ำเสีย แสอออย่าัเนว่าไม่อใ
‘ ไม่อนน้า นะนะ ฮยอ้อน้า นะนะ ‘ อึนฮยอทำาแป๋วเหมือนลูแมวใส่ทเฮพร้อมพู้วยเสียหวานๆ ทำเอาทเฮหน้าแไปเลย
‘ ันะบอไ้ยัไว่าันหึนาย.. ะบอไ้ยัไว่าันอบนาย... ‘ ทเฮิในใ
‘ โอเๆ ไม่อนๆ ไม่โรธ้วย ไปๆไปทำรามยอนัน ‘ ทเฮว่า
‘ เย้ๆ ไปๆ ไปทำันเลยยย ^0^ ‘ ว่าบ อึนฮยอ็ับมือทเฮแล้วเินไปที่รัว
‘ ันะบอนายเมื่อวันนั้นมาถึ ถึแม้ันไม่แน่ใว่านายรู้สึยัไับัน แ่เพราะวามรู้สึที่มีมันเ็บไว้ไม่ไ้อี ถึแม้มันะเสี่ย ัน็ยอม ‘ อึนฮยอิในใ
13 ุมภาพันธ์
ร้านายอไม้
‘ ทเฮอ่า นายว่า่อสีาว/สีแ/สีมพู สีไหนสวย ‘ อึนฮยอถาม
‘ ันว่านะ สีแีว่า ‘ ทเฮอบ
‘ แ่ันว่าสีาว ึึึ ‘ อึนฮยออบพร้อมหันไปทำหน้าทะเล้น
‘ แล้วนายะถามทำไมเนี่ย - -“ ‘ ทเฮว่า
‘ พี่รับ เอาุหลาบาว่อนึนะรับ มาเอาพรุ่นี้นะ ‘ อึนฮยอบอแม่้า
‘ แล้วนี่นายไม่ื้อให้ใรเหรอทเฮ ‘ อึนฮยอถาม
‘ ันมาสั่ไว้แล้ว ‘ ทเฮอบ
‘ เฮ้!! นายะให้ใรอ่ะ บอันมั่ิๆ บอมั่ ‘ อึนฮยอถาม้วยแววามีวามหวั
‘ ไม่ไ้ๆ เี๋ยวพรุ่นี้นายรู้เอแหละน่า แฟร์ๆันน ‘ ทเฮถาม้วยสีหน้านิ่ๆ
‘ ให้นายนั่นแหละ บ๊อเอ๊ยย ‘ ทเฮิในใ
‘ ไปๆลับบ้านน สั่เสร็แล้วใ่มั้ยล่ะ?? ‘ ทเฮถาม
‘ ้าๆ ลับ็ลับ ‘ อึนฮยออบ้วยสีหน้าเ็ๆ
‘ แล้วนายะไ้รู้วามรู้สึอันสัทีนะทเฮ.. ‘ อึนฮยอิในใ
14 ุมภาพันธ์
โรเรียนแห่หนึ่
‘ อะไรอทเฮเนี่ยยย เ้าวันแรเลยนะที่หมอนั่นทิ้ให้ันมาโรเรียน ถ้าเอนะะไม่ปล่อยไว้เลยอยู ‘ อึนฮยอเินพึมพำทั้ๆที่ในมือถือ่อุหลาบ
‘ อึนฮยอ มีเรื่อ่วนแล้ววว ‘ อมินวิ่มาหาพร้อมพู้วยสีหน้าแื่น
‘ อะไรมิน ใเย็นๆสิ ่อยๆพู ‘ อึนฮยอบอ
‘ มีนเียนบอรันายในระานห้อเรียนอ่ะ ‘ อมินบอ ‘ ห้ะ? บอรััน ? ใรเียน - -? ‘ อึนฮยอถาม
‘ ัน็ไม่รู้เหมือนัน นายรีบำปูเร็วๆ แ่เอ๊ะ! อไม้่อนี้..หรือะเอามาให้ทเฮ ? ‘ อมินถาม
‘ ใ่ ันเอามาให้หมอนั่นแหละ ‘ อึนฮยออบ
‘ ยัไ็่าเถอะ รีบไปบนห้อเรียน่อนเถอะ ‘ อมินพูบ็ลาอึนฮยอึ้นไปบนห้อเรียน
‘ อให้เป็นนายไ้ไหม..ทเฮ.. ‘ อึนฮยอิในใ
ห้อเรียน
‘ ันส่นายหน้าห้อนะ นายเินไปที่ห้อเอละัน ‘ อมินบอ
‘ อบุนะ ‘ อึนฮยอว่าบึ่อยๆเินเ้าห้อเรียนแล้วมอไปรอบๆห้อ ึ่สะุาับระานำ ึยืนพึมพำอยู่นเียว โยไม่ไ้สนใ้านหลั
‘ ในห้อไม่เห็นะมีอะไรเลยนี่หว่า อมินหลอันัๆเลย ‘ โยที่ไม่รู้สึัวเลยสันิว่าทเฮยืนอยู่้าหลั พร้อมอุหลายสีแ่อสวย
‘ ไปีว่า อ๊ะ! ทเฮ นี่นาย...เอามาให้ันเหรอ? .///. ‘ อึนฮยอถาม้วยสีหน้าแระเรื่อ
‘ ให้นายนั่นแหละ ‘ ทเฮว่าบ็ุเ่าลรหน้า
‘ ทเฮ!! ไม่้อุเ่าแบบนี้็ไ้นี่นา ‘ อึนฮยอพู้วยน้ำเสียสั่นๆ
‘ ไม่เอา เี๋ยวไม่โรแมนิ ‘ ทเฮว่าบ ็ยื่น่ออไม้ให้อึนฮยอ
‘ ะ อบ อบุนะ .//////. ‘อึนฮยอึรับอไม้้วยสีหน้าเินอาย
‘ ันรันายนะอึนฮยอ รัมาลอ.. ‘ ทเฮลุึ้นยืน
‘ อ่ะๆ ันให้นาย .////. ‘ อึนฮยอยื่น่ออไม้สีาวสวยให้ทเฮ
‘ อบุนะ ‘ ทเฮบอยิ้มๆพร้อมเลี่ยแ้มอึนฮยอเบาๆ
' ัน็รันายทเฮ ‘ อึนฮยอพูเสียเบา
‘ อะไรนะ? ไม่ไ้ยินเลยอ่ะ ‘ ทเฮพูพร้อมทำสีน้าทะเล้น
‘ ัน รั นาย!! ‘ อึนฮยอะโนลั่น
‘ ัน็รันายเหมือนัน ' ว่าบ ทเฮ็ูบเหม่อึนฮยอเบาๆ
‘ ฮิ้ววววว รัันนานๆนะเพื่อนน ‘ เสียแวาเพื่อนร่วทห้อที่มาแอบูอยู่หน้าห้อ ยิ่ทำให้ทั้ 2 นเินยิ่ว่าเิม
ันะรัไปลอีวิอัน – อึนฮยอ
ันรันายที่สุและะรัลอไป – ทเฮ
- END-
เป็นไมั่เอ่ยยย ับฟิเรื่อนี้ >< สนุันมั้ยเอ่ยยย
เรื่อ่อไปไรท์เอร์ะลู่ WonTeuk น้าา เพราะว่ามีนอมาา ไรทเอร์็ัไปป >< รออ่านเรื่ออื่นๆ้วยน้าา
ิ-มันไ้้าา เพื่อเป็นำลัใให้ไรท์เอร์><
ความคิดเห็น