คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 9 : ผจญภัยดันเจี้ยนเหมืองร้างล็อคเนส จบ
Chapter 9 : ผภัยันเี้ยนเหมือร้าล็อเนส บ
ะาอ้าเอ๋ย…ไ้ผ่านมาพบับทรามเยแ่ลับไม่ล้าะเอื้อนเอ๋ย ไม่น่ารีบึ้นมาเลยยย~!!
“ใเย็นๆนะลูพี่นะ เหวอออ!!” ไลท์ถอยรูหลบาบู่อบอสั้นที่สามอย่าทุลัทุเล
“อยู่ให้มัน่าสิ..!” เาหมุนัวหลบาบยัษ์ที่ฟันรัวลมา นเห็นแ่เพียเส้นแสสีำไว่ไปมาเท่านั้น ไลท์ลอบื่นะหนไม่ไ้ เนรร้อยมนราถูเรียใ้ทันทีเมื่อั้ัวไ้ เวลาเสียสมาธิเนรร้อยมนราอไลท์ะหยุใ้านอัโนมัิ
‘บอสอมาบู่นัรบโรระู ระับ 80 พลัีวิ 40000/40000 พลัเวทย์ 25000/25000 ธาุมื’
“โห้! ระับ 80 !! แล้วพลัีวิับพลัเวทย์นั่นอะไรฟระ!!” ไลท์้มหัวหลุบ่ำ หลบพายุาบอมัน าที่ื่นระหนหายไปแล้วในอนนี้มีเพียวามื่นเ้นเท่านั้น
“ามมาๆ แน่ริ็ามมาสิโว้ยยย!!” ไลท์ะโนลั่นแล้ววิ่หนีระโลไปั้นที่สอารูที่เาสร้าึ้นมาทันที
…………………………………………………………………………………………………………………
“แฮ่ๆ!! เล่นเอาหอบเลยนะเนี่ย…” ผมมอึ้นไปที่รู้านบนแล้วยิ้มน้อยๆมันออาั้นัวเอไม่ะ…ไ้หรอรับ…!! ? !!
ึ!!
เสียบอสอมาบระโามลมา มันหันไปมอบอสั้นที่สอเล็น้อย ่อนทั้สอัวะระับอาวุธในมือเิน้าวับๆเ้ามาหาผมทันที
“ท่านพ่อ…ไม่ไ้ให้้ามาายที่นี่ใ่มั้ยรับ!!” ผมะโนลั่นเผื่อนที่ผมพูถึะรับรู้ ไม่มีเวลาให้อาลัยอาวร์่อโะา ผมลุึ้นยืนั้ท่าเรียมพร้อมทันที บอสั้นที่สอเรียเปลวเพลิสีำออมาเป็นร่าแยอีัวทันที ส่วนบอสอมาบเิน้าวเท้าเ้ามา้าๆ วาบไปมา้วยท่าทีล่อแล่ว วาสีแในเบ้าาลวโบ๋สีำูน่าสยอนบอไม่ถู…
“อโทษ้วยแ่้ออลำนวนู่่อสู้หน่อยละ…‘บอลแสหนาม สามสิบลู!!’ ”… “ปลปล่อย!!” บอลแสหนามนาเท่าลูบาสอผมทั้สามสิบลูพุ่เ้าโมีร่าแยอบอสุนพลทันที
ู้มม!!
ไม่้อลุ้นร่าแยอบอสุนพลโรระูสลายหายไปทันที บอทั้สอัวะัเล็น้อย ่อะั้ท่าเหมือนะเอาริ เปลวเพลิสีำลุิที่ใบาบอบอสทั้สอัว ผมไม่รอให้พวมันเป็นฝ่ายโมี่อนผมเรียบอลหนามแสใส่มันอีัวละสิบห้าลู แ่พวมันไม่ใ่ระอเหมือนร่าแยบอสุนพลยโล่ยัษ์อมันึ้นมาบัพร้อมทั้ฟาฟันสวนลับมาทันที ส่วนบอสอมาบนั้นวัแว่าบไว่ันไปมาเปลวเพลิวามมืลายเป็นโล่ั้นีนบอแสไม่สามารถผ่านไปไ้ ป๊า!! นี่นาโมีแรึ้นสิบเท่านะเฟ้ยย!!
…ถึแม้ไลท์ะโมีแรึ้นสิบเท่าแ่บอลเวทย์นั้นเป็นแ่เพียเวทย์มน์ั้นพื้นาน ยิ่มาเอับบอสที่ไ้รับพลัเพิ่มาันเี้ยน ึไม่สามารถทำอะไรไ้นั่นเอ
“ถึว่าันเี้ยนอยู่มาเป็นร้อยปี พึ่ะบุเบิไ้ถึั้นที่ 5!!”
ฮึบบ!! โล่เวทย์แสถูเรียใ้านรับารโมีอบอสุนพลทันที
ู้มม!!
เสียพลัโมีอันหนัหน่วัึ้น พร้อมับาบอบอสุนพลระเ็นหลุมือไปไล ัหวะนั้นเอบอสอมาบเ้ามาแทนที่ฟันลมาที่โล่เวทย์อผมไม่ยั้ นโล่เวทย์แสเิรอยร้าวและสลายไป
อุ๊บบ!! ฮ่า!!
ผมลั้นใใ้เวทย์ลมหมุนัวหลบรอามาบที่รวเร็วอบอสอมาบไ้อย่าหวุหวิ บอสั้นที่สอเมื่อาบหลุามือไป็ไม่ไ้ลนลานแ่อย่าใ มันทุบโล่ลมารๆราวนี้เปลวเพลิธาุมืรอบลุมไปทั่วทั้โล่
วืบบบ!!
“หายไปะ!!” าบธาุแสอไลท์ปราึ้น รั้นี้าบธาุแสนั้นเ้ม้นพอๆับอนสู้ับเสทรอย เวทย์มน์…แ็แร่ึ้นามวามมุ่มั่นอผู้ใ้ เมื่อไลท์ออาันเี้ยนไปเาะแ็แร่ึ้นว่า่อนเ้ามาไปหลายั้นเลยทีเียว…
ฟับ!!
เสียาบอผมแหวสายลมเ้าไปัหัวอบอสุนพลโรระู ร่าไร้หัวอมันยืน้านิ่่อนะสลายหายไป บอสอมาบไม่ไ้เือเนื้อร้อนใแ่อย่าใมันอาศัยัหวะที่ผมัารับเพื่อนร่วมันเี้ยนอมัน ปล่อยเปลวเพลิสีำลายเป็นลื่นาบแห่วามมืใส่ผมไม่ยั้
อ๊า!! ูมมม!!! ึ!!
ร่าอไลท์ปลิวระเ็นเหมือนว่าวสายป่านา ไประแท้ำเ้าับผนัอห้อยุบเ้าไปอีว่ารึ่เมร
“อั!!...” ผมระอัเลือออมาำโ สายาเริ่มพร่ามัว เนื้อัวมีแ่ร่อรอยอบาแผล โยเพาะอมีรอยแผลยาวูน่าลัว ผมัฟันล้วหยิบน้ำยาฟื้นพลัึ้นมาระทีเียวสามว ไม่ถึสิบวินาทีรอยแผล่าๆมีแสสีาวนวลส่อสว่าออมาเล็น้อย ่อนะหายไปพร้อมับวามเ็บปวลายเป็นเพียรอยแๆเท่านั้น ไม่้อบอ็รู้ว่าหายแ่ภายนอเท่านั้น แ่็ยัี… ผม่อยๆยันัวออาผนั้าๆ บอสอมาบวาบเล่นไปมาเหมือนไม่หยี่ระ มันะูถูันมาไปแล้วนะเฟ้ยย!!
“อโทษที่ทำให้รอนาน…เรามา่อยสอันเลยีว่าุระูผีสิ…” ผมเรียาบธาุแสออมาอีรั้ พร้อมับผนึเวทย์ลมระเบิไปที่เท้าพุ่เ้าไปหามันทันที พร้อมันนั้นบอสอมาบ็ระโ้วยาระูอมันเ้าหาผมเ่นัน
แร้ๆๆ!! แร้ๆๆๆ!!
าบธาุแสอผมไม่สามารถฟันผ่าาบเหล็ู่ผนึ้วยเปลวเพลิธาุมือมันไ้ เป็นเพราะัวมันเอ็มีธาุวามมืที่เ้ม้น้วยเ่นัน ผมฟาฟันับมันไปเรื่อยๆโยไม่มีใรเพลี่ยพล้ำ นในที่สุัหวะอผม็มาแล้ว มันโหมระหน่ำโมีผมไม่ยั้ วินาทีที่มันเื้อาบึ้นทั้สอมือะปิบัี ผมที่รอัหวะามๆอยู่แล้วระเบิพลัเวทย์อีรั้ พุ่ัวึ้นามมืออมันที่ยึ้นฟันผ่าร่าอมันเป็นแนวทแยทันที…
ับ!! ุบ!
เสียฝีเท้าอผมเหยียบลพื้นพร้อมทั้สลายาบธาุแสโยไม่หันไปมอ…อแอ็แพบ
“เปาะ…!”
ไลท์ีนิ้วเสียั ร่าอบอสอมาบที่ยมือ้าอยู่ บริเวหน้าอ่อยๆปรารอยรีเป็นแนวทแย ่วบนอมัน่อยๆหลุร่วออา่วล่า พร้อมับ่อยๆสลายหายไป
“เฮ้ออ!!...” ผมทรุัวลนั่อย่าหมแร วันนี้เอหนัริๆ เห็นที้อพับเรื่อะลุยันเี้ยนั้นอื่นไว้่อนแล้ว ไม่ไหวแ่ั้นสามยัะายหอ ้อฝึอีเยอะๆ แล้ว่อยเอันใหม่ ันเี้ยนล็อเนส!! อยูเถอะราวหน้า ันะไปให้ถึั้นสุท้ายให้ไ้…!!
…………………………………………………………………………………………………………………
“ั่มๆ แ๊บบๆๆ!!” ผมำลันั่ิน้าวพร้อมทั้รวสอบอในระเป๋าไป้วย
ระเป๋ามิิ ระับ C…
ระูนัรบโรระู 250 ิ้น
หัวใบอสนัรบโรระู 1 ิ้น
โรระูุนพลนัรบระู 100 ิ้น
หัวใบอสุนพลโรระู 1 ิ้น
าร์ นัรบโรระู ระับ E 10 ใบ
าร์ บอสอมาบู่นัรบโรระู ระับ D 1 ใบ
าร์ุนพลนัรบโรระู ระับ E 12 ใบ
ผลึเวทย์ ร่าแยเพลิทมิฬ ระับ C ธาุมื
ผลึเวทย์ ลื่นาบแห่วามมื ระับ C ธาุมื
ผลึเวทย์ พลัทำลายล้าแห่วามมื ระับ E ธาุมื
าบเหล็ ระับ C 1 เล่ม [พั]
-เ็นท์ 1 หลั -น้ำ 6 ว -ล่อเ็บวัถุิบ 1 ใบ –ล่อูไอเท็ม 1 ใบ -ุธรรมา 1 ุ -ยาฟื้นพลั - ีวิ 7 ว - มานา 10 ว -าบผุพั 25 –โล่ผุพั 23
เิน 6 เหรียเิน 900 เหรียทอแ
“อืมม….ั่มๆ ..ออส ออปอ๋ออ๊อยอะอัเอยอะ! เอ็! (บอส รอปอน้อยะมัเลยวะ เ!)…” [ไม่มีใรสอนหรอรับไม่ให้พูเวลาอินอ้าว เอ้ย ิน้าว:ไรท์]
หลัาทานเสร็ผม็เ็บอเรียมัวออาันเี้ยน ระับอผมระโา 57 ไปเป็น 67 อ้อผมระับ 57 เมื่อวานไรับที่ลุยับปาร์ี้อมิร่า อา พูแล้วอยาเอั อยาเห็นหูระ่ายนั่นระิิ๊ๆ ฟินนน!! อย่ารอ้าเลยรับ รับลับเมือีว่า เผื่อมิร่าะยัอยู่ที่เมือหลว ฮิ้วว!!
ผม้าวเท้าออาห้อบอส็้อพบับวามุน เมื่อเห็นนลุ่มให่ไม่่ำว่าสิบนยืนออันอยู่หน้าห้อบอส และทันทีที่เห็นผม…
“เฮ้ย! ไอ้น้อ ไ้อะไราบอสมาบ้าส่มาให้หม ถ้าไม่อยา…” ไอ้หัวโล้นัวให่ๆ ูท่าะเป็นหัวหน้าพูึ้นพลาทำท่าเืออ อุ้ย! น่าัวอ่า อย่าทำไรหนูเล๊ยย!! ถุยย!! ไม่ใ่ละ
‘หัวหน้าโร เอส้า ระับ 40 พลัีวิ 7500/7500 พลัเวทย์ 3000/3000 ธาุไฟ’
“ใเย็นนะรับพี่โล้น ผมไ้มาแ่หัวใบอสเท่านั้น...” ผมยมือทำท่ายอมแพพร้อมพูออไป
“นั่นละเอามา ไ้อีนี่หว่า หัวใบอสุนพลนี่ราาั้เป็นสิบเหรียเิน ฮ่าๆ” มันหัวเราะ พอพวลูน้อเห็นหัวหน้าหัวเราะ็หัวเราะามันเป็นแถบๆ
“ผมให้ไม่ไ้หรอรับพี่ ปล่อยผมไปเถอะนะผมไม่อยามีเรื่อ..แฮ่ๆ” ผมยิ้มพลาโบไม้โบมือ พอไ้ยินผมพูออไปเสียหัวเราะ็เียบลมัน้อมาที่ผมเหมือนะินเลือินเนื้อ เฮ้อ สสัยะไ้าร์โรไปายอีแล้วสิเนี่ย…
“ในเมื่อหาเรื่อาย็ายะ!!” ไอ้โล้นพูพร้อมับส่สัาให้ลูน้อสิบ อืมม สิบสามน วิ่เ้ามาล้อมผมไว้
“เฮ้อ! ผมำลัรีบ้วย ่วยๆายันไ้แล้วนะรับ…‘บอลเวทย์ไฟ’…” “ปลปล่อย…” บอลไฟเท่าำนวนอพวลูระ็อพุ่ออารอบัวผมแทบะทันที
ู้มมม!!
พวมันประมาทไปหน่อยที่ไม่ิว่าผมะใ้เวทย์มน์ไ้ อ่า ารแ่ัวอผมนี่เอสินะ ร่าอพวมันถูบอลไฟระเบิร่าแหละเละไปทันที
.
.
“เฮ้ย!! เป็นไปไม่ไ้” มันใ้บอลเวทย์ไ้เยอะนานั้นไ้ยัไ ไอ้นี่ไม่ธรรมาะแล้ว เห็นสภาพมันเหมือนูแย่ๆนึว่าานนี้ะหมูแล้วเียว
“อ้าว…็เป็นไปแล้วละรับ แ่ถึรนี้ผมปล่อยุไปไม่ไ้แล้วละนะ” มันั้ท่าเรียมสู้ทันที ผมผนึเวทย์ไปทั่วร่าพุ่เ้าใส่มันทันที แ่ไม่ไ้ระเบิเวทย์นะลัวมันายเร็ว ไหนๆ็มาแล้วเป็นู่มือให้หน่อยแล้วัน
โอ้! ใ้สนับมือ้วยแฮะแบบนี้็สวยสิ ร่าให่อมันัหมัรเ้ามาหาผม แ่ไม่ใ่หมัเปล่าๆ มันมาพร้อมับลูไฟร้อนแรพุ่ออมาาหมัอมัน ผมเบี่ยัวหลบเล็น้อย ผนึเวทย์ไฟแล้ว่อยสวนเ้าไปที่สนับมันทันที
เปรี๊ยะ!! ร๊อบบ!! “อ๊า!!”
แนอมันหัอผิรูปในทันที มีร่อรอยบาแผลาวามร้อนอไฟอผม เอิ่ม…โทษทีนะ ผมพึ่ะเยลอใ้ับมนุษย์น่ะ ้วยวามที่เป็นนมีเมา ิใาม ไม่อยาให้มันทรมาน ผมึเรียบอลไฟหนามออมาแล้วัารระเบิร่ามันนแหลเละ
“อา สวยามริๆ…” [เฮ้ยย! เอ็ลายเป็นSM ไปแล้วเรอะ!! :ไรท์]
ผมเินไปูาร์และไอเท็มอพวมันที่รอปอยู่ นอาาร์แล้ว็มีาบธรรมาระับ E สิบเล่ม สนับมืออีู่ โอ้เยี่ยมไปเลย ถือเป็นอวัเล็ๆน้อย่อนออาที่นี่ละนะ เมื่อไม่มีอะไรแล้วผมึไ้ออาที่นี่สัที
.
.
.
ผมเินทาโยารใ้เวทย์ลมบินลับเหมือนอนที่เินทามา แ่อนนี้็เริ่มะเย็นแล้วผมึไม่รีบเินทาเท่าไหร่ ระหว่าที่ผมบินไปเรื่อยๆามทานั้นเอ สายาอผม็เหลือบไปเห็นบวนรถม้าเทียมเวียนอเรียรายันอยู่ มีวันไฟพวยพุ่ออมาให้เห็นแ่ไล
…อา ะให้ผมลับเมือแบบสบายใไม่ไ้เลยสินะรับ
.
.
.
.
ปล. ยอแฟนลับเพิ่มึ้น วิว็เพิ่มึ้น ีในะ แ่็้อสลทันที …เมื่อเม้นไม่มี ไม่อบันสินะ ฮืออๆๆ อบุมารับเพื่อนๆที่อยเม้นเป็นำลัใให้ผม ถ้าไม่มีพวุผมน้อยไปไประโน้ำเล่นแล้ว ถุยย!!
ความคิดเห็น