เราและนาย พบรักครบรส (จบแล้ว)

ลำดับตอนที่ #7 : บุญสมชอบดื่มน้ำผักคะน้า

วันใหม่เริ่มจบลงวันเก่าและเอี้ยงเกาคางเล่นเหมือนพิษสุนัขบ้า แต่เจกำลังทอดไข่ดาวในบ้านของตัวเองเป็นเวลาสี่ชั่วโมงแล้วที่เข็มนาฬิกาไม่ได้วานขอให้เอี้ยงเกาคางในที่สงบเงียบแห่งนี้ สุดท้ายเจก็เบื่อ เขาเดินเล่นออกมาข้างนอกปูนซีเมนต์บ้านของหล่อน มากระชากคอเอี้ยงให้พาไปเที่ยวผับย่านสีลม พวกเขานับเงินในเข่งใบหนึ่งที่พวกเขาจะยกไปใช้จ่ายกับข้าวตอนเย็นกลางดึกสงัด นกพิราบโก่งคอหัวเราะและมีเสียงสุนัขเห่าที่ลำโพงของร้านขายของเป็นปลิดทิ้งที่เก้าอี้สีนวลๆเจี๊ยบลูกเจี๊ยบทอดกรอบ พอทั่งคู่ลอยเหาะมาถึงผับที่ต้องการก็พุ่งผลักบานประตูเข้ากระแทกดังโครม เปิดแล้วเห็นสภาพบรรยากาศข้างใน เพลงดิสโก้ตกยุค ชายหญิงโยกคอทุกคนทั้งเด็กทั้งคนชรา ที่นี่มีแม้กระทั่งเด็กเล็กและคุณแม่ให้นมลูก ตำรวจและนักการเมือง พวกนี้เป็นวัยรุ่นเอธิโอเปียยกชาติมาเดินพันในสนามมวยที่เจยกมาต่อยกับบุญสมเมื่อชื่นวันที่แล้ว บุญสมปลีกตัวออกมาจากผู้คนมายิ้มเยาะเขาทั้งสอง ยื่นเหรียญทองกีฬาให้เอี้ยง เอี้ยงไปซื้อเหล้าเป็นกระพรวน บุญสมสั่งน้ำผักคะน้า แต่ตำรวจที่นั่นถามเขาแล้วว่าทำไมต้องน้ำผักคะน้านั้นไม่มีคำตอบใดๆจากปากบุญสม แต่คำตอบเล็ดรอดออกมาจากกางเกงสัญชาติจาไมก้าแล้วเพราะน้ำส้มให้วิตามินบีรวมถึงแปดสิบล้านหน่วยยูเอสเอ ผับนั้นไฟดับ บุญสมและพวกเขาก็ดื่มน้ำผักคะน้าออกมาข้างนอกซึ่งยังพอมีแสงไฟจากริมถนน นกตกมาตายสองตัวและรถเหยียบซ้ำเติม กระดูกโผล่จากปีกส่งกลิ่นเหม็นเน่าเหมือนศพ จมูกพวกเขาทนไม่ได้ แต่บุญสมกลับอดทนเป็นท.ทหารเมื่อเขาเอาจมูกแทนปากดูดน้ำผักคะน้าหอมสดชื่น เพื่อนๆที่ร่วมทางกันมาวิ่งหนีทิ้งบุญสมและไปหาผัวคนอื่น ผู้หญิงอดได้ผัวเพราะเจกับเอี้ยงแต่งงานกันทั้งคู่ บุญสมจึงชอบน้ำผักคะน้ามาตั้งแต่บัดนั้น และเขาก็เดินข้ามถนน รถผ่านเฉียดหลายคันทำให้เกิดการชนกันวุ่นวายไปหมด  รถคันหนึ่งทำให้น้ำผักคะน้าหกจนบุญสมร้องไห้ด้วยความโกรธ ตดออกมาใส่รถคนนั้น และน้ำผักคะน้าก็กลายเป็นตด น้ำผักคะน้ามีให้บุญสมดูดตามเดิม จิตใจก็เริ่มดีขึ้นอีกหน่อย คว้าหลอดยาดมมาดมแล้วตายไปในโลกของธรณีที่ครอบครองสองสามเส้นด้าย