เราและนาย พบรักครบรส (จบแล้ว)

ลำดับตอนที่ #3 : ผู้ร้ายเอี้ยง

เจมาโรงเรียนสาย และกล่าวราตรีสวัสดิ์ทางโทรศัพท์มือถือตอนเที่ยงคืน พลังงานของผมเริ่มหมดลงเมื่อวันก่อนนักเรียนที่โดนระเบิดปรมาณูได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาทุกคน ผมถึงได้เอาถ่านสองเอไปลงเตาเผา สนิมมันก็ขึ้นมาเกาะสายสะดือทารก แค่นั้น

ผมมองห้องของผมที่เต็มไปด้วยเทพธิดาและอาวุธสงครามของปู่ เมื่อก่อนปู่เป็นทหารกินข้าวแกงที่ตักออกมาจากดินปืน เขาสวมรองเท้าหนังฟอกที่ทหารใช้ป้องกันการเลอะอึหมา ปู่ผมไม่เคยมีคำว่าแพ้เข้ามาในชีวิต เขาไปรบต่างประเทศ รบเสร็จก็กระโดดมายังเกาหลี ข้ามมาไทย เจเพื่อนผมมีปู่เป็นตุ๊ด เขามีย่าที่ตกทุกข์อย่างหนักเพราะปู่ของเขาไม่เคยเชื่อฟังสิ่งที่ย่าเตือนเลยว่าห้ามนอกใจไปรักคนอื่น ไม่งั้นป่าไม้นี้จะเดียวดายเป็นเพื่อนเป็นฝูงเครื่องบินเจทมาชนโลกาภิวัฒน์พัฒนาน้อยลง

และถ้าผมยังกล้ากลับไปโรงเรียนตอนนี้ผมจำเป็นต้องนำอาวุธสงครามของปู่ไปป้องกันตัวเสียแล้ว เพื่อนทุกคนมันแค้นผมที่ผมทำปรมาณูถล่ม โรงเรียนพังวันเดียวก็ซ่อมใหม่เสร็จแล้วโดยฝืมือช่างจากต่างดาว เขามาจากดาวยูเรนัส 

บุญสมมาเที่ยวที่บ้านผม ผมเชิญเขาอย่างดีด้วยการเอาปากคาบรองเท้าแตะมาปล่อยที่พื้นให้บุญส้มสวมขึ้นชั้นสอง ห้องนอนของผมยังคงเต็มไปด้วยเทพธิดา และอาวุธสงคราม ผมแกะสลักน้อยหน่า ทันใดก็ระเบิด บุญสมตาย ผมไม่ตาย ผมจึงนำศพบุญสมไปฝังในโรงเรียน และบอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า ให้เก็บไว้เป็นความลับ ไม่งั้นผมจะรักซะเลย

บุญสมจากไปแล้ว เจร้องไห้น้ำตาท่วมนองเมื่อเพื่อนคนหนึ่งเสียชีวิตในยามคับขัน เพราะเจไม่ได้เป็นผู้ฆ่าบุญสม เพื่อนๆก็มัวแต่คิดว่าเป็นฝีมือเจทั้งนั้น ผมกดดันสุดๆ จะไม่ให้เรื่องบุญสมไขคดีออก เพราะผมเป็นผู้ร้ายตัวจริงในคดีนี้ 

ทางด้านครอบครัวของบุญสม เขาได้เชิญแขกมาร่วมไว้อาลัยในงานพิเศษ แต่ในงานไม่ได้แปลว่ามีศพบุญสม เขาจัดไว้เพื่อระลึกเท่านั้น แต่ตัวผมเองก็ยังงงอยู่นิดๆ เมื่อผมกัดขนมปังแผ่นกลืนลงคอไปแล้ว ผมจะพยายามเอาตัวเองหนีออกจากงานนี้ให้รอดที่สุด เท่าที่เป็นไปได้แบบไก่เขี่ย

ทุกข์ทนทรมาณ ผมฝันถึงบุญสมทุกคืน เขาจะมาล้างแค้น คินนี้ถ้าฝันถึงอีก จะไปนำศพที่ฝังไว้ที่โรงเรียนกลับมาประกาศตัวเลย

และวันต่อมาศพหายไปแล้ว ผมตกใจจนเต้นระบำชะเอิงเอย มันหายไปไหนวะ ผมต้องไม่โดนจับได้ถ้ามีใครสืบความจริงเข้า ผมต้องรอด

และผมก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบ ข้างหลังเหมือนมีใครมองมาทางผม ผมพยายามหมุนตัวไปมอง นั่นคือบุญสม มันยืนกอดอก มันไม่ได้ตายจริง แย่แล้วถ้าบุญสมเอาเรื่องผมไปบอก ผมต้องโดนรุมกระทืบแน่ 

บุญสมหายตัวได้ ผมจะวิ่งเข้าไปจับก็จับไม่ทัน
แตรประจำโรงอาหารได้ประกาศเรื่องศพ

"นี่คือบุญสม ผมกลับมาแล้ว คนร้ายที่ฆ่าผมคือไอ้เอี้ยง"

บรรยากาศดั่งนรก สวรรค์ก็ไม่ปราณีสร้างเรื่องราวของผมเป็นหนังสือตำราที่มีเนื้อหาเรื่องผมฆ่าบุญสม แย่แน่ๆ ถ้าเป็นแบบนี้ผมต้องหนี

และแล้วผมก็วิ่งมาถึงประตูโรงเรียน ผมก็ไม่รอดเพราะบุญสมแอบเอาระเบิดปรมาณูมาวางในโรงเรียน เขาใช้ค้อนเหล็กเคาะปรมาณูทีเดียว ผมตาย ทุกคนก็ตาย 

ณ สวรรค์ชั้นต่ำ ผมเป็นวิญญาณที่กำลังเดินทางไปยังปราสาทแห่งหนึ่งไว้ให้วิญญาณมารวมตัว ผมเห็นบุญสม เขาอยู่ที่นี่ และคุยกับผมว่า เขาจะกลับไปเข้าร่างของเขา ผมก็ตามเขาไป