บุปผาผลิรัก (ผ่านการพิจารณา สนพ.B2S)
สามปีที่อยู่ชายแดน กลับมา ท่านยังพาอนุมาอยู่ร่วมบ้านอีกสองคน ยังจะหวังให้นางเป็นเช่นไรได้อีก นางดูแลครอบครัวเขา จวนแม่ทัพของเขา ลูกชายของเรา นางดูแลทุกอย่าง แต่เขากลับ....
ผู้เข้าชมรวม
442,836
ผู้เข้าชมเดือนนี้
68
ผู้เข้าชมรวม
442.83K
อัปเดตล่าสุด : 23 มี.ค. 62 / 17:33 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บุบผาผลิรัก
โดย ฉาดฉาย
สามปีแล้วที่ไม่ได้เจอหยางจื่อเจิน
กลับมาเมืองหลวงครั้งนี้ก็เพื่อรับตำแหน่งแม่ทัพใหญ่
เขาจะได้กลับมาอยู่เมืองหลวง
อยู่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพร้อมครอบครัวเสียที
สามปีที่อยู่ชายแดน กลับมาก็ยังกล้าพาอนุอีกสองคนกลับมาด้วย
หงหย่งเหิง ท่านช่างกล้าทำกับข้าและลูกได้ ข้าทั้งต้องดูแลพ่อแม่
ดูแลน้องๆของท่าน ดูแลทั้งบ้าน ดูแลจวนแม่ทัพให้ท่าน
หงหย่งเหิง ท่านคอยดูเอาเถอะ ระหว่างเรา ยังจะมีสิ่งใดเหมือนเดิมได้อีก
อนุอะไร จะให้เขาน่ะหรือรับอนุ แค่การที่ช่วยเหลือหญิงสาวสักคน
คือการรับเอาคนผู้นั้นมาเป็นอนุ เขาก็จะไม่ช่วย จะปล่อยให้ตายคามือโจร
หยางจื่อเจิน เมิน ไม่สนใจเขาเลย เพราะผู้หญิงที่เขาช่วยเหลือมา
เขาไม่เคยแตะต้องผู้หญิงพวกนี้ จะเรียกอนุได้อย่างไร ใครเป็นคนหาเรื่อง
นางไม่ชอบ เขาก็ไม่ชอบ งั้นก็เอาผู้หญิงพวกนี้ไปเผาทิ้งซะ
ผลงานอื่นๆ ของ - ฉาดฉาย - ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ - ฉาดฉาย -
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ตอนที่ยี่สิบ"
(แจ้งลบ)"ได้ ข้าตามใจเจ้า" นางอยากได้อะไร อยากทำอะไรข้าให้หามาให้ทุกอย่าง กองไว้แทบเท้านาง ถ้าสิ่งใดที่ข้าทำได้ก็จะทำ จะประคองนางเอาไว้ในสองมือของข้าทุกย่างก้าว หึ มู๋อ๋องคิดจะทำอย่างนี้ มอบไข่มุขราตรีมาให้ข้า ใช่ไม่อยากให้ลูกข้าเกิดมาหรอกหรือ มันจะมากไปแล้ว ข้ากับเจ้าอย่าญาติดี อย่ามาอยู่ร่วมโลกกันเลยจะดีกว่า ... อ่านเพิ่มเติม
"ได้ ข้าตามใจเจ้า" นางอยากได้อะไร อยากทำอะไรข้าให้หามาให้ทุกอย่าง กองไว้แทบเท้านาง ถ้าสิ่งใดที่ข้าทำได้ก็จะทำ จะประคองนางเอาไว้ในสองมือของข้าทุกย่างก้าว หึ มู๋อ๋องคิดจะทำอย่างนี้ มอบไข่มุขราตรีมาให้ข้า ใช่ไม่อยากให้ลูกข้าเกิดมาหรอกหรือ มันจะมากไปแล้ว ข้ากับเจ้าอย่าญาติดี อย่ามาอยู่ร่วมโลกกันเลยจะดีกว่า มู๋อ๋องหรืออวิ๋นเหยียนหาได้รับรู้ไม่ ว่าตนได้มอบของขวัญให้หงหย่งเหิงไม่ใช่การผูกมิตร แต่กลับสร้างศัตรูเพิ่มเข้ามาอย่างไม่รู้ตัว "ฮัดเช้ย ! .... ฮัดเช้ย ! ....ฮัดเช้ย !" อวิ๋นเหยียนจามสามทีติดๆกันจนต้องควักผ้าเช็ดหน้าออกมาซับและน้ำมูกน้ำลายที่กระเด็นออกไปใส่หน้าหยางกั๋วจงเต็มๆ "อะไรกัน ใครนินทาข้ากัน อยู่ๆก็คันจมูกจามติดๆกันแบบนี้" อวิ๋นเหยียนซับน้ำมูกและน้ำลายเสร็จก็โยนผ้าเช็ดหน้าทิ้ง "เจ้าว่าอะไรนะ หยางกั๋วจง ถึงไหนแล้ว" ชายหนุ่มหันมาถามหยางกั๋วจงที่สีหน้าเขียวคล้ำเต็มไปด้วยน้ำมูกและน้ำลายของอวิ๋นเหยียน อ่านน้อยลง
sirunya1994 | 11 ก.ย. 61
-
0
-
2
"ตอนที่ยี่สิบ"
(แจ้งลบ)"ไม่ ข้าไม่เจ็บ" แต่ข้าแสบตา เจินเจิน โอ้ย ข้าแสบตา หงหย่งเหิงไม่กล้าเอ่ยปากใส่หยางจื่อเจิน กลัวนางจะตกใจกลัว "ไม่เจ็บหรือเจ้าค่ะ แต่ทำไมท่านพี่ตาแดงๆ น้ำตาไหลหละเจ้าค่ะ" หญิงสาวถามเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของชายหนุ่ม ในใจสุดจะสงสารเป็นล้นพ้น นั่นทำให้หงหย่งเหิงแสบตาเข้าไปใหญ่ "ข้าไม่เจ็บ ข้าไม่ได้ร้องไห้" แต่ข้าแสบตา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว "เจินเจ ... อ่านเพิ่มเติม
"ไม่ ข้าไม่เจ็บ" แต่ข้าแสบตา เจินเจิน โอ้ย ข้าแสบตา หงหย่งเหิงไม่กล้าเอ่ยปากใส่หยางจื่อเจิน กลัวนางจะตกใจกลัว "ไม่เจ็บหรือเจ้าค่ะ แต่ทำไมท่านพี่ตาแดงๆ น้ำตาไหลหละเจ้าค่ะ" หญิงสาวถามเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของชายหนุ่ม ในใจสุดจะสงสารเป็นล้นพ้น นั่นทำให้หงหย่งเหิงแสบตาเข้าไปใหญ่ "ข้าไม่เจ็บ ข้าไม่ได้ร้องไห้" แต่ข้าแสบตา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว "เจินเจิน ล้างผมออกให้ข้าที ข้าแสบตา" ไม่ทันแล้ว ไม่ทันแล้ว หงหย่งเหิงจุ่มศรีษะลงในอ่างน้ำทันที หยางจื่อเจินตกใจเพิ่งจะรู้ความผิดของตัวเอง "ท่านพี่ ข้า ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจ" หยางจื่อเจินบอกน้ำเสียงสั่นเครือ หงหย่งเหิงโผล่หัวขึ้นมาจากอ่างน้ำ เอามือลูบหน้าอยู่สองสามทีก่อนจะหันไปยิ้มทั้งดวงตาสองข้างที่แดกเถือก "ไม่เป็นไรเจินเจิน ไม่โทษเจ้า" ไม่เป็นไรจริงๆ ข้าแค่แสบตา แสบตาจริงๆ อ่านน้อยลง
promkambrot | 10 ก.ย. 61
-
0
-
3
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ตอนที่ยี่สิบ"
(แจ้งลบ)"ได้ ข้าตามใจเจ้า" นางอยากได้อะไร อยากทำอะไรข้าให้หามาให้ทุกอย่าง กองไว้แทบเท้านาง ถ้าสิ่งใดที่ข้าทำได้ก็จะทำ จะประคองนางเอาไว้ในสองมือของข้าทุกย่างก้าว หึ มู๋อ๋องคิดจะทำอย่างนี้ มอบไข่มุขราตรีมาให้ข้า ใช่ไม่อยากให้ลูกข้าเกิดมาหรอกหรือ มันจะมากไปแล้ว ข้ากับเจ้าอย่าญาติดี อย่ามาอยู่ร่วมโลกกันเลยจะดีกว่า ... อ่านเพิ่มเติม
"ได้ ข้าตามใจเจ้า" นางอยากได้อะไร อยากทำอะไรข้าให้หามาให้ทุกอย่าง กองไว้แทบเท้านาง ถ้าสิ่งใดที่ข้าทำได้ก็จะทำ จะประคองนางเอาไว้ในสองมือของข้าทุกย่างก้าว หึ มู๋อ๋องคิดจะทำอย่างนี้ มอบไข่มุขราตรีมาให้ข้า ใช่ไม่อยากให้ลูกข้าเกิดมาหรอกหรือ มันจะมากไปแล้ว ข้ากับเจ้าอย่าญาติดี อย่ามาอยู่ร่วมโลกกันเลยจะดีกว่า มู๋อ๋องหรืออวิ๋นเหยียนหาได้รับรู้ไม่ ว่าตนได้มอบของขวัญให้หงหย่งเหิงไม่ใช่การผูกมิตร แต่กลับสร้างศัตรูเพิ่มเข้ามาอย่างไม่รู้ตัว "ฮัดเช้ย ! .... ฮัดเช้ย ! ....ฮัดเช้ย !" อวิ๋นเหยียนจามสามทีติดๆกันจนต้องควักผ้าเช็ดหน้าออกมาซับและน้ำมูกน้ำลายที่กระเด็นออกไปใส่หน้าหยางกั๋วจงเต็มๆ "อะไรกัน ใครนินทาข้ากัน อยู่ๆก็คันจมูกจามติดๆกันแบบนี้" อวิ๋นเหยียนซับน้ำมูกและน้ำลายเสร็จก็โยนผ้าเช็ดหน้าทิ้ง "เจ้าว่าอะไรนะ หยางกั๋วจง ถึงไหนแล้ว" ชายหนุ่มหันมาถามหยางกั๋วจงที่สีหน้าเขียวคล้ำเต็มไปด้วยน้ำมูกและน้ำลายของอวิ๋นเหยียน อ่านน้อยลง
sirunya1994 | 11 ก.ย. 61
-
0
-
2
"ตอนที่ยี่สิบ"
(แจ้งลบ)"ไม่ ข้าไม่เจ็บ" แต่ข้าแสบตา เจินเจิน โอ้ย ข้าแสบตา หงหย่งเหิงไม่กล้าเอ่ยปากใส่หยางจื่อเจิน กลัวนางจะตกใจกลัว "ไม่เจ็บหรือเจ้าค่ะ แต่ทำไมท่านพี่ตาแดงๆ น้ำตาไหลหละเจ้าค่ะ" หญิงสาวถามเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของชายหนุ่ม ในใจสุดจะสงสารเป็นล้นพ้น นั่นทำให้หงหย่งเหิงแสบตาเข้าไปใหญ่ "ข้าไม่เจ็บ ข้าไม่ได้ร้องไห้" แต่ข้าแสบตา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว "เจินเจ ... อ่านเพิ่มเติม
"ไม่ ข้าไม่เจ็บ" แต่ข้าแสบตา เจินเจิน โอ้ย ข้าแสบตา หงหย่งเหิงไม่กล้าเอ่ยปากใส่หยางจื่อเจิน กลัวนางจะตกใจกลัว "ไม่เจ็บหรือเจ้าค่ะ แต่ทำไมท่านพี่ตาแดงๆ น้ำตาไหลหละเจ้าค่ะ" หญิงสาวถามเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของชายหนุ่ม ในใจสุดจะสงสารเป็นล้นพ้น นั่นทำให้หงหย่งเหิงแสบตาเข้าไปใหญ่ "ข้าไม่เจ็บ ข้าไม่ได้ร้องไห้" แต่ข้าแสบตา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว "เจินเจิน ล้างผมออกให้ข้าที ข้าแสบตา" ไม่ทันแล้ว ไม่ทันแล้ว หงหย่งเหิงจุ่มศรีษะลงในอ่างน้ำทันที หยางจื่อเจินตกใจเพิ่งจะรู้ความผิดของตัวเอง "ท่านพี่ ข้า ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจ" หยางจื่อเจินบอกน้ำเสียงสั่นเครือ หงหย่งเหิงโผล่หัวขึ้นมาจากอ่างน้ำ เอามือลูบหน้าอยู่สองสามทีก่อนจะหันไปยิ้มทั้งดวงตาสองข้างที่แดกเถือก "ไม่เป็นไรเจินเจิน ไม่โทษเจ้า" ไม่เป็นไรจริงๆ ข้าแค่แสบตา แสบตาจริงๆ อ่านน้อยลง
promkambrot | 10 ก.ย. 61
-
0
-
3
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น