รักวุ่นยัยคุณหนู

ลำดับตอนที่ #2 : Part 2

            ~จะมีใครใครรัก คนหน้าตาอย่างฉัน ที่มันธรรมดา~~

            ใครโทรมาล่ะเนี่ย พึ่งจะตี 5 ครึ่งเองน่ะ โธ่เอ๊ย...ยังนอนต่อได้ตั้งครึ่งช.ม ฉันลุกขึ้นมาดูเบอร์โทรศัพท์ที่โชว์ขึ้นมา เบอร์ไม่คุ้นเลย โทรผิดมารึเปล่าน่ะ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงแม่จะด่าให้

“สวัสดีค่ะ” เอาเหอะจะใครก็ตามพูดเพราะไว้ก่อนเป็นดี

“สวัสดีครับ ^^”

            เอ่ะ เสียงผู้ชาย??

“ใคร...อ่ะค่ะ”

“อะไรกันจำผมไม่ได้เหรอ”

            หืม...ใครหว่า หรือว่าจะเป็นอ้อดัดเสียงมาแกล้งฉันเนี่ย แต่เสียงคุ้นๆแฮะ หรือว่า...

“ทะ ทีมเหรอ o_O”

“ถูกต้องน่ะคร้าบ ><”

“โทรมา เอ่ย รู้เบอร์โทรฉันได้ไงเนี่ย” เบอร์โทรฉันถือว่าเป็นของสงวนเลยน่ะ

“ก็เมื่อวานนี้ไงที่ผมยืมโทรศัพท์ฝ้ายมาน่ะ ผมโทรมาเข้าเครื่องผมเองแหละ เป็นไงแฟนเธอฉลาดม่ะ ^^”

“อะไร อะไร ใครเค้าเป็นแฟนนายไม่ทราบ อย่ามาพูดมั่วๆน่ะ เราเพิ่งรู้จักกันวันเดียวเอง”

            ถ้าฉันได้เป็นแฟนกับคนหล่ออย่างนายก็ดีสิ >< อย่ามาพูดหน่อยเลย เดี๋ยวได้เอามาเป็นแฟนจริงๆเลยนี่ ฮิๆ

“ฝ้ายไงแฟนผม เราเป็นแฟนกันเมื่อวานไงจ๊ะ ที่โทรมาเนี่ย ก็โทรมาปลุกฝ้ายแหละ ผมรู้น๊าว่าคุณนะตื่นสาย ก็เลยไปโรงเรียนช้าแทบทุกวัน”

            อ่า...รู้ได้ไงฟร่ะ -_-

“ง่า...”

“เอ้า! ลุกขึ้นไปอาบน้ำ เตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว แค่นี้น่ะจ๊ะ จุ๊ฟๆ ^3^”

            ตู๊ดๆๆ ตู๊ด

อ้าวเฮ้ย! ฉันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยน่ะ - - แล้วทำไงล่ะ จะนอนต่อมันก็ไม่ง่วงแล้วง่ะ...อาบน้ำเลยก็ได้ฟร่ะ

ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำพลางครุ่นคิดว่าทีมรู้ได้ยังไงว่าฉันนอนตื่นสายน่ะ...

            30 นาทีผ่านไปภายในห้องน้ำ  ฉันอาบน้ำเร็วมาก เพราะปรกติฉันใช้เวลาเกือบช.ม เลยน่ะ แล้วฉันก็ใส่ชุดนักเรียนที่แสนภูมิใจ

“ฝ้าย o_O ทำไมตื่นเช้าจังลูก” มี๊ฉันทักด้วยเสียงที่ตกใจ

“มี๊อ่า...เค้าจะตื่นเช้าไม่ได้เหรอ - -a” มี๊อ่าว่าเค้า

“แล้วจะทานเข้าข้าวไม๊จ๊ะ จะได้ให้แม่ครัวเค้าจัดให้”

“ไม่ล่ะค่ะ เค้าไปโรงเรียนเลยดีกว่า บ๊ายบายคร่า”

“รีบๆกลับมาน่ะจ๊ะลูก จุ๊ฟๆ ^3^”

            นี่มี๊ฉันไปจำคำพูดวัยรุ่นแบบนี้มาจากไหนกันเนี่ย...

            คนขับรถขักรถแล่นไปส่งฉันที่โรงเรียน โดยใช้เวลาไม่ถึง 20 นาที...ไปโต๊ะกลุ่มดีกว่า เหอๆๆ เป็นอย่างที่คิดไว้ว่าจะเจอใครนั่งอยู่ที่โต๊ะอยู่แล้ว ผักกาดกับปูเป้ รู้สึก 2 คนนี้จะคุยกันอย่างออกรสเรื่องเกมที่พวกมันไปเล่นกันมาเมื่อวาน

“(อรุณสวัสดิ์) เพื่อนๆ” ฉันทักทายเพื่อนทั้ง 2 ด้วยรอยยิ้มที่สดใส และทักเป็นภาษาจีน ที่ฉันได้ร่ำเรียนมา

            O_O หน้าผักกาด OoO หน้าปูเป้

เป็นอะไรกันย่ะ เห็นผีโผล่มาตอนกลางวันรึไง เฮ้ย!! แต่มันมองหน้าฉันยุนี่หว่า ไม่สิงั้นเปลี่ยนๆ เห๊นนางฟ้าลงมาโลกมนุษณ์รึไง หุหุๆ

“เป้ ฉันว่าเมืองไทยจะหิมะตกก็วันเนี่ยแหละว่ะ”

“ฉันก็ว่างั้นว่ะกาด ดีไม่ดีเกิดน้ำท่วมโลกครั้งที่ 2 เลยก็ได้น่ะ ไม่อาวว ฉันยังไม่อยากตายอ่า ToT”

            ยัยเป้พร่ามไปไกล นี่พวกแกเป็นฉันเป็นตัวภัยพิบัติรึไงกันฮะ

“ไม่เอาให้โลกแตกไปเลยล่ะ” ฉันพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้

            ~จะมีใคร ใครรักคนหน้าตาอย่าง...~~

มือถือฉันดังอีกแล้ว ใครโทรมาอีกละเนี่ย - - ฉันจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์ แต่ไอ้เพื่อน 2 คน มันก็จ้องฉันด้วยสายตารำคาญ T-T

“รับสิหนวกหู” 2 เสียงดังประสานกันขึ้นมา

            แต่ก่อนที่ฉันจะกดรับ สายก็ตัดไปก่อน

“ใครโทรมาละฝ้าย” เป้ถามฉัน

“สงสัยเค้าโทรผิดมั้ง ^^”

            จะให้ฉันบอกได้ไงล่ะ ว่าทีมโทรมา 2 คนนั้นจะรู้จักไม๊ล่ะเนี่ย...

“ทำไมไม่รับละฝ้าย?”

“ก็เค้าโทร...” ฉันกำลังจะหันหน้าไปตอบคนที่ถามฉัน...ปรากฏเป็นร่างชายหนุ่มยืนถือโทรศัพท์ทำหน้านิ่วอยู่

“ทีม!!”

            เฮ้ย o_O นี่ทีมมาอยู่โรงเรียนนี่ได้ไงอ่ะ นี่มันโรงเรียนพวกไฮโซน่ะ หรือว่านายก็รวยเหมือนกัน

“ฝ้ายใครอ่ะ” เป้ถามฉัน จะให้ฉันตอบว่าไงดีล่ะ T-T

“เอ่อ...คือ...คนนี้เป็น...” ฉันติดอ่างก็คราวนี้ล่ะ

“ผมชื่อทีมครับ ส่วนนี่ก็หนึ่งกับพีพวกผมอยู่ ม. 5/6 ครับ อ่อ! ที่สำคัญผมเป็นแฟนฝ้ายครับ”

            นายทีมแนะนำตัวเองเสร็จสับ ง่ะ...ฉันจะเป็นลม แต่เอ่ะ...กลุ่มนายเนี่ยหน้าตาดีกันทุกคนเลยแฮะ หน้ายังกับพวกดารานายแบบ ยิ่งโดยเฉพาะคนที่ชื่อหนึ่งน่ะ ทั้งสูงทั้งขาว ทั้งหล่อ ส่วนพีสงสัยจะเป็นลูกครึ่งจีน ตานี่หยีเล็กเชียว

“ฟะ แฟนฝ้ายหรอ” เป้พูดทำท่าตกใจ ฉันยังตกใจเลยเป้เอ๋ย

            ฉันอยู่ ม.4/6 ค่ะ โรงเรียนที่ฉัยอยู่เป็นโรงเรียนไฮโซอยู่ใจกลางกรุงเทพ เป็นโรงเรียนสห ตั้งแต่ประถมถึงมัธยม คนที่จะอยู่โรงเรียนนี่ได้ก็คงจะมีแต่พวกลูกคุณหญิงคนชายเท่านั้นแหละค่ะ

“ทีมน่ะทีม แกจะหาแฟน ทำไมถึงมาเอาพวกประธานนักเรียนว่ะ พวกเด็กเรียนก็งั้นๆ”

            หนึ่งพูดออกมา คำพูดไม่เข้ากับหน้านายเลยน่ะ ปากปีจอจริงๆ แต่คนที่มีน้ำโหมากที่สุดเห็นจะเป็นผักกาด ไอ้นี่ยิ่งชอบหาเรื่องคนอื่นอยู่ เป็นประธานนักเรียนได้ไงว่ะ

“-_- นี่นาย เป็นคนฉลาดแล้วมันหนักส่วนไหนของนายไม่ทราบ ไม่ยักรู้ว่าพวกเด็กเรียนจะเที่ยวไม่เป็น จะมีแฟนไม่ได้น่ะ”

            อาโห...เป็นไงล่ะนายหนึ่ง รสชาติคำพูดของประธานนักเรียน

ประธานนักเรียนของโรงเรียนนี้ ผู้ที่จะเป็นได้จะต้องผ่านการคัดเลือก (ผู้ที่ต้องการจะเป็นนั้นจะอยู่ม.ปลายขึ้นไป และต้องมีความสามารถคือต้องสอบได้ที่ 1-3 ของชั้น) แต่บังเอ๊ญ บังเอิญ ผักกาดมันได้ที่ 1 กับที่ 2 ไม่เคยต่ำกส่านี้ สลับกับคนที่ชื่อเดือน แล้วก็ได้รับการโหวตจากนักเรียนคนอื่นๆด้วย กาดนั้นได้คะแนนส่วนใหญ่มาจากผู้หญิง และกระเทยทั้งนั้น - -

“ฝ้าย มานี่มา”

            ทีมลากฉันออกมาจากวงสงครามของผักกาดและหนึ่ง และดูท่าทางเป้จะชอบพีน่ะ ท่าทางคุยกันคุยกันถูกคอแล้วสิ

 "เอ๋ แล้วนี่ผมลากฝ้ายมาตรงนี้มาทำไม๊เนี่ย" นารทีมถามอย่างงงตัวเอง

           อ้าวๆ พูดมั่วๆนี่หว่า - -

"อ่ะแหม ฝ้ายก็อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิครับผมล้อเล่นน๊า" 
"งั้นมีอะไรก็ว่ามาสิ แล้วมือน่ะปล่อยได้หรือยังฮะ" ฉันพูดพลางมองที่มือตัวเอง ที่อยู่ก็ถูกทีมกำไว้ แล้วทีมก็ค่อยๆ คลายออกอย่างช้าๆ
"โอ๊ะ! ขอโทษทีครับ ก็ที่ดึงมานี่น่ะ รำคาญไอ้หนึ่งมันน่ะ"
           อ่ะ!! งั้นฉันเห็นด้วย ยัยผักกาดก็เล่นข้ามรุ่นซะตั้งแต่วันแรกเลย

"คือว่า เย็นนี้ว่างไม๊ครับ ไปเดินเล่นกันไม๊"
           .....เอาไงดีแฮะ ไปดีหรือไม่ไปดี แต่แหมคนหล่ออุดสาชวนไม่ไปได้ไง >< แต่เพื่อความปลอดภัย ชวนไอ้เพื่อนบ้าๆเราไปด้วยดีกว่า
"OK  แต่ฉันเอาเพื่อนไปด้วยนะ"   

          ทีมเงียบสักพักแล้วตอบว่า
"ครับไม่มี ปัญหา งั้น 3 โมงครึ่งหน้าโรงเรียนน่ะครับ"
          พอทีมพูดจบ ก็ก้มหน้ามาหอมแก้มฉันอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งไปชวนเพื่อนๆกลับห้อง
          -///- อะ อายน่ะคนบ้า อยู่ดีๆมาหอมแก้มเค้าทำไมเนี่ย วุ้ย
"อะไรฝ้าย แค่นี้ทำเป็นหน้าแดง" ไอ้เป้แซว
          อ๊า >< ไอ้บ้าอย่าทักน่ะ แล้วฉันก็นึกขึ้นได้ว่าต้องชวนเพื่อนๆไปเดินด้วยกันวันนี่
"ผักกาดจร้า เป้จร้า เย๊นนี้ว่างไม๊ ไปเที่ยวด้วยกันหน่อยสิ ทีมเค้าชวนนะ"
          ผักกาด กับปูเป้พลางมองหน้ากัน เหมือนจะคิดช่างใจว่า จะไปเป็นกางขวางคอคู่นี้ดีไม๊ แต่เพราะว่าทีมเพิ่งชวนฝ้ายครั้งแรก ก็เลยตกลง
"อะไรว่ะ จะไปไหนกัน" บุ๋มพูดเมื่อเดินมาถึงโต๊ะกลุ่ม
"ทีมชวนไปเที่ยวจ๊ะ ไปด้วยกันน่ะ"ฝ้ายรีบชวนทันที แล้วรีบเล่าเรื่องทีมให้ฟังทันที
         อ้อ กับเดียร์ที่นั่งเงียบอยู่นาน ก็บอกกับบุ๋มว่า
"บุ๋มแกไปกัฝ้ายหน่อยเถอะ เดี๋ยวมันจะไปกัดใครเค้า"
        อ้อยิ้มให้กับเดียร์แล้วชูมือกันอย่างผู้ชนะ....ไอ้ฟาย
"ทำไมจะไม่ได้ละ ฉันว่างอยู่พอดี"บุ๋มตอบรับอย่างง่ายๆ