รักวุ่นยัยคุณหนู

ลำดับตอนที่ #1 : Part 1

In School

อ้อ ๆๆ ดูนี่สิ แบรนด์ใหม่เลยน่ะ ดูสิ สวยไหม?"                                             

ฉันวิ่งเข้าไปถามเพื่อนซี้ พร้อมด้วยกระเป๋าใบใหม่วิ่งโร่เข้ามา                            

"อีกแล้วเหรอว่ะ บ้านแกเนี่ยจะเปิดร้านขายกระเป๋าได้อยู่แล้วน่ะ เออ...แร้วก็ช่วยแนะนำตัวให้คนอ่านก่อนดิฝ้าย เดี๋ยวเค้าจะงงว่าแกเป็นใคร"                            

จริงหรอ ! อย่าเพิ่งรำคาญคนสวยอย่างดิฉันน่ะค่ะ

เริ่มแนะนำตัวก่อนก็แล้วกัน สวัสดีค่ะคนสวยอย่างดิฉันก็ต้องมีชื่อที่ไพเราะเพราะพริ้งแน่นอน (อ้อ : - - แล้วเมื่อไรจะบอกชื่อคนอื่นเค้าล่ะ ว่าแกชื่อฝ้ายน่ะ ห๋า!)

อ๊าค ไอ้อ้อ แกแย่งซีนฉันพูดได้ไงฮะ...อุ๋ย !! ลืมตัว ขอโทษค่ะ เอาจริงๆแล้ว ฉันชื่อฝ้ายค่ะ เพื่อนๆเรียกปุยฝ้าย แต่บางคนมานเรียก ปุกปุย อ่า.. (อ่ะ ชั้นไม่ใช่หมา 3 ตัวในเรื่อง Harry น่ะ)  นิสัยของฉันก็อย่างที่เห็นและค่ะ น่ารัก  ^^ ชอบของแบรนด์ทุกประเภท ตอนนี้ชั้นอยู่ม. 4 แล้ว พึ่งเปิดเทอมได้ไม่กี่วันเองน่ะเนี่ย

 "ไม่จริง ฝ้าย อ้อ o_O พวกแกมาถึงก่อนพวกฉันได้ไงว่ะ"

"ฉันน่ะจะถามพวกแกน่ะ ไอ้กาด ไอ้เป้ ไอ้บุ๋ม พวกแกไปไหนกันมา ถึงมาสายกัน นี่มันจะ 7 โมงครึ่งแล้วน่ะ"

"ฉัน(ตะโกนเล็กน้อย)ด่าพวกนั้น แหม ทำมาเป็นตกใจที่ชั้นกะอ้อมาก่อน"                   

"ไปรับประทานอาหารเช้ามาค่ะ คุณฝ้าย" ไอ้เป้พูดพร้อมชู 2 นิ้ว ไปกินยาชูกำลังมารึไง

"กระเป๋าใบใหม่อีกแล้วหรอฝ้าย สวยว่ะ"

"แว้ก!! O_O ไอ้เดียร์โผล่มาจากไหนว่ะ"

เฮ้อ...นึกว่าผีหลอกซะอีก ผมยาวเป็นบ้าเรยยัยนี่ แถมยังปล่อยผมมาอีกตั้งหาก T-T ฮือ ขวัญเอ๋ย...ขวัญมา มาหาเรียมเร้วว...

T-T ฮือ ขวัญเอ๋ย...ขวัญมา มาหาเรียมเร้วว...

"ไม่เห็น กรูจริงๆ เหรอไง นั่งอยู่ข้างๆ ไอ้อ้อนี่ไง"

อ้าว...หรอ ไม่เหงง่ะ โทษทีน๊าเดียร์

"ฉลาดจริงเพื่อนฉัน"

อ่า >< ไอ้กาดด่าว่าฉันโง่อ่า

"รีบไปเข้าแถวกันเหอะป่ะ"

ฉันรีบพูดต่อทันที แต่พวกๆเพื่อนของฉันมันไม่ขยับกันเรย แถมพวกมันยังมองหน้าฉันเหมือนกับตัวประหลาดงั้นแระ

"ไอ้โง่"

อ้อพูด T-T (หน้าฉัน)

"สติยังยุไหมเนี่ย ฝ้าย"

เดียร์พูด  T-T (หน้าฉันอีก)

"สงสัยต้อง Set up สมองใหม่แล้วมั้งฝ้าย"

คราวนี่ยัยเป้พูด T-T (แล้วก้หน้าฉัน)

"เมิงนี่ยังโง่ยุเหมือนเดิมเรยน่ะ"

ไอ้กาดพูด TT-TT (แงๆ แล้วก้หน้าฉันอีกแล้ว)

"ว่าเค้าทามไมอ่า ??"

เมื่อฉันพูดประโยคนั้นจบ มือหนักๆที่บวกแรงช้างสารของไอ้บุ๋มก็ฟาด 'เปี๊ยะ' มาที่กบาลฉัน

/โอ๊ย...โป๊งๆๆ ชึ่ง/

เฮ้ย!! นั้นเสียงสมองฉัน Set up ใหม่หรอน่ะ โห่ - - ดังเปงจังหวะเรย

"รู้แล้วใช่ป่ะ ว่าเราขึ้น ม.ปลาย แล้ว ไม่จำเป็นต้องเข้าแถวน่ะ เมื่อวานก็มาสายน่ะฝ้าย"

ไอ้บุ๋มพูดพลางส่ายหัวอย่างระอา

"ง่า... เข้าใจแร้วคร่า เพื่อนๆจร้า"

การเรียนวันนี้มันทำให้ฉันเหนื่อนหน่ายใจมากๆเรยล่ะ ทำไหมน่ะหรอ? จะใครซะอีกล่ะที่จะมากวนใจฉัน ถ้าไม่ใช่เพื่อน 5 ตัว (ขอย้ำว่า 5 ตัว เพราะไอ้พวกนั้นมันซนยังกะลิงจริงๆเรย ซนก่าลิงที่ลพบุรีซะอีก) สงสัยวันนี้ต้องไปช็อปให้สบายใจแล้วล่ะมั้ง ^^

"บ๊าย บายน๊า"

เป้ กาด แล้วก้บุ๋มมันลาฉัน เพราะว่ามัน 3 คน จะไปเล่นเกมกันต่อ (ไอ้พวกนั้นมันบ้าเกมมากๆเรย รุม่ะ)

"อ้อ เดียร์ ไปช๊อกานม่ะ"

"ไม่อ่ะ ไม่ว่าง"

สองเสียงจากสองสาว (พูดให้ถูก 1 สาว 1 ทอม) ประสานเสียงแทบจะเป็นเสียงเดียวกัน

"เราสองคนจะไปซื้อของกันที่ซีคอนน่ะ"

อ้อบอกฉัน.... งั้นฉันก็ต้องไปซื้อของที่เอมโพเรี่ยมคนเดียวอ่ะดิ ว๊าเซงเรยไม่มีใครไปถือของของเรยแฮะ (อ้อ+เดียร์ : หมายความว่าไงน่ะ ไม่มีคนถือของให่เรอะ! เห็นพวกฉันเปงคนใช้แกรึไง)

-อยากบอกว่ารัก รักเทอเหลือเกิน~~ แม้วันคืนล่วงเลย~-

เอ๊ะ! โทสับฉันดังนี่น๊า ใครโทมากันน่ะ??

"ฮาโหย๋ มี๊หรอค่ะ มีไรค่ะ....งืมๆๆ คร่า...จริงสิมี๊ วันนี้ฝ้ายกลับช้าน่ะ บอกคนขับรถให้มารักนู๋ที่หน้าเอมโพเรี่ยมล่ะกันน่ะ ตรงหน้าร้านขายอาหารเกาหลีอ่ะ แค่นี้คร่า บ๊ายๆ"

แม่ฉันอง โทรมาบอกว่าวันนี้จะกลับดึก ติดประชุมอยู่....เซงจริงๆ

In Emporiam

"ว้าวๆ สวยชะมัดเรย กระเป๋าโหลยติ๋งต๋อง สวยจังๆๆ พี่ค่ะ งั้นเอาใบนี่อีกใบค่ะ"

มีความสุขจังเลย การช๊อปแหลกแบบนี้ แต่เสียอย่างเดียวอ่ะ เสียอย่างเดียวจริงๆ เลยน่ะ ไม่มีคนมาถือของห้ายอ่ะ T-T ตอนนี้ของมันเต็มมือหมดแล้วอ่ะ กองตงนั้นอีกล่ะ เฮ้อ... ทามไงดี  และสายตาก็บังเอิญไปเห็นทอมกะดี้คู่หนึ่งยืนทะเลาะกันอยู่      ว๊าย  >< ทอมคนนั้นหล่อม๊ากค่ะ หน้าตายังกะผู้ชาย เท่ชะมัดเรยสูงก็สูงอ่ะ.... แต่เอ๊ะ!! รุสึกไปเปงรึเปล่านะ ทอมคนนั้นมองมาที่ฉันแว็บหนึ่งแระ แต่ฉันก็ยังคงหน้าด้านมอง 2 คนนั้นทะเลาะกันต่อไป (แหม เรื่องแบบนี้สนุกจะตาย) แต่...ทำไหมจู่ๆ ทอมคนนั้นชี้มาทางฉันล่ะ??  แล้วก็พูดอะไรบ้างอย่างกับผู้หญิงตรงหน้า ผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันทันที ว้าว! น่ารักเหมือนกันน่ะ (แต่น้อยกว่าฉันน่ะ โฮะๆๆ) แล้วทำตาเขียวเดินตรงมาที่ฉัน

อะไร...อะไร ?? เดินเข้ามาทำไหม อ๊า >< อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ตัวฉันไม่อร่อยน่ะ

"นี่เธอ... -_-"

ผู้หญิงคนนั้นตะเบ๊งเสียงมายังฉัน

ฉันจึงชี้นิ้ว ปามานถามว่าหมายถึงฉันหรอ  ??    -*-

"แล้วแถวนี้มีใครอีกรึไงย่ะ ทำโง่ไปได้"

"แล้วมีอะไรกะฉันหรอค่ะ"

ฉันถามด้วยคำพูดสุภาพ

"ยังจะมาถามแบบนี้อีกหรอ ยายหน้าด้าน แย่งแฟนคนอื่นไปยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกหรอ นึกว่าตัวเองสวยนักรึไงห๊ะ โธ่...ไม่มีปัญญาหาเองล่ะสิ ถึงได้มาอ่อยแฟนชาวบ้านเค้ายังงี้"

O_O อึ้งคับ อึ้งกิมกี่ เจ้เล่นพ่นออกมาเป็นชุดๆเรย เหนื่อยแทนน่ะนี่

สติ...ฝ้าย...สติ  

เดี๋ยวก่อนเมื่อกี้มันว่าฉันนี่น่า มันกล้าด่าคนอย่างฉัน..

"ยอมรับแล้วล่ะสิว่าแย่งแฟนฉันไปน่ะ หนอย..คงจะหน้าหนาพอทนเลยน่ะ ฉันด่าแล้วยังไม่รุสึกตัวอีก"

/เพี๊ยะ..../

ยัยชะนีหันหน้าไปตามแรงตบจากมือฉัน พร้อมกับ

"นี่ !! ยายชะนี ไม่มีปัญญาดูแลแฟนตัวเอง แล้วยังมาโทษว่าคนอื่นมาอย่งแฟนเนี่ยน่ะ รู้รึเปล่าว่าผู้ชายสมัยนี้เค้าหลอกฟันผู้หญิงแบบเธอกันทั้งนั้นแหละ ประเภทโง่ งั่ง ไม่มีปัญญา เห็นว่าหล่อหน่อย รวยหน่อย ก็คว้ามาทำผัวหมดน่ะ"

"กรี๊ดดดด....>< กล้าตบฉันหรอยัยหน้าด้าน อย่างนี้มันต้องเจอตบสั่งสอนกลับคืนสักหน่อยแล้ว"

ยัยชะนีเงื้อมือจะตบฉัน แต่แฟน(เก่า)ยัยชะนีคว้ามือยัยชะนีเอาไว้ก่อน

"ผมบอกคุณแล้วไงใหม่ ว่าเราไม่เคยเป็นอะไรกัน ผมมีแฟนแล้ว แล้วคนที่คุณจะทำร้ายก็แฟนของผมน่ะ"

ง่ะ - - ผู้ชายหรอกหรอ นึกว่าเป็นทอมซะอีก หน้าหวานเปงบ้าเรย อีตานั้นมายืนยุข้างหลังฉัน เอามือข้างหนึ่งจับไหล่ฉันไว้ อีกค้างก็คว้าข้อมือยัยนั้นไว้
กร๊สสสส....โดนคนหล่อจับไหล่ จับนานๆน่ะค่ะ ><

"ทำไหมค่ะทีม ทีมเหงนังนั้นดีกว่าใหม่หรอค่ะ นั่งนั้นไม่มีอะไรดีหรอกค่ะ ก็แค่แย่งแฟนชาวบ้านได้เท่านั้นเองน่ะค่ะ"

ยัยชะนีกอดแขนนายที่ชื่อทีม พลางบีบน้ำตา

นายที่ชื่อทีม สะบัดแขนออกจากยัยชะนี พร้อมพูดว่า

"เพราะผมไม่เคยชอบคุน เข้าใจไหม??"

"กรี๊ด...ไม่น่ะๆ"

ยัยหน้าชะนีกรี๊ดแล้วกระทืบเท้าไปมาหน้าร้าน...เอ่อ คนมองกันเต้มแล้วน่ะ

"ป่ะ ไปกันเถอะ" นายทีมบอกฉัน

"เอ่อ...เดี๋ยวก่อนสิ ช่วยฉันถือของหน่อย"

ฉันพูดแล้วเบ้หน้าไปยังถุงนับสิที่วางกองอยู่บนพื้น
นายทีมทำหน้าประมานว่า 'โอ้ว โห่ว เธอเหมามาทั้งร้านรึไงนั้น' แต่เขาก้ช่วยฉันถือ แต่ก็ยังเหลือให้ฉันถือบ้าง ด้วยเหตุผลที่ว่า [หนัก] สั้นๆ ได้ใจความ...

เราสองคนรีบเดินออกมาจากร้านนั้น ก่อนที่ยัยชะนีจะตามมา

"ขอโทดน่ะ" นายทีมพูดขึ้น

"ขอโทดฉันเรื่องอะไรอ่ะ -_-"

"เรื่องเมื่อกี้ไง เทอเกือบจะโดนตบแล้วน่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกน๊า ก็ฉันตบเค้าไปทีหนึ่งก่อนแล้วนี่น๊า ^^" ฉันพูดแล้วยิ้มนิดๆ

"เทอนี่ซาดิสม์จังเลยน่ะ" นายทีมพูดพลางเหล่ตา

เอ๊ะ ! ด่ารึชมเนี่ย....

เราสองคนจบการสนทนากันแค่นั้น ก่อนจะเงียบกันทั้ง 2 ฝ่าย
อึดอัด อึดอัด

แต่เอ๋! ทำไหมฉันต้องมาเดินกับนายนี่ด้วยล่ะ <เพิ่งรุหรอเจ้>
ตายแล้วถ้าเกิดเค้าทำอะไรมิดีมิร้ายกับฉันล่ะ กรี๊สส...ตื่นเต้นจังเรย ^o^

"ทานอะไรก่อนไหม" นายทีมกล่าวทำลายความเงียบ

"อ่ะค่ะ"ฉันตอบ แล้วเค้าก้เดินนำฉันเข้าร้านSwentsent

Swentsent ร้านยอดฮิตในหนังสือนิยายน้ำเน่าที่พระเอกกะนางเอกจะมานั่งกินอติมจ้องหน้ากัน ถ้าฉันทำกะนายทีม จะหาว่าฉันบ้าไหมนี่

"เอาอะไรดี เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง"

อื้ม มารยาทดีจังเรย คิดถูกน่ะเนี่ยที่ตามนายนี่มา

"บานาน่าสปิริตค่ะ เพิ่มวิปครีมกะอัลมอนล์ ^^"

ฉันสั่งโดยไม่ต้องคิด เมนูโปรดซะด้วย ดูเหมือนนายทีมจะสั่งหอคอยมากินน่ะ แต่สั่งทีเดียว 2 ถ้วยเรย ยิ่งก่าฉันอีกแฮะ....

"ไม่ถามอะไรหน่อยหรอ"

จู่ๆนายทีมก้พูดขึ้นมาทำให้ฉันที่กำลังอร่อยกับเวรี่ สตอเบอร์รี่หยุดการกินกลางคัน

"ถามอะไรล่ะ??" ฉันทำหน้างงๆ

"อะไรก็ได้ แนะนำตัวก่อนเปนไง"

ชื่อนายฉันรุแล้วล่ะย่ะ จะถามทำไมอีก แต่ถามหน่อยก็ได้

"แล้วนายชื่ออะไรล่ะ..? - -"

"เทอบอกชื่อเทอก่อนสิ ^^"

ไอ้บ้า..แล้วจะให้ฉันถามก่อนไปทำเพื่อ??

"ชื่อจริงบุษยารัตน์ ชื่อเล่นฝ้าย"

"อืม ชื่อคุนผมก้น่าจะรู้ยุแร้วล่ะถามไปงั้นแระ"

>< ตาบ้านายให้ฉันถามเองไม่ใช่รึไง เผลอแปปเดียวลายโรคจิตออกเรยน่ะ
ไม่พูดด้วยแร้ว...
ฉันจึงตั้งหน้าตั้งตากินไอศครีมต่อไป โดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

"ฝ้าย..?"

นายทีมเรียกฉัน สงสัยเหนฉันไม่พูดอะไรเรยมั้ง

"ใครใช้ให้นายเรียกชื่อฉัน ฉันยังไม่อนุญาติเรยน่ะ"
แหม...มันก้ดีใจนิสน่ะมีคนหล่อมาเรียกชื่อ หุหุ ^p^

"งั้นคุนเรียกผมว่าทีม ผมเรียกคุนว่าฝ้าย OK ไหม"

เค้าพูดพลางทำหน้าตาออดอ้อน ถ้าไม่ตกลงก้โง่ตายล่ะ ><

"ก้ได้ "

ฉันต้องเก๊กไว้ เพราะฉันเปนคุนหนู ^^

"ยืมมือถือหน่อยสิ"

"จะเอาไปทำอะไรอ่ะ" จะขโมบของฉันรึไง

"ยืมแปปเดียว โทสับแบตหมดน่ะ"
เค้าบอกอย่างนั้น ฉันคงไว้ใจได้น่ะ
ฉันจึงยื่นโทสับให้เค้าไป แล้วเค้าก็กดเบอร์ใครสักคน แล้วถือสายรอ ดูเหมือนว่าจะไม่มีคนรับน่ะ เค้าจึงยื่นโทสับคืนฉัน

"ไม่มีคนรับอ่ะ"
ทีงี้ล่ะถูด เดาข้อสอบทำไหมไม่ถูกแบบนี้บ้างน่ะ เซง
ฉันมองไปยังนาฬิกาที่โทสับ เฮ้ย!! 6 โมงกว่าแล้ว

"นี่นาย >< ขอบใจที่เลี้ยงไอศครีมน่ะ ฉันต้องไปแล้ว บ๊าบบายน่ะ"

เขาไม่ทันจะได้พูดอะไรฉันก็วิ่งแจ๊นออกมา เกือบลืมถุงใส่สมบัติแน๊ะ   

                      

---------------------------------------------

ขอโทษน่ะค่ะ ที่ต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องใหม่ แต่ว่าอัพใหม่เป็น 4 ตอนแล้วน่ะค่ะ ขอโทศจริงๆ คร่า U.U