ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : จักรวรรดิใหม่
ในที่สุ อาาัรอนันา็ไ้ผนวเอาอาาัร่าๆทั้น้อยให่ที่แวล้อมอยู่มาไว้ในรอบรอไ้นหมสิ้น อาทิ อาาัรเถมรู อาาัรละวิรั และอาาัรพะัม์
อาาเออาาัรอนันาไ้แผ่ยายออไปนไลสุา ้วยเหุะนี้ อาาัอนันาึสถาปนานเอึ้นเป็นัรวรริอนันา โยมีรุอนันาเป็นุศูนย์ลาทุสิ่สรรพ ส่วนอ์พระมหาษัริย์แห่อนันานับแ่บันี้ไป็ะมีพระยศศัิ์เป็นพระัรพรริ รอบรอัรวรริอันยิ่ให่
เ้าฟ้ามูรีทรเถลิถวัลยราสมบัิึ้นเป็นพระัรพรริอ์แรแห่ัรวรริอนันา ทรพระนามว่า สมเ็พระเ้าัรพรริมูรีมหารา ส่วนพระนาสุบินสวรร์ ็ทรไ้รับารสถาปนาาพระัรพรริมูรีให้ึ้นเป็นที่ สมเ็พระัรพรรินีสุบินสวรร์ นับแ่นั้นไปเมื่อหน้า
ในานพระราพิธีบรมราาภิเษและพระราพิธีราาภิเษสมรสนั้น ทารุอนันาไ้ัึ้นอย่าให่โมโหฬารระาราสมพระเียริยศเป็นยิ่นั ไม่ว่าะเป็นานหลวหรือานราษร์
ในส่วนานหลว็อาทิ านพระราพิธีบวสรวพระอัิพระบูรพมหาษัริยาธิราเ้าแห่อนันาประเทศทั้แปสิบเ็พระอ์ พระราพิธีลสรสนาน พระราพิธีลอพระวิมานมเียรมหาปราสาท และพระราพิธีทิ้ระาสวรร์ เป็น้น
ในส่วนานราษร์็อาทิ านเลิมพระเียริ านเลิมพระมหานร านเลิมพระราอาาัร านเลิมัรวรริ และานสโมสรสันนิบา เป็น้น
- - - - - - - - -
านสโมสรสันนิบา ึ่ทารุอนันาัถวายในืนวันที่เ็ ถัาวันพระราพิธีบรมราาภิเษและพระราพิธีราาภิเษสมรัสแห่พระัรพรริมูรีและพระัรพรรินีสุบินสวรร์
ภายในานล้วนรึรื้นไป้วยเหล่าแเหรื่อมามายหลายาิหลายภาษาาทั่วทุสารทิศ แลไปยัหนทาใ็เห็นแ่ผู้นแ่าย้วยอาภร์ประำาิที่แปลาหลาหลายสีสรรและรูปแบบสุอลัาร เสียสนทนาัอื้ออึอลไปทั่วท้อพระโรให่พระบรมมหาราวัอนันา
แสสีาอัมีมหาศาลที่บรราแเหรื่อทั้หลายสวมใส่มาล้วนล่อาผู้นเป็นที่ยิ่ ในำนวนแเหรื่อว่าห้าหมื่นนนี้มีอยู่ไม่น้อยที่เป็นเื้อพระวศ์ วิธีสัเุ็ให้พิาราาถ้วยสุราที่พวแเหรื่อผู้มีเียริทั้หลายถืออยู่ในมือนั้น
หาถ้วยสุราเป็นทอำ ็แสว่าผู้นั้นเป็นอ์ษัริย์หรือราินี หาเป็นถ้วยเิน็แสว่าเป็นพระบรมวศานุวศ์ และหาเป็นถ้วยทอแ็แสว่าเป็นส่วนที่นอเหนือออไปาสอประเภทที่ล่าวมาระนั้นแล
แลไปยัประูทวารท้อพระโร พลันนายทวารลั่น้อให่ราหนึ่ึะโน้อ
" ท่านสมิสาาบู าหมู่บ้านสมิสามาถึแล้ว "
แเหรื่อทั้มวล่าหันไปมอแรับเิุใหม่ที่เพิ่ะเินทามาถึ สมิสาาบูเินเ้ามาามทาพร้อมเหล่าสมุนมาหลาย เ้าพนัานสโมสรสันนิบาถือถาถ้วยทอแเ้ามอบแ่สมิสาาบู สมิสาาบูรับไป้วยไมรีิอันี เหล่าแหลายราย่าุบิบนินทาัน สรีสอผู้ที่อยู่ไม่ไลนัไ้เอียายเ้าระิบันว่า
" นี่หล่อน ว่าันว่าสมิสาาบูเป็นพวรัหลาเพศระนั้นแหนะ "
" เหรอ... ๊ายยย.. !! เพิ่สับ็รานี้ เห็นทีอิสรีใวิวาห์้วยระำลอฤู "
" แน่แท้เทียวนา เห็นลือ่อเนื่ออีว่าเยมีสัมพันธ์ทาวาาและายาับอ์รรราาษัริย์ละวิรัที่เพิ่ะพุ่หลาวลเหวไปเมื่อไม่นานมานี้ "
" อี๊...!! น่าอุบาทว์ "
" มารว่ามาอนันานี้ เห็นทีมุ่หมายอ์มูรีเป็นแน่แท้ "
" แย่ละสิ... ใระยอมไ้ "
" ไปทาโน้นันเถอะ "
บำ สรีทั้สอเินสืบบาทับๆลาายผ้าึ่ยาวระพื้นไปยัอีมุมหนึ่เพื่อุบิบัน่อ นายทวารท้อพระโรลั่น้อให่อีราพลาว่า
" ราทูมิประส์ะเอ่ยนามาเาะเทพธิาพร้อมอ์รัษ์ทั้ห้า "
เหล่าแเหรื่อหันไปแลอีรา มีบุลแปลประหลาหผู้ยืนอยู่ที่ประูนั้น พวเาแ่าย้วยอาภร์ยาวลาพื้นสีำสนิท บนศีรษะสวมหมวปีว้ามีผ้าแพรสีำอันบาเบาลุมอยู่หลายั้นนมอไม่เห็นใบหน้าว่าเป็นเ่นไร มรว่าเป็นบุรุษทั้หนระนั้นแล หนึ่ในลุ่มเินนำหน้าเ้าสู่ท้อพระโร้วยทีท่าออาน่าสะพรึลัว
เ้าพนัานสโมสรสันนิบาาะเนไม่ถูว่าะมอบถ้วยแบบไหนให้ี ึถือถาใส่ถ้วยทั้สามนิพลารีรายเ้าไปหา หาแ่บุลแปลหน้าลับเินผ่านเ้าพนัานไปโยไม่ไยีอันใเลยแม้แ่น้อย
มโหรีเรบรรยาาศในานะร่อย ึเปลี่ยนทำนอเพลาเิมือเพล สยบอสุราบาล เป็นเพล สรรเสริปทุมทอ เนื่อเพราะมีทำนอที่เย็น่ำว่า
มหาอำมาย์เออนันารีบรมายับุลลึลับทั้หนั้นพลาเอ่ย
" ้ออประทานอภัย มิทราบพวท่านเป็นผู้มีเียริาแห่หนใ "
ายลึลับผู้เป็นหัวหน้าเลยวาาอบ้วยนำเสียรึมและมีพลัอำนาน่าเราม
" เราเป็นเื้อพระวศ์าเมือเหนือ ส่วนเาทั้ห้าล้วนเป็นราอ์รัษ์แห่เรา "
มหาอำมาย์ไ้ฟัั่นั้น็โ้ำนับอย่า้าๆ่อนถอยหลัาไป
ภายในานสโมสรสันนิบานั้นเริ่มรึรื้นึ้นอีรั้ เมื่อทารุอนันาและรุเถมรูร่วมันัระบำสัมพันธภาพนาบสอวสุนธรา มาให้ามสำราแ่แผู้มีเียริทั้หลาย
มโหรีผสมปี่พาทย์และเรื่อสายบรรเลบทเพล ไอยราเี่ยวว ประอบนาร้อสอร้อยนเอื้อนถ้อยวามว่า
" ปพีู่ฟ้านภาาศ พระนฤมาศหมู่แมนแผ่นินอนันา เิับัวผัว็มาลอยาม ำะถามอ์อนุสริยเทวาว่าระไร รุเถมรูเี่ยว้อยร้อยวแล้ว พระแ้วเล้ารุอนันาถามท่านไท้ สุสโมสรห่อนเร้นทุเย็นไป หมู่ผไทเิหน้าทั่วฟ้าเอย "
บทเพลมโหรีและารร่ายรำระบำฟ้อนบลพร้อมันอย่าามยิ่ เหล่าแเหรื่อทิ้อไม้ให้เป็นำลัใพร้อมปรบมือให้นัสนั่นลั่นท้อพระโรพระบรมมหาราวัอนันามหาราธานีศรีัรวรริ
พระบรมราบัลลั์ทอมยุรามหาายีศรีโมุทสมุทรวิมาน
พระัรพรริมูรีและพระัรพรรินีสุบินสวรร์ เส็ประทับเียู่พระอ์ันเพื่อเป็นมิ่วัแ่านนี้ สอพระอ์ทรมีพระปิสันถารันอย่าลับๆว่า
" านเลี้ยโอฬารระาราริเพะฝ่าพระบาท "
" วโราสวโรม็สมแล้ว "
เบื้อล่า มุมหนึ่อาน สรีสอผู้ทีุ่บิบันอยู่แ่เบื้อ้นไ้หันมามอยัอ์ษัราอนันาพลาระิบระาบันอีรา
" นี่ รานรูว์ ันว่าอ์ัรพรริและัรพรรินีำลัปรึษาเรื่อบนพระแท่นบรรทมในรารีนี้เป็นแม่นมั่น "
" หวาหวั่นริ สหยูฟิน์ รานรูว์ว่ามันไม่ใ่เรื่ออเราเลยนะ๊ะ "
" วุ้ยยย !! ระไรไ้ ใรๆ็ปรารถนาันทั้นั้น ูเรือนายอ์มูรีสิะรู้ พระวรร่าามน่าูอออย่านั้น เหล่าสรีในาน่า้อมอันนเนรเป็นมันแผล็บๆ "
บำ รานรูว์และสหยูฟิน์ วาสายาูเหล่าสรีทั้หลายในานสโมสรสันนิบาแห่นั้น็พบว่า สรีบาน แม้ะมีสามีเป็นัวเป็นนแล้ว ็ยัแอบลอบมออ์มูรีในยามที่สามีนเอเผลอไผล พวหล่อนทั้หลายพาันอิาพระัรพรรินีสุบินสวรร์นอยาะห้ำหั่นพระนาเป็นิ้นแล้วโผผินแย่อ์พระัรพรริมูรีไปเสียนั่น
สมิสาาบูเินรไปยัพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามหาายีศรีโมุทสมุทรวิมานพลาหยุลรเพาะพระพัร์ึ่ราบทูลึ้นว่า
" อเะ พระอาามิพ้นเล้า ้าพระอ์ใร่อพระบรมราานุาิถวายัยมลแ่ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาททั้สอ อทรพระเริยิ่ยืนนานเป็นล้านปี ล้านๆปี วรมิวรแล้วแ่ะทรพระรุาโปรเล้าโปรระหม่อมพระเ้า้า "
" ยินีมา ท่านสมิสา "
พระัรพรรินีสุบินสวรร์รัสอบ
" เรา็เเ่นเียวัน "
พระัรพรริมูรีทรว่า แลสมิสาาบู็ราบทูล่อ
" ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาทมูรีทรหายเือ้าพระอ์ที่เยลัพาัวพระนาแ้วานาไปเ่นนั้นแล้วระนั้นหรือไม่พระเ้า้า "
พระัรพรริมูรีทรพระสำราึ่ทรเลยพระโอษ์แ้แ่ม
" นาแ้วานา็ายไปแล้ว ยัะมัวมาเือันเรื่อเ่าระไรไ้ มิสู่เรามาสานไมรี่อเนื่อให้ระเื่อินแนมหาัรวรริอนันามิีว่าระนั้นหรือ อีประาร อย่าไรเสีย หมู่บ้านท่าน็ระ้อยร่อยระิริ ิะมาหัหาอสุราอนันาอย่าเรา็อับเาเป็นแน่แท้ ้ำเราเอ็ไม่อยารัแผู้น้อยให้เป็นที่ิิน เพราะอาถูผู้นนินทารหาเอาไ้ หรือท่านเห็นเป็นอื่น ท่านสมิ "
สมิสาาบูไ้ฟัรับสั่เ่นนั้น็หน้าืไปพลัน พระัรพรริมูรีทรันอยู่ในพระหทัย พร้อมทรำริให้พระิว่า
..... หึ หึ ่าเหลือร้ายริ วาาเรา ูหน้าเาสิ อย่าับะปิโนสายธาราเย็นยัไยัั้น.....
" เอ่อ... เห็นทีเรา้ออวรายเราสัรู่ เิน้อหิสุบินสวรร์เสวนาับท่านสมิสาผู้ล้าผ้มีวิาเลิศล้ำไปพลาๆ่อน "
" เพะฝ่าพระบาท "
เพลาระนั้น สมเ็พระเ้าัรพรริมูรีมหาราทรผุลุึ้นาพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามหาายีศรีโมุทสมุทรวิมาน เ้าพนัานลั่น้อัย แลเหล่าพสนิารทั้มวลภายในานสโมสรสันนิบาแห่นั้น็พาันโ้ำนับ เหล่าทหารราอ์รัษ์ั้แถวรอส่เส็พระัรพรริลับสู่เพระราานั้นในโยพลัน
- - - - - - - - -
ห้อบรรทมอมาร์แม้นารีย์ศรีวัอนันามหาแม่ยั่วเมือระเื่อแนิน ผู้ึ่พระัรพรริมูรีทรพระราทานำแหน่แม่ยั่วเมือให้ แ่พระนา็ไม่มีสิทธิอันใที่ะไปออานสโมสรสันนิบา เนื่อเพราะพระัรพรรินีสุบินสวรร์ทรมีพระราประส์ำนหมายที่ะทรโเ่นแ่เพียพระอ์เียวโยมิมีผู้ใมาลบพระรัศมีอันแผ้า
เพลาระนั้น มาร์แม้นารีย์ลุาพระแท่นบรรทมมา พระนาทรอยู่ในุอันบาเบาปล่อยาย้านหลันยาวลาลู่ไปามพื้นราบระทั่พระนาเส็มานถึโ้ะเรื่อประทินพระโมอีมุมหนึ่อห้อระนั้นแล้วปลายายพระภูษา็ยัอยู่บนพระแท่นบรรทมนั้น
พระนาทรรีพระันีไปหยิบพระสามาพลาทรสาพระเศีอันยาวสลวยอย่า้าๆและนุ่มเนิบ ทรรัพระเศาอพระอ์ยิ่ว่าพระนบนพระพัร์เสียอี านั้นทรเพ่พินิพระพัร์อพระอ์ที่ทรใ้มหาวิาุรุานุาแปลเป็นใบหน้าอ์รรราาษัริย์ละวิรัเพื่อให้เ้าฟ้ามูรีทรหลใหลและเิพระอารม์พิศวาสื่ม่ำล้ำลึ
" เฮ้อ... ใบหน้าอ์รรราาสะสวยเ่นนี้นี่เล่า ระทั่ายาิอสุราอย่าเ้าฟ้ามูรี็ยัรั้พระหฤทัยเอาไว้ไม่อยู่ ้ารู้สึไม่เป็นัวอัวเอเลย อ์รรราาหนอทำ้าไ้ เหุไนอ์มูรีึทรหลรูปาย้าแ่ใบหน้า้อเป็นออ์รรราาเ่นนี้หนอ "
มาร์แม้นารีย์ทรหวีพระเศา่อไปโยทรหารู้ไม่เลยว่าำลัมีผู้ย่าายาเามาใล้ พระนายัทรรำพึรำพัน่อไปอีว่า
" เฮ้อ... ้าัเบื่อใบหน้านี้เสียแล้ว นึอยาะเปลี่ยนใบหน้าใหม่เสียให้มันรู้เรื่อ "
บัล...!!
" ะมัวเปลือน้ำลายไปไย ! "
เสียหนึ่วาึ้นที่มุมหนึ่ มาร์แม้นารีย์หันวับไปมอ พระนาแลเห็นราทูาเาะเทพธิาพร้อมเหล่าอ์รัษ์ทั้ห้าในุสีำยาวสวมหมวปีว้ามีผ้าแพรสีำอันบาเบาปปิยืนอยู่ ราทูเผยผ้าลุมหน้านั้นึ้นมานแลเห็นใบหน้าไ้อย่าเ่นั มาร์แม้นารีย์นัยน์าเหลือ้าในทันทีที่เห็นวหน้านั้น
" อ๊ะ !!!... ท่านอ์รรราา !! "
" เหล่าันทีพลีสวาททั้ห้า้วยนะ้า..... "
เหล่าอ์รัษ์ทั้ห้า่าพาันเผยผ้าลุมหน้าออเ่นันพลาว่า มาร์แม้นารีย์หันไปทารรราาพลาร้อ้อ
" ท่านเหวายไปแล้วมิใ่ฤา "
อรรราาำรัสว่า
" เหวนะใ่... แ่หาายวายีวาไม่ เนื่อเพราะบารมี้ามาล้น ทำให้วิายัไม่สลาย ้าร่วหล่นลารารถไป็พบว่าเบื้อล่าแห่หุบเหวนั้นเป็นธารน้ำหลาแลไ้ัลาร่า้าออสู่ท้อทะเล็พลันประสบับพวเหล่าันทีทั้ห้า "
" แล้วพระอ์็ไ้ฝึวิาาัมภีร์เทพธิา ่อนะทรแปลายาเป็นันทีเ่นเียวับพวเรา "
หนีรูหันมาล่าว ในะที่มาร์แม้นารีย์นัยน์าเหลือพลาร้อ้อ
" หา !!... ทรเป็นันที !! "
" ถู้อ... ทั้นี้็เพื่อะไ้มาเสพสวาทับมูรีอย่าแท้ริ "
อึรรราาทรหันมาทามาร์แม้นารีย์พลารัส้วยพระสุรเสียเ้มึ
" หึ หึ ส่วนเ้า... ถึรานี้็หมประโยน์อันใแ่้าแล้ว "
บำ ทั้ห็ยับายรมายันาโยพลัน
" อ๊ะ !! ท่าน ะทำอันใ้าน่ะ "
" ็ะห้ำหั่นเรือนร่าหล่อนนะสิ๊ะ "
" อ๊ะ ! อย่า.. อย่า.. อย่านะ "
บำนา อ์รรราาและห้าันทีพลีสวาท็รี่ันู่โมห้ำหั่นีรันฟันแทเรือนร่ามาร์แม้นารีย์พลายี้ใบหน้าและเศานเละเทะเฟะฟอนนหาำไ้ไม่ว่าเป็นผู้ใมา่อนเ่า
เสียหัวเราะอเหล่าบุลทั้หลายัอึนึไปทั่ว
* * * * * * * * *
บอนที่ 39 โปริาม่ออนที่ 40
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น