ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : จัดหนักนางหน้างาม
ภายในห้อบรรทมออ์หวหลั เหล่าอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้า่าพร้อมใันมาประุมปรึษาหารือันเรื่อารำัาวเถมรูที่มาเยือนรุอนันาในรานี้
" เราะทำเ่นไรัน่อไป "
อ์หวหลัรัส
" รานี้เป็นไ้สนุันอีรานะสิเ้า "
อ์หนีรูทรว่าบ อ์อื่นๆทรหันมาแล
" หา... !! "
" มิไยพวเราไม่สัหารบรราสรีเถมรู้วยวิธีแปลๆ ัเ่นที่ระทำับนาำนัลอนันาทั้หลายเล่า "
" น่าลอ "
อ์หนีรูรัสบ อ์ถูไถทรเอ่ย
" หมายปอนั "
อ์ไ้เนินทรเห็นพ้อ
" ประัษ์แ่าแล้วอย่า้าไย "
อ์เพลินพวทรยิ้ม
" ไปันเถอะ "
อ์หวหลัรัสบ เหล่าอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้า็ทรวิ่เริร่าไปยัท้อพระโรโยทันวัน
- - - - - - - - -
ท้อพระโรแห่อนันา
บรรา้าราบริพารทั้ฝ่ายอนันาและฝ่ายเถมรูำลัเพลิเพลินใอยู่ับานเลิมลออย่าสนุสนานรื่นเริโยไม่มีผู้ใล่วรู้เลยว่า พระนามาหยารัศมีราินีเถมรูทรถูับัไว้ในุพร้อมับพระเ้าเวูษัริย์พะัม์
เหล่านาำนัลฝ่ายเถมรู่าสนทนาันว่า
" ไนราินีนาถอพวเราถึยัไม่เส็ออมาอีนะ "
" อาทรเหน็เหนื่อยพระวรายมามาย็เป็นไ้นะ๊ะ ึทรพัผ่อนพระวรายนาน "
ับพลัน เหล่าอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้า็เส็พระราำเนินออมา อ์หนีรูทรมีพระำรัสึ้นว่า
" พระนามาหยารัศมีทรมีพระบัูรให้เหล่านาำนัลและนาสนอพระโอษ์ทั้มวลอันึ้นร่อพระอ์เ้าเฝ้ายัวัใน "
เหล่านาำนัล่าพาันนเป็นารให่
" อ๊ะ... !! เิเหุอันใน่ะ ? "
ิว์ล่าว
" ฤาะทรพระประวร "
โาร์ิ์เอ่ย
" ะอย่าไรประเี๋ยว็รู้เอ พวเรารีบไปสนอพระบาทันโยไวเถิ ั้าะทรพิโรธ "
ปรันเปรินว่าบ เหล่านาำนัลทั้หมรูันเ้าสู่วัในโยไม่ั้า เหล่าอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้าทรามหลัเหล่านาพวนั้นมาเป็นลุ่มสุท้าย และเมื่อทั้หมผ่านประูวัในเ้าไปแล้ว บานประู็ถูปิลโยพลัน
ปั.... !!
เหล่านาำนัลหันมา พวหล่อนแลเห็นเหล่าอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้าทรยืนยิ้มอยู่อย่ามีเลศนัยยิ่นั ปรันเปรินเอ่ยถามึ้นว่า
" แล้วนี่ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาทอพวเราทรอยู่หนใัน๊ะ ? "
ล่าวบ อ์ถูไถทรพระำเนินมาึ่รัส
" อยู่ที่ใน่ะเหรอ เอ... ้า็ไม่รู้เหมือนันนะ "
" อ้าว.. ? "
ิว์อุทาน
" แ่้ารู้ "
อ์ไ้เนินทรล่าวึ้นทันใ ยัผลให้บรรานาำนัล่าหันไปมออ์พลาถาม
" ทรอยู่ที่ใ รีบบอมาเร็ว พวเราะไปเ้าเฝ้าโยพลัน "
" ็ทรอยู่ในุหลวนั่นแหละเ้าเอยยยย "
อ์เพลินพวรัสพลาทรทำพระพัร์สลอนไปมา
" ุหลว !! ?? "
ปวนาำนัลพาันะลึพรึเพริเปิาอ้าปา้าพลาสั่นายาระริระรัวร้อนรนนิว์อทนมิไ้้อหันมาี้ันีวาใส่
" เ้า... ? "
" เหล่าเบันทีษัรียาผู้ามหน้าทั้ห้าอ์ เรียานพวเราให้ถู้อนะ๊า... "
ำรัสบ อ์หวหลัทรถลามาพร้อมรีเล็บอันแหลมมเ้าที่ใบหน้าอิว์นเิเป็นแผลยาวโลหิิบๆ
" รี๊ !!! "
ิว์ร้อลั่น
ับพลัน เหล่านาำนัลทั้มวลใและพาันวิ่หนีระายหายันไปนละทิศละทา
- - - - - - - - -
นาำนัลผู้หนึ่ถลาเ้ามาในห้ออันมืมิพลาปิประูลแล้วหลบ่อนอยู่้วยวามสบ
แ่แล้ว... บเพลิ็ถูุึ้นในห้อแห่นั้นนสว่า้าไปทั่ว แลเห็นอ์หนีรูทรูบเพลิอยู่้วยพระพัร์ระหยิ่ม
" อ๊ะ.. !! เ้า ? "
นาำนัลล่าวไป้วยระหน
" มาเล่นไฟให้้าูหน่อยสิ "
บพระสุรเสีย อ์หนีรูทรโยนบเพลิเ้าใส่นาผู้นั้นโยพลัน
พระเพลิเผาผลาอาภร์และเรือนร่าหิสาวอันสะราอย่าน่าลัว
" อ้า... "
เสียโอรวอหล่อนโหยหวนไปทั่วห้อ พร้อมๆับารเ้นเร่าๆเพราะถูเพลิเผาผลาร่า
- - - - - - - - -
สอนาำนัลร้อลั่นอยู่ลาสวน ท่ามลามวลหมู่มแมลร้ายมามายที่ำลัโหมระหน่ำัทุส่วนอทั้สอนา
ทัู้่นั้นถูมัรึอยู่ับหลับนพื้นินพลาิ้นไปมาอย่าทุรนทุราย เหล่ามำแเหลือเียว พาันืบลานไปทั่วทุุมนนสุยะแย
" รี๊ อ๊ายยยยย !! "
หล่อนทั้สอรีร้อลั่น ในะที่อ์ถูไถทรประทับเอนายเป็นประธานอยู่ห่าๆพลาทรเผยพระสรวลอย่าพึพอพระราหฤทัยพร้อมทรโบพัในพระหัถ์ไปมาอย่าเอื่อยอ่อยอ้อยอิ่
สอหิเถมรู่าพาันร้อโอโอยอวามเมาาาอ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้านามว่าอ์ถูไถนั้น
" ท่าน... ท่านา ไ้โปรปล่อยเราสอไปเถินะเ้าะ "
นาหนึ่รว
" นะท่านนะ แล้ว้าะสนอุท่านทุประารเลยทีเียวเียว "
อ์ถูไถทรผุพระวรายแล้วทรยุรยารมา แลเห็นายพระภูษาอันยาวสยายลาลู่ไปามพื้นอย่าส่ายิ่ ทรหยุประทับยืนอยู่่อหน้าสอนาำนัลผู้นั้นพลาทรลพระอ์ลแล้วึ่ทรระิบ
" สิ่ที่ะสนอ้าไ้มีอยู่อย่าเียว "
" อันใฤา ? "
สอนา่าีใยิ่
" ปลิูเลือไล่ะ๊ะ "
บพระำรัส อ์ถูไถทรหันไปวยไหใบหนึ่มาพลาทรโยนใส่ายาสรีทั้สอ
เพล้.... !!
ไหแระายเลื่อน และบรราปลิึ่หิวระหายนับหลายพันัว็เาะิร่าหิ
" รี๊ !! "
สอหล่อนร้อลั่นพลาสั่นเป็นระวิ
โยพลัน ร่านาทัู้่็ูบีและแห้เหี่ยวลทันาอย่าน่าอัศรรย์ เนื่อเพราะายานั้นถูสูบโลหิไปนหมสิ้น
และแล้ว... อ์ถูไถ็ทรโผผินออาห้อแห่นั้นไปอย่าปรีา
- - - - - - - - -
ภายในโรรัว แมลสาปัวหนึ่บินร่อนผ่านหิสามนไปอย่าว่อไว
" รี๊.... !! "
นารีทั้สามร้อึ้นพร้อมันพลันแยย้ายันไปหาที่หลบ่อนใหม่
โรม..ม..ม !!
บานประูห้อถูผลัเ้ามา แลเห็นพระายาอ์ไ้เนินในลอพระอ์เสื้อลุมยาวระพื้นสีาวนวล่อยๆพระำเนินเ้ามาอย่าเื่อ้า
สรีทั้สามพาันหุบปาสนิทพลาหลบ่อนอย่ามิิ หนึ่อยู่ใ้ระทะใบมหึมา หนึ่อยู่ใ้หลัาที่ื่อาเบื้อบน หนึ่อยู่ใ้อผลไม้นาให่
อ์ไ้เนินทร้าวพระบาทเ้ามาอย่าออา ายพระภูษาลาลู่ไปามพื้นอีเ่นเิม ทรสอส่ายสายพระเนรไปมาเหลียวแลหาสิ่พิรุธ
ทันใ... ทรหยุะัอยู่หน้าระทะใบให่พลาทรเลือพระเนรึ้นสูเล็น้อย่อนะทรำเลือไปยัอผลไม้้าๆันนั้น
บัล..
อ์ไ้เนินทรเสยระทะึ้นอย่าว่อไว ระทะใบให่ลอยละลิ่วึ้นสูสู่เพานไปปะทะร่าหิบนื่อานนาร่วหล่นลมายัอผลไม้นาให่นั้น
" รี๊ !! "
เสียอิสรีร้อระบมไปทั่ว แล้วอผลไม้็ทลายล่อนนารีทั้สามะถูเผยายาเป็นประัษ์ พวหล่อน่าสลอนายมารวมันเป็นลุ่ม้อน่อนร้ออีวิันระม
" โปรเมา โปรเมา โปรเมา "
" สาสมแ่ใ้า ฮะฮะฮะฮ่า "
อ์ไ้เนินทรเผยพระวาาแ้ ่อนเหล่านารีรวร่ำ
"ออ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้าทรปรานี "
" ไ้สิเหล่าไรหิ "
ำรัสสิ้นทรฟ้อนเล็บอย่าส่าาม ปลายเล็บึ่ยาวเรียวและมริบบาบั่นสรรพา์ายอสรีทั้หลายนลายพร้อย เหล่าอาภร์และสร้อยพลอยประับโเมนบุษราัมเพทายระายเลื่อนลิ้ไปทั่วห้อ
" อ้า... "
สามนารีนาอ้าโอษ์้าาที่
และแล้วสรีทั้หม็วายนม์
- - - - - - - - -
บน้นสน
สรีสี่นำลัหลบ่อนอยู่ในหมู่ใบไม้ โยไม่รู้เลยว่าอ์เพลินพวำลัทรปีนึ้นมา่อนะทรันพระวรายเ้าไปในพุ่มใบสนอันหนาทึบนั้น
" รี๊ !! "
เสียอิสรีทั้สี่ร้อลั่น แลิ่สน็สนั่นหวั่นไหวนทิ้ใบร่วราวราวห่าฝน
" ะหนีไปไหน "
อ์ไ้เนินำรัสพลาทรปีนิ่ไล่ล่าเหล่าหิพวนั้น
ับพลัน สรีสอผู้พลาท่าร่วหล่นลมาอย่ารวเร็ว
" อ้า.. "
บึ้.. บึ้ !!
ร่าหล่อนทัู้่หล่นลระแทพื้นอย่าแรนโลหิอาบระายไปทั่ว
อ์เพลินพวทรพุ่ายาุานาผู้หนึ่แล้วเหวี่ยร่าหล่อนให้ลอยละลิ่วออาพุ่มสนไป ร่านาพุ่ปะทะหน้า่าพระำหนั้าเียนทะลุเ้าสู่ภายในห้ออย่ารวเร็ว
านั้นอ์เพลินพว็ทรโผายเ้าใส่นานสุท้ายึ่ำลัเอนายพยุัวเออยู่บนิ่ไม้ ในไม่้า เสื้อผ้าอาภร์อหล่อน็ีาระาย้วยารร่ายพระันีออ์เพลินพว
" ะทำอะไร้า "
นาอ้าปาร้อ
" มอนี่สิ "
อ์เพลินพวรัสบทรูิ่ไม้ึ่มีรัมแิอยู่
" อ๊ะ.. ไม่ .. ไม่นะ อย่า อย่าทำ้าเลย อย่า.. ไ้โปรเถิท่านผู้เริ ผู้ทรุธรรม ผู้นำปวนให้พ้นภัย ผู้... "
" ผู้โยนรัมใส่เ้า... "
ำรัสสิ้น รัมนั้น็โผผินลอยละลิ่วรมาอย่า้าๆ้วยลีลาามสุอลัาร ายาสรีสั่นสะท้านอย่ารุนแรนับแ่นั้น
" อ้า... "
เสียอนาัสนั่นไปทั่วโลา้วยสีหน้าเ็บปว
- - - - - - - - -
ใล้วโหลอใสนาำนัลนสุท้าย
หินหนึ่ำลัยืนทัศนาร่าอใสนั้นอยู่้วยหทัยระทึระทวย
และแล้ว...
" ้าไย๊ะ...? "
เสียหนึ่อุบัิโยพลัน
นาหันมาพลาเอ่ยเสียสั่น
" อ๊ะท่าน... !? "
" อ์เบันทีษัรียาผู้ามหน้านามว่าอ์หวหลัไล่ะ๊ะ "
" ะทำไมน่ะ ? "
" อใสหล่อนไล่ะ๊ะ "
" ไม่............!! "
ริเล่มหนึ่เสียแทเ้าที่ั้วหัวใอนาผู้นั้นโยพลัน รู่หนึ่ันนั้น นา็สิ้นลม
- - - - - - - - -
ภายในห้อบรรทมออ์หวหลั
เพลาระนั้น พระอ์ำลัทรเพลิเพลินอยู่ับารเือนอวัยวะ่าๆอเหล่าสรีห้านเพื่อมาเย็บและประอบันเป็นร่าสัว์ประหลานาให่มหึมา สัว์ัวนี้นั้นมีห้าใบหน้า สิบแน สิบา ่วหลัอลำัวถูั่อออไปนยาวล้ายับนธรรพ์
านั้น อ์หวหลัึทรัารอใสสัว์ประหลาที่ทรประิษ์ึ้นนี้ไว้เพื่อให้เหล่าปวประาไ้ื่นมฝีพระหัถ์
วโหลที่ใส่สัว์ประหลานี้ไ้รับารออแบบและสร้ึ้นโยเพาะ มีนาให่โมโหฬารมา
ในที่สุ วโหลบรรุสัว์ประหลา็เสร็สมบูร์พร้อมะนำไปั้แสไว้ในท้อพระโรให่ึ่มีวโหลอใสนาำนัลนสุท้ายแห่พระราวัอนันาั้แสอยู่่อนแล้ว
* * * * * * * * *
บอนที่ 34 โปริาม่ออนที่ 35
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น