ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : กลับกรุงกู้บัลลังก์
ล่าวถึอทัพอันเรียไรอเ้าฟ้ามูรีและพระนาสุบินสวรร์ ึ่ไ้เ้ายึอาาัละวิรัเอาไว้ไ้ เพลาระนั้น เหล่าไพร่พลอันมามายมหาศาล่าออระเวไปามลาและหมู่บ้าน่าๆเพื่อับ่ายื้อหา้าวปลาอาหารมา็บไว้เป็นเสบียสำหรับเินทาลับอนันา บาส่วน็ออหาเมียาวละวิรัมาเ็บเอาไว้เป็นู่รอ
ภายในรุละวิรั รวมทั้ภายในพระบรมมหาราวัละวิรันั้น หลาล้วนไป้วยทิวธอนันาประเทศาษื่นโบสะบัไปทั่ว อันเป็นารแสให้เห็นอย่าเ่นัว่า อนันายึละวิรัไว้ไ้แล้ว
ารบุเ้ายึละวิรัอทัพอนันาในรั้นี้ แ่าาที่พะัม์บุเ้ายึอนันาเป็นอันมา ทั้นี้เป็นเพราะาวอนันายึละวิรัแล้วไม่ทำวามเสียหายอันใแ่ผู้นและทรัพย์สิน ผิับพะัม์ที่เ้ายึอนันานั้นมุ่ะทำลายทั้ีวิและทรัพย์สมบัิอันวร่าแ่ารอนุรัษ์ทั้มวลนสูสิ้นไปาแผ่นิน ในารนี้ าวละวิรัึรัาวอนันาเป็นอันมา แ่าาาวอนันาที่เลียัพะัม์นเ้าระูำ
ภายในพระบรมมหาราวัะนี้มีแ่เหล่าทหาร หาไ้มีอ์เ้าฟ้ามูรี พระนาสุบินสวรร์ และเหล่านาำนัลทั้มวลไม่ ทั้นี้้วยทรออไปเริร่าอยู่ท่ามลาป่าเาลำเนาไพรนั่นเอ
เมื่อปราศาพระนาแ้วานาแล้ว แทนที่อ์เ้าฟ้ามูรีะทรพระโศเศร้าโศาอาูรรำพึรำพันฝันหาอย่า้านานนมหามีไม่เลย นอาะไม่ทรเสียพระลเนรอันใแล้ว ยัลับทรร่าเริุหส์เหินฟ้าล่ามัรเล่นเป็นเท่านั้น
ภายใ้พุ่ไม้อันหนาทึบ พระนาสุบินสวรร์ทรนำเหล่านาำนัลไล่ล่าัวมัรฟ้า ึ่บัเอิพลัหลมามาาเาะเทพธิา อันว่าัวมัรฟ้า หรืออีนัยหนึ่ที่าวละวิรั่ารู้ัันโยทั่วไปว่า แย้อาาศ ่าพาันลีลาศอย่า่ำอไปามท้อร่อและูหานาไร่เพื่อให้ผู้นับมา้มยำทำแินันนอิ่มหนำสำราบานอุทรเป็นที่ยิ่
เหล่านาำนัล่ารีรายใ้า่ายหวใส่ัวมัรฟ้าอย่าหน้าาเย โยหารู้ไม่เลยว่าบรราทหารอนันาผู้หาล้า่า้อมอู้วยแววารุ้มริ่มมีเลศนัยแอบแฝเร้น
ลุ่มนาำนัลเถมรู็ใ่ย่อย ่ามม้อยายาวาหาทหารหล่อล่ำำยำอยู่ไม่ห่า บ้า็ส่ยิ้มให้ บ้า็อวลำาอ่อน บ้า็แสไหล่าม บ้า็วิ่ามันเ้าไปในปาแลูน่ารั
เ้าฟ้ามูรีทรประทับนั่อยู่ในพลับพลาที่ประทับั่วราว ทรทอพระเนรพระนาสุบินสวรร์ทรวิ่ไล่ัวมัรฟ้าอยู่อย่ามิทรหยุหย่อนผ่อนพัพระวราย
" สุบินสวรร์เอย เ้าไม่เหนื่อยอ์บ้าหรือระไร วิ่ไล่แย้อาาศอยู่ไ้ "
เ้าฟ้ามูรีรัส
" มิเยประสบ มิเยประสบเพะ ามนั ำหม่อมันะับไปเลี้ยในวัเถมรูสัสามเล่มเวียนเห็นะเหมาะ "
" เอาสิ เราะเื้อหนุน "
รัสบ เ้าฟ้ามูรีทรผินพระพัร์ไปยัมุมหนึ่ึ่บรรา้าราบริพารส่วนพระอ์ำลัับลุ่มุยโมันอยู่ึทรมีพระบัา
" เอ้า... ท่านแม่ทัพ มหาอำมาย์ โหราารย์ มีานมาแล้ว "
" สิ่ใฤาพระเ้า้า "
" ไปสนอบาทสุบินสวรร์ ับแย้อาาศให้ไ้สามเล่มเวียน "
" รับ้วยเล้าพระเ้า้า "
เหล่า้าราารั้นผู้ให่ราบทูลลาไปัารโยพลัน
ในไม่้า มหรรมารล่าแย้อาาศ็อุบัิึ้อย่ามโหฬาร ารนี้สร้าวามสำราให้เิแ่อ์เ้าฟ้ามูรีเป็นอันมา ทรปรบพระหัถาอย่าร่าเริลอารไล่ล่าในรั้ระนี้
ในที่สุ แย้อาาศสามเล่มเวียน็สัมฤทธิ์ประสิทธิผลามพระเสาวนีย์ที่ไ้ทราไว้ทุประาร พระนาสุบินสวรร์ทรปลื้มปิิเป็นล้นพ้นสุะประมานานับ
" อบพระทัยเหลือหลาย มูรี รานี้เรามีแย้อาาศบริโภไปลอพระนมพรรษาเป็นแน่แท้เทียว แ่เพียวันละหนึ่ัว็อื่มหนำเพียพอระนั้นแล้ว "
เ้าฟ้ามูรีทรยิ้มึ่รัส
" หาใ่เราไม่ หาแ่้อทรอบใบรรา้า้ารอบาทเหล่านั้น "
รัสบทรผินพระพัร์ไปทอพระเนรแม่ทัพทอถึ มหาอำมาย์เอ และโหราารย์ึ่ำลันั่หอบันอย่าสนั่นหวั่นไหว แลเห็นเสื้อผ้าอาภร์หม่อนไหมนั้นหมอหม่นมีราบำ มหาอำมาย์แ็ใราบทูลึ้นว่า
" อเะ ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาทปเล้าประหม่อม ้าพระอ์เห็นวรว่าเราน่าะเลื่อนพลลับรุอนันาไ้แล้วนะพระเ้า้า เพราะะนี้พะัม์็ยึอนันาไ้้านานแล้ว เราวรรีบลับไปู้รุู้บัลลั์ืน หาปล่อยไว้นานว่านี้อาไม่มีบัลลั์ใหู้้ "
" แ่เราะเอาสิ่ใไปู้รุืน อันนอีมูราู้ทีมีฤทธาสามารถใู้้รุไ้็ไม่รู้ว่าอ์รรราาทรเอาไป่อนไว้ที่ใ อีทั้พระนาแ้วานา็ทรสิ้นพระนม์ไปเสียแล้ว้วย "
โหราารย์ล่าวบ เ้าฟ้ามูรีทรผุลุึ้นในทันใพร้อมทรมีพระำรัสลั่น
" เราัสินหทัยไ้แล้ว รานี้เรามิประส์ะพึ่นอีมูราู้แห่ละวิรัอี่อไป เราะใ้พละำลัแห่เราเอเ้าู้รุืนให้ไ้ในพริบา "
มโหรีที่ามเส็มาระหึ่มเพล เทวาเบิโร
เหล่านาำนัลร่ายรำระบำแย้ โยพระนาสุบินสวรร์ราินีเถมรูและพระมเหสีเอแห่เ้าฟ้ามูรีทรออร่ายรำนำหน้าอย่าามายิ่ เ้าฟ้ามูรีทรเลื่อนพระวรายลาพลับพลาที่ประทับมาร่วมร่ายรำ้วยอย่าส่าาม
บทเพลบล อ์เ้าฟ้าอนันาประเทศทรประอพระนาสุบินสวรร์มาประทับนั่ในพลับพลาัเิม านั้นเ้าฟ้ามูรีึ่ทรเริ่มพระำรัส
" ้าพเ้ารอูแล้ว เห็นว่าสออาาัรเราน่าะผสานสัมพันธ์ันเป็นหนึ่เียวให้เลียวลม "
" หมายวามว่า... ? "
พระนาสุบินสวรร์ทรเหนียมอายราหนึ่ แลเ้าฟ้ามูรี็ทรมีพระำรัสว่า
" ท่านะมิไ้เป็นเพียแ่พระมเหสีเออี่อไป ้าพเ้าะัพระราพิธีบรมราาภิเษสมรสและสถาปนาท่านึ้นเป็นพระราินีแห่อนันาให้เอิเริเรียไรไปทั่วทุทิศานุทิศ "
" อ้า... ท่านเ้าฟ้า "
มโหรีประโมับล่อมอีรา้วยเพล เถมรูถวิลหาู่
เ้าฟ้ามูรี พระนาสุบินสวรร์ โหราารย์ แม่ทัพ และมหาอำมาย์ ่าร่วมันับล่อมร้อประสานเป็นลำับั้น
" รารีมีสีสรร "
" สวรร์บันาลให้เียู่ "
" ทรอยู่เป็นหลััย "
" ทรปราบผอภัยมลายสิ้น "
" ทรถวิลถึรุบ้า ทร้าอยู่นานแล้ว "
เ้าฟ้ามูรีทรถอนพระทัยราหนึ่ึ่รัส
" เฮ้ออออ... เอาล่ะ เอาล่ะ ่าอย้ำเสียริ มหาอำมาย์เรา ราวนี้ราะทำามที่ท่านบอ ยทัพลับรุอนันาันเสียที็ีเหมือนัน ะไ้เร่รุไปห้ำหั่นพะัม์ที่รอบำอยู่ "
" ส่วนหม่อมัน็ะลับเถมรู เพื่อไปปราบนัมาหยารัศมีผู้ิบถโเลา "
พระนาสุบินสวรร์รัสเร่รึม
" เบาหทัยไ้ เราะส่ปืนให่ไปเื้อหนุน "
เ้าฟ้ามูรีรัสเสนอ
" อบพระราหฤทัยเป็นหลายเหลือเพะ หาแม้น้าพเ้าปราบปรามเถมรูโไ้เมื่อใ ะรีบัส่บรรนาารมาถวายโยพลัน "
มโหรีรวเพล บรรนาารผสานสายใยโยพระศัยยา
เ้าฟ้ามูรี พระนาสุบินสวรร์ แม่ทัพทอถึ โหราารย์ และมหาอำมาย์ รวร่ำร่ำร้ออีรา
" สอวสุนธราวนาลัย "
" สอล้อ้อใ "
" ลับรุไปเอาบรรนาารมหาศาลมา "
" ถวายเ้าฟ้า้วยภัี "
" รี่ลับอนันา ู้รุ "
มโหรีหยุลอย่า้าๆ
- - - - - - - - -
ลาวนาแถบายแนรุเถมรูและรุอนันา
ระบวนอิสริยยศแห่พระนามาหยารัศมี ราินีเถมรูอ์ใหม่ผู้ึ่่วิอำนามาไ้ไม่นานำลัผ่านป่าเาลำเนาไพรมา้วยไพร่พลนับหมื่น ุมุ่หมายหลันั้น็ือเพิ่อเริพระราสัมพันธไมรีับรุอนันา ภายใ้ารยึรออพระเ้าเวู โยที่พระนายัไม่ทรรับรู้เลยว่า บันี้ ห้าันทีพลีสวาทไ้ับพระเ้าเวูไปัและยึราบัลลั์เอาไว้เสียเอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ารเินทามาอพระนามาหยารัศมีในรั้ระนี้นั้น ึไม่่าระไรับปลาใบไม้ที่วิ่ไล่หาแห ึ่ะถูับแล่มัสาาสุริยาไ้ทุเพลาอย่าน่าอนาถ
พระนามาหยารัศมีทรประทับเอนพระวรายอย่าสบายพระอารม์อยู่บนพระเสลี่ยมีประทุนและม่าน้วยวามสุสำราพระราหฤทัยหาใปาน โยมีทาสหิมามายอยถวายารรับใ้อย่าไม่ห่าระหว่าเส้นทาที่เส็พระราำเนิน
แลไปยัหนทาใ็เห็นแ่บรราอิสรี ไม่่าอันใาทัพอพระนาสุบินสวรร์เลยแม้แ่น้อย รู่หนึ่ พระนามาหยารัศมีทรมีพระำรัส
" เอาล่ะ นาทหารอ้าทั้หลาย หยุบวนไ้ เราะพั้าืน ายแนแห่นี้ รุ่สุริยาึะ้ามฝั่สุธาราริีโยไปรุอนันา "
" เพะราินีนาถผู้ผาผุ "
เหล่าทหารหิเอ่ยึ้นอย่าพร้อมเพรีย
และแล้ว เหล่าสรีมามาย่า็แยย้ายันไปประอบภาระส่วนน บ้า็นระโมลาเวียน บ้า็เียนิ้วทาปา บ้า็ลาไม้มาสร้าพลับพลา บ้า็ออหาอาหาร บ้า็โนทะยานลบ่อ บ้า็่อไฟ บ้า็เอาอาภร์ไปั บ้า็ัน้ำมาัุน บ้า็มุ่นเศา บ้า็หาที่ปลทุ์ บ้า็ลุอยู่ในระโม บ้า็โถมเ้าหาัน บ้า็ฝันลมๆแล้ๆ บ้า็แล้ผู้อื่นเล่น เห็นแล้วน่าเอ็นูนั
มโหรีหิบรรเพลเพล นารีวีระาย ่อ้วยารร่ายรำอเหล่านาทาสแบพระเสลี่ยมีประทุน
- - - - - - - - -
บวนทัพเินเท้าอเ้าฟ้ามูรี ่อยๆลีลาศมาามวนาอนอย่า้าๆ เหล่าไอยราและอาา ่าไม่ไยี่อวามรุ่มร้อนที่แผเผาพวมันอย่าทารุและโหร้าย
แม่ทัพทอถึวบม้าู่ใมุ่เ้าไปใล้้าทรออ์เ้าฟ้ามูรีพลาราบบัมทูล้วยเสียอันัลบเสียฝีเท้า้านั้นว่า
" อเะ ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาทปเล้าาวอนันาทั่วหน้าัน ้าพระอ์เห็นว่าทัพเราเลื่อนพล้าเหลือเิน าว่าถ้ายัเป็นเ่นนี้ เห็นทีพะัม์ะย่ำยีรุอนันานสุะีทวืนไ้เป็นแม่นมั่นพระเ้า้า "
เ้าฟ้ามูรีึ่ทรประทับนั่อยู่ในบุษบหลั้าทรทรเยพระพัร์ึ้นทอพระเนรออไปยัภูมิประเทศ้าหน้าึ่ไลลิบา านั้นึทรหันไปหยิบำราเล่มเล็ๆที่วาอยู่้าๆอ์มา บนหน้าปำราเล่มนั้นารึัวอัษรเอาไว้ว่า พระัมภีร์บูาอ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์
ำราเล่มนี้พระนาสุบินสวรร์ทรมอบถวายแ่เ้าฟ้ามูรีเพื่อเป็นที่ระลึ เนื้อหาสำัอำราเล่มนั้นะเี่ยวเนื่อับารบูาอ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์เพื่อให้ารที่มุ่มารนั้นสัมฤทธิ์ผลามมุ่หวั
ทรเปิพระัมภีร์ออแล้วทรอ่านทุัวอัษรในำราเล่มนั้นอย่า้าๆ ั้แ่หน้าแรเรื่อยไป ทรอ่านไ้อย่ารวเร็วและทรเ้าพระทัยในทุๆัวอัษร ทุๆ้อวาม และทุๆบรรทัไ้อย่าน่าอัศรรย์ราวับเทพเ้าบันาล ทั้ๆที่ัวอัษรทุัวนั้นเป็นภาษาเถมรูโบราอันยาที่ะเ้าใอบุลทั่วไป ในไม่้า ็ทรอ่านนระทั่ถึหน้าสุท้าย ทรปิพระัมภีร์พร้อมับทรหลับพระเนรล านั้นึทรทบทวนสิ่ที่ทรอ่านมาั้แ่้น่อนะทรท่อมน์าถา้วยพระสุรเสียอันัสนั่นลั่นฟ้าว่า
" โอม... อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ ผู้มีอิทธิฤทธิสิทธามหาศาล อทรบันาลให้ทัพเรา้าว้ามนภาาศ เหยียบนฤมาศนฤเบศวร์ไอศวรรย์โยับพลันทันใภายในพริบา้วยเทอ "
ทันใ...
บัเิหมอวันสีาวบริสุทธิ์สะอาาพวยพุ่ึ้นมารอบๆบวนทัพอเ้าฟ้ามูรี ยัวามใและปลื้มปิิให้เิแ่เหล่าทหารและอ์เ้าฟ้ามูรีเป็นอันมา
หมอวันทั้หมรวมัวันเป็นลุ่มเมเมามหาศาลทอัวเป็นทายาวาพื้นพุ่ึ้นสู่ท้อฟ้าอันว้าให่ไพลให้เหล่าไพร่พลทหารทั้หลายเลื่อนึ้นไปอย่าว่อไวปานประหนึ่ทวยเทพเทวาทะยานเหิน
อทัพอเ้าฟ้ามูรีลอยละล่ออยู่ลาอาาศอย่าน่ามหัศรรย์ใ ่าพุ่ไปยัุหมายือรุอนันาอย่ารวเร็วว่อไวยิ่
เ้าฟ้ามูรีทรเผยพระสรวลอย่าเริร่าพลาทรอพระัมภีร์เอาไว้แน่นพร้อมรัสรำพึ
" โอ... อบพระทัย อบพระทัยยิ่ "
แม่ทัพทอถึบัับม้าให้เลื่อนมาประิ้าทรอีรั้พลาราบทูลว่า
" อเะ ใ้ฝ่าละออธุลีพระบาทปเล้าาวอนันาทั้สามภพ เ่นนี้ เห็นทีพวเราประสบับรุอนันาภายในเพลาไม่นานนี้เป็นแน่แท้พระเ้า้า "
" ใ่แล้วแม่ทัพเรา นี่เป็นเพราะอ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ทรเือานพระราทานวามมหัศรรย์ให้อนันาเรา ลับถึพระนรเมื่อใ เราะให้ั้ศาลถวายพระอ์ท่านในทันที "
เ้าฟ้ามูรีรัสบ
มโหรีนำบวนเส็บรรเลเพล เทพเ้าสาวไหม สรรเสริเทพไท้ทั้หลายในหล้า
อทัพเวลาเลื่อนมาไ้ไม่เท่าไหร่ ไพร่พลทั้มวล็้อะลึันับสิ่สำัยิ่ที่ลอยมาเีย้าบวน เพราะนั่นือร่าอพระนาแ้วานา และพระนาศรีะุมะลาา ึ่ทรสิ้นพระนม์ไปแล้ว หาแ่ลับลายไปุิเป็นเทพธิาล่อลอยมาทัทายอทัพ
" ท่านเ้าเพะ หม่อมันมาแล้ว "
เทพธิาแ้วานารัสพลาทรร่อนพระวรายที่อยู่ภายใุ้ลอพระอ์สีาวนวลปลิวไสวแลมีแถบแพรสีาวเ่นเียวันโบสะบัพัพลิ้วระโยระยาไปทั่วท้อฟ้าแห่นั้น
" หม่อมัน้วยเพะ "
เทพธิาศรีะุมะลาาผู้อยู่ในุลอพระอ์เเ่นเียวันทรามมาิๆ
" เ้า... เ้าทั้สอ "
เ้าฟ้ามูรีทระลึ
" เพะ ้วยบุาบารมีที่สะสมมาเป็นเวลา้านาน หม่อมันทั้สอึมาุิเป็นเทพธิาอยู่บนฟาฟ้านี่ "
เทพธิาศรีะุมะลาารัส
" และหาเราทัู้่บำเพ็เพียรภาวนา่อไป ภายภาหน้า็ะไ้รับารสถาปนาึ้นเป็นเ้าแม่อี้วย "
" เ้าแม่... !? "
เ้าฟ้ามูรีทรน
" เพะ เมื่อถึเวลานั้น หม่อมัน็ะมีามรียาสวรร์เป็นสัว์พาหนะ "
เทพธิาศรีะุมะลาารัส
" ส่วนหม่อมัน็ะมีนอีมูราู้สวรร์เป็นสัว์พาหนะ "
เทพธิาแ้วานารัสบ้า
" ประเสริริ "
มหาอำมาย์เอรวร่ำ
" โอ.. เทพธิาผู้ทรพระสิริโมทั้สอ อทร่วยประับประอรุอนันาให้ผ่านพ้นผอภัยทั้หลายไป้วยเถิ "
โหราารย์ล่าว
" ารนี้้อแล้วแ่ อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ แล้วล่ะ พวเราไม่มีอำนาอันใบันาลไ้ "
เทพธิาแ้วานารัส
" อ้าว...? ็พวท่านเป็นเทพธิามิใ่หรือ "
แม่ทัพทอถึทูล
" แหม... ็ทำไ้แ่ร่อนไปร่อนมาเพียเท่านั้น หาทำอันใอื่นไ้ไม่ อย่าไร้อรอให้เป็นเ้าแม่่อนนะ เ้าแม่น่ะมีอิทธิฤทธิ์สูส่ "
เทพธิาศรีะุมะลาารัส
" เราสอ้อไปานประุมทวยเทพแล้วล่ะ อย่าไรเสียะมาปราายให้ประัษ์เป็นบารั้ราว ะไ้ไม่ลืม "
เทพธิาแ้วานารัสพลาทรเหาะเหินาไปพร้อมับเทพธิาศรีะุมะลาา แลเห็นแถบแพรสีาวสะอาาปลิวว่อนไปทั่วท้อฟ้านบรราไพร่พลพาันาลาย เ้าฟ้ามูรีทรเบ้พระโอษ์ใส่พลาทรว่า
" โถ... นึว่าะเริ่ ที่แท้็แ่เทพธิามิอใหม่หัเหาะ "
* * * * * * * * *
บอนที่ 32 โปริาม่ออนที่ 33
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น