ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ราชินีตกอับ
เหล่าุนนา มหาอำมาย์ และ้าราารทั้มวล่าพาันะลึันในพระราโอารอเ้าฟ้ามูรีเป็นอันมา เสียุบิบอื้ออึอลันไปทุแห่หน
" ฝ่าพระบาท "
นาลำวนาว ึ่อยู่บนหลั้าทรไ้ทัท้ว้วยสีหน้าระหนพลาทูล่อ
" ะทรระทำารเ่นนั้นหาไ้ไม่ เีย์อนุสร์สถานแห่เส็ทวอพระอ์แท้ๆ ูประหนึ่เป็นารหยามพระยศพระเียริอ์บรรพนระนั้นแล "
" ถู้อแล้วพระเ้า้า เีย์นี้เป็นอนุสร์สถานารนไอยราระหว่าเส็ทวอพระอ์ ับเ้ารุพะัม์ เมื่อรั้พระอ์ยัมิไ้ทรประสูิ หาแม้นทำลายลสิ้นแล้ว ะเป็นารมิบัวรอย่ายิ่ เหล่าปวประาราษรแลบรราพระบรมวศานุวศ์อาเือัระนั้นไ้ "
โหราารย์ราบทูลึ้น
เ้าฟ้ามูรีทรเิพระพัร์ึ้นฟ้าพลารัส
" น็ายไปแล้ว ยัะมาอาลัยอาวร์ระไรอี ประเทศาิำเป็นะ้อ้าวไป้าหน้า หาวระนึถึหนหลั "
นาลำวนาวร่ำไห้อย่าเศร้าโศโศาอาูรสุประมามี พลาราบทูลอีรา้วยสุรเสียสะอื้น
" หาแม้นพระอ์ยัทรยืนรานหนัแน่นเ่นนั้น หม่อมันอพลีีพถวายให้โลไ้ารึ "
บำ นาลำวนาวผุลุึ้น่อนทะยานายพุ่ลาหลั้าเอาศีรษะระแทเีย์สิ้นลมไปพลัน ท่ามลาวามะลึันอบรราเหล่า้าราบริพารุนนาอำมาย์และแม่ทัพนายอทั้มวล
มโหรีรวเพลธิาสลายร่า ่อ้วยารเป่าสั์
เ้าฟ้ามูรีทรเผยยิ้มที่มุมพระโอษ์พลาทรเหลียวพระเนรมายัร่าอันไร้วิาอนาลำวนาว ่อนะรัส้วยพระสุรเสียไยไพ
" ใเร็ว่วนไ้ไปนินะเ้าเอย "
านั้นทรเมินหน้าหนี พลารัส่อ
" ็แ่ล้อเล่นเป็นเท่านั้น ใริ็ไม่อยาะรื้ออยู่แล้ว "
" อ้าว...? "
เหล่า้าราบริพารพาันมอหน้าัน้วยวามนุน ่อนะหันไปมอร่าอันไร้ีวิที่ฟุบอยู่ที่เิเีย์
โถ... นาลำวนาว สนมน้อยผู้อาภัพ นี่เ้าเสียีพโยสูเปล่ารึนี่ เ้าฟ้ามูรี็เหลือร้าย นาสนมู่ใายทั้น มิแยแสอันใเลย
เ้าฟ้ามูรีทรรึรออยู่รู่ึ่รัส
" ถ้าเ่นนั้น็ผ่านทาหมู่บ้าน็แล้วัน "
" ไม่ไ้นะพระเ้า้า าระยไพร่พลผ่านหมู่บ้านนั้น ะ้อรื้อถอนบ้านเรือนพสนิร อีทั้ยั้อถาป่าและไร่นาอีเป็นำนวนมาเพื่อให้ฝูม้าและโล้าเลื่อนผ่านไปไ้โยสะว ้าพระอ์เรว่าะเป็นารสร้าวามุ่นเือและเือร้อนให้เิแ่ประาีโยถ้วนหน้า "
มหาอำมาย์เอทูล
" ถ้าเ่นนั้นเห็นที้อผ่านทาหุบเหว "
ทรหันมายัแม่ทัพทอถึึรัส่อ
" รึว่าไร ทอถึ ถ้าแม้นว่าเราะสร้าสะพาน้ามไปะไ้ฤาไม่ "
" เป็นารยายิ่พระเ้า้า... ถ้าิะสร้าสะพาน้อใ้เวลาไม่่ำว่ารึ่ปี เนื่อาะ้อวาแผนและออแบบสะพาน ึ่ผู้ที่เี่ยวาารออแบบสิ่่อสร้าที่ให่โเ่นนั้นไ้็มีแ่ท่านปุโรหิเพียผู้เียวเท่านั้น ึ่ะนี้ท่านไม่อยู่ที่นี่ ท่านไปท่อเที่ยวแถบภูธราประเทศ และนอานั้น... ารสร้าสะพานยั้อโ่นป่ามหาศาลเพื่อเอาไม้มาทำเสา ้อสั่เือเถาวัลย์ั้นีาอาาัรมินราอันเป็นเาะอยู่ห่าไลาเวลทวีปมาใ้มั เพื่อให้เิวามแ็แร่มั่นพอที่ะให้้าศึและม้าศึเลื่อนผ่านไ้ "
แม่ทัพทอถึทูลเลย
เ้าฟ้ามูรีริอบหนัหน่ว ่อนรัสถาม
" หุบเหวลึมาไหมแม่ทัพ "
" อเะ ้าพระอ์ส่ทหารลไปสำรวูแล้ว พบว่าลึประมาไ้เท่าับวามสูอภูเาลูนั้น "
แม่ทัพี้ไปยัเทือเาที่อยู่้าๆ ึ่สูเสียฟ้า มีหมู่นฝูหนึ่บินผ่านมาอย่าาม
" แล้ว้าล่าเป็นเ่นไร "
" อเะ เบื้อล่าเป็นธารน้ำไหลเย็นพระเ้า้า "
" ลำน้ำว้ามาไหม "
" ไม่มาสัเท่าไหร่พระเ้า้า ประมารึ่หนึ่อวามว้าแห่สุทธาราริีโยเพียเท่านั้น "
" ี... ถ้าั้น เราะไปทาลมาร "
" ลมาร !!! "
เหล่า้าราบริพาร่าะลึัน
- - - - - - - - -
ในที่สุแล้ว...
เ้าฟ้ามูรีทรมีพระบรมราโอารให้โ่นป่ามหาศาล แล้วนำไม้มา่อเรือแว เพื่อบรรทุไพร่พลและสัมภาระไปทาน้ำ ึ่ะใ้เวลาน้อยว่าารโ่นป่ามาสร้าสะพานมามายหลายเท่านั ทั้นี้็้วยแนวิที่ว่า ่าฝีมือทานี้เรา็มีอยู่ ถึเวลาแล้วที่ะไ้ใ้ มิให้วิาที่ร่ำเรียนฝึปรือทอันมา้อมีอันสูสลาย นับเป็นารสืบสานศิลปวิทยาารทุ้านอย่าุ้ม่าน่ายย่อสรรเสริเป็นที่ยิ่
ารำเนินานเริ่มึ้นเป็นส่วนๆ นับั้แ่ารเลือสรรไม้ที่เหมาะแ่าร่อเรือแว ารเลื่อย ารประอบ และารเี่ยวันเพื่อมายาเรือ แม้ระนั้น็ยัสอแทรไว้ึ่วามละเอียประีวิิรบรร้วยารเียนสีและลวลายลบนเรือ บาลำ็ะมีารลรัปิทอประับระ ส่วนบาลำ็ยัฝัมุโยาระลุมุเป็นลวลาย่าๆ แล้วฝัลบนพื้นผิว านั้น็ะถม้วยรัสีำแล้วัให้ผิวมุโเ่น
ารสร้าเรือลำ่าๆยัำเนิน่อไปเรื่อยๆนว่าะเสร็สิ้น
โอ้เอย... าระามหานาอันเป็นที่รั ้อระทำถึเพียนี้เียวหรือนี่
- - - - - - - - -
ท่ามลาป่ารายเมือละวิรั
เพลาระนั้น พลันปราหมู่มวลอิสรีสวมเรื่อแ่ายาวเถมรูภูธราอัศวิวหานิศาแว้นว่าสามแสนนา ำลัเริระบำมาามทาอย่า้าๆ นำบวนโย มะั่นฟาร์ี์ เสนาบีหิมือวาอพระนาสุบินสวรร์และพระนาศรีะุมะลาา
บวนอิสรีสามแสนนี้ ที่แท้็ือบวนสรีทู ึ่ทาฝ่ายพระนาศรีะุมะลาาทรมีพระสวนีย์ให้นำปลาหาสะิ้มารไปถวายแ่อ์รรราา ษัริย์ละวิรัหมายรื้อฟื้นสัมพันธ์รัอันเ่า่อน
นาระบำผู้หนึ่เอ่ยึ้น
" ท่านมะั่นฟาร์ี์ ้ารู้สึว่าบวนอเราไป้ามา ออารุเถมรูมา็หลายอาทิย์แล้ว นป่านนี้ยัไม่ถึุหมายเสียที ้าว่าเราน่าะเร่วามเร็วให้มาว่านี้ "
" ไม่ไ้ หาร่ายรำไววว่านี้ะเสียท่วทีามแบบบับโบราอเถมรูเรา ะอทนไปเถิ อีรู่ให่ะถึในไม่้านี้แหละ้า "
มะั่นฟาร์ี์บอ
- - - - - - - - -
เพลานั้น อ์รรราาษัริย์ละวิรั ทรประทับบนมหารารถสุวรรวิมานสถานเทวาพิลาศ ทำ้วยทอำ ประับอัมีหลาหลาย เส็ประพาสมาามป่า เหล่าายรร์นับหมื่น่วยันุลารารถให้เลื่อนไปอย่า้าๆ เ้าฟ้าหนุ่มทรำเลือมอมหาอำมาย์เอแห่ละวิรัึ่รัส
" มิไยไม่ลไปเินมอมอไม้ันให้ื่นอุราันเล่าอำมาย์เรา "
" พระเ้า้า "
อ์รรราาทรพระสรวลพลาทรมีพระำรัสัสนั่น
" สยบบวน "
เหล่าทหารหานับหมื่นสนอรับพระบัา ่าุลีุอ่วยันหยุรารถทอำ รารถหยุแน่นิ่อยู่ับที่โยไม่้า
อ์รรราา เส็ลารารถมาพร้อมับมหาอำมาย์ู่พระแท่นทอ ทั้สอ่าโอบายึ่ันและันอย่าหวานื่น
มาร์แม้นารีย์ ราินีแ่เพียในนาม ผู้เป็นอิสรีเพียผู้เียวในอทัพไ้สลับพระบาทับๆ พระรโอบอุ้มพระสุพรรราเินามิเ้าฟ้ารรราามามิไ้ห่าพลาร้อทัทานอย่าน่ารำายิ่
" ้า่อนเพะท่านเ้า ท่านเ้าเพะ ้า่อนเพะท่านเ้า "
อ์รรราาทรหันพระวรายมา พลาทรสะบัรีพระหัถาบพระพัร์อมาร์แม้นารีย์หนึ่า ่อนรัสบริภาษเป็นารให่
" นาารีย์เอ๋ย เมื่อืน เ้าบัอาแอบูเราแลอำมาย์อบิารร่วมพระแท่นทอ อย่าิว่าเราไม่รู้ เ้าประส์สิ่ใ "
มาร์แม้นารีย์ทรุพระวรายลอย่าับพลันพลาทูลไป้วยพระพัร์หวั่นหวา
" บ่ิ บ่ั บ่ระหวั บ่ิ ะทรสุสิับบุรุษใมิไ้ห้าม "
" มิไ้ห้าม !! "
อ์รรราาพิโรธให่
" อ๋อ... นี่ั้น้อรอำท้วิาหล่อน้วยเหรอยะ "
" "
" วาาส่อสันาน อาารส่อหทัย "
อ์รรราาำรัสบทรหันไปยัมหาเล็ผู้หนึ่ึ่รัส
" ริบราบาร ถอยศมาร์แม้นารีย์าำแหน่ราินี แล้วเนรเทศให้ออาพระราอาาัร "
" พระเ้า้า "
มหาเล็รับสนอพระบรมราโอารพลาสั่ให้ลูน้อสิบนายรูันปลเปลื้อเรื่อพระยศที่ิัวมาร์แม้นารีย์ อาทิ พระสุพรรราทอำ สไบทอ สร้อยพระศอทอสลับมุ พระธำมร์ทอยอมร พระุลทอ และพระมุทอประับเพร
สภาพมาร์แม้นารีย์ภายหลัาที่ถูปลวัถาภร์ทั้หลายออแล้ว ไม่่าอะไรับายาผู้หนึ่ นาร่ำไห้ออมา่อนเินฝ่าหมู่มวลทหารหาผู้ล้าออาอทัพไป เหล่าทหาร่าไโยโห่ร้อันนอึอลไปทั่ว
มโหรีหลวบรรเลเพลธิาสะอื้นไห้สามเที่ยว เพระมาร์แม้นารีย์เิน้า ประอบับเหล่าทหารมีมา ว่าะฝ่าออไปนพ้น็นานอยู่
มโหรีบล พลันแว่วเสียทำนอเพลอันแปลหูแว่วมาแ่ไล เสียเพลัึ้นเรื่อยๆนไ้ยินถนั อ์รรราาเส็ประอเียมหาอำมาย์ึ้นสู่รารถเพื่อทอพระเนรให้ถนัถนี่
ับพลัน...
อ์มหาราทรแลเห็นบวนระบำปลาหาสะิ้มาร ออิสรีสามแสน ำลัเลื่อนรมายับวนรารถอพระอ์ บวนระบำนั้นแลูามแ่มรัสรัศมีเป็นที่ยิ่ แสทอเรือรอาสไบทออนารำแ่ละนาส่อประายวาววับับา อ์รรราาและมหาอำมาย์่าะลึันอยู่ับที่
" โอ้เอย... ระไรเลยามปานนี้ อำมาย์เรา เ้าลไปูให้แน่ัทีฤา ว่าเิอุบัิอันใ "
" พระเ้า่ะ "
บำ อำมาย์รีบเร่ลารารถไปในทันที นระทั่ถึลานินเบื้อล่า
มะั่นฟาร์ี์ รเ้ามายัมหาอำมาย์หนุ่ม พลาว่า
" ราสาส์นาพระนาศรีะุมะลาา อ์ษัรียาแห่เถมรูภูธราอัศวิวหานิศาแว้น พระผู้เยทรำรพระยศเป็นอีพระายา ทรมีมาแ่อ์เ้าฟ้ารรราา ราันย์แห่ละวิรั "
" ราสาส์นอยู่หนใเล่า ? "
" ปลาหาสะิ้มาร "
มะั่นฟาร์ี์ ูถาทอำใบหนึ่ึ้น ในถามีปลาหาสะิ้มารัวเป็นๆวาอยู่ ปลายัิ้นระแ่วๆมิหยุหย่อนเลยระไร
" ปลาหาสะิ้มาร !!! "
มหาอำมาย์ละวิรันยิ่นั
" แม่นแท้เทียวนา พระนาศรีะุมะลาาราินีนาถทรหมายฟื้นถ่านอัีสวาทแ่่อนเ่าใหุ้รุ่นึ้นอีรา "
มหาอำมาย์ำนึในิว่า
..... เอะ สัาิผัสามหาวิะมารื้อฟื้นวามรัเ่า โถ แม่เ้าประุรุน่อ หึ หึ หึ ี... ำเราะอบสนอให้สาสมเป็นที่ประัษ์แ้.....
ิบ มหาอำมาย์ามือออีสไบมะั่นฟาร์ี์าระุยล ละออรอทอฟุ้ระายไปทั่ว
" อ๊ะ...!! ร๊ เ้า..... ????? "
มะั่นฟาร์ี์ร้อลั่นพลายมือปิป้ออสวนแห่น
ับพลัน เหล่าบรราทหารหาาิล้าอาาไนยแห่ละวิรันร่าพาันโหมระหน่ำเ้าใส่อทัพสรีทูสามแสนนานั้น พลาามือออีสไบนาทูทั้สามแสนนหม แลเห็นรอทอฟุ้เป็นละออไปในอาาศนเ็ม
มะั่นฟาร์ี์โรธั พลาโยนปลาหาสะิ้มารทิ้ลบ่อธารา้ามหารารถสุวรรวิมานสถานเทวาพิลาศอเ้าฟ้ารรราา ่อนะโนลั่น
" ฟ้อนลับทัพ "
เหล่าสรีสามแสนลับหลัหัน มโหรีประโมเพลนารีวีระาย
เหล่านาทั้มวล่าเปลี่ยนท่าทาาระบำเป็นฟ้อนเล็บเถมรู านั้นออเินไปเป็นแถบ และเห็นสไบทอมิพลิ้วเหมือนัาล่อน แ่เป็นแว่นๆ้วยรอยี
- - - - - - - - -
ลาป่าแห่หนึ่ในอาาัรอนันา
เพลาระนั้น พระนาแ้วานาผู้อับ ทรพระำเนินมาามป่าลำเนาอย่าอ่อนระโหยระทวยรันท นิ้วี้้าวาทรเี่ยวลอพระบาทเิอนทอำประับเพรทัู้่ไว้แล้วทรพระำเนิน้วยพระบาทอันเปลือยเปล่า มุ่นพระเศาอพระอ์นั้นเล่า็ยุ่เหยิระเอะระเิราวับนาบ้า หน้าาูบีเลอะเทอะไป้วยราบโลนและเหื่อไล ส่วนลอพระอ์นั้น็าวิ่นเปรอะเปื้อนไป้วยินทรายสุสัเว
พระนาทรทรุพระวรายล้าๆธารน้ำอันเี่ยวรา านั้นึ่ทรวัน้ำึ้นลูบไล้หน้าาและแน ะที่ทรำระพระวรายอย่นั้นเอ พระอ์็ทรรู้สึเวียนศีรษะึ้นมาอย่าปัุบัน วาอ่อนล้าและปิล สุะบัับพระอ์ให้อยู่นิ่ไ้ไม่ และในที่สุระนั้นเอ พระนา็ทรร่วหล่นลสู่ธารน้ำแห่นั้นไปในทันที
เสียนาแลสิสาราสัว์สารพัะพรรนา่าร้อประสานันนเิเป็นทำนอล้ายเพลำเนินินถวิลหวัประัประา
โอ้เอย ่าน่าสุเวทนาเสียนี่ระไร
* * * * * * * * *
บอนที่ 16 โปริาม่ออนที่ 17
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น