ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เทวาหนุนนำ
านรุละวิรั...
ระบวนเส็พระนาสุบินสวรร์ ่ารลีมาอย่าับไวามป่าเาลำเนาไพรอันหนาทึบ แลเห็นแสระยิบระยับับาาบรราอาภร์พรรแห่้าราบริพารทั้มวลนั้นส่ประายระยิบระยับุหิ่ห้อยในพพฤษ์พนาไพร
ระบวนพยุหยาราเลื่อนล้อยมานระทั่ถึทาแยสอสาย สายหนึ่นั้นมุ่ลับสู่รุเถมรู ส่วนอีสายนั้นเล่ามุ่สู่รุอนันา ยัผลให้ระบวน้อหยุนิ่อยู่ั่วะหนึ่ ะิะวะนาิ รารูหิไ้ทูลึ้นว่า
" อเะ หม่อมันิว่าเราวระหันเหระบวนยาราไปอวาม่วยเหลือาอ์เ้าฟ้ามูรีแห่อนันา นะเพะ "
พระนาสุบินสวรร์ทรอิออ เนื่อาเถมรูและอนันานั้นาไมรีันมาหลายทศวรรษ อีทั้พระนาเอ็เยลั่นพระวาาใส่อ์เ้าฟ้ามูรีว่าะไม่มาอนันาอี หาแม้นผิำสัยาเมื่อใะให้อ์มูรีใ้หัถ์ัหน้าให้เลืออาบไ้เลย
" ไม่... เราะลับเถมรู "
พระนารัสพลาทรเิพระพัร์ึ้น
" แ่ยามนี้าวเถมรูเราำลัทุ์ยา พระนาะทรัหทัยไ้ฤาเพะ "
สะรุมินห์นัยน์าเว้าวอน
" เรายัยืนยันำเิม ะไม่ยอมไปอนันาอีเลย ั่วีวิ "
พระนาสุบินสวรร์รัสบ
ทันใันนั้นเอ...
บัเิเทพนิมิรเทวานท้อนภาเพลานั้นมืมิหมอหม่น สรรพเสียอื้ออึอลอบรราหมู่มวลาวเถมรูระหึ่มไปทั่วระบวนพยุหยาราแห่นั้น
ับพลัน ปราเลียวแสเรือรอส่อประายระยิบระยับับาไปทั่วท้อนภา
" เิเหุอันใ ? "
พระนาสุบินสวรร์ทระโหน้าออาพระรายานานหาม
" อเะพระนา บันี้มีอ์เทวามาปราเพะ "
วาริาภาร์าราบบัมทูล
" ริฤาเ้า !! ไหน...ไหนันอ์เทวา "
พระนาสุบินสวรร์ื่นพระอ์แลทรรีบระโนลาพระรายานในทันที
" โน่นเพะ "
สะรุมินห์ี้นิ้วไปบนฟ้า...
ทุสายา่ามอามเป็นุเียวัน แลเห็นอ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ อ์มหาเทพเ้าสูสุผู้ปปัษ์มวลมนุษยาิทรลอพระอ์ในอาภร์พรรสีาวบริสุทธิ์ำลัลอยละล่ออยู่ในนภาาศ ทรเปล่รัศมีสีทอเรือรอไปทั่ว
เหล่าพสนิร่าทรุายลหมอบราบนมัสารอ์เทวาเบื้อสรวพระอ์นั้นโยพร้อมเพรียันพลาเปล่สุรวาาสรรเสริ
" โอ้....อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์.... "
ึ่ บันั้นนั่นเอ พระสุรเสียอันนุ่มลึวนศรัทธายิ่แห่อ์เทวา็พลัน้อัวาลไปทั่วว่า
" สุบินสวรร์เ้าเอยยยยย... อนาอันไลอเ้าะสมวรแ่ทิศหรี ผูสัมพันธไมรีับมูรีเสียแ่บันี้เถิ แล้วาร่อไปภายภาหน้านั้นะเห็นผล "
เมื่อบพระำรัส อ์เทวาพระอ์นั้น็พลันหายลับไป
ในที่สุ ระบวนพยุหยาราแห่พระนาสุบินสวรร์็ำ้อเบี่ยทิศทาไปยัรุอนันาามพระบัาี้แนะแห่อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเ้าสูสุแห่โลนี้ระนั้นแล
- - - - - - - - -
รุอนันา...
บันั้น สมเ็พระเ้ามหามูรีศรีอนันาวิลิศมาหราราันย์ พระเ้ารุอนันา เส็ออประทับพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามหาายีศรีโมุทสมุทรวิมาน เส็ว่าราารานเมือัเ่นปริ
ปุโรหิ่อยๆืบลานเ้ามาเบื้อหน้า่อนถวายบัม
" อเะ บันี้าร่อสร้าและบูระพระมหามเียรปราสาทในพระบรมมหาราวันั้น ไ้สำเร็ลุล่วหมสิ้นแล้วพระเ้า้า "
" ออบใท่านปุโรหิที่สู้อุส่าห์เป็นธุระัารทุอย่านสัมฤทธิ์ผล เ่นนั้น เราะสมนาุปูนบำเหน็้วยารอนุาิให้ท่านไปท่อเที่ยวพัผ่อนหย่อนใใน่าินแนไ้ามใปรารถนาทุประาร "
พระเ้าอยู่หัวทรแย้มพระสรวอย่าอบอุ่น ่อนปุโรหิะราบถวายบัมลา
" เป็นพระมหารุาธิุล้นพ้นพระเ้า้า "
ับพลัน มหาเล็ผู้ว่อไว รีบถลาไถลายเ้ามาราบบัม
" อเะ บันี้ มี่าวรายานมาว่าพระเ้ารุละวิรัไ้เส็สวรรแล้วพระเ้า้า
มโหรีลั่นประโมสรรพนรีศิลป์ทั้มวลนระหึ่มไปทั้ท้อพระโรแลมหามเียรปราสาท
เ้าฟ้ามูรีทรเยพระพัร์ึ้นสูึ่รัส้วยพระสุรเสียแผ่วผิวว่า
" เทวาบัาารแท้เทียว "
มหาอำมาย์เอยับายมาเบื้อหน้าึ่ราบทูล
" เห็นวรส่ราสาส์นสำแโศ "
" เหมาะยิ่ ท่านัารสิ แล้วอย่าลืมราสาส์นสำแสุไปแ่ เ้าฟ้ารรราาษัริย์อ์ใหม่้วย เห็นะไ้ึ้นรอราย์่อเป็นแม่นมั่น "
เ้าฟ้ามูรีำรัสบ อำมาย์ยื่นหน้าสลอนราบบัมทูล่อ
" แท้เทียวนาพระเ้า้า บันี้เ้าฟ้ารรราาไ้สถาปนาอ์เอึ้นเป็นสมเ็พระเ้ารรราามหาโอฬาริละวิรัษัรา พร้อม้วยสมเ็พระศรีะุมะลาามหาราินี หามีผู้ใั้าน "
" สสาร็แ่นาแ้วานาเ้า ป่านนี้ระทมอาูระไม่มี "
เ้าฟ้ามูรีทร้มหน้าล้วยพระอารม์สล แ่...
เพล็.... !!!
เสียสิ่อแระายัสนั่นลั่นไปทั่วพระราวั าม้วยเสียร้ออบรรานาำนัลำหนัใน
" เิเหุอันใึ้น ? "
เ้าฟ้ามูรีทระลึ พลาทรผุึ้นาพระที่โยพลัน
นาำนัลผู้หนึ่รีบวิ่นายผ้านุ่พลิ้วมาหมอบราบอยู่แทบฝ่าพระบาทพลาราบทูล้วยเสียสั่นเรือ้วยเรพระราอาา
" อเะ บันี้ พระนาแ้วานาทรทำโถมไหศวรรย์แระายสิ้นเพะ "
" หา... !!!! "
เหล่าุนนา อำมาย์ ้าราบริพารทั้มวลร้อ้อ
พิพาทย์ทั้ผอระหึ่มเพล นาาลีศรีนรผลึ สามำรบ บ้วยารเาะรับและว้าระันัสนั่น
- - - - - - - - -
ภายในท้อพระโรเล็ บรรานาำนัล่ารีบรุ่วยันเ็บวาเศษโถมไหศวรรย์อายุหลายพันปีที่พระนาแ้วานาทรทำแันเป็นพัลวัน
ทันใ เ้าฟ้ามูรีทรปราพระวรายึ้น่อนแผพระสุรเสียลั่น
" นาแ้วานา... !!! "
" อ๊ะ... !! ท่านเ้าฟ้ามูรี... นี่ะมาลทั์ันเหรอ๊ะ ? "
" ถู้อ... บัอาทำโถมไหศวรรย์พันๆปีที่อ์เทวาพระราทานมาให้แระายมลายสูสิ้น เ่นนี้้ออัปเปหิส่ลับละวิรันรอเ้าเสียแล้ว "
" อ๊ะ...อย่านะเพะ "
พระนาแ้วานาทรถลามาออ์เ้าฟ้ามูรีไว้แน่นราวับเ็ๆ
" พระบิาเรา็สิ้นอ์ไปแล้ว ะให้เราลับไปอยู่เียวายับเ้าพี่รรราาผู้ใร้ายน่ะเหรอ ไม่เอา้วยหรอ เราะอยู่อนันาแห่นี้ีว่านะเพะ "
มหาอำมาย์ลีลาศเ้ามาระิบที่้าพระรรเ้าฟ้ามูรีอยู่รู่หนึ่พระอ์ึ่รัส
" ถ้าเ่นนั้น เ้าไปอยู่ หอธิารามสูร ให้เหล่าุท้าวทั้หลายอบรมบ่มนิสัยเสียบ้าะี "
มโหรีรวเพลสาริาพ่าย ่อนเหล่านาำนัลพาันไปเ็บ้าวอเรื่อทรแลเรื่อประอบพระราอิสริยยศถาแห่พระสนมเอนหมสิ้น่อนะเลื่อนระบวนมุ่สู่หอธิารามสูรแห่นั้นในทันใ
เมื่อพระนาไปแล้ว เ้าฟ้ามูรี็ทรถอนพระหทัยราหนึ่ึ่รัส
" สสัยเราะิผิที่สู้อุส่าห์่วินามาเป็นพระสนมเอ "
มหาอำมาย์เอียายประิอ์พลายิ้มริ่มึ่ราบทูล
" นับแ่่วิพระนามานี่ ฝ่าพระบาททรมีิร่วมบรรถร์ันบ้าไหมพระพุทธเ้า้า อิ อิ อิ "
เ้าฟ้ามูรีทรพระเหนียมอายนใบหน้าแั่ลูมะเือพลาทรแย้มยิ้มึ่รัส
" ูระนั้นอยู่ อำมาย์ท่าน เห็นระโระเออปานนั้น ลีลาพิศวาสนา่าเหนือั้นสุบรรยาย ราวับนาะแยแยะไ้ว่าำลัปิบัิิที่ว่านั้นอยู่ ูประหนึ่มีสอผู้ในหนึ่หทัยนหยั่ยาะ้นหาอิสรีใมาเทียมเท่า "
" ระนั้นเลยเียวหรือพระเ้า้า "
มหาอำมาย์นัยน์าลุวาวเป็นประายระยิบ
รัสบ เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม ่อนรีบปลีหนีพระอ์ไปพลัน มหาอำมาย์้อมอพระเ้าอยู่หัวอนันาพระอ์นี้พลายิ้ม
" เ้าฟ้ามูรีผู้ผยอแลอาหา ็ยัทรเินเป็นเหมือนันนะ "
เมื่อพระนาแ้วานาทร้อไปประทับอยู่ประำ หอธิารามสูรแล้วนั้น เ้าฟ้ามูรี็ำ้อทรหาพระสนมไว้เีย้าเนยแนบอ์
ันั้น ึทรหันไปหานาลำวนาว พระสนมู่พระทัยผู้ามไไลไม้แพ้ัน
เรือนพำนัแห่นาลำวนาว เ้าฟ้ามูรีทรพระำเนินึ้นเรือนไป้วยพระหทัยอันสั่นระริ
บัล นาลำวนาวพลันปรานึ้นในอาภร์น้อยิ้น มีแพรบาเบาลุมสรรพา์อย่าเย้ายวน
" ฝ่าบาทเพะ หม่อมันอยู่นี่ "
นาลำวนาวล่าวบ เ้าฟ้ามูรีทรหันมาทอพระเนรโยพลัน
" อ๊ะ... นั่น... เ้า่าเลอโมสุประมา "
" ไล่ามหม่อมันให้ทันสิเพะฝ่าพระบาท "
ล่าวบ นาลำวนาว้าวบาทาวิ่หนีไปรอบๆเรือน เ้าฟ้ามูรีวาเป็นประายึ่รัส
" ีล่ะ หาแม้นเราับเ้าไ้เมื่อใ น่าูมระนั้นแล "
เ้าฟ้ามูรีทร้าวพระบาทโลไล่ิามนาไปโยไม่ั้า เสียบาทาระทบพื้นเรือนัสนั่นลั่นพระราานั้นใน
นในที่สุแล้ว นาลำวนาวผู้เื่อ้า็พ่ายแพ้แ่เ้าฟ้ามูรีผู้อาหา ทรโอบระับนาเ้ามาแนบิ้วยพระหทัยอันสั่นระทึ นาลำวนาวราบทูลึ้นว่า
" หม่อมันะถวายารปรนนิบัิพัวีฝ่าพระบาทให้เป็นที่พอพระราหฤทัยัเ่นที่เยระทำมา่อนพระนาแ้วานาเพะ "
" สมวรอยู่ "
เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม แล้วในทันใ โมประทีป็ับลโยพลัน "
- - - - - - - - -
ลารารีาลอันพิลาส รุละวิรั
พระเ้ารรราา มหาษัริย์แห่ละวิรั ทรเ้าบรรทมพร้อมับมหาอำมาย์รึสมัยผู้ส่าล้ำว่าายใ
สอเรือนายายรร์่าโอบเล้าลอเลียันและันอย่าูื่ม
" โอววว...อา... รึสมัย๋า... ้า.. ้าพิศวาสเ้าเหลือเินแล้ว "
" เ่นัน ฝ่าพระบาทอหม่อมัน "
เสียพร่ำพรอรำพันอันรัวนใไ้ลอยละล่อออาห้อพระบรรทมเ้าสู่หูอนามาร์แม้นารีย์ศรีวัละวิรั นาแบพระสุพรรศรี พระสุพรรรา ผู้อบแอบแนบหูฟัิรรมสวาทแห่บุรุษทั้สออยู่้าฝาห้อพระบรรทมแห่นั้นเป็นเนือนิ
ในที่สุ นา็มิอาอทนฟัสรรพเสียสยิวใัล่าวนี้อยู่ไ้อี่อไป นาร่ำไห้ออมาราหนึ่ึวิ่ออาเพระราานแห่นั้นในทันที
- - - - - - - - -
ลาป่าอันลี้ลับและรั...
มาร์แม้นารีย์ วิ่รี่มาาป่าและเส้นทาอันเี้ยวเลี้ยวล ่อนะมาหยุยืนอยู่บนโหินให่อันเป็นะ่อนยื่นออไปเหนือหุบเหวลึสุสายา
ระแสลมาเบื้อล่าโยึ้นมาปะทะเรือนผมอันำลับอนานสยายแผ่ว้าราวับปีศา นาล่าวึ้นับนเอ้วยน้ำเสียอันสะอึสะอื้นไห้ว่า
" ฮือ..ฮือ.. อ์รรราาทรมิเยเหลียวแลอันใับเราเลย ูประหนึ่เรานั้นอยู่นอสายา ้อยุ่า หาประโยน์อันใมิไ้ วันๆ ็ทรเอาแ่เล้าโลมระออแนบิเียใล้อยู่ับเหล่าสนมบุรุษรูปหล่อหุ่นล่ำประำพระอ์ เราะำรีวีอยู่ไปเพื่ออันใันเล่า "
นาหยุไปรู่ึเยหน้าึ้นสู่ท้อนภาอันมืมิ มีเพียวันทราลอยเ่นเป็นส่าอยู่เท่านั้น นารำพันร่ำไห้ออมาราให่พลาล่าวอีว่า
" โอ้เอย... อ์เทวา โปรรับาย้าไป้วยเถิ หาเิาิหน้าันใ อให้้าเป็นอิสรีผู้มีฤทธาแลเสน่ห์ามรึรามหาศาล ราบเท่านิรันร์าลระนั้นเทอ "
บำ มาร์แม้นารีย์พลันระโนลสู่หุบเหวลึ หมายบีวีมลายสิ้นในทันที...
- - - - - - - - - -
ทันใันนั้น...
บัเิอนูแสเรือรอส่อประายระยิบระยับับาพุ่ึ้นมาาหุบเหวเบื้อล่า ปุลมร่ามาร์แม้นารีย์เอาไว้ แลันวรายนาลับึ้นมาสู่พื้นพสุธาเบื้อบนหน้าผาัเิม
นารีบผุลุึ้นยืนในทันใ้วยื่นใเป็นยิ่นั
" อ๊ะ...!!!!! อะไรันนี่หนอ... สิ่วิเศษเื้อูลเราให้มีีวี่อไปฤา "
บัล บัเิอวยไอเทวาผุึ้นในท้อฟ้า ปราแ่สายาแห่นามาร์แม้นารีย์ ที่นั้น
รั้นเมื่อหมอวันบริสุทธิ์ไ้าหาย ึแลเห็นเป็น อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเ้าสูสุแห่โลาในอาภร์สีาวบริสุทธิ์ ลอยเ่นอยู่้วยสีพระพัร์อันอิ่มเอม่อนรัส
" มาร์แม้นารีย์เ้าเอยยย... ีวีเ้านั้นยัมี่า หา้อยประโยน์ันใไม่ ้าัมอบวิาอันล้ำเลิศสุบรรยายให้เ้าไว้ปปัษ์น "
" อบพระทัยเพะ อ์เทวา "
มาร์แม้นารีย์น้อมรับ "
" มหาวิาุรุานุาแปล ือสิ่ที่้ามอบให้แ่เ้า อันะทำให้เ้าสามารถแปลวรายเป็นเ่นผู้ใ็ไ้ามแ่ใปรารถนาทุประาร ใ้วิานี้เพื่อ่อเื้อให้เิอุมเสริมสิริมลแ่นเทอ "
บพระำรัสแห่อ์เทวาในรานั้น มาร์แม้นารีย์ึ่้มลราบสามำรบ รั้นเมื่อนาเยพัร์ึ้นอีรั้ อ์เทวาผู้ส่า็ทรหายลับไปับาเสียแล้ว
- - - - - - - - -
รุ่อรุอันแ่มใส...
ท้อพระโรพระราวัละวิรัราระนั้น อ์รรราาำลัทรนั่เล่นหมารุอยู่ับสมเ็พระศรีะุมะลาาอย่าสนุสนาน โยมีมหาอำมาย์หนุ่มรูปามเป็นรรมารโยหาสนพระทัยในราารานเมือที่เหล่าุนนาำลัเฝ้าแหนถวายบัมรอารพิาราอยู่นั้น
ในทันใ มหาเล็ผู้ว่อไว็้าวบาทับๆเ้ามาราบทูล
" อเะ บันี้ มี่าวว่าพระนาสุบินสวรร์ราินีเถมรู ไ้มุ่สู่อนันา้วยหมายะเริสัมพันธไมรีให้แนบแน่นพระเ้า้า "
อ์รรราาทรยิ้มึ่รัส
" ่าหัวนาปะไร ิะเอาอนันามา่มละวิรัเราลาะสิ เอะ... รู้ัเราน้อยเินไปเสียแล้ว "
" เส็พี่เพะ อย่าทรลืมนะว่าพระนิษาแ้วานาอยู่อนันาโน่น "
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรำรัสึ้น
" ริ้วยพระเ้า้า หาแม้นเราระทำารร้อนรนไป พระนิษาอพระอ์อาไ้รับันรายไ้ "
ุนนาผู้หนึ่ราบบัมทูลบ พระเ้ารรราารัสึ้น
" ีล่ะ เ่นนั้น เราะทำทีไปท่อเที่ยวานพระนร เพื่อลวให้อนันาระส่ำระสายเล่นระนั้นแล "
" เหมาะแท้เทียวนา "
มหาอำมาย์ู่ใแนบิพระอ์พลายิ้มริ่ม อ์รรราาทรผุลุึ้น บันั้น
" พระราโอารไป ัมหารารถไพร่พลนานาให้พรั่พร้อม เราะเรียมท่อป่าในรานี้ "
" ีใริเพะ เอามาร์แม้นารีย์ศรีวัะวิรัไป้วยนะเพะ ะไ้อยถวายานพระสุพรรศรี พระสุพรรรา "
" ามใหล่อนสิ แล้วนี่นาอยู่ไหน เราัใ้พระสุพรรราสัรา "
อ์รรราาทรวาาหา
ทันใ...
มีมหาเล็หนุ่มหน้าใหม่โผล่ายถือพระสุพรรราเ้ามาสนอ พลาราบทูล้วยสุรเสียนุ่มลึแลวเนรรุ้มริ่มยิ้มหวานปนเสน่ห์
" มาร์แม้นารีย์มีิส่วนน ึมอบหมายให้้าพระอ์อัเิพระสุพรรรามาถวายเอพระเ้า้า "
มหาเล็ทำาเย้ายวนให้อ์เ้าฟ้ารรราา ึ่ทรรับพระสุพรรรามา้วยพระหทัยระทึพลารัส้วยพระสุรเสียสั่นสะท้านหวั่นไหว
" เ้า... เ้ามหาเล็รูปาม ไน้าึไม่เยเห็นหน้าเ้ามา่อน "
" ้าพระอ์ประำอยู่ พระำหนัหลัเาพระเ้า้า "
มหาเล็หนุ่มราบทูลบ
เ้าฟ้ารรราาทรยิ้ม ในหทัยะทริว่า
... ีล่ะ ำเราะหาโอาสหลบลี้ามหาอำมาย์ู่ใไปเสพสุับมาหาเล็ผู้นี้เป็นรั้ราวเห็นะีเป็นแน่แท้ ...
มหาเล็หนุ่มรั้นอยู่านพระสุพรรราแล้ว็ถอยายออาท้อพระโรแห่นั้นไป
และเมื่อเาอยู่เพียลำพัในที่ลับา มุมหนึ่นั้น ับพลัน ใบหน้าและเรือนายอเา็แปรเปลี่ยนไปเป็นมาร์แม้นารีย์ในทันที
" มหาวิาุรุานุาแปล ที่อ์เทวาประทานมานี้่าวิเศษริแท้ ูสิ เราแปลายเป็นมหาเล็แปลหน้า ยัมิมีผู้ใเลือบแลสสัยแม้แ่ระทั่อ์รรราา็าม ำเราะ้อหาโอาสแปลายเป็นผู้อื่นอีึะเหมาะ "
มาร์แม้นารีย์ยิ้มเยาะับผลสำเร็แห่วิาที่นมีเป็นที่ยิ่
- - - - - - - - -
านรุอนันา...
ระบวนพยุหยาราทาสถลมาร แห่พระนาสุบินสวรร์ไ้ยุรยารมาามลำเนาอย่านุ่มเนิบ
" พระนาเพะ "
สะรุมินห์ มหาเล็หิรีบวิ่มายัพระเสลี่ยที่ประทับ ึ่ม่านสีทอ็พลันถูเผยออ
" มีสิ่ใฤา "
" หามิไ้เพะ พระนาเ้า ทรทอพระเนรนั่น "
สะรุมินห์ี้นิ้วไปยัยอมเียรปราสาท พระสุวรรเีย์ แลพระวิมานมามายแห่พระบรมมหาราวัอนันา ึ่้อแสสุริยาวาววับ้วยอัมีหลาหลาย
พระนาสุบินสวรร์ทรระลึถึเมื่อรั้ยัทรพระเยาว์ ที่ไ้ามเส็สมเ็พระราบิามาอนันาเป็นรั้แร ทรอิ่มเอมพระทัยอยู่ไ้ราหนึ่็ลับเศร้าสลหหู่ใ เมื่อนึถึรีพิพาทที่ทำให้อนันาับเถมรู้อาไมรีัน
...โอ้เอย...อ์เทวา เหุไนึทรบัาให้ีวี้า้อระทมระบมเศร้าเ่นนี้หนอ...
พระนาทรำริในพระทัย
* * * * * * * * *
บอนที่ 8 โปริาม่ออนที่ 9
ระบวนเส็พระนาสุบินสวรร์ ่ารลีมาอย่าับไวามป่าเาลำเนาไพรอันหนาทึบ แลเห็นแสระยิบระยับับาาบรราอาภร์พรรแห่้าราบริพารทั้มวลนั้นส่ประายระยิบระยับุหิ่ห้อยในพพฤษ์พนาไพร
ระบวนพยุหยาราเลื่อนล้อยมานระทั่ถึทาแยสอสาย สายหนึ่นั้นมุ่ลับสู่รุเถมรู ส่วนอีสายนั้นเล่ามุ่สู่รุอนันา ยัผลให้ระบวน้อหยุนิ่อยู่ั่วะหนึ่ ะิะวะนาิ รารูหิไ้ทูลึ้นว่า
" อเะ หม่อมันิว่าเราวระหันเหระบวนยาราไปอวาม่วยเหลือาอ์เ้าฟ้ามูรีแห่อนันา นะเพะ "
พระนาสุบินสวรร์ทรอิออ เนื่อาเถมรูและอนันานั้นาไมรีันมาหลายทศวรรษ อีทั้พระนาเอ็เยลั่นพระวาาใส่อ์เ้าฟ้ามูรีว่าะไม่มาอนันาอี หาแม้นผิำสัยาเมื่อใะให้อ์มูรีใ้หัถ์ัหน้าให้เลืออาบไ้เลย
" ไม่... เราะลับเถมรู "
พระนารัสพลาทรเิพระพัร์ึ้น
" แ่ยามนี้าวเถมรูเราำลัทุ์ยา พระนาะทรัหทัยไ้ฤาเพะ "
สะรุมินห์นัยน์าเว้าวอน
" เรายัยืนยันำเิม ะไม่ยอมไปอนันาอีเลย ั่วีวิ "
พระนาสุบินสวรร์รัสบ
ทันใันนั้นเอ...
บัเิเทพนิมิรเทวานท้อนภาเพลานั้นมืมิหมอหม่น สรรพเสียอื้ออึอลอบรราหมู่มวลาวเถมรูระหึ่มไปทั่วระบวนพยุหยาราแห่นั้น
ับพลัน ปราเลียวแสเรือรอส่อประายระยิบระยับับาไปทั่วท้อนภา
" เิเหุอันใ ? "
พระนาสุบินสวรร์ทระโหน้าออาพระรายานานหาม
" อเะพระนา บันี้มีอ์เทวามาปราเพะ "
วาริาภาร์าราบบัมทูล
" ริฤาเ้า !! ไหน...ไหนันอ์เทวา "
พระนาสุบินสวรร์ื่นพระอ์แลทรรีบระโนลาพระรายานในทันที
" โน่นเพะ "
สะรุมินห์ี้นิ้วไปบนฟ้า...
ทุสายา่ามอามเป็นุเียวัน แลเห็นอ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ อ์มหาเทพเ้าสูสุผู้ปปัษ์มวลมนุษยาิทรลอพระอ์ในอาภร์พรรสีาวบริสุทธิ์ำลัลอยละล่ออยู่ในนภาาศ ทรเปล่รัศมีสีทอเรือรอไปทั่ว
เหล่าพสนิร่าทรุายลหมอบราบนมัสารอ์เทวาเบื้อสรวพระอ์นั้นโยพร้อมเพรียันพลาเปล่สุรวาาสรรเสริ
" โอ้....อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์.... "
ึ่ บันั้นนั่นเอ พระสุรเสียอันนุ่มลึวนศรัทธายิ่แห่อ์เทวา็พลัน้อัวาลไปทั่วว่า
" สุบินสวรร์เ้าเอยยยยย... อนาอันไลอเ้าะสมวรแ่ทิศหรี ผูสัมพันธไมรีับมูรีเสียแ่บันี้เถิ แล้วาร่อไปภายภาหน้านั้นะเห็นผล "
เมื่อบพระำรัส อ์เทวาพระอ์นั้น็พลันหายลับไป
ในที่สุ ระบวนพยุหยาราแห่พระนาสุบินสวรร์็ำ้อเบี่ยทิศทาไปยัรุอนันาามพระบัาี้แนะแห่อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเ้าสูสุแห่โลนี้ระนั้นแล
- - - - - - - - -
รุอนันา...
บันั้น สมเ็พระเ้ามหามูรีศรีอนันาวิลิศมาหราราันย์ พระเ้ารุอนันา เส็ออประทับพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามหาายีศรีโมุทสมุทรวิมาน เส็ว่าราารานเมือัเ่นปริ
ปุโรหิ่อยๆืบลานเ้ามาเบื้อหน้า่อนถวายบัม
" อเะ บันี้าร่อสร้าและบูระพระมหามเียรปราสาทในพระบรมมหาราวันั้น ไ้สำเร็ลุล่วหมสิ้นแล้วพระเ้า้า "
" ออบใท่านปุโรหิที่สู้อุส่าห์เป็นธุระัารทุอย่านสัมฤทธิ์ผล เ่นนั้น เราะสมนาุปูนบำเหน็้วยารอนุาิให้ท่านไปท่อเที่ยวพัผ่อนหย่อนใใน่าินแนไ้ามใปรารถนาทุประาร "
พระเ้าอยู่หัวทรแย้มพระสรวอย่าอบอุ่น ่อนปุโรหิะราบถวายบัมลา
" เป็นพระมหารุาธิุล้นพ้นพระเ้า้า "
ับพลัน มหาเล็ผู้ว่อไว รีบถลาไถลายเ้ามาราบบัม
" อเะ บันี้ มี่าวรายานมาว่าพระเ้ารุละวิรัไ้เส็สวรรแล้วพระเ้า้า
มโหรีลั่นประโมสรรพนรีศิลป์ทั้มวลนระหึ่มไปทั้ท้อพระโรแลมหามเียรปราสาท
เ้าฟ้ามูรีทรเยพระพัร์ึ้นสูึ่รัส้วยพระสุรเสียแผ่วผิวว่า
" เทวาบัาารแท้เทียว "
มหาอำมาย์เอยับายมาเบื้อหน้าึ่ราบทูล
" เห็นวรส่ราสาส์นสำแโศ "
" เหมาะยิ่ ท่านัารสิ แล้วอย่าลืมราสาส์นสำแสุไปแ่ เ้าฟ้ารรราาษัริย์อ์ใหม่้วย เห็นะไ้ึ้นรอราย์่อเป็นแม่นมั่น "
เ้าฟ้ามูรีำรัสบ อำมาย์ยื่นหน้าสลอนราบบัมทูล่อ
" แท้เทียวนาพระเ้า้า บันี้เ้าฟ้ารรราาไ้สถาปนาอ์เอึ้นเป็นสมเ็พระเ้ารรราามหาโอฬาริละวิรัษัรา พร้อม้วยสมเ็พระศรีะุมะลาามหาราินี หามีผู้ใั้าน "
" สสาร็แ่นาแ้วานาเ้า ป่านนี้ระทมอาูระไม่มี "
เ้าฟ้ามูรีทร้มหน้าล้วยพระอารม์สล แ่...
เพล็.... !!!
เสียสิ่อแระายัสนั่นลั่นไปทั่วพระราวั าม้วยเสียร้ออบรรานาำนัลำหนัใน
" เิเหุอันใึ้น ? "
เ้าฟ้ามูรีทระลึ พลาทรผุึ้นาพระที่โยพลัน
นาำนัลผู้หนึ่รีบวิ่นายผ้านุ่พลิ้วมาหมอบราบอยู่แทบฝ่าพระบาทพลาราบทูล้วยเสียสั่นเรือ้วยเรพระราอาา
" อเะ บันี้ พระนาแ้วานาทรทำโถมไหศวรรย์แระายสิ้นเพะ "
" หา... !!!! "
เหล่าุนนา อำมาย์ ้าราบริพารทั้มวลร้อ้อ
พิพาทย์ทั้ผอระหึ่มเพล นาาลีศรีนรผลึ สามำรบ บ้วยารเาะรับและว้าระันัสนั่น
- - - - - - - - -
ภายในท้อพระโรเล็ บรรานาำนัล่ารีบรุ่วยันเ็บวาเศษโถมไหศวรรย์อายุหลายพันปีที่พระนาแ้วานาทรทำแันเป็นพัลวัน
ทันใ เ้าฟ้ามูรีทรปราพระวรายึ้น่อนแผพระสุรเสียลั่น
" นาแ้วานา... !!! "
" อ๊ะ... !! ท่านเ้าฟ้ามูรี... นี่ะมาลทั์ันเหรอ๊ะ ? "
" ถู้อ... บัอาทำโถมไหศวรรย์พันๆปีที่อ์เทวาพระราทานมาให้แระายมลายสูสิ้น เ่นนี้้ออัปเปหิส่ลับละวิรันรอเ้าเสียแล้ว "
" อ๊ะ...อย่านะเพะ "
พระนาแ้วานาทรถลามาออ์เ้าฟ้ามูรีไว้แน่นราวับเ็ๆ
" พระบิาเรา็สิ้นอ์ไปแล้ว ะให้เราลับไปอยู่เียวายับเ้าพี่รรราาผู้ใร้ายน่ะเหรอ ไม่เอา้วยหรอ เราะอยู่อนันาแห่นี้ีว่านะเพะ "
มหาอำมาย์ลีลาศเ้ามาระิบที่้าพระรรเ้าฟ้ามูรีอยู่รู่หนึ่พระอ์ึ่รัส
" ถ้าเ่นนั้น เ้าไปอยู่ หอธิารามสูร ให้เหล่าุท้าวทั้หลายอบรมบ่มนิสัยเสียบ้าะี "
มโหรีรวเพลสาริาพ่าย ่อนเหล่านาำนัลพาันไปเ็บ้าวอเรื่อทรแลเรื่อประอบพระราอิสริยยศถาแห่พระสนมเอนหมสิ้น่อนะเลื่อนระบวนมุ่สู่หอธิารามสูรแห่นั้นในทันใ
เมื่อพระนาไปแล้ว เ้าฟ้ามูรี็ทรถอนพระหทัยราหนึ่ึ่รัส
" สสัยเราะิผิที่สู้อุส่าห์่วินามาเป็นพระสนมเอ "
มหาอำมาย์เอียายประิอ์พลายิ้มริ่มึ่ราบทูล
" นับแ่่วิพระนามานี่ ฝ่าพระบาททรมีิร่วมบรรถร์ันบ้าไหมพระพุทธเ้า้า อิ อิ อิ "
เ้าฟ้ามูรีทรพระเหนียมอายนใบหน้าแั่ลูมะเือพลาทรแย้มยิ้มึ่รัส
" ูระนั้นอยู่ อำมาย์ท่าน เห็นระโระเออปานนั้น ลีลาพิศวาสนา่าเหนือั้นสุบรรยาย ราวับนาะแยแยะไ้ว่าำลัปิบัิิที่ว่านั้นอยู่ ูประหนึ่มีสอผู้ในหนึ่หทัยนหยั่ยาะ้นหาอิสรีใมาเทียมเท่า "
" ระนั้นเลยเียวหรือพระเ้า้า "
มหาอำมาย์นัยน์าลุวาวเป็นประายระยิบ
รัสบ เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม ่อนรีบปลีหนีพระอ์ไปพลัน มหาอำมาย์้อมอพระเ้าอยู่หัวอนันาพระอ์นี้พลายิ้ม
" เ้าฟ้ามูรีผู้ผยอแลอาหา ็ยัทรเินเป็นเหมือนันนะ "
เมื่อพระนาแ้วานาทร้อไปประทับอยู่ประำ หอธิารามสูรแล้วนั้น เ้าฟ้ามูรี็ำ้อทรหาพระสนมไว้เีย้าเนยแนบอ์
ันั้น ึทรหันไปหานาลำวนาว พระสนมู่พระทัยผู้ามไไลไม้แพ้ัน
เรือนพำนัแห่นาลำวนาว เ้าฟ้ามูรีทรพระำเนินึ้นเรือนไป้วยพระหทัยอันสั่นระริ
บัล นาลำวนาวพลันปรานึ้นในอาภร์น้อยิ้น มีแพรบาเบาลุมสรรพา์อย่าเย้ายวน
" ฝ่าบาทเพะ หม่อมันอยู่นี่ "
นาลำวนาวล่าวบ เ้าฟ้ามูรีทรหันมาทอพระเนรโยพลัน
" อ๊ะ... นั่น... เ้า่าเลอโมสุประมา "
" ไล่ามหม่อมันให้ทันสิเพะฝ่าพระบาท "
ล่าวบ นาลำวนาว้าวบาทาวิ่หนีไปรอบๆเรือน เ้าฟ้ามูรีวาเป็นประายึ่รัส
" ีล่ะ หาแม้นเราับเ้าไ้เมื่อใ น่าูมระนั้นแล "
เ้าฟ้ามูรีทร้าวพระบาทโลไล่ิามนาไปโยไม่ั้า เสียบาทาระทบพื้นเรือนัสนั่นลั่นพระราานั้นใน
นในที่สุแล้ว นาลำวนาวผู้เื่อ้า็พ่ายแพ้แ่เ้าฟ้ามูรีผู้อาหา ทรโอบระับนาเ้ามาแนบิ้วยพระหทัยอันสั่นระทึ นาลำวนาวราบทูลึ้นว่า
" หม่อมันะถวายารปรนนิบัิพัวีฝ่าพระบาทให้เป็นที่พอพระราหฤทัยัเ่นที่เยระทำมา่อนพระนาแ้วานาเพะ "
" สมวรอยู่ "
เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม แล้วในทันใ โมประทีป็ับลโยพลัน "
- - - - - - - - -
ลารารีาลอันพิลาส รุละวิรั
พระเ้ารรราา มหาษัริย์แห่ละวิรั ทรเ้าบรรทมพร้อมับมหาอำมาย์รึสมัยผู้ส่าล้ำว่าายใ
สอเรือนายายรร์่าโอบเล้าลอเลียันและันอย่าูื่ม
" โอววว...อา... รึสมัย๋า... ้า.. ้าพิศวาสเ้าเหลือเินแล้ว "
" เ่นัน ฝ่าพระบาทอหม่อมัน "
เสียพร่ำพรอรำพันอันรัวนใไ้ลอยละล่อออาห้อพระบรรทมเ้าสู่หูอนามาร์แม้นารีย์ศรีวัละวิรั นาแบพระสุพรรศรี พระสุพรรรา ผู้อบแอบแนบหูฟัิรรมสวาทแห่บุรุษทั้สออยู่้าฝาห้อพระบรรทมแห่นั้นเป็นเนือนิ
ในที่สุ นา็มิอาอทนฟัสรรพเสียสยิวใัล่าวนี้อยู่ไ้อี่อไป นาร่ำไห้ออมาราหนึ่ึวิ่ออาเพระราานแห่นั้นในทันที
- - - - - - - - -
ลาป่าอันลี้ลับและรั...
มาร์แม้นารีย์ วิ่รี่มาาป่าและเส้นทาอันเี้ยวเลี้ยวล ่อนะมาหยุยืนอยู่บนโหินให่อันเป็นะ่อนยื่นออไปเหนือหุบเหวลึสุสายา
ระแสลมาเบื้อล่าโยึ้นมาปะทะเรือนผมอันำลับอนานสยายแผ่ว้าราวับปีศา นาล่าวึ้นับนเอ้วยน้ำเสียอันสะอึสะอื้นไห้ว่า
" ฮือ..ฮือ.. อ์รรราาทรมิเยเหลียวแลอันใับเราเลย ูประหนึ่เรานั้นอยู่นอสายา ้อยุ่า หาประโยน์อันใมิไ้ วันๆ ็ทรเอาแ่เล้าโลมระออแนบิเียใล้อยู่ับเหล่าสนมบุรุษรูปหล่อหุ่นล่ำประำพระอ์ เราะำรีวีอยู่ไปเพื่ออันใันเล่า "
นาหยุไปรู่ึเยหน้าึ้นสู่ท้อนภาอันมืมิ มีเพียวันทราลอยเ่นเป็นส่าอยู่เท่านั้น นารำพันร่ำไห้ออมาราให่พลาล่าวอีว่า
" โอ้เอย... อ์เทวา โปรรับาย้าไป้วยเถิ หาเิาิหน้าันใ อให้้าเป็นอิสรีผู้มีฤทธาแลเสน่ห์ามรึรามหาศาล ราบเท่านิรันร์าลระนั้นเทอ "
บำ มาร์แม้นารีย์พลันระโนลสู่หุบเหวลึ หมายบีวีมลายสิ้นในทันที...
- - - - - - - - - -
ทันใันนั้น...
บัเิอนูแสเรือรอส่อประายระยิบระยับับาพุ่ึ้นมาาหุบเหวเบื้อล่า ปุลมร่ามาร์แม้นารีย์เอาไว้ แลันวรายนาลับึ้นมาสู่พื้นพสุธาเบื้อบนหน้าผาัเิม
นารีบผุลุึ้นยืนในทันใ้วยื่นใเป็นยิ่นั
" อ๊ะ...!!!!! อะไรันนี่หนอ... สิ่วิเศษเื้อูลเราให้มีีวี่อไปฤา "
บัล บัเิอวยไอเทวาผุึ้นในท้อฟ้า ปราแ่สายาแห่นามาร์แม้นารีย์ ที่นั้น
รั้นเมื่อหมอวันบริสุทธิ์ไ้าหาย ึแลเห็นเป็น อ์อนุสริยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเ้าสูสุแห่โลาในอาภร์สีาวบริสุทธิ์ ลอยเ่นอยู่้วยสีพระพัร์อันอิ่มเอม่อนรัส
" มาร์แม้นารีย์เ้าเอยยย... ีวีเ้านั้นยัมี่า หา้อยประโยน์ันใไม่ ้าัมอบวิาอันล้ำเลิศสุบรรยายให้เ้าไว้ปปัษ์น "
" อบพระทัยเพะ อ์เทวา "
มาร์แม้นารีย์น้อมรับ "
" มหาวิาุรุานุาแปล ือสิ่ที่้ามอบให้แ่เ้า อันะทำให้เ้าสามารถแปลวรายเป็นเ่นผู้ใ็ไ้ามแ่ใปรารถนาทุประาร ใ้วิานี้เพื่อ่อเื้อให้เิอุมเสริมสิริมลแ่นเทอ "
บพระำรัสแห่อ์เทวาในรานั้น มาร์แม้นารีย์ึ่้มลราบสามำรบ รั้นเมื่อนาเยพัร์ึ้นอีรั้ อ์เทวาผู้ส่า็ทรหายลับไปับาเสียแล้ว
- - - - - - - - -
รุ่อรุอันแ่มใส...
ท้อพระโรพระราวัละวิรัราระนั้น อ์รรราาำลัทรนั่เล่นหมารุอยู่ับสมเ็พระศรีะุมะลาาอย่าสนุสนาน โยมีมหาอำมาย์หนุ่มรูปามเป็นรรมารโยหาสนพระทัยในราารานเมือที่เหล่าุนนาำลัเฝ้าแหนถวายบัมรอารพิาราอยู่นั้น
ในทันใ มหาเล็ผู้ว่อไว็้าวบาทับๆเ้ามาราบทูล
" อเะ บันี้ มี่าวว่าพระนาสุบินสวรร์ราินีเถมรู ไ้มุ่สู่อนันา้วยหมายะเริสัมพันธไมรีให้แนบแน่นพระเ้า้า "
อ์รรราาทรยิ้มึ่รัส
" ่าหัวนาปะไร ิะเอาอนันามา่มละวิรัเราลาะสิ เอะ... รู้ัเราน้อยเินไปเสียแล้ว "
" เส็พี่เพะ อย่าทรลืมนะว่าพระนิษาแ้วานาอยู่อนันาโน่น "
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรำรัสึ้น
" ริ้วยพระเ้า้า หาแม้นเราระทำารร้อนรนไป พระนิษาอพระอ์อาไ้รับันรายไ้ "
ุนนาผู้หนึ่ราบบัมทูลบ พระเ้ารรราารัสึ้น
" ีล่ะ เ่นนั้น เราะทำทีไปท่อเที่ยวานพระนร เพื่อลวให้อนันาระส่ำระสายเล่นระนั้นแล "
" เหมาะแท้เทียวนา "
มหาอำมาย์ู่ใแนบิพระอ์พลายิ้มริ่ม อ์รรราาทรผุลุึ้น บันั้น
" พระราโอารไป ัมหารารถไพร่พลนานาให้พรั่พร้อม เราะเรียมท่อป่าในรานี้ "
" ีใริเพะ เอามาร์แม้นารีย์ศรีวัะวิรัไป้วยนะเพะ ะไ้อยถวายานพระสุพรรศรี พระสุพรรรา "
" ามใหล่อนสิ แล้วนี่นาอยู่ไหน เราัใ้พระสุพรรราสัรา "
อ์รรราาทรวาาหา
ทันใ...
มีมหาเล็หนุ่มหน้าใหม่โผล่ายถือพระสุพรรราเ้ามาสนอ พลาราบทูล้วยสุรเสียนุ่มลึแลวเนรรุ้มริ่มยิ้มหวานปนเสน่ห์
" มาร์แม้นารีย์มีิส่วนน ึมอบหมายให้้าพระอ์อัเิพระสุพรรรามาถวายเอพระเ้า้า "
มหาเล็ทำาเย้ายวนให้อ์เ้าฟ้ารรราา ึ่ทรรับพระสุพรรรามา้วยพระหทัยระทึพลารัส้วยพระสุรเสียสั่นสะท้านหวั่นไหว
" เ้า... เ้ามหาเล็รูปาม ไน้าึไม่เยเห็นหน้าเ้ามา่อน "
" ้าพระอ์ประำอยู่ พระำหนัหลัเาพระเ้า้า "
มหาเล็หนุ่มราบทูลบ
เ้าฟ้ารรราาทรยิ้ม ในหทัยะทริว่า
... ีล่ะ ำเราะหาโอาสหลบลี้ามหาอำมาย์ู่ใไปเสพสุับมาหาเล็ผู้นี้เป็นรั้ราวเห็นะีเป็นแน่แท้ ...
มหาเล็หนุ่มรั้นอยู่านพระสุพรรราแล้ว็ถอยายออาท้อพระโรแห่นั้นไป
และเมื่อเาอยู่เพียลำพัในที่ลับา มุมหนึ่นั้น ับพลัน ใบหน้าและเรือนายอเา็แปรเปลี่ยนไปเป็นมาร์แม้นารีย์ในทันที
" มหาวิาุรุานุาแปล ที่อ์เทวาประทานมานี้่าวิเศษริแท้ ูสิ เราแปลายเป็นมหาเล็แปลหน้า ยัมิมีผู้ใเลือบแลสสัยแม้แ่ระทั่อ์รรราา็าม ำเราะ้อหาโอาสแปลายเป็นผู้อื่นอีึะเหมาะ "
มาร์แม้นารีย์ยิ้มเยาะับผลสำเร็แห่วิาที่นมีเป็นที่ยิ่
- - - - - - - - -
านรุอนันา...
ระบวนพยุหยาราทาสถลมาร แห่พระนาสุบินสวรร์ไ้ยุรยารมาามลำเนาอย่านุ่มเนิบ
" พระนาเพะ "
สะรุมินห์ มหาเล็หิรีบวิ่มายัพระเสลี่ยที่ประทับ ึ่ม่านสีทอ็พลันถูเผยออ
" มีสิ่ใฤา "
" หามิไ้เพะ พระนาเ้า ทรทอพระเนรนั่น "
สะรุมินห์ี้นิ้วไปยัยอมเียรปราสาท พระสุวรรเีย์ แลพระวิมานมามายแห่พระบรมมหาราวัอนันา ึ่้อแสสุริยาวาววับ้วยอัมีหลาหลาย
พระนาสุบินสวรร์ทรระลึถึเมื่อรั้ยัทรพระเยาว์ ที่ไ้ามเส็สมเ็พระราบิามาอนันาเป็นรั้แร ทรอิ่มเอมพระทัยอยู่ไ้ราหนึ่็ลับเศร้าสลหหู่ใ เมื่อนึถึรีพิพาทที่ทำให้อนันาับเถมรู้อาไมรีัน
...โอ้เอย...อ์เทวา เหุไนึทรบัาให้ีวี้า้อระทมระบมเศร้าเ่นนี้หนอ...
พระนาทรำริในพระทัย
* * * * * * * * *
บอนที่ 8 โปริาม่ออนที่ 9
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น