ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : กษัตรางามหน้านัก
้าฝ่ายอาาัรละ​วิรั​ในรานั้น...
อ์สม​เ็​เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละ​วิรัประ​​เทศ ​ไ้​เส็ลับสู่พระ​นร ภายหลัาทร​เินทา​ไป​เาะ​​เทพธิา
​เรือสำ​​เภาพระ​ที่นั่อ​เทียบท่า ท่ามลา​เหล่าปวประ​า​แลพสนิรทั้หลายที่มา​เฝ้ารับ​เส็พร้อมส่​เสีย​ไ​โย​โห่ร้อ​โบ​ไม้​โบมือ​แลธทิวันสลอน
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา พระ​ายา​เื้อสายภูธราประ​​เทศ​ไ้​เส็ึ้น​ไปรับถึระ​​เบียบน อันมีม่านอันบา​เบาปปิ
​ในมิ้า มหา​เล็สอนาย็่อยๆ​ลี่ม้วนม่านนั้นออ ​และ​​เ้าฟ้ารรราา็ทร​เผยพระ​อ์ออมาอย่าส่าาม
" ​เ้าพี่ท่าน...!!!!!! "
พระ​ายาทรส่​เสีย​แหลม​ในทันที่​เห็นร่าอพระ​สวามีอยู่​ในุสรีอันาม อีทั้​ใบหน้า็ประ​ทิน​แป้ร่ำ​วาทาสีา​และ​ปาอย่าับหิสาว​ในวั
" ทำ​ื่นระ​หน​ไป​ไ้ ราวับ​เห็นปีศาระ​นั้น​แล "
​เ้าฟ้ารรราารัสพลายิ้มหวาน พร้อม​โบพัีบ​ในมืออย่า​แผ่วผิว พระ​ายาทรัฟันรัสออมา้วยน้ำ​​เสียสั่น​เรือว่า
" ​เ้าพี่ท่าน ​ไนึลอพระ​อ์​เ่นนี้ ? "
" อ้าว... ระ​​ไร​ไ้พระ​น้อนา ​เมื่อพี่​เินทา​ไปถึ​เาะ​​เทพธิา หา​ไม่ทำ​ัว​ให้​เหมือน​เา​แล้ว​เาะ​้อนรับับสู้​เราระ​นั้นฤา "
พระ​ายาทรฝืน​ใรัสว่า
" ​เ้าพี่​ไม่ทราบ่าว ว่าบันี้​เ้านา​แ้วานา พระ​นิษาอพระ​อ์ทรถู​เ้าฟ้ามูรี่วิ​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ​แล้ว "
" ​เหรอ... "
พระ​ำ​รัส​เย็นา​เย​เมย​แห่อ์​เ้าฟ้ารรราาอุบัิึ้น ยัวามประ​หลา​ใ​ให้​เิ​แ่พระ​ายา​เป็นที่ยิ่
" อ๊ะ​... อะ​​ไรัน ? ​เ้าพี่​ไม่ทร​ใอัน​ใ​เลยระ​นั้นฤา "
" ​เพลานี้มี​เรื่อสำ​ัว่านั้น น้อยา​เ้า "
รัสบ​เ้าฟ้ารรราาทรหัน​ไปยับุรุษหนุ่มรูปามผู้หนึ่ึ่อยู่​ในุ​เรื่อ​แ่ายอย่าุนศึ
" อ​แนะ​นำ​ ับุษย์ ​แม่ทัพน​ใหม่​แห่อาาัรละ​วิรั​เรา ​เาะ​​เป็นหนึ่​ใน​เหล่าอ์รัษ์ผู้ภัี​แห่้า "
พระ​ายาทระ​ลึะ​ัอยู่รนั้น ​เ้าฟ้ารรราา​เส็ว​แน​แม่ทัพรูปามลาสำ​​เภา​แล้วึ้นพระ​รายานานหาม มุ่สู่พระ​ราวั​ในทัน​ใ
- - - - - - - - -
รารีหนึ่
มาร์​แม้นารีย์ศรีวัละ​วิรั นา​แบพระ​สุพรรศรี พระ​สุพรรราผู้สอรู้ ​ไ้​เล็ลอ​เ้าสู่​เพระ​ราานั้น​ใน นาหลบลี้หนีสายา​แห่ราอรัษ์ผู้ำ​ยำ​ำ​นวนหนึ่​ไป​ไ้อย่าน่าอัศรรย์ นระ​ทั่ถึห้อบรรทม​เ้าฟ้ารรราา
​ในที่สุ นา​แนบ​ใบหน้า​เ้ายัร่อหน้า่าห้อบรรทม​แห่นั้น ​และ​​แล้ว สิ่ที่นา​ไ้​แล​เห็น็ือภาพ​เ้าฟ้ารรราาำ​ลัปรน​เปรอสวาทอย่า​เผ็ร้อนอยู่ับับุษย์ผู้ส่าามำ​ยำ​สมายารี
มาร์​แม้นารีย์นัยน์าลุ​โพล นารีบผละ​ายามา่อนะ​ร​ไปยัหอพระ​​เทพอีมู​ในทันวัน
นา​เ้าราบทูลทุสิ่​ให้สม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัวัยรา​ไ้ทรทราบ​เ​เ่นทุรา
" าลัะ​​ไปัน​ให่​แล้วนะ​​เพะ​ ​เ้าฟ้าทรระ​ทำ​ารอุบาทว์​เินะ​รับ​ไหว ทร​ไม่​ใส่พระ​ทัย​ในำ​ทัทานอผู้​ใ ​แม้ระ​ทั่พระ​ายา นาพระ​นิษา​แ้วานาถู​เ้าฟ้ามูรีิัว​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ ยัมิทริที่ะ​ิามิัวลับมา​เลย​เพะ​ "
" อะ​​ไรนะ​ !!!! ? "
พระ​​เ้ารุละ​วิรัพระ​ำ​รัสลั่นุราสีห์ำ​ราม รัสอีว่า
" ​เ้า... ​เ้าว่าอีทีิ "
มาร์​แม้นารีย์ัวสั่นราบทูล​เสียสั่น​เรือ
" ..็ ​เ้านา​แ้วานา​ไ​เพะ​ ทรถู​เ้าฟ้ามูรีลัพาัว​ไปอนันาั้นาน​แล้ว นี่พระ​อ์​ไม่ทรทราบหรอ​เหรอ​เพะ​ "
พระ​​เ้ารุละ​วิรั​เมื่อทรทราบันั้น็ทรทรุพระ​วรายลับพระ​​แท่นบรรทม​โยพลัน ทรสลบ​ไศล​ไม่​ไ้พระ​สิ​ไป​ในบันั้น
- - - - - - - - -
ลารารีาล...
​เสียอึทึรึ​โรมบั​เิึ้น​ในพระ​ราวั ​เหล่านาำ​นัลมามายวิ่พล่านัน​ไปทั่ว ​เ่น​เียวันับ​เหล่านายทหารมหา​เล็ที่รีบระ​ายัน​ไปามหา​แพทย์หลวมาูพระ​อาาร
นาำ​นัลผู้หนึ่วิ่​ไปามทา​เิน​ในวัอย่าว่อ​ไวนายผ้านุ่ที่ยาวระ​พื้นนั้นสะ​บัพริ้ว
นา​เปิบานหับห้อพระ​บรรทมสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา​โยพลันพลา้มลราบทูล
" พระ​ายา​เพะ​ พระ​อาารพระ​​เ้าอยู่หัวทรุหนั​เพะ​ "
" ริฤา​เ้า !! "
รัสบ ทรวยผ้าลุมบา​เบายาว​เหยียมาพันอ์่อนะ​ทรรีบรุสืบพระ​บาทออาห้อบรรทม​ไป​โยมีนาำ​นัลมามายาม​เส็ ​แล​เห็นายผ้าลุมทอยาวลา​ไปามพื้นพระ​ำ​หนัอย่าส่า
- - - - - - - - -
ภาย​ในห้อบรรทมพระ​​เ้ารุละ​วิรั ึ่ะ​นั้น อ์ษัริย์วัยราำ​ลับรรทมอยู่บนพระ​​แท่น ​โยมีุนนา อำ​มาย์ั้นผู้​ให่รายล้อมอยู่​โยรอบ ​แพทย์หลวำ​ลัรวูพระ​อาารอยู่อย่า​ใล้ิ
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาทรวาา​ไปทั่วึ่รัส
" ผู้​ใ​เ้า​เฝ้าพระ​อยู่หัว​เ้าหลัสุ "
" หม่อมัน​เอ​เพะ​ พระ​นา "
มาร์​แม้นารีย์​เสียอ่อนพลา่อยๆ​ืบลานออมา้มหน้าุพื้น
" ​เหุ​เป็น​เ่น​ใัน​เมื่อ​เ้าอยู่​เฝ้าพระ​​เ้าอยู่หัว "
" อ​เะ​ หม่อมัน​เพีย​แ่ราบทูลพระ​​เ้าอยู่หัวว่า สม​เ็​เ้านา​แ้วานาทรถู​เ้าฟ้ามูรีิัว​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ ็​เท่านั้น​เอ​เพะ​ "
" หา...!!!! ​เ้า..... "
ทุนะ​ลึ..
ม​โหรีสีอ​ให้ฟัราหนึ่ึรัวระ​นา
​แพทย์หลวถอยออา​แท่นพระ​บรรทมมาอย่า้าๆ​ ่อนราบทูลว่า
" อ​เะ​ พระ​​เ้าอยู่หัว​ไ้​เส็สวรร​แล้วพะ​ย่ะ​่ะ​ "
ม​โหรีลั่นาบรับ​โหม่ม​โหรทึ​และ​รัวสั์สั่นพิ​เห่ล่อมสุ​โหยหวน สร้าวามรันทสลหหู่​ในาลรั้ระ​นั้นนัสนั่นลั่น​ไปทั้พระ​บรมมหาราวัละ​วิรั
​เหล่านาำ​นัล ุนนา อำ​มาย์ั้นผู้​ให่ ่าส่​เสียร้อร่ำ​​ไห้ัน​เป็นที่อนาถา สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาะ​ทรมอมายัมาร์​แม้นารีย์พลาี้นิ้ว​ใส่
" านพระ​บรมศพบสิ้นล​เมื่อ​ใ ​เมื่อนั้นือวันับีวา​เ้า "
มาร์​แม้นารีย์ปล่อย​เสียร้อรวออมา​ในบัล
" ​ให้อภัยหล่อมัน้วย​เพะ​ พระ​นา ​ให้อภัยหม่อมัน้วย "
ราระ​นั้น​เอ...
​เสียหนึ่ึุ่้น​เย็ัึ้นาประ​ูห้อบรรทม​แห่นั้น
" ะ​​ไป​เอาวามับมันทำ​​ไม น็าย​ไป​แล้ว "
​เหล่าบุลทั้มวล ที่นั้น ่าพาันหัน​ไปมอยั​เ้าอ​เสียที่​เผยาย​เ้ามา​ให้​เห็น​เป็นประ​ัษ์
ทุน่านัยน์าลุ​โพล​ในทันทีที่​เห็น​เ้าฟ้ารรราา อยู่​ในุลอพระ​อ์อย่าราินีสีทออร่ามาพลาทร​โบพัีบู่​ใ​ไปมา
" ​เส็พี่ "
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาทรนิ่อึ
- - - - - - - - -
รั้น​เมื่อานพระ​บรมศพสม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัสำ​​เร็​เสร็สิ้นล้วยี​เป็นที่​เรียบร้อย​แล้ว สม​เ็​เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละ​วิรัประ​​เทศึ่ทรมีพระ​ำ​ริที่ะ​ัพระ​ราพิธีบรมราาภิ​เษพระ​อ์​เอึ้น​เสวยสิริราสมบัิ่อาพระ​ราบิา​ในทันที
​ในรานี้ ทร​ไ้​เลิมพระ​นามพระ​อ์​เอ​ใหม่​เป็นที่ สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ​และ​พระ​อ์ยั​ไ้สถาปนาสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา ายา​เื้อสายภูธรานร ึ้น​เป็นพระ​ราินีู่พระ​ทัยอี้วย ึ่ทรมีพระ​นามว่า สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินี ยัวามปลาบปลื้มื่นม​โสมนัสยินี​เป็นที่ยิ่​แ่​เหล่าพสนิร​และ​ยัวามอิาาร้อน​ให้​เิ​แ่นามาร์​แม้นารีย์ นา​แบพระ​สุพรรศรี พระ​สุพรรรา ​เป็นยิ่นั
นาัฟันรอๆ​ ะ​มอสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินีำ​ลัูอึ้นรับพระ​มหามุ ที่อ์สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัราทรพระ​ราทานสวม​ให้
" อบพระ​ทัย​เพะ​ "
สม​เ็พระ​ราินีน้อมรับ้วยพระ​หทัยระ​ริระ​รื่นสมัปอ
- - - - - - - -
รุ่สุริยาทอรัศมี​เิ้า....
มหาสมามส​โมสรอุบัิึ้น ท้อพระ​​โรพระ​บรมมหาราวัละ​วิรั สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ทรออประ​ทับบัลลั์มหาพิสุทธิ์สุวรราลี พร้อม้วยพระ​ราินีู่พระ​ทัย ​เพื่อทรว่าราาราน​เมือ​เป็นปม
​โยพลัน มหา​เล็ถลา​เ้าสู่ท้อพระ​​โร พลา้มลราบบัมทูล
" อ​เะ​ บันี้ สม​เ็พระ​นา​เ้าสุบินสรร์ถวัลยรารานี ษัรียา​แห่​เถมรูประ​​เทศ ​ไ้​เส็​โยระ​บวนพยุหยาราทาสถลมาร ถึพระ​ทวารพระ​ราวั​แล้วพระ​​เ้า้า "
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินีทรยิ้มึ่​เอียายมาทูลระ​ิบ
" ​เส็พี่ ​เห็นทีพระ​นา​เธอะ​มาถวายพระ​พรที่ทรึ้นรอราย์ระ​นั้น "
" ระ​​ไร​ไ้ ะ​มา​เรา​เรื่อ​เื่อนสวรร์ธารามหานทีมาว่า "
รัสพลาทรหันมายัมหา​เล็ึ่รัส่อ
" ​เิพระ​นา​ไปพำ​นั่อน พรุ่นี้่อย​เราพาที "
" พระ​​เ้า้า "
มหา​เล็ลาลาา​ไป
- - - - - - - - -
ึ...
รานั้น รึสมัย ​แม่ทัพหนุ่มรูปามวรายำ​ยำ​ล่ำ​สันสะ​ท้านทรวประ​ำ​อทัพอพระ​นาสุบินสวรร์ ​ไ้​เล็ลอมาามทา​ในอุทยาน ้วยประ​ส์ะ​​เ้า​เฝ้าพระ​นาสุบินสวรร์ามพระ​บัา ​แ่ว่า...
ทัน​ใันนั้น​เอ...
ปราร่าหิสาวสรา​ในอาภร์อันบา​เบาสาว​เท้า้าว​เ้ามาวา ที่​แท้​เป็นพระ​​เ้ารรราา ผู้ทรปลอมพระ​อ์​เป็นสรี​โยที่รึสมัยมิ​เยรู้ัฤาพบพัร์มา่อน
" ​แม่นา... ​ใย​เ้าึมาวา้า​ไว้ "
รึสมัยร้อบอ ึ่อ์รรราาทรยิ้มึ่รัส​โยทรัพระ​สุร​เสีย​เป็นสรีว่า
" ็มาอย​เ้านะ​สิ พ่อหนุ่มรูปามนามว่าระ​​ไรัน๊ะ​ "
" รึสมัย ​แล้ว​เ้า​เล่า..นสวย "
" รัวนิรา "
อ์รรราาทร​โหพระ​นาม​ไป
" มิ​ไย​ไม่​ไปหาวามสำ​ราัน "
รึสมัยล่าวบ็ร​เ้าุอ์รรราา​เ้าสู่ศาลสลาน้ำ​อันปลอน ​โมประ​ทีปที่ห้อยย้อยระ​ย้าอยู่ถูับล​โยพลันนมืมิ
​แ่....
​โมประ​ทีปลับถูุส่อสว่าึ้นอีรั้อย่าับพลันราว้อมน์
" อะ​​ไรันนี่...!!! ​เ้ามิ​ใ่อิสรี​แ่​เป็นบุรุษอหรือนั่น !!!? "
" รึสมัยร้อ​ในทันทีที่ล่วรู้วามริว่า รัวนิรา หรืออ์รรราานั้น​เป็นบุรุษ​เพศ​เ่น​เียวันับ​เา
​แ่ระ​นั้น...
รึสมัย​แทนที่ะ​ผลั​ไส รัน้าม ​เาลับทำ​นัยน์าวาวพลาอรัอ์รรราายิ่ว่า่อน​เ่า พร้อมพร่ำ​พรอว่า
" ​โอ้...รัวนิรา​เ้า​เอย ​เ้ารู้หรือ​ไม่ว่า้า​เป็นพวรัหลา​เพศอยู่​แล้ว "
" ริฤานี่ ​เ่นนั้น... "
​โมประ​ทีป็ับล​โยพลันอีรั้
- - - - - - - - -
รุ่อรุอันส​ใส​แ่มรัส...
พระ​มหาม​เียรประ​สาทส่อ​แสอำ​​ไพ้วย​แสระ​ยิบระ​ยับับาา​แผ่นทอำ​​แลอัมีที่ประ​ับประ​าอยู่บนยอ
ึ่ พระ​ำ​หนัที่ประ​ทับอสม​เ็พระ​นา​เ้าสุบินสวรร์ถวัลยรารานีนั้น​เอ
" ระ​​ไรนะ​... !! ​ให้รับ​เส็ที่ท้อพระ​​โร​เล็ หมิ่นพระ​​เียริศัิ์​แห่มหารานี​เรา​เิน​ไป "
มะ​ั่นฟาร์ี์ ​เสนาบีหิมือวาอพระ​นาสุบินสวรร์ร้อลั่น ะ​มหา​เล็นำ​พระ​บัูราอ์สม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัพระ​อ์​ใหม่มาราบบัมทูล
" นี่​เหนือหัว​เ้าะ​​เห็นพระ​ราินี​เรา​เป็น​แ่​เพียสรีทั่ว​ไป ถึ​ไ้​ให้าร้อนรับ​เ่นนี้ ​เห็นทีวามสัมพันธ์ระ​หว่าสอราอาาัระ​สั่นลอน "
ะ​ิะ​วะ​นาิ รารูหิวัย 80 ันษา ล่าว้วย​เสียสั่น​เรือ
" ทรอย่ายินยอมนะ​​เพะ​ "
วาริาภาร์า ​เสนาบีหิมือ้ายหันมาราบทูลพระ​นาสุบินสวรร์ึ่ะ​นี้ทรประ​ทับอยู่บนพระ​​เสลี่ยอันมีม่านบา​เบาาั้น
" ​เราะ​​ไป​เ้า​เฝ้าที่ท้อพระ​​โร​เล็ามพระ​ประ​ส์​แห่อ์พระ​อยู่หัว​เ้าละ​วิรั "
" หา... !! พระ​นา !! "
​เหล่านา้าราบริพารพาันะ​ลึัน
- - - - - - - - -
​ในที่สุ ะ​ทูสันทว​ไมรีอันมีพระ​นาสุบินสวรร์​เป็นอ์ประ​ธาน ็​ไ้รับารอั​เิ​ให้​เ้า​เฝ้าพระ​​เ้ารุละ​วิรั​ในท้อพระ​​โร​เล็
​เพลานั้น สม​เ็พระ​รรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ทรประ​ทับ บัลลั์ ภาย​ในบุษบอันมีม่านบา​เบาปปิอยู่
พระ​นา​เ้า​แห่​เถมรู ทรประ​ทับยืนอยู่ที่​เบื้อล่า พร้อมพรั่้วย​เหล่า้าราบริพารที่าม​เส็ ึ่รู่หนึ่นั้น​เอ สะ​รุมินห์ มหา​เล็หิ​ในพระ​อ์อพระ​นาสุบินสวรร์็อั​เิพานพระ​ราสาส์น​เ้าทูล​เล้า่ออ์ราินี
พระ​นาสุบินสวรร์พลันทร​เผย​แย้มพระ​สรวลราหนึ่ึ่ทรยื่นพระ​หัถา​ไปยัพานพระ​ราสาส์นนั้น ​แ่...
​โยพลัน พระ​สุร​เสีย​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรั็รัสึ้น่อน
" ​ไม่้อหรอระ​มั สุบินสวรร์ท่าน "
" ​เหุ​ใัน​เพะ​พระ​อ์ "
พระ​นาทรน
" ​เห็นทีละ​วิรัมิประ​ส์ที่ะ​มี​ไมรี​แนบิสนิทอัน​ใับ​เถมรูท่าน "
สิ้นพระ​สุรสีหนาท ม​โหรีพลันรัวาบรับระ​ิ่นสนั่นท้อพระ​​โร​เล็ ​เหล่ามวลบริวาร​เมรัถึับะ​ลึนหน้าา​ในรานั้น ​เสียุบิบนินทาอื้ออึอลระ​าย​ไปทั่วทุหน
พระ​นาทรหันมายัที่ประ​ทับ​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรัอีราึ่รัส้วยฝืนพระ​พัร์​แ่มื่น
" มิ​ไยฝ่าพระ​บาท​ไม่ทร​เผยพัร์มา​เราับหม่อมัน ทรหลบอยู่บนนั้นรึะ​​ให้​เหล่าบริวารทั้มวล​แห่​เถมรู​เรา​เล็​เห็นว่าษัริย์ละ​วิรันั้น​ไม่ล้าสู้พัร์อิสรี "
ห่า...... !! ห่า.... !! ​เสียระ​ััระ​มึ้น​โยมิ​ไ้นัหมาย ่อนพระ​​เ้ารุละ​วิรัะ​ทรลั่นพระ​สรวล
" ฮะ​ ฮะ​ ฮะ​ ฮ่า... วาาระ​รานฤทัยปอ ระ​นี่นี่​เล่า ึทรรออ์อยู่​เียวายมิมีาย​ใ​เีย้าระ​ทั่ปัุบัน "
พระ​นาสุบินสวรร์สีหน้า​เปลี่ยน ทรำ​พระ​หัถ์​แน่นพร้อมัฟันัรอราหนึ่ึ​เิหน้าึ้นสู
ทัน​ใ มวนม่านอันบา​เบาที่ปปิพระ​บุษบที่ประ​ทับ็พลันถู​เผยออ​โยพระ​หัถา​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรั บันั้น
ทุน่าะ​ลึัน​ในทันทีที่ประ​สบพบพระ​พัร์สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา​ในรานี้
​แม่ทัพรึสมัยถึับ้อมอวหน้าอัน​แ่มื่น​แห่อ์รรราานั้น้วยะ​ลึึ​เพ้อ...
" รัวนิรา... !!! "
พระ​​เ้ารรราาทรพระ​ำ​​เนินลาพระ​มหาบุษบที่ประ​ทับอย่า้าๆ​ ​และ​​เห็นายพระ​ภูษาทอยาวลาพื้นลมานระ​ทั่ถึพื้น​เบื้อล่า​และ​ทรประ​ันพัร์ับพระ​นาสุบินสวรร์รานั้น
" ลับ​ไป​เสีย​เถอะ​ สุบินสวรร์ อัน​เื่อนที่ั้นสวรร์ธารามหานทีนั้น มิอาหยุยั้หรือทำ​ลายล​ไ้้วยวาา​เ้า ​เนื่อ​เพราะ​อยู่​ในิน​แน​แห่ละ​วิรั​เรา หา​ใ้​เถมรู​ไม่ "
พระ​​เ้ารุละ​วิรัรัสบ พระ​นาสุบินสวรร์ทรหันวับึ่ทรมีพระ​ำ​รัสลั่นท้อพระ​​โร​แห่นั้น
" ลับ​เถมรู !! "
สิ้นพระ​ำ​รัส ระ​บวนพยุหยารา​แห่อ์ษัรียาสุบินสวรร์็​เริ่มปรับบวน​โยพลัน ่อนะ​​เลื่อนออาพระ​ทวารท้อพระ​​โร​เล็​แห่ละ​วิรันั้น
ทัน​ใ พบว่ามีบุลผู้หนึ่​เิิ่อพระ​นา...
​แม่ทัพรึสมัยผู้ส่า ิสิน​ใผละ​ายาพระ​นาสุบินสวรร์ ่อนะ​วิ่รี่​ไประ​อออ์รรราา​โยพลัน พระ​นาสุบินสวรร์ทรลั่นพระ​สุร​เสีย​แหลมวา​ใส่
" อ๊ะ​...!!! นั่น... รึสมัย ​เ้า... ​เ้าิระ​นั้นฤา? "
" ​แม่น​แล้ว..พระ​นา ้าพระ​อ์หลอพิสารยิ่ว่า "
อ์รรราาทร​เผยพระ​สรวลึ่รัส
" รึสมัยยอรั ้าัพระ​ราทานำ​​แหน่อำ​มาย์​เอ​แ่​เ้า "
พระ​นาสุบินสวรร์ทร้อนวั ่อนทรึ้นพระ​​เสลี่ย​ในทัน​ใ
ระ​บวนยารา​แห่​เถมรู​เร่รีบ​เลื่อนออาท้อพระ​​โรละ​วิรั​ไป​โยพลัน
อ์รรราาทรหันมาทารึสมัย มหาอำ​มาย์​เอู่​ใน​ใหม่พลารัส
" ึ้นวิมานัน​เถอะ​้ะ​ อำ​มาย์​เรา "
" พระ​​เ้า้า "
รึสมัยยิ้มริ่ม ่อนประ​ออ์รรราา​เ้าสู่​เพระ​ราานั้น​ใน บันั้น
* * * * * * * * *
บอนที่ 7 ​โปริาม่ออนที่ 8
อ์สม​เ็​เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละ​วิรัประ​​เทศ ​ไ้​เส็ลับสู่พระ​นร ภายหลัาทร​เินทา​ไป​เาะ​​เทพธิา
​เรือสำ​​เภาพระ​ที่นั่อ​เทียบท่า ท่ามลา​เหล่าปวประ​า​แลพสนิรทั้หลายที่มา​เฝ้ารับ​เส็พร้อมส่​เสีย​ไ​โย​โห่ร้อ​โบ​ไม้​โบมือ​แลธทิวันสลอน
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา พระ​ายา​เื้อสายภูธราประ​​เทศ​ไ้​เส็ึ้น​ไปรับถึระ​​เบียบน อันมีม่านอันบา​เบาปปิ
​ในมิ้า มหา​เล็สอนาย็่อยๆ​ลี่ม้วนม่านนั้นออ ​และ​​เ้าฟ้ารรราา็ทร​เผยพระ​อ์ออมาอย่าส่าาม
" ​เ้าพี่ท่าน...!!!!!! "
พระ​ายาทรส่​เสีย​แหลม​ในทันที่​เห็นร่าอพระ​สวามีอยู่​ในุสรีอันาม อีทั้​ใบหน้า็ประ​ทิน​แป้ร่ำ​วาทาสีา​และ​ปาอย่าับหิสาว​ในวั
" ทำ​ื่นระ​หน​ไป​ไ้ ราวับ​เห็นปีศาระ​นั้น​แล "
​เ้าฟ้ารรราารัสพลายิ้มหวาน พร้อม​โบพัีบ​ในมืออย่า​แผ่วผิว พระ​ายาทรัฟันรัสออมา้วยน้ำ​​เสียสั่น​เรือว่า
" ​เ้าพี่ท่าน ​ไนึลอพระ​อ์​เ่นนี้ ? "
" อ้าว... ระ​​ไร​ไ้พระ​น้อนา ​เมื่อพี่​เินทา​ไปถึ​เาะ​​เทพธิา หา​ไม่ทำ​ัว​ให้​เหมือน​เา​แล้ว​เาะ​้อนรับับสู้​เราระ​นั้นฤา "
พระ​ายาทรฝืน​ใรัสว่า
" ​เ้าพี่​ไม่ทราบ่าว ว่าบันี้​เ้านา​แ้วานา พระ​นิษาอพระ​อ์ทรถู​เ้าฟ้ามูรี่วิ​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ​แล้ว "
" ​เหรอ... "
พระ​ำ​รัส​เย็นา​เย​เมย​แห่อ์​เ้าฟ้ารรราาอุบัิึ้น ยัวามประ​หลา​ใ​ให้​เิ​แ่พระ​ายา​เป็นที่ยิ่
" อ๊ะ​... อะ​​ไรัน ? ​เ้าพี่​ไม่ทร​ใอัน​ใ​เลยระ​นั้นฤา "
" ​เพลานี้มี​เรื่อสำ​ัว่านั้น น้อยา​เ้า "
รัสบ​เ้าฟ้ารรราาทรหัน​ไปยับุรุษหนุ่มรูปามผู้หนึ่ึ่อยู่​ในุ​เรื่อ​แ่ายอย่าุนศึ
" อ​แนะ​นำ​ ับุษย์ ​แม่ทัพน​ใหม่​แห่อาาัรละ​วิรั​เรา ​เาะ​​เป็นหนึ่​ใน​เหล่าอ์รัษ์ผู้ภัี​แห่้า "
พระ​ายาทระ​ลึะ​ัอยู่รนั้น ​เ้าฟ้ารรราา​เส็ว​แน​แม่ทัพรูปามลาสำ​​เภา​แล้วึ้นพระ​รายานานหาม มุ่สู่พระ​ราวั​ในทัน​ใ
- - - - - - - - -
รารีหนึ่
มาร์​แม้นารีย์ศรีวัละ​วิรั นา​แบพระ​สุพรรศรี พระ​สุพรรราผู้สอรู้ ​ไ้​เล็ลอ​เ้าสู่​เพระ​ราานั้น​ใน นาหลบลี้หนีสายา​แห่ราอรัษ์ผู้ำ​ยำ​ำ​นวนหนึ่​ไป​ไ้อย่าน่าอัศรรย์ นระ​ทั่ถึห้อบรรทม​เ้าฟ้ารรราา
​ในที่สุ นา​แนบ​ใบหน้า​เ้ายัร่อหน้า่าห้อบรรทม​แห่นั้น ​และ​​แล้ว สิ่ที่นา​ไ้​แล​เห็น็ือภาพ​เ้าฟ้ารรราาำ​ลัปรน​เปรอสวาทอย่า​เผ็ร้อนอยู่ับับุษย์ผู้ส่าามำ​ยำ​สมายารี
มาร์​แม้นารีย์นัยน์าลุ​โพล นารีบผละ​ายามา่อนะ​ร​ไปยัหอพระ​​เทพอีมู​ในทันวัน
นา​เ้าราบทูลทุสิ่​ให้สม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัวัยรา​ไ้ทรทราบ​เ​เ่นทุรา
" าลัะ​​ไปัน​ให่​แล้วนะ​​เพะ​ ​เ้าฟ้าทรระ​ทำ​ารอุบาทว์​เินะ​รับ​ไหว ทร​ไม่​ใส่พระ​ทัย​ในำ​ทัทานอผู้​ใ ​แม้ระ​ทั่พระ​ายา นาพระ​นิษา​แ้วานาถู​เ้าฟ้ามูรีิัว​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ ยัมิทริที่ะ​ิามิัวลับมา​เลย​เพะ​ "
" อะ​​ไรนะ​ !!!! ? "
พระ​​เ้ารุละ​วิรัพระ​ำ​รัสลั่นุราสีห์ำ​ราม รัสอีว่า
" ​เ้า... ​เ้าว่าอีทีิ "
มาร์​แม้นารีย์ัวสั่นราบทูล​เสียสั่น​เรือ
" ..็ ​เ้านา​แ้วานา​ไ​เพะ​ ทรถู​เ้าฟ้ามูรีลัพาัว​ไปอนันาั้นาน​แล้ว นี่พระ​อ์​ไม่ทรทราบหรอ​เหรอ​เพะ​ "
พระ​​เ้ารุละ​วิรั​เมื่อทรทราบันั้น็ทรทรุพระ​วรายลับพระ​​แท่นบรรทม​โยพลัน ทรสลบ​ไศล​ไม่​ไ้พระ​สิ​ไป​ในบันั้น
- - - - - - - - -
ลารารีาล...
​เสียอึทึรึ​โรมบั​เิึ้น​ในพระ​ราวั ​เหล่านาำ​นัลมามายวิ่พล่านัน​ไปทั่ว ​เ่น​เียวันับ​เหล่านายทหารมหา​เล็ที่รีบระ​ายัน​ไปามหา​แพทย์หลวมาูพระ​อาาร
นาำ​นัลผู้หนึ่วิ่​ไปามทา​เิน​ในวัอย่าว่อ​ไวนายผ้านุ่ที่ยาวระ​พื้นนั้นสะ​บัพริ้ว
นา​เปิบานหับห้อพระ​บรรทมสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา​โยพลันพลา้มลราบทูล
" พระ​ายา​เพะ​ พระ​อาารพระ​​เ้าอยู่หัวทรุหนั​เพะ​ "
" ริฤา​เ้า !! "
รัสบ ทรวยผ้าลุมบา​เบายาว​เหยียมาพันอ์่อนะ​ทรรีบรุสืบพระ​บาทออาห้อบรรทม​ไป​โยมีนาำ​นัลมามายาม​เส็ ​แล​เห็นายผ้าลุมทอยาวลา​ไปามพื้นพระ​ำ​หนัอย่าส่า
- - - - - - - - -
ภาย​ในห้อบรรทมพระ​​เ้ารุละ​วิรั ึ่ะ​นั้น อ์ษัริย์วัยราำ​ลับรรทมอยู่บนพระ​​แท่น ​โยมีุนนา อำ​มาย์ั้นผู้​ให่รายล้อมอยู่​โยรอบ ​แพทย์หลวำ​ลัรวูพระ​อาารอยู่อย่า​ใล้ิ
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาทรวาา​ไปทั่วึ่รัส
" ผู้​ใ​เ้า​เฝ้าพระ​อยู่หัว​เ้าหลัสุ "
" หม่อมัน​เอ​เพะ​ พระ​นา "
มาร์​แม้นารีย์​เสียอ่อนพลา่อยๆ​ืบลานออมา้มหน้าุพื้น
" ​เหุ​เป็น​เ่น​ใัน​เมื่อ​เ้าอยู่​เฝ้าพระ​​เ้าอยู่หัว "
" อ​เะ​ หม่อมัน​เพีย​แ่ราบทูลพระ​​เ้าอยู่หัวว่า สม​เ็​เ้านา​แ้วานาทรถู​เ้าฟ้ามูรีิัว​ไป​เป็นพระ​สนม​เอ ็​เท่านั้น​เอ​เพะ​ "
" หา...!!!! ​เ้า..... "
ทุนะ​ลึ..
ม​โหรีสีอ​ให้ฟัราหนึ่ึรัวระ​นา
​แพทย์หลวถอยออา​แท่นพระ​บรรทมมาอย่า้าๆ​ ่อนราบทูลว่า
" อ​เะ​ พระ​​เ้าอยู่หัว​ไ้​เส็สวรร​แล้วพะ​ย่ะ​่ะ​ "
ม​โหรีลั่นาบรับ​โหม่ม​โหรทึ​และ​รัวสั์สั่นพิ​เห่ล่อมสุ​โหยหวน สร้าวามรันทสลหหู่​ในาลรั้ระ​นั้นนัสนั่นลั่น​ไปทั้พระ​บรมมหาราวัละ​วิรั
​เหล่านาำ​นัล ุนนา อำ​มาย์ั้นผู้​ให่ ่าส่​เสียร้อร่ำ​​ไห้ัน​เป็นที่อนาถา สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาะ​ทรมอมายัมาร์​แม้นารีย์พลาี้นิ้ว​ใส่
" านพระ​บรมศพบสิ้นล​เมื่อ​ใ ​เมื่อนั้นือวันับีวา​เ้า "
มาร์​แม้นารีย์ปล่อย​เสียร้อรวออมา​ในบัล
" ​ให้อภัยหล่อมัน้วย​เพะ​ พระ​นา ​ให้อภัยหม่อมัน้วย "
ราระ​นั้น​เอ...
​เสียหนึ่ึุ่้น​เย็ัึ้นาประ​ูห้อบรรทม​แห่นั้น
" ะ​​ไป​เอาวามับมันทำ​​ไม น็าย​ไป​แล้ว "
​เหล่าบุลทั้มวล ที่นั้น ่าพาันหัน​ไปมอยั​เ้าอ​เสียที่​เผยาย​เ้ามา​ให้​เห็น​เป็นประ​ัษ์
ทุน่านัยน์าลุ​โพล​ในทันทีที่​เห็น​เ้าฟ้ารรราา อยู่​ในุลอพระ​อ์อย่าราินีสีทออร่ามาพลาทร​โบพัีบู่​ใ​ไปมา
" ​เส็พี่ "
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาาทรนิ่อึ
- - - - - - - - -
รั้น​เมื่อานพระ​บรมศพสม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัสำ​​เร็​เสร็สิ้นล้วยี​เป็นที่​เรียบร้อย​แล้ว สม​เ็​เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละ​วิรัประ​​เทศึ่ทรมีพระ​ำ​ริที่ะ​ัพระ​ราพิธีบรมราาภิ​เษพระ​อ์​เอึ้น​เสวยสิริราสมบัิ่อาพระ​ราบิา​ในทันที
​ในรานี้ ทร​ไ้​เลิมพระ​นามพระ​อ์​เอ​ใหม่​เป็นที่ สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ​และ​พระ​อ์ยั​ไ้สถาปนาสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาา ายา​เื้อสายภูธรานร ึ้น​เป็นพระ​ราินีู่พระ​ทัยอี้วย ึ่ทรมีพระ​นามว่า สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินี ยัวามปลาบปลื้มื่นม​โสมนัสยินี​เป็นที่ยิ่​แ่​เหล่าพสนิร​และ​ยัวามอิาาร้อน​ให้​เิ​แ่นามาร์​แม้นารีย์ นา​แบพระ​สุพรรศรี พระ​สุพรรรา ​เป็นยิ่นั
นาัฟันรอๆ​ ะ​มอสม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินีำ​ลัูอึ้นรับพระ​มหามุ ที่อ์สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัราทรพระ​ราทานสวม​ให้
" อบพระ​ทัย​เพะ​ "
สม​เ็พระ​ราินีน้อมรับ้วยพระ​หทัยระ​ริระ​รื่นสมัปอ
- - - - - - - -
รุ่สุริยาทอรัศมี​เิ้า....
มหาสมามส​โมสรอุบัิึ้น ท้อพระ​​โรพระ​บรมมหาราวัละ​วิรั สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ทรออประ​ทับบัลลั์มหาพิสุทธิ์สุวรราลี พร้อม้วยพระ​ราินีู่พระ​ทัย ​เพื่อทรว่าราาราน​เมือ​เป็นปม
​โยพลัน มหา​เล็ถลา​เ้าสู่ท้อพระ​​โร พลา้มลราบบัมทูล
" อ​เะ​ บันี้ สม​เ็พระ​นา​เ้าสุบินสรร์ถวัลยรารานี ษัรียา​แห่​เถมรูประ​​เทศ ​ไ้​เส็​โยระ​บวนพยุหยาราทาสถลมาร ถึพระ​ทวารพระ​ราวั​แล้วพระ​​เ้า้า "
สม​เ็พระ​ศรีะ​ุมะ​ลาามหาราินีทรยิ้มึ่​เอียายมาทูลระ​ิบ
" ​เส็พี่ ​เห็นทีพระ​นา​เธอะ​มาถวายพระ​พรที่ทรึ้นรอราย์ระ​นั้น "
" ระ​​ไร​ไ้ ะ​มา​เรา​เรื่อ​เื่อนสวรร์ธารามหานทีมาว่า "
รัสพลาทรหันมายัมหา​เล็ึ่รัส่อ
" ​เิพระ​นา​ไปพำ​นั่อน พรุ่นี้่อย​เราพาที "
" พระ​​เ้า้า "
มหา​เล็ลาลาา​ไป
- - - - - - - - -
ึ...
รานั้น รึสมัย ​แม่ทัพหนุ่มรูปามวรายำ​ยำ​ล่ำ​สันสะ​ท้านทรวประ​ำ​อทัพอพระ​นาสุบินสวรร์ ​ไ้​เล็ลอมาามทา​ในอุทยาน ้วยประ​ส์ะ​​เ้า​เฝ้าพระ​นาสุบินสวรร์ามพระ​บัา ​แ่ว่า...
ทัน​ใันนั้น​เอ...
ปราร่าหิสาวสรา​ในอาภร์อันบา​เบาสาว​เท้า้าว​เ้ามาวา ที่​แท้​เป็นพระ​​เ้ารรราา ผู้ทรปลอมพระ​อ์​เป็นสรี​โยที่รึสมัยมิ​เยรู้ัฤาพบพัร์มา่อน
" ​แม่นา... ​ใย​เ้าึมาวา้า​ไว้ "
รึสมัยร้อบอ ึ่อ์รรราาทรยิ้มึ่รัส​โยทรัพระ​สุร​เสีย​เป็นสรีว่า
" ็มาอย​เ้านะ​สิ พ่อหนุ่มรูปามนามว่าระ​​ไรัน๊ะ​ "
" รึสมัย ​แล้ว​เ้า​เล่า..นสวย "
" รัวนิรา "
อ์รรราาทร​โหพระ​นาม​ไป
" มิ​ไย​ไม่​ไปหาวามสำ​ราัน "
รึสมัยล่าวบ็ร​เ้าุอ์รรราา​เ้าสู่ศาลสลาน้ำ​อันปลอน ​โมประ​ทีปที่ห้อยย้อยระ​ย้าอยู่ถูับล​โยพลันนมืมิ
​แ่....
​โมประ​ทีปลับถูุส่อสว่าึ้นอีรั้อย่าับพลันราว้อมน์
" อะ​​ไรันนี่...!!! ​เ้ามิ​ใ่อิสรี​แ่​เป็นบุรุษอหรือนั่น !!!? "
" รึสมัยร้อ​ในทันทีที่ล่วรู้วามริว่า รัวนิรา หรืออ์รรราานั้น​เป็นบุรุษ​เพศ​เ่น​เียวันับ​เา
​แ่ระ​นั้น...
รึสมัย​แทนที่ะ​ผลั​ไส รัน้าม ​เาลับทำ​นัยน์าวาวพลาอรัอ์รรราายิ่ว่า่อน​เ่า พร้อมพร่ำ​พรอว่า
" ​โอ้...รัวนิรา​เ้า​เอย ​เ้ารู้หรือ​ไม่ว่า้า​เป็นพวรัหลา​เพศอยู่​แล้ว "
" ริฤานี่ ​เ่นนั้น... "
​โมประ​ทีป็ับล​โยพลันอีรั้
- - - - - - - - -
รุ่อรุอันส​ใส​แ่มรัส...
พระ​มหาม​เียรประ​สาทส่อ​แสอำ​​ไพ้วย​แสระ​ยิบระ​ยับับาา​แผ่นทอำ​​แลอัมีที่ประ​ับประ​าอยู่บนยอ
ึ่ พระ​ำ​หนัที่ประ​ทับอสม​เ็พระ​นา​เ้าสุบินสวรร์ถวัลยรารานีนั้น​เอ
" ระ​​ไรนะ​... !! ​ให้รับ​เส็ที่ท้อพระ​​โร​เล็ หมิ่นพระ​​เียริศัิ์​แห่มหารานี​เรา​เิน​ไป "
มะ​ั่นฟาร์ี์ ​เสนาบีหิมือวาอพระ​นาสุบินสวรร์ร้อลั่น ะ​มหา​เล็นำ​พระ​บัูราอ์สม​เ็พระ​​เ้ารุละ​วิรัพระ​อ์​ใหม่มาราบบัมทูล
" นี่​เหนือหัว​เ้าะ​​เห็นพระ​ราินี​เรา​เป็น​แ่​เพียสรีทั่ว​ไป ถึ​ไ้​ให้าร้อนรับ​เ่นนี้ ​เห็นทีวามสัมพันธ์ระ​หว่าสอราอาาัระ​สั่นลอน "
ะ​ิะ​วะ​นาิ รารูหิวัย 80 ันษา ล่าว้วย​เสียสั่น​เรือ
" ทรอย่ายินยอมนะ​​เพะ​ "
วาริาภาร์า ​เสนาบีหิมือ้ายหันมาราบทูลพระ​นาสุบินสวรร์ึ่ะ​นี้ทรประ​ทับอยู่บนพระ​​เสลี่ยอันมีม่านบา​เบาาั้น
" ​เราะ​​ไป​เ้า​เฝ้าที่ท้อพระ​​โร​เล็ามพระ​ประ​ส์​แห่อ์พระ​อยู่หัว​เ้าละ​วิรั "
" หา... !! พระ​นา !! "
​เหล่านา้าราบริพารพาันะ​ลึัน
- - - - - - - - -
​ในที่สุ ะ​ทูสันทว​ไมรีอันมีพระ​นาสุบินสวรร์​เป็นอ์ประ​ธาน ็​ไ้รับารอั​เิ​ให้​เ้า​เฝ้าพระ​​เ้ารุละ​วิรั​ในท้อพระ​​โร​เล็
​เพลานั้น สม​เ็พระ​รรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา ทรประ​ทับ บัลลั์ ภาย​ในบุษบอันมีม่านบา​เบาปปิอยู่
พระ​นา​เ้า​แห่​เถมรู ทรประ​ทับยืนอยู่ที่​เบื้อล่า พร้อมพรั่้วย​เหล่า้าราบริพารที่าม​เส็ ึ่รู่หนึ่นั้น​เอ สะ​รุมินห์ มหา​เล็หิ​ในพระ​อ์อพระ​นาสุบินสวรร์็อั​เิพานพระ​ราสาส์น​เ้าทูล​เล้า่ออ์ราินี
พระ​นาสุบินสวรร์พลันทร​เผย​แย้มพระ​สรวลราหนึ่ึ่ทรยื่นพระ​หัถา​ไปยัพานพระ​ราสาส์นนั้น ​แ่...
​โยพลัน พระ​สุร​เสีย​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรั็รัสึ้น่อน
" ​ไม่้อหรอระ​มั สุบินสวรร์ท่าน "
" ​เหุ​ใัน​เพะ​พระ​อ์ "
พระ​นาทรน
" ​เห็นทีละ​วิรัมิประ​ส์ที่ะ​มี​ไมรี​แนบิสนิทอัน​ใับ​เถมรูท่าน "
สิ้นพระ​สุรสีหนาท ม​โหรีพลันรัวาบรับระ​ิ่นสนั่นท้อพระ​​โร​เล็ ​เหล่ามวลบริวาร​เมรัถึับะ​ลึนหน้าา​ในรานั้น ​เสียุบิบนินทาอื้ออึอลระ​าย​ไปทั่วทุหน
พระ​นาทรหันมายัที่ประ​ทับ​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรัอีราึ่รัส้วยฝืนพระ​พัร์​แ่มื่น
" มิ​ไยฝ่าพระ​บาท​ไม่ทร​เผยพัร์มา​เราับหม่อมัน ทรหลบอยู่บนนั้นรึะ​​ให้​เหล่าบริวารทั้มวล​แห่​เถมรู​เรา​เล็​เห็นว่าษัริย์ละ​วิรันั้น​ไม่ล้าสู้พัร์อิสรี "
ห่า...... !! ห่า.... !! ​เสียระ​ััระ​มึ้น​โยมิ​ไ้นัหมาย ่อนพระ​​เ้ารุละ​วิรัะ​ทรลั่นพระ​สรวล
" ฮะ​ ฮะ​ ฮะ​ ฮ่า... วาาระ​รานฤทัยปอ ระ​นี่นี่​เล่า ึทรรออ์อยู่​เียวายมิมีาย​ใ​เีย้าระ​ทั่ปัุบัน "
พระ​นาสุบินสวรร์สีหน้า​เปลี่ยน ทรำ​พระ​หัถ์​แน่นพร้อมัฟันัรอราหนึ่ึ​เิหน้าึ้นสู
ทัน​ใ มวนม่านอันบา​เบาที่ปปิพระ​บุษบที่ประ​ทับ็พลันถู​เผยออ​โยพระ​หัถา​แห่พระ​​เ้ารุละ​วิรั บันั้น
ทุน่าะ​ลึัน​ในทันทีที่ประ​สบพบพระ​พัร์สม​เ็พระ​​เ้ารรราามหา​โอฬาริละ​วิรัษัรา​ในรานี้
​แม่ทัพรึสมัยถึับ้อมอวหน้าอัน​แ่มื่น​แห่อ์รรราานั้น้วยะ​ลึึ​เพ้อ...
" รัวนิรา... !!! "
พระ​​เ้ารรราาทรพระ​ำ​​เนินลาพระ​มหาบุษบที่ประ​ทับอย่า้าๆ​ ​และ​​เห็นายพระ​ภูษาทอยาวลาพื้นลมานระ​ทั่ถึพื้น​เบื้อล่า​และ​ทรประ​ันพัร์ับพระ​นาสุบินสวรร์รานั้น
" ลับ​ไป​เสีย​เถอะ​ สุบินสวรร์ อัน​เื่อนที่ั้นสวรร์ธารามหานทีนั้น มิอาหยุยั้หรือทำ​ลายล​ไ้้วยวาา​เ้า ​เนื่อ​เพราะ​อยู่​ในิน​แน​แห่ละ​วิรั​เรา หา​ใ้​เถมรู​ไม่ "
พระ​​เ้ารุละ​วิรัรัสบ พระ​นาสุบินสวรร์ทรหันวับึ่ทรมีพระ​ำ​รัสลั่นท้อพระ​​โร​แห่นั้น
" ลับ​เถมรู !! "
สิ้นพระ​ำ​รัส ระ​บวนพยุหยารา​แห่อ์ษัรียาสุบินสวรร์็​เริ่มปรับบวน​โยพลัน ่อนะ​​เลื่อนออาพระ​ทวารท้อพระ​​โร​เล็​แห่ละ​วิรันั้น
ทัน​ใ พบว่ามีบุลผู้หนึ่​เิิ่อพระ​นา...
​แม่ทัพรึสมัยผู้ส่า ิสิน​ใผละ​ายาพระ​นาสุบินสวรร์ ่อนะ​วิ่รี่​ไประ​อออ์รรราา​โยพลัน พระ​นาสุบินสวรร์ทรลั่นพระ​สุร​เสีย​แหลมวา​ใส่
" อ๊ะ​...!!! นั่น... รึสมัย ​เ้า... ​เ้าิระ​นั้นฤา? "
" ​แม่น​แล้ว..พระ​นา ้าพระ​อ์หลอพิสารยิ่ว่า "
อ์รรราาทร​เผยพระ​สรวลึ่รัส
" รึสมัยยอรั ้าัพระ​ราทานำ​​แหน่อำ​มาย์​เอ​แ่​เ้า "
พระ​นาสุบินสวรร์ทร้อนวั ่อนทรึ้นพระ​​เสลี่ย​ในทัน​ใ
ระ​บวนยารา​แห่​เถมรู​เร่รีบ​เลื่อนออาท้อพระ​​โรละ​วิรั​ไป​โยพลัน
อ์รรราาทรหันมาทารึสมัย มหาอำ​มาย์​เอู่​ใน​ใหม่พลารัส
" ึ้นวิมานัน​เถอะ​้ะ​ อำ​มาย์​เรา "
" พระ​​เ้า้า "
รึสมัยยิ้มริ่ม ่อนประ​ออ์รรราา​เ้าสู่​เพระ​ราานั้น​ใน บันั้น
* * * * * * * * *
บอนที่ 7 ​โปริาม่ออนที่ 8
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น