ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ห้าขันทีพลีสวาท
รุ่เ้า...
ยามสุริยาทอรัศมีเิ้าไปทั่วผืนพสุธาอันว้าให่ ึ่อยู่ไม่ไลนัาโลมเลียสมุทรวี ศรีวารีแห่เวลทวีป
บริเว่ายพัแห่อทัพเถมรูภูธราอัศวิวหานิศาแว้น เหล่าสรีในอทัพำลัประอบิแห่น บ้าหุหาอาหาร บ้าอาบน้ำ บ้าัเสื้อผ้าที่ใ้มา่อนเ่า บ้าปะุนสไบทอที่าวิ่น บ้าแย้มยิ้ม่อัน
วปี่พาทย์บรรเลเพลพระนาื่นบรรทม เพื่อให้เ้าับบรรยาาศในยามเ้านี้
พระนาศรีะุมะลาาทรพระำเนินรวพล พลาทรรีนิ้วี้ ไปรอบๆ
" แม่ฟาร์ี์... มาเ็ถูพื้น่ายสิ๊ะ สุบินสวรร์ะไ้โปร "
" เพะราินีนาถ "
มะั่นฟาร์ี์ เสนาบีหิมือวาน้อมรับ
วาริาภาร์า เสนาบีหิมือ้ายพลันรีบวิ่เ้ามา
" ราินีนาถเพะ น้ำพระปัสสาวะในพระสุพรรราวาไว้แห่ใี? "
" รี๊..!! โสโรระไรเลย เอาไปเทลวารีสิยะ "
านั้นทรมอไปยัราวาผ้าอันมีุลอพระอ์มามายาแลมปลิวไสวอยู่ึ่รัส
" นี่ๆๆๆ หล่อน อาภร์อ้าและพระนาเ้าแห้แล้ว มิไยไม่รีบไปเ็บ สูหายไปะว่าอย่าไร "
" รับ้วยล้าเพะราินี " สะรุมินห์ มหาเล็หิรีบวิ่ไปัาร
เพลานั้น...
พระนาสุบินสวรร์ทรื่นบรรทมแล้ว ทรพระำเนินลาพลับพลาที่ประทับมา้วยมวนพระเศาที่ยุ่เหยิผิสัเุ ราวับทรมีิระหน่ำในลารารีที่ผ่านมาระนั้น
พระนาศรีะุมะลาาทรผินพระพัร์มาทอพระเนร้วยวามนพลารัสถาม
" มิไยมวนเล้ายุ่ อบิอบระนั้นฤา? "
" ูระนั้นอยู่... แล้วพระนาเล่า ไนึเ้าบรรทมแ่วัน ฤาะนึถึสวามีที่หันเหไปหาเหล่าบุรุษ "
" เห็นะใ่ ู่เยสมสู่ันมา ย่อมหวนระลึอยู่เป็นพื้น "
พระนาศรีะุมะลาาทรนิ่อยู่รู่ึ่รัส่อ้วยพระสุรเสียัพ้อพร้อมทรเิอเ่นโ
" เอะ... นอะไร.. ปาปราศรัยน้ำใเืออ ลุ่มหลในอำมาย์บุรุษว่าสรีอย่าเรา "
" หาวรส่ิลับรว้นมาไม่... "
" ือ...? "
" อย่าิมาไ๊ะ "
พระนาสุบินสวรร์รัสบทรยื่นพระพัร์มาระิบ่อ
" ระนั้น... มิไยไม่ส่ปลาหาสะิ้มาร แสถึถ่านอัีเ่ายัุรุ่น "
บัล...
พระนาศรีะุมะลาาพระเนรเบิ ายแววพระสิปัาสว่าโล่แ้ พลาทรหันมาทาพระนาสุบินสวรร์พร้อมส่พระสุรเสียหวาน
" ะนึิไ้เลิศนั ระนั้นเราะส่นารำไปถวายปลาหาสะิ้มาร ่ออ์รรราาในทันใ "
อันว่าปลาหาสะิ้มารนั้น เป็นสื่อแทนใที่ะสำแ่ออีนรั เพื่อให้เารู้ว่าเราอยาฟื้นสัมพันธ์อัน่อนเ่าับเาเป็นยิ่นั หลาย่อหลายนาทำมาแล้วไ้ผลระนั้นแล
มโหรีหลวบรรเลเพลอัปสระนึใฝ่ เล้าลอับเสียัผ้าอบรรานาำนัล
- - - - - - - - -
รุอนันา...
ฝ่ายเ้าฟ้ามูรี อ์มหาราผู้ผ่านพิภพแห่อนันาประเทศ
เพลาระนั้น เมื่อทรเล็เห็นว่า่าวราวาละวิรัไ้เียบหายไป ็ทรวาใไ้ในระับหนึ่ว่า่าวรอเี่ยวับารยทัพมาออ์รรราาษัริย์ละวิรันั้น ะลาเลื่อนอีเ่นเย ึ่ทรมีือยู่ในใว่า
..... ไนนะ.. รรราาถึะยทัพมาในเพลานี้ ทั้ๆที่เราเอ็ไป่วิแ้วานามาั้นานแล้ว ฤาะเป็นแผนาร์อันแยบยลแห่ละวิรัที่หมายะเอาอนันาไปรอบรอในเบื้อหน้า ไม่น่ะ... ไม่ใ่เ่นนั้นเป็นแน่ รึะเป็นแผนาร์่วิแ้วานาลับไป ็ไม่น่าะใ่อีนั่นแหละ ฝ่ายละวิรัไม่อยาไ้ัวแ้วานาหรอ นาออะเริร่าหาสนใิารใในพาราเ่นนี้ รึว่า.....
ะที่เ้าฟ้ามูรีำลัทรรุ่นิอย่าหนัหน่วอยู่นั้น พลันสมาธิอันสบเยือเย็นุสายน้ำไหล็้อถูทำายลโยเสียโวยวายแลแหลมเล็อพระนาแ้วานาผู้ทรำลันั่ร้อยมาลัยอยู่ไม่ห่า
" เฮ้ออออ... น่าเบื่อัเลยนะเพะ นี่เราะ้อรออีนานไหมนี่ ว่าที่เ้าพี่รรราาะทรยทัพมาถึอนันา เส็พี่รรราาเอ็เหลือหลาย าลเพลาผ่านพ้นไปหลายั่วยาม็มิส่่าวราวมาแ้แถลไเลยว่าะิัวเราลับไปเป็นแม่นมั่น เฮ้อออ... หม่อมันรู้สึเบื่อเหลือประมา นึอยาะออไปสนุสนานเร็เร่ามป่าลำเนาไพรที่ใล้ๆเนี่ยเพะพระอ์ "
เ้าฟ้ามูรีทรปรีาปราโมทย์ล้นเหลือ ทรแย้มพระสรวลราหนึ่ึ่รัสว่า
" เอาสิ..แ้วานา มิไยไม่ไปประพาสที่อยแล้มวี ที่นั่นเาลือันหนาหูว่ามีสิสาราสัว์ประหลาๆอยู่มาโ อย่าเ่น ัวบ ัวเีย อย่านี้เห็นทีะเหมาะับเ้า "
" อุ๊ย.. พระอ์เนี่ย ทรล้อเล่นเห็นาิสุลเลยนะเพะ "
" ะเอาห้าันทีพลีสวาทไปอยปรนิบัิรับใ้็ไ้นะ เห็นพวมัน...ร่านป่า.. อออย่านั้น "
ห้าันทีพลีสวาทึ่ำลันั่ับลุ่มร้อยมาลัยแลุยันอยู่มุมหนึ่่าหัวร่อ่อระิระริระรี้เป็นที่ยิ่
พระนาแ้วานาทรโน้มพระวรายมาอิแอบแนบพระอุระอันล้าแร่อเ้าฟ้ามูรีพลาทรยิ้มหวานพลาทรลูบไล้พระอุระพระอ์นั้นเล่นึ่รัส
" าไปรานี้ แ้วิำนึถึพระอ์มิวาวาย "
เ้าฟ้ามูรีทรโน้มพระพัร์ลมาพลาเผยพระสรวลวนให้หลใหล พระนาแ้วานาพระวรายอ่อนระทวยระรวยรื่นื่นสุ ทรหลับพระเนรลพลาทรเผยอพระโอษ์หมายรออยารุมพิสั่ลาาเ้าฟ้ามูรีผู้ทรเสน่ห์เลิศล้ำ
แ่หาเป็นัที่พระนาทราหวัไม่...
เ้าฟ้ามูรีทรเบี่ยพระพัร์มาระิบที่้าหูอพระนาพลายิ้ม่อนว่า
" ไปเสียทีสิ แม่รานีหนัวั "
พระนาแ้วานาพระเนรเบิ พลาทรผุพระวรายึ้น้วยวามพิโรธสุประมานานับพลารัสไป้วยพระสุรเสียแหลม
" ประพาสอย "
บำ ทรเิพระพัร์สู่อนเส็สาวพระบาทอย่าว่อไวออาท้อพระโรแห่นั้น ห้าันทีพลีสวาทรีบวยพานพวมาลัยที่ยัร้อยไม่เสร็สืบบาทามพระนาไปิๆนลับประูทวารทุั้น
มโหรีหลวบรรเลเพลธิาเิู แสถถึิริยาออิสรีที่ำลัโมโหร้าย
- - - - - - - - -
หลายเพลาผ่านไป...
ายพนาแห่หนึ่
ระบวนเส็พระราำเนินอพระนาแ้วานา ึ่ทรประทับอยู่บนพระวอทอำเปลวที่เ้าฟ้ามูรีพระราทาน พร้อมบวนนาำนัลห้าสิบนา และห้าันทีพลีสวาท ็ลีลาศมาอย่า้าๆ ามป่าละเมาะอันลเลี้ยว
พระนาทรร่าเริเป็นที่สุ
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ๊ะ นระริร่าน สัว์แปลแห่ป่านี้ ไปับมันมาให้เราทีฤา "
นาำนัลลุ่มหนึ่รูันไปยันระริร่าน พลาวยสวิไล่ับันเป็นารสนุสนาน แ่เหล่านาำนัลมิำนาทา เหล่านาำนัลส่วนหนึ่ึถูับัเสือหนีบาย ส่วนที่เหลือสะุวัพืหนืนหน้าว่ำเสียโมไปามๆัน
" ิ...สมน้ำหน้า มิำนาป่าริะมาามประพาส "
พระนาทรสบถใส่้ำ่อนทรเิพระพัร์ไปอีทาหนึ่
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ ัวบ ัวเีย ที่อ์มูรีพูถึ ำเราะเอาไปฝาอ์สััวสอัว.. เอ้า... นาำนัล ปิบัิารไ้ "
บพระสุรเสีย เหล่านาำนัลอีลุ่มพาันเ็บ้อนหินแล้วว้าใส่ัวบัวเียเป็นารให่
บ เีย สิ้นีวิลพร้อมๆับนาำนัลเหล่านั้น เนื่อเพราะ้อนหินที่ปาไปล้วนระเ็นระอนลับมาโนพวเียวันเอสุน่าเวทนา
" เอะ... ้อยปัา มิำนาป่าสิะมาามประพาส "
พระนาทรสบถใส่้ำอี ่อนทรเิพระพัร์ไปอีทาึ่รัส้วยพระเนรเบิ
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ๊ะ ูผลไม้ ่าน่ารัเสียไม่มี อย่า้าไย ไปับมันมาให้เรา บัล เราะเอาไปเลี้ยเล่นในหอธิารามสูร "
นาำนัลรูันปีน้นไม้อย่าทุลัทุเล เนื่อาอาภร์ประับายาไม่เื้อหนุน บานาผ้านุ่า บานา็สไบวิ่น ่าร้อวี๊ว๊ายระู้วู้ันระมไปหมทั้ป่า
ารสำเร็...
นาำนัลผู้หนึ่ับูผลไม้มาถวายไ้หนึ่ัวพร้อมทูลรายาน
" อเะ ามที่ไ้ทรมีพระเสาวนีย์ให้ับูผลไม้มาถลายระนั้น หม่อมันสามารถับมาไ้หนึ่ัวเพะ "
" เลิศปัา แล้วนาำนัลอ้าล่ะ "
" ที่ไปับหม่อมันล้วนายหมเพะ หนึ่ถูสไบพันอาย เ็้นไม้ สามถูับัู สี่ผ้านุ่าเลยอับอายที่ะลับมาเฝ้า ึพาันปลิีพนเอทิ้ไปเพะ "
" เฮ้อ... อนาถา มิำนาป่าสิะมาามประพาส "
พระนาทรหยิบายพระภูษาึ้นับน้ำพระอัสสุลึ่ไหลออมาหนึ่หย ่อนะทรเยพระพัร์ึ้น
บัล...
สายพระเนรอพระนาแ้วานา็พลันสะุะัอยู่ับสิ่หนึ่ที่เบื้อหน้า ึ่ให่โมโหฬารบานะไทมาเหลือล้นพ้นประมามี
" รี๊...!! นาำนัล ูนั่นสิ...บัวินนา อไม้ล้ำ่าแห่ป่านี้ หาแม้นเราไ้ินลีบออมันเพียหนึ่ำ เรา็ะมีีวีเป็นอมะ ไป ไปเร็วเ้า ไปเอามันมา "
" อเะพระนา "
นาำนัลผู้ับูผลไม้มาถวายไ้ทูลึ้น
" หือ...อันใฤา๊ะ "
ทรหันมาแล
" นาำนัลที่ิามพระอ์มาายหมแล้วเพะ "
" แล้วนาำนัลสำรอล่ะ "
ทรถาม
" ใ้หมแล้วเพะ เหลือเพียนาแบพระวอทอำเปลวสี่นา ับหม่อมันเท่านั้น "
" อ้าว เหรอ.. อือ... ถ้าเ่นนั้น็พวเ้าที่เหลือนั่นแหละ ไปเอามันมา "
" เพะ "
นาำนัลุสุท้ายโถมายเ้าหาบัวินนา ึ่มีนาให่เท่าับสารสิบัว
ารปลุปล้ำเพื่อปลิลีบบัวไ้ำเนินไปอย่าุเือ ในะที่พระนาแ้วานาและห้าันทีพลีสวาทไ้ยืนหัวร่อันอยู่อย่าสนุสนานยิ่
ในไม่้า...
นาำนัลทั้ห้า็ถูลืนหายเ้าไปในอบัวโยไม่โผล่ออมาให้เห็นอีเลย
บัล... มีสิ่หนึ่โผผินบินผ่านพระนาแ้วานาไปอย่าว่อไว
" อ๊ะ... ห้าันที... ูนั่นสิ ผีอาภร์ ลวลายสใสน่าู เราอยาไ้ "
" หม่อมันทั้ห้าออาสาไปับมาถวายให้เอเพฮะ ทรรออยู่ ที่นี่ อย่าเ็ไปไหนนะเพฮะ "
หนีรู ันทีผู้หนึ่ทูล
บำ เหล่าันทีถลาามผีอาภร์นหายลับเ้าไปในป่า
พระนาแ้วานาทรประทับนั่อยอยู่บนโหิน้อนหนึ่ ทรเหลียวมอ้ายวาพลารัส
" ูสิ นัพวนี้ ่าใเสาะันเสียริ ไม่เท่าไหร่็ายันหม สู้้าไม่ไ้สัน "
เบื้อหลัพระนานั้น...
พลันมีมืออันหยาบร้านเลื่อนเ้ามาใล้อ์อย่า้าๆ พลาสะิ
พระนาทรหันวับมามอ และทรพบว่ามีบุรุษร่ามหึมาสวมอาภร์เป็นหนัเสือ มือถืออาวุธยาวและแหลมมยิ่นัยืนยิ้มอยู่
" อ๊ะ...ะทำอะไรเรา ไอ้นโ "
พระนาทรวาพลาทรยพระหัถ์ึ้นป้อปิอ์รส่วนที่ทริว่าล่อแหลมที่สุในพระวราย
" ะทำอะไรน่ะเหรอ หึ หึ ็ิัวนาไปเปรอสวาทไล่ะ "
บัล...
บัเิลุ่มายร่าบึบึนในอาภร์หนัเสือทะยานออาสุมทุมพุ่มไม้โยรอบแลพาันเ้าะรุบัวพระนาไปในทันที
รู่หนึ่...
เสียอันเี๊ยว๊าวอบรราห้าันทีพลีสวาท็ัมาแ่ไล
" อเะพระนา หม่อมันับผีอาภร์ไ้แล้วเพฮะ "
หนีรูว่า
" สวยเียวเพฮะ "
ถูไถเอ่ย
รั้นถึุหมาย เหล่าห้าันที็้อะลึในสิ่ที่เห็น เนื่อาเพราะพระนาแ้วานาไ้ทรหายพระอ์ไปเสียแล้ว
" พระนา พระนาเพฮะ ทรอยู่หนใ " หนิูร้อเรียหา
" ลอูาม้นไม้ิ เผื่ออาทรไปปีนเล่น " ูเหวินล่าว
" ะทำอย่าไรันี หาเ้าฟ้ามูรีรู้ พวเราหัวาันหม " เปาเอินร่ำไห้
" ใเย็นๆ อาทรเินเล่นอยู่แถวนี้ หาันสิ หาๆๆ " เิน้าวว่า
" ูนั่นวิ มีสิ่บอเหุ " หวิ่ววิ่รไปู
" สิ่ใอยู่รี่ไปูันเถิ "
ที่เหลือล่าวพลารีบรูันไปยัที่นั่น...
บนโหินอันเยเป็นที่ประทับอพระนาแ้วานา พลันปรา่าหูอยู่้าหนึ่
" ทรทิ้ไว้เป็นพระสัลัษ์ว่าทรถูิัวไปแล้วเป็นแม่นมั่น "
ไ้เนินล่าว
" ะทำเ่นไรีเล่านี่หนอ " หวหลัรว้วยวามระหน
" ถ้าทรถูลัพาัวไปริ ็มีอยู่ทหนทาเียวที่พวเราวระระทำ "
หนีรูล่าวบ็เหลือบมอเพื่อนพ้อ ่อนที่ทั้หมะเปล่สุรเสียึ้นมาพร้อมันว่า
" หนีีว่าอย่า้าไย "
" ไปๆๆ ะอยู่ทำบ้าอะไร อยู่ไป็ายันหม " ทุนล่าว
บำ เหล่าห้าันทีพลีสวาท่ารีบระโนหนีหายไปพร้อมันโยพลัน
โอ้..อ์เทวั ไนทรลทั์พระนาเ่นนี้หนอ...
* * * * * * * * *
บอนที่ 12 โปริาม่ออนที่ 13
ยามสุริยาทอรัศมีเิ้าไปทั่วผืนพสุธาอันว้าให่ ึ่อยู่ไม่ไลนัาโลมเลียสมุทรวี ศรีวารีแห่เวลทวีป
บริเว่ายพัแห่อทัพเถมรูภูธราอัศวิวหานิศาแว้น เหล่าสรีในอทัพำลัประอบิแห่น บ้าหุหาอาหาร บ้าอาบน้ำ บ้าัเสื้อผ้าที่ใ้มา่อนเ่า บ้าปะุนสไบทอที่าวิ่น บ้าแย้มยิ้ม่อัน
วปี่พาทย์บรรเลเพลพระนาื่นบรรทม เพื่อให้เ้าับบรรยาาศในยามเ้านี้
พระนาศรีะุมะลาาทรพระำเนินรวพล พลาทรรีนิ้วี้ ไปรอบๆ
" แม่ฟาร์ี์... มาเ็ถูพื้น่ายสิ๊ะ สุบินสวรร์ะไ้โปร "
" เพะราินีนาถ "
มะั่นฟาร์ี์ เสนาบีหิมือวาน้อมรับ
วาริาภาร์า เสนาบีหิมือ้ายพลันรีบวิ่เ้ามา
" ราินีนาถเพะ น้ำพระปัสสาวะในพระสุพรรราวาไว้แห่ใี? "
" รี๊..!! โสโรระไรเลย เอาไปเทลวารีสิยะ "
านั้นทรมอไปยัราวาผ้าอันมีุลอพระอ์มามายาแลมปลิวไสวอยู่ึ่รัส
" นี่ๆๆๆ หล่อน อาภร์อ้าและพระนาเ้าแห้แล้ว มิไยไม่รีบไปเ็บ สูหายไปะว่าอย่าไร "
" รับ้วยล้าเพะราินี " สะรุมินห์ มหาเล็หิรีบวิ่ไปัาร
เพลานั้น...
พระนาสุบินสวรร์ทรื่นบรรทมแล้ว ทรพระำเนินลาพลับพลาที่ประทับมา้วยมวนพระเศาที่ยุ่เหยิผิสัเุ ราวับทรมีิระหน่ำในลารารีที่ผ่านมาระนั้น
พระนาศรีะุมะลาาทรผินพระพัร์มาทอพระเนร้วยวามนพลารัสถาม
" มิไยมวนเล้ายุ่ อบิอบระนั้นฤา? "
" ูระนั้นอยู่... แล้วพระนาเล่า ไนึเ้าบรรทมแ่วัน ฤาะนึถึสวามีที่หันเหไปหาเหล่าบุรุษ "
" เห็นะใ่ ู่เยสมสู่ันมา ย่อมหวนระลึอยู่เป็นพื้น "
พระนาศรีะุมะลาาทรนิ่อยู่รู่ึ่รัส่อ้วยพระสุรเสียัพ้อพร้อมทรเิอเ่นโ
" เอะ... นอะไร.. ปาปราศรัยน้ำใเืออ ลุ่มหลในอำมาย์บุรุษว่าสรีอย่าเรา "
" หาวรส่ิลับรว้นมาไม่... "
" ือ...? "
" อย่าิมาไ๊ะ "
พระนาสุบินสวรร์รัสบทรยื่นพระพัร์มาระิบ่อ
" ระนั้น... มิไยไม่ส่ปลาหาสะิ้มาร แสถึถ่านอัีเ่ายัุรุ่น "
บัล...
พระนาศรีะุมะลาาพระเนรเบิ ายแววพระสิปัาสว่าโล่แ้ พลาทรหันมาทาพระนาสุบินสวรร์พร้อมส่พระสุรเสียหวาน
" ะนึิไ้เลิศนั ระนั้นเราะส่นารำไปถวายปลาหาสะิ้มาร ่ออ์รรราาในทันใ "
อันว่าปลาหาสะิ้มารนั้น เป็นสื่อแทนใที่ะสำแ่ออีนรั เพื่อให้เารู้ว่าเราอยาฟื้นสัมพันธ์อัน่อนเ่าับเาเป็นยิ่นั หลาย่อหลายนาทำมาแล้วไ้ผลระนั้นแล
มโหรีหลวบรรเลเพลอัปสระนึใฝ่ เล้าลอับเสียัผ้าอบรรานาำนัล
- - - - - - - - -
รุอนันา...
ฝ่ายเ้าฟ้ามูรี อ์มหาราผู้ผ่านพิภพแห่อนันาประเทศ
เพลาระนั้น เมื่อทรเล็เห็นว่า่าวราวาละวิรัไ้เียบหายไป ็ทรวาใไ้ในระับหนึ่ว่า่าวรอเี่ยวับารยทัพมาออ์รรราาษัริย์ละวิรันั้น ะลาเลื่อนอีเ่นเย ึ่ทรมีือยู่ในใว่า
..... ไนนะ.. รรราาถึะยทัพมาในเพลานี้ ทั้ๆที่เราเอ็ไป่วิแ้วานามาั้นานแล้ว ฤาะเป็นแผนาร์อันแยบยลแห่ละวิรัที่หมายะเอาอนันาไปรอบรอในเบื้อหน้า ไม่น่ะ... ไม่ใ่เ่นนั้นเป็นแน่ รึะเป็นแผนาร์่วิแ้วานาลับไป ็ไม่น่าะใ่อีนั่นแหละ ฝ่ายละวิรัไม่อยาไ้ัวแ้วานาหรอ นาออะเริร่าหาสนใิารใในพาราเ่นนี้ รึว่า.....
ะที่เ้าฟ้ามูรีำลัทรรุ่นิอย่าหนัหน่วอยู่นั้น พลันสมาธิอันสบเยือเย็นุสายน้ำไหล็้อถูทำายลโยเสียโวยวายแลแหลมเล็อพระนาแ้วานาผู้ทรำลันั่ร้อยมาลัยอยู่ไม่ห่า
" เฮ้ออออ... น่าเบื่อัเลยนะเพะ นี่เราะ้อรออีนานไหมนี่ ว่าที่เ้าพี่รรราาะทรยทัพมาถึอนันา เส็พี่รรราาเอ็เหลือหลาย าลเพลาผ่านพ้นไปหลายั่วยาม็มิส่่าวราวมาแ้แถลไเลยว่าะิัวเราลับไปเป็นแม่นมั่น เฮ้อออ... หม่อมันรู้สึเบื่อเหลือประมา นึอยาะออไปสนุสนานเร็เร่ามป่าลำเนาไพรที่ใล้ๆเนี่ยเพะพระอ์ "
เ้าฟ้ามูรีทรปรีาปราโมทย์ล้นเหลือ ทรแย้มพระสรวลราหนึ่ึ่รัสว่า
" เอาสิ..แ้วานา มิไยไม่ไปประพาสที่อยแล้มวี ที่นั่นเาลือันหนาหูว่ามีสิสาราสัว์ประหลาๆอยู่มาโ อย่าเ่น ัวบ ัวเีย อย่านี้เห็นทีะเหมาะับเ้า "
" อุ๊ย.. พระอ์เนี่ย ทรล้อเล่นเห็นาิสุลเลยนะเพะ "
" ะเอาห้าันทีพลีสวาทไปอยปรนิบัิรับใ้็ไ้นะ เห็นพวมัน...ร่านป่า.. อออย่านั้น "
ห้าันทีพลีสวาทึ่ำลันั่ับลุ่มร้อยมาลัยแลุยันอยู่มุมหนึ่่าหัวร่อ่อระิระริระรี้เป็นที่ยิ่
พระนาแ้วานาทรโน้มพระวรายมาอิแอบแนบพระอุระอันล้าแร่อเ้าฟ้ามูรีพลาทรยิ้มหวานพลาทรลูบไล้พระอุระพระอ์นั้นเล่นึ่รัส
" าไปรานี้ แ้วิำนึถึพระอ์มิวาวาย "
เ้าฟ้ามูรีทรโน้มพระพัร์ลมาพลาเผยพระสรวลวนให้หลใหล พระนาแ้วานาพระวรายอ่อนระทวยระรวยรื่นื่นสุ ทรหลับพระเนรลพลาทรเผยอพระโอษ์หมายรออยารุมพิสั่ลาาเ้าฟ้ามูรีผู้ทรเสน่ห์เลิศล้ำ
แ่หาเป็นัที่พระนาทราหวัไม่...
เ้าฟ้ามูรีทรเบี่ยพระพัร์มาระิบที่้าหูอพระนาพลายิ้ม่อนว่า
" ไปเสียทีสิ แม่รานีหนัวั "
พระนาแ้วานาพระเนรเบิ พลาทรผุพระวรายึ้น้วยวามพิโรธสุประมานานับพลารัสไป้วยพระสุรเสียแหลม
" ประพาสอย "
บำ ทรเิพระพัร์สู่อนเส็สาวพระบาทอย่าว่อไวออาท้อพระโรแห่นั้น ห้าันทีพลีสวาทรีบวยพานพวมาลัยที่ยัร้อยไม่เสร็สืบบาทามพระนาไปิๆนลับประูทวารทุั้น
มโหรีหลวบรรเลเพลธิาเิู แสถถึิริยาออิสรีที่ำลัโมโหร้าย
- - - - - - - - -
หลายเพลาผ่านไป...
ายพนาแห่หนึ่
ระบวนเส็พระราำเนินอพระนาแ้วานา ึ่ทรประทับอยู่บนพระวอทอำเปลวที่เ้าฟ้ามูรีพระราทาน พร้อมบวนนาำนัลห้าสิบนา และห้าันทีพลีสวาท ็ลีลาศมาอย่า้าๆ ามป่าละเมาะอันลเลี้ยว
พระนาทรร่าเริเป็นที่สุ
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ๊ะ นระริร่าน สัว์แปลแห่ป่านี้ ไปับมันมาให้เราทีฤา "
นาำนัลลุ่มหนึ่รูันไปยันระริร่าน พลาวยสวิไล่ับันเป็นารสนุสนาน แ่เหล่านาำนัลมิำนาทา เหล่านาำนัลส่วนหนึ่ึถูับัเสือหนีบาย ส่วนที่เหลือสะุวัพืหนืนหน้าว่ำเสียโมไปามๆัน
" ิ...สมน้ำหน้า มิำนาป่าริะมาามประพาส "
พระนาทรสบถใส่้ำ่อนทรเิพระพัร์ไปอีทาหนึ่
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ ัวบ ัวเีย ที่อ์มูรีพูถึ ำเราะเอาไปฝาอ์สััวสอัว.. เอ้า... นาำนัล ปิบัิารไ้ "
บพระสุรเสีย เหล่านาำนัลอีลุ่มพาันเ็บ้อนหินแล้วว้าใส่ัวบัวเียเป็นารให่
บ เีย สิ้นีวิลพร้อมๆับนาำนัลเหล่านั้น เนื่อเพราะ้อนหินที่ปาไปล้วนระเ็นระอนลับมาโนพวเียวันเอสุน่าเวทนา
" เอะ... ้อยปัา มิำนาป่าสิะมาามประพาส "
พระนาทรสบถใส่้ำอี ่อนทรเิพระพัร์ไปอีทาึ่รัส้วยพระเนรเบิ
" อุ๊ย... นาำนัล ูนั่นสิ๊ะ ูผลไม้ ่าน่ารัเสียไม่มี อย่า้าไย ไปับมันมาให้เรา บัล เราะเอาไปเลี้ยเล่นในหอธิารามสูร "
นาำนัลรูันปีน้นไม้อย่าทุลัทุเล เนื่อาอาภร์ประับายาไม่เื้อหนุน บานาผ้านุ่า บานา็สไบวิ่น ่าร้อวี๊ว๊ายระู้วู้ันระมไปหมทั้ป่า
ารสำเร็...
นาำนัลผู้หนึ่ับูผลไม้มาถวายไ้หนึ่ัวพร้อมทูลรายาน
" อเะ ามที่ไ้ทรมีพระเสาวนีย์ให้ับูผลไม้มาถลายระนั้น หม่อมันสามารถับมาไ้หนึ่ัวเพะ "
" เลิศปัา แล้วนาำนัลอ้าล่ะ "
" ที่ไปับหม่อมันล้วนายหมเพะ หนึ่ถูสไบพันอาย เ็้นไม้ สามถูับัู สี่ผ้านุ่าเลยอับอายที่ะลับมาเฝ้า ึพาันปลิีพนเอทิ้ไปเพะ "
" เฮ้อ... อนาถา มิำนาป่าสิะมาามประพาส "
พระนาทรหยิบายพระภูษาึ้นับน้ำพระอัสสุลึ่ไหลออมาหนึ่หย ่อนะทรเยพระพัร์ึ้น
บัล...
สายพระเนรอพระนาแ้วานา็พลันสะุะัอยู่ับสิ่หนึ่ที่เบื้อหน้า ึ่ให่โมโหฬารบานะไทมาเหลือล้นพ้นประมามี
" รี๊...!! นาำนัล ูนั่นสิ...บัวินนา อไม้ล้ำ่าแห่ป่านี้ หาแม้นเราไ้ินลีบออมันเพียหนึ่ำ เรา็ะมีีวีเป็นอมะ ไป ไปเร็วเ้า ไปเอามันมา "
" อเะพระนา "
นาำนัลผู้ับูผลไม้มาถวายไ้ทูลึ้น
" หือ...อันใฤา๊ะ "
ทรหันมาแล
" นาำนัลที่ิามพระอ์มาายหมแล้วเพะ "
" แล้วนาำนัลสำรอล่ะ "
ทรถาม
" ใ้หมแล้วเพะ เหลือเพียนาแบพระวอทอำเปลวสี่นา ับหม่อมันเท่านั้น "
" อ้าว เหรอ.. อือ... ถ้าเ่นนั้น็พวเ้าที่เหลือนั่นแหละ ไปเอามันมา "
" เพะ "
นาำนัลุสุท้ายโถมายเ้าหาบัวินนา ึ่มีนาให่เท่าับสารสิบัว
ารปลุปล้ำเพื่อปลิลีบบัวไ้ำเนินไปอย่าุเือ ในะที่พระนาแ้วานาและห้าันทีพลีสวาทไ้ยืนหัวร่อันอยู่อย่าสนุสนานยิ่
ในไม่้า...
นาำนัลทั้ห้า็ถูลืนหายเ้าไปในอบัวโยไม่โผล่ออมาให้เห็นอีเลย
บัล... มีสิ่หนึ่โผผินบินผ่านพระนาแ้วานาไปอย่าว่อไว
" อ๊ะ... ห้าันที... ูนั่นสิ ผีอาภร์ ลวลายสใสน่าู เราอยาไ้ "
" หม่อมันทั้ห้าออาสาไปับมาถวายให้เอเพฮะ ทรรออยู่ ที่นี่ อย่าเ็ไปไหนนะเพฮะ "
หนีรู ันทีผู้หนึ่ทูล
บำ เหล่าันทีถลาามผีอาภร์นหายลับเ้าไปในป่า
พระนาแ้วานาทรประทับนั่อยอยู่บนโหิน้อนหนึ่ ทรเหลียวมอ้ายวาพลารัส
" ูสิ นัพวนี้ ่าใเสาะันเสียริ ไม่เท่าไหร่็ายันหม สู้้าไม่ไ้สัน "
เบื้อหลัพระนานั้น...
พลันมีมืออันหยาบร้านเลื่อนเ้ามาใล้อ์อย่า้าๆ พลาสะิ
พระนาทรหันวับมามอ และทรพบว่ามีบุรุษร่ามหึมาสวมอาภร์เป็นหนัเสือ มือถืออาวุธยาวและแหลมมยิ่นัยืนยิ้มอยู่
" อ๊ะ...ะทำอะไรเรา ไอ้นโ "
พระนาทรวาพลาทรยพระหัถ์ึ้นป้อปิอ์รส่วนที่ทริว่าล่อแหลมที่สุในพระวราย
" ะทำอะไรน่ะเหรอ หึ หึ ็ิัวนาไปเปรอสวาทไล่ะ "
บัล...
บัเิลุ่มายร่าบึบึนในอาภร์หนัเสือทะยานออาสุมทุมพุ่มไม้โยรอบแลพาันเ้าะรุบัวพระนาไปในทันที
รู่หนึ่...
เสียอันเี๊ยว๊าวอบรราห้าันทีพลีสวาท็ัมาแ่ไล
" อเะพระนา หม่อมันับผีอาภร์ไ้แล้วเพฮะ "
หนีรูว่า
" สวยเียวเพฮะ "
ถูไถเอ่ย
รั้นถึุหมาย เหล่าห้าันที็้อะลึในสิ่ที่เห็น เนื่อาเพราะพระนาแ้วานาไ้ทรหายพระอ์ไปเสียแล้ว
" พระนา พระนาเพฮะ ทรอยู่หนใ " หนิูร้อเรียหา
" ลอูาม้นไม้ิ เผื่ออาทรไปปีนเล่น " ูเหวินล่าว
" ะทำอย่าไรันี หาเ้าฟ้ามูรีรู้ พวเราหัวาันหม " เปาเอินร่ำไห้
" ใเย็นๆ อาทรเินเล่นอยู่แถวนี้ หาันสิ หาๆๆ " เิน้าวว่า
" ูนั่นวิ มีสิ่บอเหุ " หวิ่ววิ่รไปู
" สิ่ใอยู่รี่ไปูันเถิ "
ที่เหลือล่าวพลารีบรูันไปยัที่นั่น...
บนโหินอันเยเป็นที่ประทับอพระนาแ้วานา พลันปรา่าหูอยู่้าหนึ่
" ทรทิ้ไว้เป็นพระสัลัษ์ว่าทรถูิัวไปแล้วเป็นแม่นมั่น "
ไ้เนินล่าว
" ะทำเ่นไรีเล่านี่หนอ " หวหลัรว้วยวามระหน
" ถ้าทรถูลัพาัวไปริ ็มีอยู่ทหนทาเียวที่พวเราวระระทำ "
หนีรูล่าวบ็เหลือบมอเพื่อนพ้อ ่อนที่ทั้หมะเปล่สุรเสียึ้นมาพร้อมันว่า
" หนีีว่าอย่า้าไย "
" ไปๆๆ ะอยู่ทำบ้าอะไร อยู่ไป็ายันหม " ทุนล่าว
บำ เหล่าห้าันทีพลีสวาท่ารีบระโนหนีหายไปพร้อมันโยพลัน
โอ้..อ์เทวั ไนทรลทั์พระนาเ่นนี้หนอ...
* * * * * * * * *
บอนที่ 12 โปริาม่ออนที่ 13
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น