คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : The New World (1)
"เกิดอะไรขึ้นกับลูกของโผมมมมม" ไบรอันร้องตะโกนโหยหวนเมื่อพบว่าคอมของตนถูกไวรัสเล่นงานซะจนยับเยิน
"ขอบคุณสำหรับกาแฟนะ มันอร่อยมาก" รอสเดินผ่านไบรอันที่กำลังช็อคอย่างหน้าตาเฉย ไม่ว่าไบรอันจะกดปุ่มเปิดสักแค่ไหน แต่ว่าหน้าจอก็ยังคงมืดสนิทเหมือนเดิม
"โธ่...เซบาสเตียนลูกพ่อ อย่าเพิ่งจากพ่อไปนะ"
เชื่อเลย ไบรอันตั้งให้แม้กระทั่งชื่อกับเจ้าคอมบุโร่บุโท่อันนี้
"เซบาสเตียนของคุณได้สละชีพเพื่อชาติไปแล้ว" รอสกล่าวต่อไปด้วยน้ำเสียงอันราบเรียบโดยไม่คิดจะรับผิดชอบเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"โธ่...สละชีพเพื่อชาติแล้วเซบาสเตียนจะกลัมมาเหรอ !"
เสียงโหยหวนของไบรอันยังคงตามหลอกหลอนรอสที่ออกมายืนอยู่ตรงห้องรับแขกทำเอารอสต้องกุมขมับด้วยความเบื่อหน่าย
"ไม่อยากจะเลยว่าเป็นสิ่งที่ได้ยินจากปากของทหารหาญแห่งกองทัพมูราล...."
แล้วรอสก็พลันนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาสักครู่ทำเอาตัวเขาเริ่มไม่เชื่อมั่นในตัวกองทัพที่เขายึดถือ ในหัวเขามีแต่คำพูดของนายพลโคลท์กับข้อความของซาฮาลอยเต็มไปหมด มันเครียดซะจนรอสอยากจะโขกหัวกับกำแพงซักทีเพื่อให้ลืมๆ มันซะให้หมดทุกอย่าง
แต่ว่า ก่อนที่เขาจะได้ทำอย่างนั้นจริงๆ ก็มีแสงสีทองอร่ามสาดแสงผ่านตรงช่องว่างระหว่างม่านเข้ามาตรงกับสายตาของเขาพอดี ทำเอารอสต้องรี่ตาไม่อาจต้านทานความสว่างได้
"นี่มัน..."
เสียงประตูปิดดังลั่นจากด้านหลังของรอส ไบรอันเดินดุ่ยๆ ผ่านรอสไปด้วยสีหน้าสะอื้นปนงอนๆ นิดหน่อย เขาเดินตรงไปยังหน้าต่างแล้วจึงแหวกม่านออกกัน เผยให้เห็นแสงสีทองอร่ามของยามรุ่งอรุณส่องให้ห้องสว่างขึ้นมาทันตาเห็น
รอสยกแขนบังแสงสว่างที่เขายังไม่ทันเตรียมตัว เมื่อตาเขาเริ่มชินจึงค่อยๆ ลดมือลงเผยให้เห็นผืนป่าอันเขียวขจีภายใต้ท้องฟ้าสีคราม หมู่เมฆขาวนวลล่องลอยบนท้องฟ้า
มันเป็นแสงอาทิตย์ยามเช้าที่สว่างและสดใสที่สุดเท่าที่รอสเคยเห็น
ตั้งแต่รอสเกิดมา ภาพบรรยากาศมืดครึ้มจากเมฆหมอกของควันมลพิษและไอน้ำที่ปกคลุมเมืองบดบังแสงอาทิตย์จนมิดเป็นภาพที่เขาเห็นจนชินชา นี่นับเป็นครั้งแรกที่เขาได้เผชิญแสงอาทิตย์ยามเช้าที่สว่างไสวอย่างนี้เป็นครั้งแรก
"ผู้หมู่ครับ" ไบรอันหันมามองรอสด้วยสีหน้างอนตุ๊บป่อง "ผมจะไม่ให้การพลีชีพของเซบาสเตียนต้องสูญเปล่าเด็ดขาดครับ ดังนั้น...." ไบรอันค่อยๆ ย่างเท้าเข้ามาหารอสด้วยท่าทางที่ดูไม่น่าไว้ใจ
"จ่าสิบเอก..." รอสกลืนน้ำลายถามไบรอันด้วยความกังวลกับท่าทีที่ดูไม่ชอบมาพากลนั้น
ไบรอันทำจมูกฟุดฟิดไปมารอบๆ ตัวรอส
"ผู้หมู่อาบน้ำครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ?" ไบรอันเงยหน้าขึ้นมาถามรอส
"เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว..." รอสตอบ
ไบรอันหรี่ตาลง ก่อนจับไหล่ทั้งสองข้างของรอสไว้
"ผู้หมู่ครับ ไปอาบน้ำกัน" ไบรอันจ้องหน้ารอสพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างไม่น่าไว้ใจเลยแม้แต่น้อย
"เดี๋ยวก่อนจ่า นี่ไม่ใช่เวลาจะจะมัวมาโอ้เอ้อยู่นะ..."
ไบรอันเอานิ้วแตะปากรอสเป็นการบอกให้หยุดพูดก่อน
"ผมได้รับอำนาจเต็มในการสนับสนุนผู้หมู่ครับผม ดังนั้นผมไม่อาจละเลยข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ครับ แล้วอีกอย่าง ปกติพวกผู้หญิงเค้าพิถีพิถันเรื่องอาบน้ำมาก บางคนอาบกันเป็นชั่วโมง ถ้าผู้หมู่ซกมกเหมือนกับที่พวกเราเป็นกันในมูราลละก็ ไม่ถึง 5 นาทีความก็คงแตกแล้วละครับ"
โดยไม่ฟังคำทัดทานของรอส ไบรอันที่ตัวสูงกว่ารอสเล็กน้อยก็ลากรอสไปยังห้องข้างๆ แล้วจึงจัดแจงปลดเปลื้องเสื้อผ้าของรอสอย่างกระเหี้ยนกระหือรือ
รอสพยายามปัดป้องอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่อาจสู้แรงของไบรอันที่ทั้งตัวใหญ่กว่าและไม่เหนื่อยล้าจากการเดินทางอย่างรอส
"หยุดก่อน นี่เป็นคำสั่ง..."
รอสใช้อำนาจของนายทหารยศสูงกว่าออกคำสั่งไบรอัน แต่ไบรอันกับเพิกเฉยต่อคำสั่งนั้น
"โห...ผิวของผู้หมู่นุ่มจังเลยครับผม..."
มือของไบรอันยังคงเล่นสนุกบนร่างกายของรอสต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
โป๊ก!
รอสสับฝ่ามือเข้ากลางศีรษะของไบรอันอย่างจังหยุดไบรอันไม่ให้ลามปามไปมากกว่านี้
"ก็ได้จ่า ผมอาบน้ำก็ได้" รอสถอยหลัง มือดึงเสื้อที่เพิ่งถูกปลดไม่ให้หลุด "ผมถอดเองได้"
"ครับผม" ไบรอันทำเสียงอ่อยๆ มือข้างหนึ่งกุมศีรษะที่เพิ่งถูกสับไปหยกๆ
หลังจากที่รอสถอดชุดแล้วจึงห่อตัวด้วยผ้าขนหนูเสร็จแล้ว ไบรอันก็นำรอสไปยังสถานที่สำหรับอาบน้ำ
"จ่า...นี่เรากำลังจะไปไหนกัน" รอสถามไบรอันที่กำลังเปิดประตูหน้า
"ไปอาบน้ำไงครับ" ไบรอันตอบพลางฮัมเพลงอย่างมีความสุขแล้วเปิดประตูเดินออกไปโดยมีรอสเดินตามไปติดๆ
อากาศของเช้ายามนี้ค่อนข้างจะสดใส หมู่นกร้องขับขานต้อนรับเช้าวันใหม่ ลมพัดเอื่อยๆ เย็นสบาย แต่ไม่หนาวเย็นจนแทบแข็งเหมือนประเทศมูราล ถ้ารอสนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวไปเดินข้างนอกในเวลานี้ที่เมืองหลวงคอนสแตนตินของมูราลแล้วละก็ เขาต้องแข็งตายภายในไม่กี่นาทีแน่นอน แต่ก่อนเขาจะแข็งตายคงมีตำรวจลากตัวเขาไปยัดโรงพยาบาลบ้าก่อนเป็นแน่
ข้างๆ เซฟเฮาส์มีอาคารที่ทำจากไม้อย่างง่ายๆ แยกออกมาอีกที ข้างในมีอ่างที่ทำจากไม้ใหญ่พอที่คน 2 คนจะลงไปนั่งได้อย่างสบายๆ อยู่กลางห้อง
"ผู้หมู่ลงไปในอ่างเลยครับ เดี๋ยวผมจะเปิดน้ำให้"
"ในนี้เหรอ" รอสถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
"ครับผม...ที่อาราเนียเค้าไม่มีฝักบัวเหมือนบ้านเราหรอกครับ ระบบประปาแบบที่เราคุ้นเคยก็ไม่มีนะครับ ปกติเขาอาบกันในแม่น้ำด้วยซ้ำ" ไบรอันตอบขณะกำลังขะมักเขม้นอยู่กับการเตรียมน้ำให้กับรอส
รอสเกิดอาการเคาเจอร์ช็อค (Culture Shock) อย่างแรง ให้อาบน้ำอย่างกับในยุคเถื่อนเนี่ยนะ รอสเองก็รู้ว่าวัฒนธรรมของอาราเนียจะล้าหลังกว่ามูราล แต่นึกไม่ถึงว่ามันจะเป็นถึงขนาดนี้ เขาลังเลซักพักก่อนจะหย่อนตัวลงไปในอ่างน้ำที่ว่างเปล่า
ซักพักก็มีน้ำไหลออกมาจากรูตรงพื้นอ่างอย่างรวดเร็ว แต่ว่าน้ำที่ไหลมามันเย็นสุดๆ จนทำเอารอสขนลุกซู่
"เป็นไงบ้างครับผู้หมู่ น้ำไหลดีมั้ยครับ" ไบรอันเดินกลับเข้ามาในห้อง
"ก็ดี...." เสียงของรอสแฝงไปด้วยความหนาวสั่น
"ความจริงผมใช้ระบบประปาแบบที่พวกผู้หญิงใช้กันไม่เป็นหรอกครับ พวกเวทมนต์ซับซ้อนขนาดนั้นนะ ผมขอบาย ดังนั้นผมเลยแอบต่อท่อสูบน้ำบาดาลมาแทน ผมใช้หัวสว่านตั้ง 3 หัวแน่ะกว่าจะเจอแหล่งน้ำนะครับ" ไบรอันบรรยายสรรพคุณของห้องน้ำที่สร้างเองกับมืออย่างภาคภูมิใจ
"จ่า คุณอยู่ที่นี่มานานเท่าแล้วแล้ว" รอสถามไบรอันโดยพยายามข่มความหนาวไว้
"อ้อ ก็อยู่มาได้ประมาณ 8 เดือนเศษๆ แล้วละครับ ตอนผมมาครั้งแรกผมก็เป็นแบบผู้หมู่ล่ะครับ งงไปหมดซะทุกอย่าง...อย่างแค่เรื่องอาบน้ำผมก็เกือบจอดสนิทแล้วละครับ แต่พอดีช่วงเดือนแรกๆ มีผู้หมู่ซาฮาคอยช่วยอยู่ ผมเลยพอรอดตัวมาได้นะครับ"
"ซาฮา...นี่จ่าหมายถึงร้อยตรีซาฮา การานเหรอ" รอสถามด้วยความสนใจ
"ครับผม ถ้าจะถามว่าใครเชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องอาราเนียที่สุดก็คงหนีไม่พ้นผู้หมู่ซาฮานี่ล่ะครับ ตอนที่ผู้หมู่แต่งหญิงนะครับ ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่าเป็นผู้ชาย แต่มองให้ตายยังไงก็เป็นผู้หญิงนะครับ อ๊ะ เดี๋ยวผมสระผมให้ครับ"
แค่นึกภาพตอนซาฮาแต่งหญิงขึ้นมารอสก็แทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ ซาฮาแต่งตัวเป็นผู้หญิง มันคงเป็นภาพที่รอสอย่างน้อยก็อยากจะเห็นซักครั้งอยู่เหมือนกัน แต่พอนึกถึงเรื่องที่ซาฮาเขียนถึงตัวรอสแล้วเขาก็หัวเราะไม่ออกทันที
"แล้วจ่าคิดยังไงกับร้อยตรีซาฮาล่ะ" รอสลองถามความเห็นจากไบรอันดู
"ผมไม่อยากวิจารณ์คนอื่นลับหลัง โดยเฉพาะกับนายทหารที่ยศสูงกว่าน่ะครับ" ระหว่างพูด ไบรอันก็ค่อยๆ สางผมรอสด้วยความสนอกสนใจ "โห...ผมของผู้หมู่สวยจัง" ไบรอันชมเส้นผมอันยาวสลวยของรอส
"งั้นเหรอ..."
ไบรอันใช้ขันตักน้ำเทราดหัวของรอส ทำเอารอสสะดุ้งจากน้ำอันเย็นเฉียบ
"อ้าว ผู้หมู่หนาวเหรอครับ โธ่ ไม่บอกผมก่อนล่ะ"
จากนั้นไบรอันก็บ่นพึมพำอะไรซักอย่างกับน้ำในขัน แล้วจึงราดน้ำบนหัวของรอสอีกครั้ง คราวนี้น้ำกลับอุ่นสบายไม่เย็นเฉียบเหมือนครั้งแรก
"จ่า เมื่อสักครู่ทำยังไงให้น้ำมันอุ่นขึ้นนะ" รอสหันไปถามไบรอันที่เตรียมโบ๊ะแชมพูบนหัวของรอส
"อ๋อ...เวทมนตร์นะครับ ไม่มีอะไรหรอก"
"หา?" รอสถามอีกครั้งด้วยความไม่แน่ใจ
"อ้าว...นี่ผู้หมู่ไม่ได้เรียนวิธีใช้เวทมนต์มาเหรอครับ" ไบรอันถามด้วยความแปลกใจ
รอสส่ายหน้าตอบ ทำเอาไบรอันขมวดคิ้วใช้ความคิดหนัก
"ถ้างั้นเดี๋ยวผมสอนวิธีใช้ให้เองครับผม มันไม่อยากอย่างที่คิดหรอกครับ"
ว่าแล้วไบรอันก็เปลี่ยนบทบาทกลายเป็นครูสอนเวทมนตร์ไปโดยปริยาย ไบรอันสอนรอสอยู่สักครู่ แต่ว่าให้ตายยังไงมันก็ไม่สำเร็จเสียที
"อืมมม...ปกติแล้วถ้าแค่ทำให้น้ำอุ่นขึ้นละก็ แป็บเดียวก็น่าจะได้แล้วนี่นา" ไบรอันยืนดูลูกศิษย์ในอ่างที่คิ้วขมวดกับการฝึกที่ไม่ก้าวหน้าของตน
"ตอนจ่าใช้เวทมนตร์ครั้งแรกก็ได้เลยเหรอ" รอสถามไบรอัน
"ก็ไม่ถึงกับสำเร็จในครั้งแรกเลยหรอกครับ แต่ว่ามันก็ไม่นานขนาดนี้นะครับ" ไบรอันตอบด้วยน้ำเสียงที่ครุ่นคิด "มีปัญหาอะไรกับเครื่องขยายเวทรึปล่าวเนี่ย"
"เครื่องขยายเวท?"
"อ้าว อย่าบอกนะครับว่าไม่ได้ใส่มาด้วย"
รอสถอดอุปกรณ์ทุกอย่างไว้ในเซฟเฮาส์ซึ่งรวมไปถึงกำไลข้อมือที่มีเครื่องขยายเวทด้วย
"โธ่...แล้วผู้หมู่ไม่บอกตั้งแต่แรก งั้นยืมของผมไปใช้ก่อนละกัน" ไบรอันถอดสร้อยคอแล้วจึงยื่นให้กับรอส "นี่เป็นเครื่องขยายพลังเวทของผมเองครับ เวทมนต์สำหรับผู้หญิงก็เหมือนส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันนะครับ แต่สำหรับผู้ชายอย่างเราๆ แล้วคงจะลำบากหน่อย ถ้าผู้หมู่ไม่ใช้เครื่องขยายเวทช่วยละก็พยายามไปทั้งชาติก็ไม่สำเร็จหรอกครับ"
รอสถือสร้อยไว้ในมือก่อนจะเริ่มทำการฝึกอีกครั้ง
"เอาล่ะครับผู้หมู่ ลองตั้งสมาธิอีกครั้งนึงดูนะครับ"
คราวนี้น้ำค่อยๆ อุ่นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด มันได้ผล! การใช้เวทมนตร์ครั้งแรกของรอส เมาเซอร์ สำเร็จแล้ว! หลังจากที่พยายามมาหลายครั้ง ในที่สุดมันก็สำเร็จเสียที
"ผู้หมู่คครับ อย่าเพิ่งเสียสมาธิครับ ไม่งั้น..."
แต่มันก็สายไปแล้ว น้ำจากที่อุ่นสบายกลับเริ่มร้อนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มันร้อนซะจนรอสแทบจะกระโดดออกจากอ่างน้ำไม่ทันเลยทีเดียว
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Edit Log: May 11th, 2008: แก้ไขข้อมูลบางอย่าง & เปลี่ยนจากสาธารณรัฐเป็นสหพันธรัฐ
ความคิดเห็น