ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : (รีวิวไลท์โนเวลแบบแบน ๆ) อัศวินสาวจ้าววายุ
รีวิวไลท์โนเวลเรื่องอื่น ๆ ของผมอ่านได้ที่นี่
ต่อจากนี้ไปอาจมีการสปอยล์ และมีการแสดงความคิดเห็นส่วนตัวเป็นอย่างมาก แต่นั่นก็เป็นความเห็นของคน ๆ หนึ่งที่อ่านเรื่องนี้แล้วเท่านั้นน่อ
เรื่องที่จะมารีวิววันนี้คือเรื่องอัศวินสาวจ้าววายุ หรือชื่อญี่ปุ่น Kaze no Kishi Himeเป็นนิยายแนวแฟนตาซี แอ็คชั่น ผจญภัย โรแม้ง จัดพิมพ์โดย สนพ. Luckpim เพิ่งออกมาได้แค่เล่มเดียวเท่านั้น
เรื่องย่อ
เด็กสาวใจสู้นามว่าคารีนน์ประทับใจอัศวินที่เคยช่วยตนไว้ตอนเด็ก จนฝันมาตลอดว่าอยากเป็นอัสวินที่น่าภาคภูมิใจบ้าง เธอจึงปลอมตัวเป็นชายใช้ชื่อว่าคารินมุ่งหน้าสู่นครหลวงเพื่อเข้าร่วมกององครักษ์เวทอันทรงเกียรติที่ไม่อนุญาให้อิสตรีเข้าร่วม แต่ไปถึงไม่ทันไรเธอก็มีเรื่องกับขุนนางผู้ดีชื่อซันเดรียนก่อนจะลงเอยด้วยการประลอง คารินพ่ายแพ้ให้ชายท่าทางเย็นชาผู้นั้น แต่จะกลับบ้านทั้งอย่างนี้ก็ไม่ได้ - เธอจึงสมัครเข้ากององครักษ์จนได้เป็นอัศวินฝึกหัด แต่ผู้ดูแลก็ดันเป็นซันเดรียนผู้ไม่น่าพึงปรารถนาคนนั้น ซ้ำทั้งสองยังต้องอยู่บ้านเดียวกันอีก! เรื่องราวผจญภัยลุ้นระทึกของสาวน้อยในคราบเด็กหนุ่มกลางดินแดนเวทมนตร์เริ่มต้นขึ้นแล้ว!
ที่มา: คำโปรยหลังหนังสือ
ความเห็น
สิ่งแรกที่ผมอุทานแต่แรกเมื่อได้เห็นหน้าปก...ผู้ชายบ้าอะไรฟระจะแต่กองเกงขาสั้นอย่างกับ กกน. แถมใส่แขนกุดผูกริบบิ้นยาวซะแหววขนาดนั้น ! (แถมรองเท้าส้นตะปูด้วยเอ้า) ดูยังไงมันก็ชุดผู้หญิงชัด ๆ เลย แต่ถ้ามองว่าเป็นผู้หญิงก็น่ารักดีอยู่
ก่อนอื่นสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจเป็นสิ่งที่สองคือเรื่องนี้เป็นเรื่องของคารินน์ แม่ของหลุยส์ นางเอกเตี้ย แบน ซึน จากเรื่อง Zero no Tsukaima นั่นเอง ซึ่งหากใครเป็นแฟนเรื่องนี้ก็ซื้อมาชาบูให้ครบตำนานเถอะ (ที่นี้รู้แล้วว่าหลุยส์ได้เชื้อใครมา ฮา) ไม่น่าเชื่อเลยว่าคุณแม่ที่ดูเจ้าระเบียบและเคร่งครัดจะมีวัยเด็กที่แสนโลดโผนขนาดนั้น
นี่คือคารินตอนเป็นแม่ลูกสาม... เทียบกับสมัยสาว ๆ แล้วกาลเวลาช่างโหดร้ายเหลือเกิน
เรื่องแรกที่อยากจะพูดถึงคือตัวละคร สำหรับผมแล้วคิดว่าคารินน์ (นางเอก) เป็นตัวละครที่ "เกือบ" น่ารำคาญมาก เพราะตอนแรกเธอเล่นไปหาเรื่องชาวบ้านคนอื่นไปทั่วด้วยเหตุผลที่ไร้สาระเสียเหลือเกิน ซึ่งตรงจุดนี้ผมเข้าใจว่ามันเป็นเครื่องมือในการเดินเรื่อง (Plot Device) แต่มันทำได้รู้สึกไม่เป็นธรรมชาติเสียเหลือเกิน แต่พอหลุดจากช่วงที่จะกำหนดพล็อตได้แล้วคาแร็คเตอร์ของเธอก็ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น (แต่ก็ยังค่อนข้าง Cliche ตามสไตล์คนแต่งคนนี้อยู่ดี) นอกจากนี้ยังมีพระเอกของเรื่อง ซันเดรียน พระเอกสายเย็นชาที่ไม่ชอบผู้หญิง วัน ๆ เอาแต่ดื่มเหล้าอมทุกข์ แต่แท้จริงแล้วมีฝีมือการใช้เวทไม่เป็นรองใคร ส่วนเพื่อน ๆ ร่วมก๊วนอีกสองได้แต่หนุ่มขี้เก็กผู้หลงตัวเอง กับหนุ่มร่างใหญ่หน้าโหดก็คงเป็นบรรพบุรุษหรือพ่อของตัวละครสักตัวในเรื่อง Zero no Tsukaima อย่างแน่นอน
เนื้อหาช่วงแรก ๆ ทำผมขัดใจเสียไม่น้อย การบรรยายในเรื่องบางส่วนก็รู้สึกแปลก ๆ โดยเฉพาะชอบเน้นเรื่องที่คารินหน้าอกแบนเสมอ (สมัยนั้นไม่รู้จักผู้หญิงอกแบนกันบ้างหรือไงฟระ) และส่วนที่ผมอยากบ่นที่สุดคือนิสัยที่หยิ่งยะโสในช่วงแรกของคารินที่ดูไม่เป็นธรรมชาติเลย (ดุเกิ๊น) คารินได้เผลอไปหาเรื่องคนสามคนซึ่งเป็นเพื่อนซี้ร่วมหน่วยอยู่พอดี ทำอย่างกับจิ๊กโก๋เมืองไทยไปได้... เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน นิยายฝรั่งเองก็มีเรื่องที่คล้าย ๆ กับเรื่องนี้เหมือนกันนี่นา... ตัวเอกไฟแรงสูง มาบังเอิญมีเรื่องกับอัศวินรุ่นพี่สามคน ก่อนจะได้มาเป็นสหายร่วมหน่วยเพราะยอมรับในฝีมือ มีฝั่งตัวร้ายเป็นอำมาตย์ที่มีอำนาจครอบงำกษัตริย์ และหน่วยอัศวินสองหน่วย (องครักษ์เวทฝ่ายตัวเอก และองครักษ์ส่วนตัวของอำมาตย์) ที่ไม่ถูกกัน...
อา... นี่มันพล้อตเรื่องสามทหารเสือนี่ แถมตัวละครยังออกแนวเดียวกันเสียด้วย
ในขณะเดียวกันเรื่องนี้ก็มีเสน่ห์ของเรื่องราวแนวตัวเอกหญิงแอบสลับเพศปลอมตัวไปอยู่กลางหมู่ดงหนุ่ม ๆ มันจึงทำให้เรื่องนี้ไม่ออกกลิ่นฮาเร็มแบบเรื่อง Zero no Tsukaima มากนัก ให้ความรู้สึกออกแนวพล็อตโรงเรียนเวทมนตร์ที่ตัวเอกหญิงต้องปลอมตัวเป็นชายเข้าไปเรียนที่เคยฮิตในนักเขียนเด็กดีมายุคที่แล้วเลย แต่เนื่องจากคนเขียนเป็นผู้ชาย ดังนั้นตัวละครชายจึงมีเท่ไม่ค่อยเยอะเสียเท่าไหร่ (แถมจิ้นวายไม่ออกด้วย ฮา) และมีตัวละครหญิงที่น่ารักจนรู้สึกตะหงิด ๆ ว่าคนเขียนจะให้คารินมันสร้างฮาเร็มหรือเปล่าหว่า แต่คงไม่หรอก... ก็ในอนาคตเธอแต่งงานมีลูกสาวออกมาตั้งสามคนนี่นา
อ้อ...เกือบลืมไป เรื่องนี้มีฉากแฟนเซอร์วิสค่อนข้างจะไม่มากนะ
โดยสรุปแล้วเรื่องนี้หากไม่คิดอะไรมากผมอ่านแล้วเพลินดี ถ้าใครเป็นแฟนตามอ่านเรื่อง Zero no Tsukaima อยู่ก็ไม่ควรพลาด แต่คารินน์นี่หลุยส์เวอร์ชั่นบ้าเลือด + รีเวิร์สแทร็ปชัด ๆ เลย (แต่ใช้เวทเก่งกว่านะ) ส่วนคนอื่นที่ยังไม่เคยอ่าน Zero no Tsukaima ก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้อย่างเป็นเอกเทศโดยไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องหลักนะ (แต่ถ้ารู้ก็จะสนุกยิ่งขึ้น)
ปล. ผมล่ะเสียวเป็นบ้าเลยว่าคนเขียนเรื่องนี้จะเขียนจบก่อนตายหรือเปล่าหว่า ?
ลูกสาวทั้งสามของบ้านวาริเย่
ต่อจากนี้ไปอาจมีการสปอยล์ และมีการแสดงความคิดเห็นส่วนตัวเป็นอย่างมาก แต่นั่นก็เป็นความเห็นของคน ๆ หนึ่งที่อ่านเรื่องนี้แล้วเท่านั้นน่อ
เรื่องที่จะมารีวิววันนี้คือเรื่องอัศวินสาวจ้าววายุ หรือชื่อญี่ปุ่น Kaze no Kishi Himeเป็นนิยายแนวแฟนตาซี แอ็คชั่น ผจญภัย โรแม้ง จัดพิมพ์โดย สนพ. Luckpim เพิ่งออกมาได้แค่เล่มเดียวเท่านั้น
เรื่องย่อ
เด็กสาวใจสู้นามว่าคารีนน์ประทับใจอัศวินที่เคยช่วยตนไว้ตอนเด็ก จนฝันมาตลอดว่าอยากเป็นอัสวินที่น่าภาคภูมิใจบ้าง เธอจึงปลอมตัวเป็นชายใช้ชื่อว่าคารินมุ่งหน้าสู่นครหลวงเพื่อเข้าร่วมกององครักษ์เวทอันทรงเกียรติที่ไม่อนุญาให้อิสตรีเข้าร่วม แต่ไปถึงไม่ทันไรเธอก็มีเรื่องกับขุนนางผู้ดีชื่อซันเดรียนก่อนจะลงเอยด้วยการประลอง คารินพ่ายแพ้ให้ชายท่าทางเย็นชาผู้นั้น แต่จะกลับบ้านทั้งอย่างนี้ก็ไม่ได้ - เธอจึงสมัครเข้ากององครักษ์จนได้เป็นอัศวินฝึกหัด แต่ผู้ดูแลก็ดันเป็นซันเดรียนผู้ไม่น่าพึงปรารถนาคนนั้น ซ้ำทั้งสองยังต้องอยู่บ้านเดียวกันอีก! เรื่องราวผจญภัยลุ้นระทึกของสาวน้อยในคราบเด็กหนุ่มกลางดินแดนเวทมนตร์เริ่มต้นขึ้นแล้ว!
ที่มา: คำโปรยหลังหนังสือ
ความเห็น
สิ่งแรกที่ผมอุทานแต่แรกเมื่อได้เห็นหน้าปก...ผู้ชายบ้าอะไรฟระจะแต่กองเกงขาสั้นอย่างกับ กกน. แถมใส่แขนกุดผูกริบบิ้นยาวซะแหววขนาดนั้น ! (แถมรองเท้าส้นตะปูด้วยเอ้า) ดูยังไงมันก็ชุดผู้หญิงชัด ๆ เลย แต่ถ้ามองว่าเป็นผู้หญิงก็น่ารักดีอยู่
ก่อนอื่นสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจเป็นสิ่งที่สองคือเรื่องนี้เป็นเรื่องของคารินน์ แม่ของหลุยส์ นางเอกเตี้ย แบน ซึน จากเรื่อง Zero no Tsukaima นั่นเอง ซึ่งหากใครเป็นแฟนเรื่องนี้ก็ซื้อมาชาบูให้ครบตำนานเถอะ (ที่นี้รู้แล้วว่าหลุยส์ได้เชื้อใครมา ฮา) ไม่น่าเชื่อเลยว่าคุณแม่ที่ดูเจ้าระเบียบและเคร่งครัดจะมีวัยเด็กที่แสนโลดโผนขนาดนั้น
นี่คือคารินตอนเป็นแม่ลูกสาม... เทียบกับสมัยสาว ๆ แล้วกาลเวลาช่างโหดร้ายเหลือเกิน
เรื่องแรกที่อยากจะพูดถึงคือตัวละคร สำหรับผมแล้วคิดว่าคารินน์ (นางเอก) เป็นตัวละครที่ "เกือบ" น่ารำคาญมาก เพราะตอนแรกเธอเล่นไปหาเรื่องชาวบ้านคนอื่นไปทั่วด้วยเหตุผลที่ไร้สาระเสียเหลือเกิน ซึ่งตรงจุดนี้ผมเข้าใจว่ามันเป็นเครื่องมือในการเดินเรื่อง (Plot Device) แต่มันทำได้รู้สึกไม่เป็นธรรมชาติเสียเหลือเกิน แต่พอหลุดจากช่วงที่จะกำหนดพล็อตได้แล้วคาแร็คเตอร์ของเธอก็ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น (แต่ก็ยังค่อนข้าง Cliche ตามสไตล์คนแต่งคนนี้อยู่ดี) นอกจากนี้ยังมีพระเอกของเรื่อง ซันเดรียน พระเอกสายเย็นชาที่ไม่ชอบผู้หญิง วัน ๆ เอาแต่ดื่มเหล้าอมทุกข์ แต่แท้จริงแล้วมีฝีมือการใช้เวทไม่เป็นรองใคร ส่วนเพื่อน ๆ ร่วมก๊วนอีกสองได้แต่หนุ่มขี้เก็กผู้หลงตัวเอง กับหนุ่มร่างใหญ่หน้าโหดก็คงเป็นบรรพบุรุษหรือพ่อของตัวละครสักตัวในเรื่อง Zero no Tsukaima อย่างแน่นอน
เนื้อหาช่วงแรก ๆ ทำผมขัดใจเสียไม่น้อย การบรรยายในเรื่องบางส่วนก็รู้สึกแปลก ๆ โดยเฉพาะชอบเน้นเรื่องที่คารินหน้าอกแบนเสมอ (สมัยนั้นไม่รู้จักผู้หญิงอกแบนกันบ้างหรือไงฟระ) และส่วนที่ผมอยากบ่นที่สุดคือนิสัยที่หยิ่งยะโสในช่วงแรกของคารินที่ดูไม่เป็นธรรมชาติเลย (ดุเกิ๊น) คารินได้เผลอไปหาเรื่องคนสามคนซึ่งเป็นเพื่อนซี้ร่วมหน่วยอยู่พอดี ทำอย่างกับจิ๊กโก๋เมืองไทยไปได้... เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน นิยายฝรั่งเองก็มีเรื่องที่คล้าย ๆ กับเรื่องนี้เหมือนกันนี่นา... ตัวเอกไฟแรงสูง มาบังเอิญมีเรื่องกับอัศวินรุ่นพี่สามคน ก่อนจะได้มาเป็นสหายร่วมหน่วยเพราะยอมรับในฝีมือ มีฝั่งตัวร้ายเป็นอำมาตย์ที่มีอำนาจครอบงำกษัตริย์ และหน่วยอัศวินสองหน่วย (องครักษ์เวทฝ่ายตัวเอก และองครักษ์ส่วนตัวของอำมาตย์) ที่ไม่ถูกกัน...
อา... นี่มันพล้อตเรื่องสามทหารเสือนี่ แถมตัวละครยังออกแนวเดียวกันเสียด้วย
ในขณะเดียวกันเรื่องนี้ก็มีเสน่ห์ของเรื่องราวแนวตัวเอกหญิงแอบสลับเพศปลอมตัวไปอยู่กลางหมู่ดงหนุ่ม ๆ มันจึงทำให้เรื่องนี้ไม่ออกกลิ่นฮาเร็มแบบเรื่อง Zero no Tsukaima มากนัก ให้ความรู้สึกออกแนวพล็อตโรงเรียนเวทมนตร์ที่ตัวเอกหญิงต้องปลอมตัวเป็นชายเข้าไปเรียนที่เคยฮิตในนักเขียนเด็กดีมายุคที่แล้วเลย แต่เนื่องจากคนเขียนเป็นผู้ชาย ดังนั้นตัวละครชายจึงมีเท่ไม่ค่อยเยอะเสียเท่าไหร่ (แถมจิ้นวายไม่ออกด้วย ฮา) และมีตัวละครหญิงที่น่ารักจนรู้สึกตะหงิด ๆ ว่าคนเขียนจะให้คารินมันสร้างฮาเร็มหรือเปล่าหว่า แต่คงไม่หรอก... ก็ในอนาคตเธอแต่งงานมีลูกสาวออกมาตั้งสามคนนี่นา
อ้อ...เกือบลืมไป เรื่องนี้มีฉากแฟนเซอร์วิสค่อนข้างจะไม่มากนะ
โดยสรุปแล้วเรื่องนี้หากไม่คิดอะไรมากผมอ่านแล้วเพลินดี ถ้าใครเป็นแฟนตามอ่านเรื่อง Zero no Tsukaima อยู่ก็ไม่ควรพลาด แต่คารินน์นี่หลุยส์เวอร์ชั่นบ้าเลือด + รีเวิร์สแทร็ปชัด ๆ เลย (แต่ใช้เวทเก่งกว่านะ) ส่วนคนอื่นที่ยังไม่เคยอ่าน Zero no Tsukaima ก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้อย่างเป็นเอกเทศโดยไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องหลักนะ (แต่ถ้ารู้ก็จะสนุกยิ่งขึ้น)
ปล. ผมล่ะเสียวเป็นบ้าเลยว่าคนเขียนเรื่องนี้จะเขียนจบก่อนตายหรือเปล่าหว่า ?
ลูกสาวทั้งสามของบ้านวาริเย่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น