รวมบทความเกี่ยวกับการ์ตูนที่เคยเขียน

ลำดับตอนที่ #17 : 5 อันดับอนิเมที่สนุกแค่ตอนช่วงแรกในความเห็นของผม

สวัสดีครับ  ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เขียนกระทู้อะไรเกี่ยวกับอนิเมเลยแฮะ  ในอีกไม่กี่สัปดาห์อนิเมของ Winter Season 2012 ก็จะทยอยจบกันไปแล้ว  วันนี้เลยขอซ้อมมือเขียนรีวิวเกี่ยวกับอนิเมเสียหน่อย

ซึ่งก็ตามหัวข้อกระทู้นั่นล่ะครับ  วันนี้ผมจะมารีวิวสั้นเ ๆ เกี่ยวกับ 5 อันดับอนิเมที่ช่วงตอนแรกทำได้อย่างยอดเยี่ยมมาก  แต่ไฉนช่วงหลังทำได้ไม่สนุกจนผมต้องเอามือกุมขมับด้วยความเซ็งจิตเลยทีเดียว


ส่วน 5 อันดับที่ผมจะมานำเสนอมีอะไรบ้าง  ลองไปติดตามชมกันในความเห็นด้านล่างได้เลย


ปล. นี่เป็นความเห็นส่วนตัวของผมนะ  บางคนอาจจะดูเรื่องเหล่านี้แล้วสนุกก็ได้  เพราะฉะนั้นโปรดอ่านโดยใช้วิจารณญาณด้วย

5. Kore wa Zomebie Desuka ?

สำหรับเรื่องเล่าย่อ ๆ ของเรื่องนี้ก็คือ พระเอกของเราถูกใครบางคนฆ่า  นางเอกหมายเลขหนึ่งที่บังเอิญไปพบและบังเอิญเป็นสุดยอดเนโครแมนเซอร์ก็ชุบชีวิตพระเอกให้กลายเป็นซอมบี้  แล้ววันหนึ่งพระเอกของเราก็บังเอิญไปพบกับนางเอกหมายเลขสองที่เป็นสาวน้อยอาภรณ์เวท และก็เผลอดูดเอาพลังของนางเอกหมายเลขสองไปหมด  ทำให้นางเอกหมายเลขสองต้องไปอาศัยอยู่กับพระเอก  และในตอนนั้นเองที่นางเอกหมายเลขสามที่เป็นนินจาแวมไพร์ก็ปรากฎตัวขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือกับนางเอกหมายเลขหนึ่ง  หลังจากนั้นพระเอกก็เผลอไปจูบนางเอกหมายเลขสี่ที่เป็นนินจาแวมไพร์เช่นเดียวกัน  และตามกฎของนินจาแวมไพร์ทำให้นางเอกหมายเลขสี่ต้องแต่งงานกับพระเอก...

เป็นเรื่องย่อที่ยาวหน่อยแฮะ  แต่ช่างมันเถอะ  เรื่องนี้ช่วงแรก ๆ เป็นอะไรที่ขำมาก  เรียกได้ว่าเป็น Parody ของหลาย ๆ เรื่องรวมกันก็ว่าได้  ทั้งล้อแนวสาวน้อยเวทมนตร์  แนวฮาเร็ม  แนวแฟนตาซี  เรียกได้ว่าดูแล้วหัวเราะกลิ้ง  ซึ่งส่วนหนึ่งต้องชมสตูดิโอที่ทำอนิเมด้วยเพราะต้นฉบับที่เป็นนิยายไม่สนุกเท่าอนิเมเลย...

แต่พอจบช่วงเล่มแรกไปแล้ว  ตอนที่นางเอกหมายเลขสี่เปิดตัวเป็นอะไรที่มุกแป้กสุด ๆ ไม่ขำเอาเสียเลย  สรุปคือไม่สนุกนั่นล่ะ  ยังดีที่ตอนก่อนสุดท้ายยังพอทำสนุกบ้าง  เลยไม่รู้สึกแย่อะไรนัก

สรุปคือถ้าอยากรู้สึกดีกับเรื่องนี้  ดูแค่สี่หรือห้าตอนแรก  ตอนจบช่วง Arc แรกก็พอแล้วล่ะ  ส่วนที่เหลือแป้ก

อ้อ  ถ้าใครอยากอ่านรีวิวแบบนิยายก็ลองคลิกไปตามลิงค์นี้ได้เลยนะ

4. Ro-Kyu-Bo บาสคุก

เรื่องย่อแบบไม่ค่อยจะย่อ... พระเอกของเราเป็นนักบาสมือหนึ่ง  แต่ชมรมของพระเอกดันถูกงดกิจกรรมเพราะประธานชมรมดันแอบคบกับลูกสาวของอาจารย์ที่เป็นแค่เด็กประถม  ระหว่างว่าง ๆ น้าของพระเอกเลยชวนให้พระเอกมาเป็นโค้ชของชมรมบาสหญิงของโรงเรียนประถมที่มีสมาชิกเป็นสาวน้อยหน้าตาน่ารักมากมาย  ในตอนแรกพระเอกไม่อยากจะช่วยนัก  แต่ตอนหลังก็ยอมใจอ่อนเพราะหนึ่งในสาว ๆ เหล่านั้นมีลีลา (การเล่นบาส) ที่ทำให้พระเอกต้องตาต้องใจจนชวนมาให้ซ้อมที่บ้านบ่อย ๆ

เรื่องนี้ช่วงแรกเจ๋งมาก  คือพูดตรง ๆ เลยว่ามันขายโลลินั่นล่ะ  แต่ถึงมันจะขายขาโลลิแต่มันก็เป็นไปตามเนื้อหาอย่างเป็นธรรมชาติ  คือพระเอกเองก็มีปมกำลังจิตตกเพราะไม่ได้ทำกิจกรรมที่ชอบ  แถมยังแหยงเด็กประถมเพราะกลัวจะซ้ำรอยกับรุ่นพี่ประธานนักเรียนที่มีเรื่องเพราะไปคบกับเด็กประถม  ส่วนเด็กสาวแต่ละคนก็ต่างมีปม  มีจุดมุ่งหมายที่จะคงชมรมไว้ (ที่ให้พระเอกมาเป็นโค้ชเพราะท้าพนันกับชมรมชายไว้ว่าหากแพ้จะยุบชมรมหญิง  แต่ชนะก็ขอแชร์สนามซ้อมเหมือนเดิม) มีเสน่ห์เฉพาะตัว  โดยเฉพาะหนูฮินะที่ร้องเสียง โอ้ว~ ได้น่ารักมากกก  เนื้อเรื่องทำได้กลมกล่อม 

แต่พอหลังจากชนะชมรมบาสชายแล้ว (สปอยล์ซะเลย) เรื่องมันก็เหมือนจะเน้นขายเซอร์วิสโลลิจนเหมือนกับสูญเสียเสน่ห์ของช่วงแรกไปจนเกลี้ยงเลย  ฉากเด็กแก้ผ้าเยอะเหลือเกิน  (แถมเผาอีก สาดดด) ถึงตอนจบพยายามจะวกเข้ามาเรื่องบาสแต่มันก็สายไปแล้วล่ะ  สรุปคือผิดหวังจริง ๆ ทั้งที่ตอนแรกทำได้สนุกอย่างน่าเหลือเชื่อทั้งที่เป็นอนิเมขายโลลินะ

3. Ichiban Ushiro no Daimaou จอมมารหลังห้อง

พระเอกเข้ามาเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์ด้วยความตั้งใจที่จะเป็นบาทหลวง  แต่ดันถูกทำนายว่าพระเอกจะกลายเป็นจอมมารซะงั้น  แถมด้วยเหตุการณ์บังเอิญหลาย ๆ อย่างทำให้ทุกคนในโรงเรียนเชื่อว่าพระเอกจะกลายเป็นจอมมารจริง ๆ !

เรื่องนี้ช่วงแรกผมชอบมากเลยนะ  คุณภาพของอนิเมทำได้สูงอย่างไม่น่าเชื่อ  ทั้งรายละเอียดของเมือง  รายละเอียดของตัวละคร (ชอบตอนที่อาจารย์เสกโฮโลแกรมออกมามากเลย น่ารักจริง)   มุกตลกแบบเข้าใจผิดที่ทำได้ขำสุด ๆ ตัวละครหญิงน่าอวย  โดยเฉพาะหนูโคโรเนะ (ผมเขียว) กับท่านประธานลิลลี่ (สาวผมทองใส่หมวก) ออกแบบตัวละครได้ถูกใจป๋ามาก 

แต่แล้วมันผิดพลาดตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ ?

ปัญหาข้อแรกของเรื่องนี้คือจังหวะของเรื่องและการยัดข้อมูลอย่างไม่เหมาะสม  ทั้งที่ช่วงแรกการดำเนิงเรื่องค่อยเป็นค่อยไป  แต่พอตอนไปเที่ยวทะเลแล้วลูกกระจ๊อกของพระเอกกลายเป็นฮีโร่ไปแล้ว  เรื่องก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว... เร็วมากจนคนดูตามไม่ทันเลยว่ามันมาเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร  ทั้งที่จริงดูขนาดของเนื้อหาแล้วน่าจะต่อหลายซีซั่นได้สบาย ๆ แต่ทีมงานกลับตัดสินใจยัดเนื้อหาทั้งหมดลงไปเพียงซีซั่นเดียว (ประมาณ 12 ตอน) จึงทำให้เนื้อหาดูไม่ประติดประต่อ  มั่ว เละเทะ  จนตอนหลังดูไปก็แค่อยากรู้ว่ามันจะจบยังไงเท่านั้น

ข้อสองคือการกระจายบท  ความจริงแล้วตัวละครหลายตัวมีเสน่ห์และสามารถต่อยอดได้เยอะ  แต่ฉบับอนิเมกลับวางบทได้ไม่ทั่วถึงเอาเสียเลย  สาวผมแดงที่ควรจะเป็นนางเอกและน่าจะมีบทเด่นกลับไม่เด่นเสียเลย  ในขณะที่โคโรเนะที่พูดตามตรงแล้วไม่ค่อยมีบทเด่นเท่าสาวผมแดงกลับเหมือนเป็นเด็กปั้นของผู้กำกับ  มีบทที่โดนใจเสียผมชอบเลย  และที่น่าเสียดายคือประธานนักเรียนเองก็น่าจะมีบทกว่านี้  แต่บทกลับได้มาน้อยอย่างเหลือเชื่อ  น่าเสียดายเหลือเกินทั้งที่คาแร็กเตอร์ดีไซน์ออกแบบมาได้ถูกใจเหลือเกิน (เหมือนผมลืมพูดถึงสาวผมน้ำเงินจุงโกะ กับรุ่นพี่ผมม่วงแฮะ  แต่ช่างเหอะ)

ข้อสามคือบางตอนเผาวอด  หรือไม่ก็คุณภาพของงานหลุดโลกไปเลย  ถ้าจำไม่ผิดมีตอนหนึ่งที่เส้นอย่างกับเอาทีมงานของกุเรนลากันมาวาดให้อย่างนั้นแน่ะ

เป็นเรื่องที่น่าเสียดายนักที่สตูดิโอนี้ยำอนิเมเรื่องนี้เสียยับเยิน  ทั้งที่ตอนแรกดูดีมาก  น่าเสียดาย น่าเสียดาย

ปล. แต่เจ้ามุกเล่นปลิงทะเลนี่อุบาถว์สุด ๆ เลยฟระ

2. Hanasaku Iroha โอชิน อิน เดอะ บ้านทรายทอง (ก็อปมาจากกระทู้สปอยล์ในพันดริฟต์)

เรื่องย่อสำหรับคนไม่เคยดู... จู่ ๆ แม่ของนางเอกก็เกิดคบกับผู้ชายคนใหม่แล้วตัดสินใจหนีไปอยู่ด้วยกัน  ทิ้งให้นางเอกต้องระหกระเหินไปอาศัยอยู่กับยายที่ตัดแม่ตัดลูกกับแม่ของนางเอกไปแล้ว  ก่อนจะพบว่าที่อยู่ใหม่ของเธอคือโรงเตี้ยมเก่าคร่ำครึ  ในตอนแรกเธอต้องผจญกับยายที่ดูใจร้าย  เพื่อนร่วมงานที่ไม่เป็นมิตร  และความรู้สึกเหงาที่ต้องจากบ้าน (และเพื่อนชายที่แอบชอบนางเอก) มา  ชะตากรรมของนางเอกของเราจะเป็นอย่างไร  จะโดน NTR หรือไม่ ? หรือจะโดนจับ Y กับเพื่อนใหม่  ถ้าใครอยากรู้ก็ไม่แนะนำให้ดูหรอกนะ (ฮา)

เรื่องนี้ในช่วงตอนแรก ๆ (ประมาณสามตอนแรก) ทำได้ประทับใจมาก  โดยเฉพาะตอนแรกที่คุณภาพของอนิเมสูงมาก  ภาพนี่เรียกได้ว่าสมกับเป็นผลงานที่ทำฉลองอะไรสักอย่างของ P.A. Work เลย  ฉากหลังนี่เรียกได้ว่าเป็นงานศิลปะแทบทุกเฟรมเลยล่ะมั้ง  นางเอกก็น่ารัก  ตัวละครได้รับการออกแบบโดยคิชิดะ เมล ที่สตูดิโอเองก็ถ่ายถอดคาแร็คเตอร์ดีไซน์ออกมาได้น่ารักใกล้เคียงเส้นต้นฉบับมาก  แถมเนื้อเรื่องในตอนแรกก็ทำได้เจ๋ง.. คือตัวละครดูลึก  ถึงนางเอกจะดูแข็งแกร่ง  แต่หล่อนก็เป็นแค่เด็กสาวธรรมดาที่มีร้องไห้บ้างยามที่อ่อนแอ  แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเช็ดน้ำตาพร้อมกับพยายามฝ่าฟันมันไปให้ได้ 

แต่กระนั้นเสน่ห์ของช่วงแรก ๆ ก็หายไปอย่างรวดเร็ว  จนเป็นความน่าเบื่อหน่ายที่ต้องทนดูไปให้จบเพราะเผลอดูมาใกลแล้ว  ไม่รู้จะอธิบายความน่าเบื่อหน่ายได้ยังไง  คือ... แค่คิดจะสาธยายมันก็เบื่อแล้วอ่ะ  สรุปคือไปดู Another หรือไม่ก็ True Tears เหอะ อย่าเสียเวลา 13 ชม. ของชีวิตดูเลย

1. Mobile Suit Gundam Seed Destiny กันดั้มภาคถั่วแห่งชะตากรรม






ภาคต่อของกันดั้มซีด  หนึ่งในกันดั้มแฟรนไชร์ที่ขายดีที่สุดเลยก็ว่าได้  เนื้อเรื่องย่อก็เป็นเรื่องราวต่อจากภาคแรก  ที่อัสรันปลอมตัวเป็นบอร์ดี้การ์ดของคางาริที่ไปประชุมหารือกับผู้นำฝ่ายซาร์ฟ  และบังเอิญฝ่ายกองทัพโลกก็บุกเข้ามาขโมยกันดั้มตัวใหม่ของซาร์ฟไปตอนนั้นพอดี

แน่นอนว่าตอนแรก ๆ เรื่องนี้ได้รับการตอบรับอย่างล้นหลาม  เพราะได้อานิสงค์จากภาคแรกที่เรียกได้ว่าก็สนุกดี 

แต่หลังจากช่วงแรก ๆ เรื่องนี้ก็ค่อย ๆ ดำดิ่งสู่ความหายนะ  ด้วยการที่ซันไรส์เกิดนึกอย่างไรไม่ทราบ  เปลี่ยนตัวเอกกระทันหัน  จากเดิมที่ตัวเอกของภาคควรจะเป็นชิน ก็ดันเอาคิระที่เป็นพระเอกภาคเก่ากลับมาแทน  เตะก้นชินให้กลายเป็นตัวร้ายที่หลาย ๆ คนก่นด่าถึงความเกรียนของมันมากที่สุดคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ (พูดถึงเรื่องนี้มันชวนดราม่าได้เสมอล่ะน่า) นอกจากนี้เนื้อเรื่องมั่วซั่ว  อวยพวกพระเอกภาคเก่ามากเกิน  ไร้เหตุผล  งี่เง่า  เผา ฉายภาพซ้ำเยอะ  แถมทำไม่เนียนอีก  และเหตุผลหลักที่ทำให้เรื่องนี้โผล่มาอยู่อันดับหนึ่งก็คือ....
......
...
...
..

ผมดันมี DVD ครบ 13 แผ่นนะสิ !

เปลืองตังค์ฉิบเลย  แค้นมาก  แค้นสุด ๆ ไม่สนุกแต่ก็หลวมตัวซื้อมาแล้ว  เลยต้องซื้อไปจนจบ  แค้นสุด ๆ เรื่องอื่นยังไมเท่าไหร่เพราะดูฟรี  แต่เรื่องนี้เสียตังค์แล้วดันกาก.... สราดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แถมคางาริ ดันไม่ได้คู่กับอัสรันอีก  แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

0. Guilty Crown  ผิดจริง ๆ ที่เกิดมาเป็นบักชู 

ความจริงถ้ารอวันศุกร์ได้ขึ้นอันดับแน่  แต่มันดันไม่จบเลยยังไม่อยากบ่นนัก  แต่จะบ่นคร่าว ๆ คือ

ตอนแรกเรื่องนี้ได้กระแสตอบรับดีมาก  ทั้งคุณภาพงานที่อลังการงานสร้าง  เพลงเพราะ นางเอกน่ารัก (ในตอนนั้น)  คาแร็คเตอร์ดีไซน์โดนใจคนดูสมัยนี้  โปรดักชั่นเมพ  เรียกได้ว่าเป็นตัวเต็งอนิเมชั่นแห่งปีเลย

ช่วงกลางเรื่องชักน่าเบื่อ  เริ่มแอบมั่ว  แต่คนก็ยังดูเพราะภาพสวย กับเพลงเพราะ  ส่วนอิโนรินั้นบทฆ่าเธอชัด ๆ

ช่วงหลัง... นี่ตรูดูเรื่องอะไรอยู่ฟระเนี่ย  ไม่สมเหตุสมผล  พล็อตรั่ว  เพลงพอฟังหลายรอบมันก็เบื่ออะนะ  แถมอิโนริคงหลุดจากโผสาวคนโปรดหลาย ๆ คนไปแล้วล่ะ  (พอดีผมอวยอายาเสะนะ ฮา) ฮาเระตายก็ช่วยดึงความสนใจได้นิดเดียว  ก่อนความงี่เง่าของเนื้อเรื่องจะดำดิ่งสู่ก้นเหวมาเรียน่าอย่างที่แม้หากจะจบอย่างดีเลิศแบบเรื่อง Code Gease คงช่วยอะไรไม่ได้  เพราะชูไม่ได้น่าอวยเหมือนลุลูชขนาดนั้น  สรุปคือน่าเสียดาย