รวมบทความเกี่ยวกับการ์ตูนที่เคยเขียน

ลำดับตอนที่ #12 : (Review) Onanx xxxxxx xxxxxxxx มังหงะดี ๆ ที่ผมไม่กล้าแนะนำ

ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าเรื่องที่กำลังจะมาแนะนำเนี่ยไม่ค่อยเหมาะกับเยาวชนสักเท่าไหร่  แต่เมื่อชั่งน้ำหนักระหว่างความเรท กับคุณค่าของเรื่องแล้ว  ผมเลยขอยกมารีวิวคร่าว ๆ เสียเลยโดยจะตัดชื่อเรื่องเต็ม ๆ ออก  ใครอยากไปหาอ่านเอาก็เชิญ  แค่บอกว่าแปลอังกฤษมีครบแล้ว  ส่วนแมวดุ้นมีแปลไทยหนึ่งตอน





Onanx xxxxxx xxxxxxxx

เรื่องย่อ

คาเครุ  คุโรซาว่า ดูจากภายนอกเป็นเพียงนักเรียนมัธยมต้นชายทั่ว ๆ แต่เบื้องหลังเขามีงานอดิเรกบางอย่างที่ไม่สามารถบอกคนอื่นได้... เขาชอบใช้เวลาว่างในการช่วยตัวเองในห้องน้ำหญิงที่อยู่บนชั้นสามของโรงเรียน  โดยใช้สาว ๆ ในชั้นเรียนเป็นเครื่องมือระบายความใคร่อยู่เสมอ

สิ่งที่อยู่ในหัวผู้ชายก็ประมาณนี้ล่ะ

นอกจากนี้ในชั้นเรียนก็ยังมีเด็กสาวอีกคนชื่อ อายะ คิตาฮาระ  เธอเป็นเด็กสาวตัวเล็กราวกับกระรอกที่ไม่ค่อยเข้าสังคม และตกเป็นเป้าในการกลั่นแกล้งของเด็กสาวคนอื่นอย่าง กลุ่มของสุกาว่า เป็นต้น  คิตาฮาระตกเป็นเป้าของการรังแกต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นโดนเอาชุดพละไปซ่อน  โดนบังคับให้ทำเรื่องน่าอายต่าง ๆ ในชั้นเรียน  โดนบังคับให้สารภาพรักกับเพื่อนในชั้นที่ดูน่ารังเกียจ และเรื่องแย่ ๆ อีกมากมาย

 

(คิตาฮาระ นางเอก (?) ของเรื่อง)

คุโรซาว่าเห็นคิตาฮาระโดนกลั่นแกล้งดังนั้นจึงวางแผนแก้แค้นให้  โดยการแอบบำบัดความใคร่ใส่ชุดนักเรียนของสุกาว่า และเพื่อน  ทำให้สุกาว่าต้องอับอายต่อหน้าชั้นเรียน

 

แน่นอนว่าคุโรซาว่าพอใจอย่างมากกับผลงาน  แต่ที่เขาไม่ทันคาดคิดคือคิตาฮาระกลับจับได้ว่าคุโรซาว่าชอบแอบมาช่วยตัวเองในห้องน้ำหญิง  เพื่อแลกกับการที่คิตาฮาระเก็บความลับของเขาไว้  คุโรซาวะยอมตกลงที่จะช่วยคิตาฮาระในการแก้แค้นสาว ๆ ในห้องที่คอยกลั่นแกล้งคิตาฮาระอยู่เป็นประจำด้วยวิธีที่คุโรซาว่าเคยทำมาก่อน  และเรื่องราวความสัมพันธ์แปลก ๆ ระหว่างชายหญิงที่มีประตูห้องน้ำขวางกั้นก็เริ่มต้นขึ้น

 

ความเห็น

ด้วยเนื้อเรื่องที่ดูน่าขยะแขยงลายเส้นอาจจะไม่สวยงามหรือเข้าข้างหยาบเลยด้วยซ้ำ  ซึ่งอาจทำให้หลาย ๆ คนเมินเรื่องนี้ตั้งแต่แรก  แต่เชื่อเถิดว่าเรื่องนี้ดีกว่าที่คาด  ถึงลายเส้นจะหยาบ แต่ส่วนของตัวละครกลับลงตัวทุกตัว และการแบ่งช่องก็ทำได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ

 

ผมอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกเพราะติดใจว่าพระเอกของเรามันจะจิ้นอย่างไรบ้าง  พูดง่าย ๆ คือถูกดึงดูดด้วยเซอร์วิสของเรื่องนั่นล่ะ  ซึ่งครึ่งเรื่องจะหมดไปกับความสัมพันธ์แบบมีผลประโยชน์ระหว่างคุโรซาว่า กับคิตามูระ  และนอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับสาวนิสัยดีในห้องอย่าง ทาคิกาว่า ที่ค่อย ๆ เปิดหัวใจของพระเอก และเพื่อนชายอย่างนากาโอกะที่พยายามตีซี้กับพระเอกอยู่เสมอ และประเด็นการกลั่นแกล้งในโรงเรียนของญี่ปุ่นที่กลายเป็นปัญหาสำหรับเด็กบางส่วนที่เข้าไม่ได้กับสังคมของคนอื่น ๆ ในชั้นเรียน

เรื่องนี้อาจจะดูเป็นการ์ตูนแนวแก้เผ็ด บวกพาโรดี้ของอนิเมหลาย ๆ เรื่องเช่น Code Geass หรือ Death Note แต่พอเข้าสู่ช่วงหลังแล้ว  บอกตรง ๆ เลยว่าเป็นหนึ่งในการ์ตูนดราม่าเกี่ยวกับการพัฒนาตนที่ดีที่สุดตั้งแต่ผมเคยอ่านมาเลยล่ะ  เราจะเห็นการพัฒนาของตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นคุโรซาว่า หรือแม้แต่คิตามูระ ที่พัฒนาทั้งขาขึ้นและขาลง  ทั้งอุปสรรคและขวากหนามที่ตัวเอกของเราต้องก้าวข้าม  ซึ่งในตอนจบเราจะรู้สึกบางส่วนในตัวได้เติบโตไปพร้อม ๆ กับเหล่าตัวละครในเรื่องเลยทีเดียว

ผมไม่อยากจะเล่าอะไรมากเพราะจะเป็นการสปอยล์  แต่อยากจะบอกว่าคนแต่งเรื่องนี้ (ถ้าจำไม่ผิดเคยเป็นนิยายมาก่อน) เขียนเรื่องได้ดีมากในแง่ของการพัฒนาทางอารมณ์ และวัยวุฒิของตัวละคร  แค่เรื่องอารมณ์ล้วน ๆ ก็กินขาดแล้วเรื่องนี้  และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตัวเอกลงเอยกับตัวละครได้เหนือความคาดหมายที่สุดเลยก็ว่าได้

สรุปคือ ถ้าไม่นับเรื่องลายเส้นเขี่ย ๆ กับเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างจะเฉพาะทางแล้ว  เรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดีพล็อตเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการเติบโตของตัวละครเลยล่ะ  ถ้าให้จัดอันดับการ์ตูนที่ผมชอบมากที่สุด 25 อันดับต้องมีเรื่องนี้ติดอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอน