ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~*[mY\NeighBour]*~>_ยัยเพ้อเจ้อ กะเนเบอร์สุดฮอต_<

    ลำดับตอนที่ #6 : Charpter 3 :: คำถามสามข้อ >_< จะตอบได้มั้ยเนี่ย

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ย. 49


     

                ตื่นช้าชะมัด ยัยขี้เซา ตอนนี้แม่กับพี่อยู่ที่โรงบาล แล้วนะส่วนแกอ่ะรีบอาบน้ำ       แต่งตัวซะ ไคเขารอแกอยู่ข้างล่างอ่ะไวๆล่ะกัน

     

    ฉันโยนแผ่นกระดาษนั้นทั้งลงถัง หลังจากอ่านข้อความในนั้นเสร็จและรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ  พร้อมกับเอาเสื้อผ้าเข้าไปด้วย เพื่อที่จะทำทุกสิ่งให้เร็วที่สุด 

     

    อ้าวทราย  ตื่นแล้วหรอ

    อืม

    ฉันตอบไคไป ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ต่อยสนใจนักเพราะว่าฉันมัว แต่สำรวจเสื้อผ้าที่ใส่ว่าดูดีแล้วรึยัง  ...^-^ วันนี้ไคได้เจอฉันตอน่ชุดไปรเวศน์ครั้งแรกด้วยซิ [ไปโรงพยาบาลไม่ใช้เรอะ - -“]

    เออ ไครอนานยังอ่ะ

    ก้อไม่นานหรอก แค่...รอตั้งแต่ 6 โมงเช้าอ่ะ

    หกโมงเช้าหรอ ฉันเหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ด้านหลัง ห๋า  สิบโมงเช้า สี่ชั่วโมงเลยกรอ ตายแล้วทำไมฉันตื่นสายขนาดนี้เนี่ย

    เออ...  ไปโรงบาลกันเถอะ

    ไปซิ….วันนี้ทรายน่ารักจัง  ^_____^”

    ฉันได้แต่ยิ้มเขินๆ  >_< แล้วรีบเดินออกจากบ้านเพื่อไม่ให้เขาสังเกตเห็นใบหน้าที่แดงก่ำ ของฉัน ในตอนนี้

     

    ***********

                ฉันรีบลงจากรถเมล์ที่มีคน เบียดเสียดกันมากมายวันเสาร์อย่างนี้  ฉันจึ

    งรีบเดินไปในโรงพยาบาล

    คนเยอะจริงๆเลยเนอะ

    ช่าย...น่าเบื่อชะมัดทรายก้อว่างั้น

    เราคุยกันในลิฟท์ที่ กำลังจะไปชั้น 16 แต่ตัวเลขบอกชั้นตอนนี้ บอกว่าเราอยู่ที่ชั้น 5 เท่านั้น เพราะว่าเกือบจะทุกชั้นที่มีคนเข้าคนออก

     

    คุณตาทรายเป็นอะไรอ่ะ

    คุณตาเป็นโรค หัวใจน่ะ

    หรอ..แต่ดีจังน่ะทรายยังมีคุณตาอยู่ของเรา ท่านเสียไปแล้วอ่ะ

    หรอ เสียใจด้วยน่ะ

    ตายแล้วฉันไม่เคยพูด อะไรที่เป็นทางการอย่างนี้เลยน่ะเนี่ย

    อืม ออกเถอะถึงแล้ว^_____^”

    เออ..

    ไม่ไหวแล้ว อยากละลายเป็นน้ำไปตรงนี้จริงๆ  ช่างน่ารักอะไรขนาดนี้เนี่ย  ไคดึงมีฉันออกจากลิฟท์และไค ก็จับมือฉันไปตลอดจนถึงห้อง 605

    หก ศูนย์ ห้า ใช่ห้องนี้รึป่าวทราย

    ไคมองเข้าไปตรงช่องเล็กๆ  บนประตูของโรงพยาบาล

    ใช่น่ะ พี่ทาลม์ก็บอกว่าห้อง หก ศูนย์ ห้า แน่นอน

    แต่ไม่มีใครอยู่เลยน่ะ  พี่ทาลม์ คุณแม่ ก็ไม่เห็น

    คุณแม่หรอ ??

    ห๊ะ อะไรน่ะ คุณแม่หรอ

    ใช่ก็คุณแม่ไง ยังไงในอนาคตท่านต้องเป็นแม่ฉันอยู่แล้ว ^___^”

    เออ..

    ไคเปิดประตูเข้าไปในห้องทันทีโดยที่ฉันยังพูดไม่จบ

     

                พอเปิดประตูเข้าไปฉันเห็นคุณตานอนอยูบนเตียง ดูทีวีด้วยสภาพที่สดใสร่าเริง  ดูยังไงๆ ก็ไม่สมควรจะเป็นคนป่วยซักนิด

     

    ฮ่ะๆๆ  อ้าวทรายแหมมาช้าจัง  มาดูตลก ด้วยกันซิ ฮ่ะๆๆๆ แล้วนั่นใครล่ะ

    สวัสดีครับคุณตา

    เออสวัสดี  ไอ้หลาน ฮ่ะๆๆ  แฟนไอ้ทรายมันหรอ ไม่น่าเชื่อฮ่ะๆๆ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมันสนใจผู้ชาย ตอนแรกตาก็คิดว่ามันเป็น เลส อะไรพวกนั้นฮ่ะๆๆ เห็นอย่างนี้แล้วโอเคหน่อย  แต่อย่าเพิ่งดีใจไปล่ะต้องตอบคำถามฉันให้ได้ก่อนน่ะ 3 ข้อเท่านั้น

     

    ไม่จริงๆ ไม่ใช่คนป่วยจริงๆ  พูดโดยที่แทบจะไม่เว้นช้วงหายใจเลย ด้วยซ้ำแล้วอะไรเนี่ย  คุณตาฉันรู้จัก เลส กับเขาด้วย

     

    ว่ามาเลยครับคุณตาผมตอบได้

    เฮ้ยไปรับคำคุณตาอย่างนั้นได้ยังไงกัน

     

    ***********************

     

    ไม่มีคนเข้าจริงๆๆเห่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×