คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Charpter 4:: แผนชั่วร้าย แงๆ ไอติมอร่อย^-^ ฮ่ะๆ
ใครกันที่มาดึงแขนฉันไว้ ??
พอฉันหันไปฉันเห็น ผู้หญิงผมยาวใส่หมวก ยืนอยู่ ฉันมองเขาดีๆ ฉันไม่รู้จักเขานี่ แต่เขาหน้าตาเหมือน ไคเลยอ่ะ แต่ไม่ใช่หรอกนี่มันผู้หญิงชัดๆ ผิวขาวอมชมพู แต่ถ้าผมสั้นหน่อยน่ะ ไคชัวร์ๆ แต่ไม่ใช่หรอกม้าง
“มีอะไรค่ะ”
“มานี่หน่อยซิ”
“เออไปไหนค่ะ”
ผู้หญิงคนนั้น จับมือฉันและดึงและดึงฉันให้เดินไปกับเขา เขามือนุ่มมากๆ ^-^ แต่ว่าเขาพาฉันไปไหนน่ะ เขาจูงมือฉันมาไม่พูดไม่จา ลงมาจากตึกเรียนแล้วผ่านสนาม เอ๊ะ!
เขามุงอะไรกันอ่ะ คนเต็มเลย
“เขาทำอะไรกันอ่ะ”
ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ
“อ๋อ หนุ่มป๊อปเบนคิวกับ กิงโซเขาแข่งบอลกันน่ะ”
“งั้นก็ต้องมีไคด้วยน่ะซิ”
ฉันพูดไปชะเง้อ มองไป ทำไงได้ฉันตัวเตี้ยนิดๆนี่หน่า
“จำไม่ได้แล้วหรอว่าไคอยู่ห้องพยาบาล”
“อืมใช่ แล้วเธอเป็นใครอ่ะจะพาฉันไปไหนอ่ะ”
“เธอนี่ถามมากจริง เอาเป็นว่ารู้ไว้แค่ว่าฉันจะพาเธอไปหาไคก็พอ”
“แล้วมาทางนี้ทำไมอ่ะ ไคอยู่ในห้องพยาบาลมันต้องทางนี้ซิค่ะ”
“อย่าถามมากได้ไหมเล่าตามมาไวๆเลยดื้อจริงๆ ฉันก็ไม่ค่อยอยากมาหรอกน่ะ”
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน ดุชะมัดแต่เอาเถอะเดี๋ยวฉันก็จะได้เจอไคแล้ว แล้วทำไมไคไม่อยู่ที่ห้องพยาบาลล่ะ งงจัง - -^ แล้วผู้หญิงคนนี้ก็พาฉันเดินมาจนถึง ร้านขนมเค้กเล็กๆ แห่งนึง แต่พอเดินเข้าไปข้างในน่ะ กว้างมากๆเลย แต่เล็กเหมือนดูจากข้างนอกแล้วตกแต่งภายในร้านได้สวยมากๆ
ผู้หญิงคนนั้นดึงฉันให้เข้าไปนั่งตรงโต๊ะๆนึง ฉันเห็นว่าตรงนั้นมีคนนั่งหันหลังอยู่ด้วย อาจจะเป็นไคก็ได้น่ะ
“ไค ฉันพามาแล้วทีหลังอย่าให้ลำบากฉันอีกน่ะโว้ย”
“โธ่พี่โซล”
ไคพูดแล้วทำหน้าทะเล้นน่ารักใส่ ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นน่าจะชื่อโซลน่ะ
“ทรายนั่งซิ ^_____^”
“อืมๆ “
“เอาอะไรมั้ย ไอติมมั้ย”
“เอาอะไรก็ได้อ่ะ”
“งั้นติมล่ะกัน...พี่โซลเอาติมให้ทรายหน่อยซิ”
ประโยคหลังไคหันไปพูดกับพี่โซลท่าทางพี่โซลจะเป็นเจ้าของร้านน่ะ
“ไคทำไมไม่อยู่ที่ห้องพยาบาลล่ะหายดีแล้วหรอ”
“ความจริงน่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก ^____^”
อ้าวไม่ได้เป็นอะไรแล้วหมายความว่าไงอ่ะ - -^^
“ไอ้ไคอ่ะ มันแกล้งเป็นโรคหอบ จะได้อยู่ที่ห้องพยาบาล แล้วไม่ต้องไปลงแข่งบอลในเย็นนี้ไงล่ะ”
พี่โซลพูดพร้อมกับยกไอติมมาให้ฉัน รสช๊อคชิพ ^-^ อย่างกับรู้ใจฉันแน่ะ
“ขอบคุณค่ะ...แล้วทำไมไคต้องเบี้ยวการลงแข่งครั้งนี้ค่ะ”
“ไม่มีอะไรหรอก..ก็แค่เพื่อที่จะมากินติมกับทรายตอนเย็นไง^____^”
ไคชอบยิ้มละลายบ่อยจัง เดี๋ยวฉันก็ตายกันพอดี น่ารักชะมัด
“ แล้วไคไม่โดนว่าหรอ หนีมาแบบนี้อ่ะ”
“ไม่หรอกฉันอ่ะให้พี่โซลจัดการให้เรียบร้อยแล้ว”
พี่โซลเป็นใครกันอ่ะ ?? รู้สึกว่าจะมีอิธิพลเยอะจัง - -
“ พี่รู้สึกว่าทรายจะสงสัยน่ะ”
พี่โซลเขาคงเห็นหน้าฉันแบบว่างง อ่ะมั้ง
“ก็นิดหน่อยค่ะ”
“พี่อ่ะ เป็นพี่ของไคแท้ๆเลยแหละ แล้วก็เป็นคนคุมหนุ่มป๊อปทั้งหมดในเบนคิวไงล่ะจ๊ะ”
ว้าวสุดยอดชะมัด ไม่น่าดูมีอิทธิพล
“งั้นพี่ขอตัวกลับไปในโรงเรียนก่อนน่ะ จะไปดูไอ้พวกกิงโซซะหน่อย”
พอพี่โซลเดินออกจากร้านไปแล้วฉันเพิ่งสังเกตว่า ในร้านไม่มีใครนั่งอยู่เลยมีเพียงแค่ฉันกับไคเท่านั้นเอง
“เออ...ไคทำไมร้านเงียบจังล่ะ”
“ทำไมอ่ะไม่ชอบหรอ^____^ พอดีว่าพี่โซลเขาเอาป้าย close ไปปิดไว้หน้าร้านน่ะ”
“อ๋อ...พี่โซลก็เป็นเจ้าของร้านนี่ใช่มั้ยล่ะ”
“อืมใช่ เออ...ทราย”
ไคเรียกฉันเบาๆ ทำให้ฉันหยุดการกินติมไปชั่วขณะแล้วเงยหน้ามามองหน้าไค
“มีไรหรอ”
“อ่ะ…เกือบลืมแน่ะ”
ไคยื่น นาฬิกาทรายอันเล็กๆน่ารักมาให้ฉัน และฉันก็รับไว้โดยไม่สงสัยเพราะว่าตั้งแต่ที่ฉันรู้จักกับไค ตั้งแต่วันแรกเขาก็เอานาฬิกาทรายมาให้ฉันทุกวันๆ วันล่ะอันพอฉันถามว่าให้ทำไมไคก็จะตอบว่า ก็อยากให้อ่ะ ถ้านับก็ประมาณ 6-7 อันได้แล้วล่ะ
“ทราย”
“หือ ไรอ่ะ”
“จำได้มั้ยอ่ะ ที่เธอบอกว่าจะให้อะไรฉันก็ได้ข้อนึงอ่ะ”
“อืมทำไมอ่ะ…แล้วตกลงเป็นโรคหอบจริงป่าวเนี่ย”
“ต้องรักษาสัญญาน่ะรู้ป่าว”
“อืมได้สัญญา”
“ส่วนโรคหอบอ่ะ...ฉันแกล้งเธอเองแหละ^_____^”
“อ้าว เดี๋ยวเหอะ”
“แต่ว่าผิดแผนไปหน่อยอ่ะ..... รีบกินเหอะกินเสร็จแล้วเดี๋ยวไปส่งที่บ้าน”
วันนี้สงสัยไม่ต้องทานข้าวเย็นแล้วมั้งฉัน ล่อไอติมไป4ถ้วย ฉันเนี่ยกินจุจริงๆเลย วันนี้ไคจะไปส่งฉันที่บ้านด้วยแต่ว่า กลัวพี่ทามล์รู้จัง
“ไค จะไปส่งจริงๆหรอ”
ฉันพูดระหว่างทางเดินกลับบ้าน
“อืมซิ ทำไมหรอ....ฉันไม่กลัวพี่เธอหรอกน่ะ”
“แล้วทำไมวันนี้ไคไม่เอาจักรยานมาอ่ะ”
“ก็วันนี้อยากเดินอ่ะ ^____^ เดินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ถึง”
“^-^”
ฉันว่าเวลาที่เดินไปแต่ล่ะก้าว มีไคเดินอยู่ข้างๆ รู้สึกเหมือนเวลามันผ่านไปไวจัง แปปเดียวเองก็ถึงบ้านแล้วอ่ะ มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
“ถึงบ้านแล้วอ่ะ...ขอบใจน่ะที่มาส่ง”
“อืมๆ^___^ บายๆ”
ฉันกำลังจะเดินหันหลังกลับเขาบ้านแต่ก็ต้องชะงัก นั่นมัน..พี่ทาล์ม
“เออพี่ทาล์มเข้าบ้านเหอะ”
ฉันพยายามฉุดแขนพี่ทาล์มเข้าบ้านแต่มันหนักเกินไป
“เดี๋ยวซิ มานี่ก่อน”
โอ๊ย พี่ทาล์มเริ่มมีน้ำโหแล้วอ่ะ
“แก...ชื่อไคซิน่ะแล้ว มายุ่งอะไรกับน้องฉัน”
“ครับ ผมชื่อไคครับ เป็นแฟนของทรายน้องพี่ทาล์มครับ ^____^”
โธ่ไคๆๆ ฉันส่งสายตาประมาณว่าพอเหอะ รีบๆกลับไปเหอะ แต่ว่าสายตาที่ไคส่งมาให้ฉันประมาณว่า ไม่เห็นเป็นไรเลย สบายๆๆถือเป็นการเปิดตัวไปด้วย อะไรประมาณนั้น
“อืมกล้ามากน่ะ...ทราย หน้าอย่างแกเนี่ยมีแฟนเป็นถึงหนุ่มป๊อปเลยหรอว่ะ”
พี่ทาล์มพูดแล้วหันมาสำรวจหน้าตาฉัน อ๊าย > < ฉันไม่หน้าตาเลวร้ายขนาดนั้นน่ะ
“แล้วแกอ่ะ รู้อะไรเกี่ยวกับน้องสาวฉันบ้าง”
“ผมยังไม่รู้จักทรายดีครับ เพราะว่าเพิ่งรู้จักกันแค่6วัน แต่ผมก็รู้ว่าผมชอบทรายครับ ^_____^ “
“อื้อหือ...แกเนี่ยช่างกล้าน่ะ”
โอ้ย ช่างกล้าจริงๆ ไค
“เอางี้ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกน่ะทรายมันก็ ม.4 แล้ว แต่ว่าอย่าทำให้ น้องฉันเสียใจล่ะกัน ถือว่าแกสอบผ่าน”
เฮ้ย ! พี่ให้น้องสาวง่ายๆอย่างงี้ เลยหรอเนี่ย - -^^
“จริงหรอครับงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมารับน้องพี่หน้าบ้านน่ะครับ”
“ตามใจก็แกเป็นแฟนมันไม่ใช่หรอ ฉันชอบตรงที่แกช่างกล้าจริงๆ...ไปทรายเข้าบ้านลากันพอรึยังล่ะ”
พี่ทาล์มหันหน้ามาถามฉัน
“อือ..ไคบายๆน่ะ ^-^”
“อืม บายๆ พรุ่งนี้เดี๋ยวมารับน่ะ ^_____^”
อ๊ากก อ๊าย > < ไคยิ้มละลายฉันรอให้เขาเดินไปก่อนเดี๋ยวค่อยเข้าบ้านดีกว่า
“ทรายเข้าไปก่อนเหอะ”
“หรอ...อืมๆๆ”
“ไอ้ทรายเร็วๆซิฟ่ะ เปิดประตูไว้นานเดี๋ยวยุงเข้าบ้าน”
พี่ฉันทำเสียบรรยากาศหมด - - ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านแต่ตอนที่วิ่งไปสังเกตเห็นว่า หน้าบ้านมีอะไรวางอยู่ด้วย แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรอ่ะรีบเข้าบ้านดีกว่า
*************************
ขอบคุณ นะค่ะที่เข้ามาอ่าน
ไม่มีใครเข้ามาเลยอ่ะ - -^
ถ้า งงตรงไหนหรืออยากให้
ปรับปรุงตรงไหนบอกได้เลยน่ะค่ะ
เม้นจ์มาเยอะๆเลยค่ะ ^____^
ความคิดเห็น