คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Charpter 2:: ฉันรูปร่างบอบบางน่ะย่ะ:p อีกอย่างทำไมต้องเดินง่ะ - -^
ฉันตื่นมาด้วยความงัวเงียสุดขีด- -^^ แถมเมื่อคืนน่ะยังฝันร้ายอีก จะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ฝันว่าตาไอซ์จะฆ่าฉันหมกป่าหน้าหมู่บ้าน แงๆๆ ทำไงดีอ่ะฉันไม่อยากจะไปเจอเขาเลย อยากตายจริงๆจะทำยังไงดีน้าฉันคิดไปด้วยพลางอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันไปด้วย จนกระทั่งเดินลงมาถึงโต๊ะอาหาร ฮือๆๆจะทำยังไงดีอ่ะ
"นี่ยัยทรายเมื่อคืนเอา นาฬิกาพี่ไปรึป่าวอ่ะ"
พี่ฉันอีกแล้วน่าเบื่อจริงๆ พี่ฉันคนนี้เนี่ยน่ะเฮ่อๆไม่อยากจะพูดหล่อหยั่งงี้แน่ะ^-^ สาวนี่รุมเต็ม แต่ฉันไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่น่ะถึง สาวๆพวกนั้นจะเห็นพี่ฉันหล่อแต่พอดูที่ห้องมันแล้วเนี่ยน่ะ อื้อหือ สกปรกมาก การดำเนินชีวิตของมันแต่ละวันเนี่ยน่ะ ซกมกชะมัดไม่อยากจะพูด เรียกได้ว่าเข้าไปห้องมันน่ะหลงๆๆ หลงชัวร์หาทางออกไม่เจอหรอก
"นี่พี่ทามล์ แค่เข้าห้องพี่ก็ไม่อยากจะเข้าแล้ว กลัวหาทางออกไม่เจอ :p"
ฉันจะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับพี่คนนี้แล้ว เถียงไปก็มีแต่แพ้ เบื่อๆๆๆ ทำไงดีฉันคิดไปด้วยแล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะรับประทานอาหาร
ฟุ๊บ!
โอ้ย!
"เฮ้ย...อ๊ากกกร้อนๆๆๆ"
เสียงที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเสียงของฉันค่ะ ไอ้พี่บ้า จะอะไรซะอีกล่ะดูดิไอ้พี่บ้าอ่ะ มันทำมาม่าหก ใส่เก้าอี้แล้วมันก็ไม่เช็ดน่ะ พอฉันนั่งร้อนๆๆค่ะที่สำคัญนี่น่ะฉันใส่ชุดนักเรียนแล้ว แถมชุดนี้เป็นชุดสุดท้ายจริงๆ นอกนั้นส่งรีดไปหมดแล้วทำยังไงดีอ่ะ แงๆๆ พี่บ้าT0T โธ่ๆๆ
"พี่บ้าเอ๊ย โธ่เว้ย ทำไมไม่บอกทรายก่อนเนี่ยห๋า O.O"
"ก็พี่จะบอกแล้วแต่เห็นแกทำท่าจะนั่งท่าเดียว เฮ่อ...เลยปล่อยไป - -*"
มีใครเขาทำแบบนี้กันบ้างไหมเนี่ย ?? ทำไมไม่ห้ามฟ่ะ
"แล้วทรายจะใส่ชุดไหนล่ะพี่นี่มันชุดสุดท้ายแล้วน่ะ"
"เรื่องของแกซิ งั้นก็ไม่ต้องไปโรงเรียน"
เออ พี่ฉันความคิดดีเหมือนกันน่ะ ไม่ไปโรงเรียนแต่ที่แน่ๆแม่ฉันไม่ยอมหรอก
"อ้าวพี่น้องคู่นี้ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะ กินข้าวไป ข้าวน่ะแล้วรีบไปโรงเรียนซ่ะ"
จะยังไงก็ตามฉันไม่กล้าบอกแม่หรอกว่าพี่บ้าเนี่ย ทำอะไรและมันเกิดอะไรขึ้นกับชุดของฉันเพราะว่าถ้าฉันบอกเนี่ยนะ ไม่รอดโดนด่าแน่ว่า ทำไมไม่ระวังอย่างงู้น อย่างงี้โธ่เอ้ย เซงชะมัดแถมยังมีเรื่องอีตาไอซ์อีก แงๆๆๆT0T
ดังนั้นเมื่อฉันทานข้าวเสร็จแล้ว ก็รีบๆๆออกจากบ้านไปหาบ้านตาไอซ์น่ะซิ จะว่าไปฉันก็ไม่รู้ที่อยู่เขาหรอกน่ะเนี่ย แล้วฉันผิดมั้ยเนี่ย -3- อยากตายจริงๆ
"หยุดอย่าขยับ"
เฮ้ย อย่าบอกอีกน่ะว่าฉันเจอโจรดักปล้นแต่เช้าทั้งๆที่ยังอยู่หน้าบ้านตัวเองเนี่ยน่ะไม่น่ะไม่ๆๆ T0T ช่วงนี้สงสัยต้องไปเช็คดวงซะแล้วเนี่ย
"จะ จะอะ เอา อะอะไรกะ กับ ฉะฉัน ฮือๆๆT0T"
จะเอาอะไรก็เอาไปเถอะค่ะ โธ่ๆ ฉันร้องไห้เยอะมากเลยน่ะเนี่ย
"ฮ่ะๆๆ แกล้งเธอนี่สนุกชะมัดเลย"
เฮ้ย อีตาบ้าไอซ์ โอ้ยจะบ้าตายโดนตานี่แกล้ง และในอีกไม่ช้าน่ะฉันยังไม่รู้เลยว่าจะโดนอะไรในภายต่อไปบ้าง T0t แงๆๆ ฆ่าหมกป่าแหงๆชัวร์
"มาแกล้งฉันทำไมอ่ะ"
"ก็น่าแกล้งนี่ และเป็นการทำโทษด้วยออกจากบ้านมาสาย"
แงๆๆ ผิดมั้ยเนี่ยอยากตายจริงๆ
"จะฆ่าฉันก็รีบฆ่าซิ ฆ่าเลยฉันรู้ที่อยู่นายแล้วนี่ ฆ่าฉันเลย ฮือๆๆT0T"
"ใคร...ใครบอกว่าฉันจะฆ่าเธอเนี่ย"
"อ้าวก็นาย...ก็ฉันรู้ที่อยู่นายแล้วฉันก็ต้องถูกฆ่าซิแงๆๆ"
"เธอจะบ้ารึป่าวฉันไม่โหดขนาดนั้นหรอกน่ะ"
"ใครจะไปรู้ล่ะ....อีกอย่างฉันยังไม่รู้จักบ้านนายด้วยซ้ำไปฉันเนี่ย แค่รู้ว่านายอยู่หมู่บ้านนี้ก็แค่นั้นเองนะ ตาบ้า"
"มีสิทธ์อะไรมาเรียกฉันตาบ้าฮ่ะ อีกอย่างที่เมื่อกี้เธอบอกว่าเธอไม่รู้เนี่ยนะว่าบ้านฉันอยู่ไหน ทั้งๆที่บ้านฉันเนี่ยอยู่ข้างๆบ้านเธอมานานมากแล้วน่ะ"
เฮ้ย! ไม่น่ะทำไมฉันไม่รู้ล่ะเนี่ยว่าอีตานี่บ้านนายนั่นมันจะอยู่ข้างๆบ้านฉัน ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ ทำไมฉันโง่อย่างนี้น่ะ แล้วอีกอย่างถ้าบ้านฉันเทียบกับบ้านของตานั่นเนี่ยน่ะ บ้านฉันน่ะถือว่าบ้านฉันน่ะเป็นเรือนคนใช้ของตานั่นเลยแหละ เชอะจะอะไรซะอีกล่ะบ้านตานั่นใหญ่มากมายอย่างกับไม่ใช่บ้านแน่ะ
"หรอๆ^-^"
"ยิ้มทำไม"
ยิ้มมันผิดหรือไงย่ะเนี่ย
"....."
"งั้นตามฉันมานี่"
แม่จ๋าแงๆๆหนูจะได้เวลาไปขึ้นเขียงแล้วแม่จ๋า
"(- -)( )(- -)"
ฉันก็ได้แค่พยักหน้าไป จะไปหืออะไรกับ เจ้าพ่อป๊อปแห่งเบนคิวเค้าได้ล่ะย่ะ ฉันเดินตามเขาเข้าไป ในบ้านหลังอลังกาฬนั่น ดูแค่สวนหน้าบ้านนี่ก็...ใหญ่ชิบ บ้านมันขายยาบ้าป่าวฟ่ะเนี่ย ฉันก็เดินไปเรื่อยๆจนถึง..อืม..รู้สึกว่านี่น่าจะเป็นโรงรถน่ะ แต่แปลกในเนี๊ยไม่เห็นมีรถยนต์เลย มีแต่จักรยานนับได้ประมาณ 10 คันมั้ง แปลกพวกคนรวยชอบทำอะไรกันแปลกๆฟ่ะเนี่ย แล้วเขาจะให้ฉันทำอะไรล่ะเนี่ย
"ดูๆนี่เห็นรึยัง"
"อื้อ" 10กว่าคัน ไม่เห็นก็ตาบอดแล้ว
"นี่ ไม่รู้หรอไงคุยกับคนอย่างฉันเนี่ย ห้ามพูดอื้อ ให้พูดค่ะ เข้าใจมั้ย"
"ใครจะไปรู้ล่ะ :p"
เฮ้ยๆๆเดี๋ยวน่ะ เมื่อกี้ฉันพูดออกไปได้ยังไง ตายแล้ว จะถูกฆ่ามั้ยอ่ะ
"ฉันไม่รู้น่ะว่าใครรู้แต่รู้ว่าตอนนี้เธอต้องรู้ยัยงั่งเอ๊ย"
เขาพูดปนขำหน่อยๆ มันตลกมากหรือไงย่ะถึงได้ขำเนี่ย :p
"ค่ะ"
ฉันก็ตอบไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจนัก กระแทกเสียงอย่างเต็มแรง
"โอเคงั้น ก็ทุกวันเนี่ยน่ะ ย้ำน่ะ ทุกวันที่ไปโรงเรียนเธอต้องมาหน้าบ้านฉันทุกวัน แล้วขี่จักรยานไปส่งฉันเข้าใจมั้ย"
ไม่นะฉันได้ยินผิดหรือป่าวเนี่ย เขาไม่ฆ่าฉันวันนี้แต่เขาจะ ให้ฉันเป็นทาสเขาในเร็วๆนี้นะบัดดลแล้วแงๆๆ แล้วคุณคิดหรอว่าผู้หญิงร่างบอบบางอย่างฉันเนี่ย จะเป็นคนขี่จักรยานให้ผู้ชายที่ สูง หล่อ ขาว ปากสวยได้รูปอมชมพูร่างใหญ่แบบนี้น่ะนั่ง สงสัยน่องฉันโตเป็นน่องไก่ทอดแน่ๆ ทำไงได้อีกอย่างนึงฉันจำเป็นที่จะต้องขี่ ฉันก็เตรียมใจเอาไว้แล้วแหละ เอาว่ะดีกว่าตาย โธ่!! เอ้าขี่ก็ขี่ อึ๊บ
"เดี๋ยวๆๆๆเธอจะทำอะไรอ่ะ"
ตานี่ท่าจะบ้าก็บอกให้ฉันเป็นคนขี่ไม่ใช่หรอ
"ก็นายบอกให้ฉันขี่ก็ขี่ไง - -^"
"ใช่ทุกวันแหละ แต่ไม่ใช่วันนี้เข้าใจม่ะ"
"อ้าวไมอ่ะ - -"
"ดูกระโปรงเธอดิฉันไม่ยอมให้เธอนั่งรถคันโปรดฉันหรอกน่ะ"
จิงแหะ แต่ก็ดีเพราะพี่ทามล์แท้ๆอย่างนี้วันนี้ฉันคงไปโรงเรียนได้ตามปกติของฉันแล้วล่ะซิ ดีใจโว้ย ^0^ เพราะฉันก็ไม่ต้องขี่ให้ตานี่ โย่วๆๆๆ
"^-^ งั้นวันนี้ฉันก็ไม่ต้องขี่ให้นายนั่งใช่ม่ะ งั้นไปล่ะนะ บายๆ"
ฉันกำลังจะเดินหันหลังกลับ
"เสียใจ วันนี้ขี่ไม่ได้ก็เดินตามฉันไป"
"T0T เฮ้ยไมเป็นงี้อะไม่ยุติธรรมอ่ะ นายขี่ฉันเดิน ฉันเป็นผู้หญิงน่ะ"
" เธอก็รู้ไม่ใช่หรอไง ว่าฉันเป็นใคร"
ประโยคสุดท้ายเข้าโน้มตัวมาใกล้หูฉันแล้วพูเสียงเบาๆ ดูเซ็กซี่มากเลยอ่ะ > < เขิล เฮ้ยไม่ใช่ซิถ้าฟังดีๆนั่นมันเสียงเย็นชาชัดๆเลย
"เออ...อื้มเฮ้ย ค่ะ"
สุดท้ายฉันก็ต้องเดิน อยากตายจริงๆ ดีน่ะที่เป็นตอนเช้ายังมีแดดไม่มากนัก แต่ตานี่เนี่ยน่ะ ใส่หมวกปิดหน้าปิดตาทำอย่างกับตัวเองเป็นดารายังไงหยั่งงั้น ฉันเดินตามหลังเขา เขาขี่จักรยานนำหน้าฉัน ทำให้ฉันเห็นแผ่นหลังของตาบ้าสุดโหด เย็นชาเหมือนชื่อแต่ยังดีหน่อยก็คือเขาเอากระเป๋านักเรียนฉันไปสะพาย - -^ และเขาให้กระเป๋าที่แสนจะเบา[เบาจริงๆน่ะ]มาให้ฉันสะพายแทน แค่นี้ก็ควรดีใจน่ะ[ควรดีใจตรงไหนฟ่ะ]
"ถามหน่อยเหอะจะเรียนไรมากมายห่ะ กระเป๋าเธออ่ะหนักเป็นบ้า เอาอย่างฉันบ้างซิไม่เข้าเรียนเลยซักคาบ แต่ส่งการบ้านครบ สอบคะแนนก็ดี ทำไงได้ก็คนมันหัวดีน่ะ ^-^"
ยอตัวเองเข้าไปฉันไม่มีสิทธ์ที่จะเถียงหรอก แต่เอ๋..จะว่าไปเนี่ยน่ะ เขาเนี่ยอยู่ห้องคิงเหมือนฉัน แต่ไม่เคยเข้าเรียนเลยซักคาบ แถมเกรดออกมายังได้ที่หนึ่งของห้องคิง [ที่หนึ่งของห้องคิงมันเริ่ดแค่ไหน คุณก็รู้]ใช่ทั้งๆเขาอยู่ห้องเดียวกับฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นหัวเขาเลย ฉันเลยลืมบอกไปว่าตานี่ เรียนเก่งใช่ย่อย แต่ถ้าเป็นฉันก็ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เพราะตานั่นน่ะใช้พวกของตัวเองที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์น่ะซิ อย่าให้ฉันอธิบายเลย งงเปล่าๆ [ที่จริงขี้เกียจพิมพ์- -^]เอาแค่รู้ไว้ว่าตานั่นหัวดี มาก เรียนเก่ง ต่อยเก่ง นิสัยแย่ [เพิ่งรู้เมื่อกี้นี่เอง] เท่าที่รู้มานะ - -
ฉันอยากให้ถึงโรงเรียนไวๆจังเลยง่ะ จะบ้าตายอยู่แล้วเมื่อไหร่จะถึง แต่ว่ามันก็ทำให้ฉันนึกถึงใครบางคน กับการกระทำของฉันในตอนนี้มันเหมือนในตอนนั้น แต่ว่ามันแตกต่างอยู่อย่างนึงน่ะซิ เพราะตอนนั้นน่ะคนที่ขี่จักรยานเป็นฉันแต่คนที่เดินอยู่ตรงนี้เนี่ย เป็นเขาน่ะซิ สลับกันโดยสิ้นเชิง ใช่มั้ยล่ะตาบ้านั่นมันบ้าชัดๆฉันบอบบางน่ะจะบอกให้T0T แงๆ ไอ้โหดซักวันจะต้องเอาคืนนายให้ได้
****************************
ฝากด้วย น่ะค่ะ
มีอะไรติ ชมเลยน่ะค่ะ เมนจ์เลยค่ะ
ไม่ชอบตรงไหนจะได้แก้ไขปรับปรุงค่ะ
ขอบคุณทุกท่านค่ะ - -^^
ความคิดเห็น