สวัสดีทุกคนนะคะ เรายิ้มนิดนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก ทั้งคนที่ไม่อยากรู้จักดิฉันก็ยินดีด้วยเช่นกัน
เราดีใจมากกกกที่ได้กลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้ง ยอมรับตามตรงว่าเราดองเรื่องนี้ไว้นานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ในวันนี้เรากลับมารีไรต์ใหม่แล้วก็อัปปกติแล้วค่ะแล้วค่ะ
สำหรับคนที่เคยติดตามกันมาจากเรื่องก่อน ๆ (ที่ก็ไม่จบเช่นเดียวกัน) ก็มาร่วมเอ็นดูน้องพระพายกันได้นะคะ สัญญาว่าจะอัปให้จบ ฮ่า ๆ ร่วมติชมกันได้เต็มที่เลยค่ะ ภาษาอาจไม่ได้สวยมากเท่าไหร่ แต่เราจะพัฒนาขึ้นแน่นอนค่ะ
โดยส่วนตัวแล้วเรามองว่าคาแรกเตอร์ของทั้งคู่เนี่ยซับซ้อนมาก มันเหมือนเราสร้างคนอีกคนขึ้นมา บางครั้งเรายังไม่เข้าใจเขาเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่ ไม่รู้ดวยซ้ำว่าจริง ๆ แล้วในใจเขามีอะไร
พระพายเองถึงจะดูเป็นคนสดใส แต่ยิ้มก็แอบสัมผัสอะไรสักอย่างได้ในตัวน้อง การปิดกั้น ความกลัว หรือแม้กระทั่งการโหยหา เรารักตัวละครนี้มาก มากจนไม่อยากพรากรอยยิ้มไปจากน้องอีก อุ๊ปซ์ สปอยล์รึเปล่านะ
วายุเอง ถึงจะกวนตีนมากขนาดนั้นแต่นางก็มียังมีเรื่องที่คาใจอยู่ไม่น้อยเลย ดูจะเป็นคนเข้มแข็งแต่จริง ๆ แล้วก็มีมุมที่อ่อนแอเหมือนกัน แต่สิ่งที่เขาชัดเจนมาตลอดก็คือเขารักพระพายมาก มีแต่ยัยน้องนั่นแหละที่ดีเบลอ แต่ก็นะ แผลใจยังไม่หายดีนี่เนอะ
** ภาพประกอบไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องหรอกนะคะ เราใส่มาเฉย ๆ มันสวยดี ฮ่า ๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น