ขอกัดนิดหน่อย

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

"เฮ้ย....การอยู่ในโลกนี้ชั่งลำบากจริง"บนไปก็เท่านั้นมืซ้ายยกขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าขาวๆ ที่ขาวจนซีด

"แล้วใครใช้ให้เจ้าทะเลาะกับทา่นพ่อเล้า"

"อะไรเหล่ากิ้นฉันไม่ผิดสะหน่อย ท่านพ่อนั้นละผิดที่บังคับให้ฉันไปเรียนว่ายน้ำกับพวกพรายน้ำ"ฉันไม่ได้กล้วการว่ายน้ำนะเเค่ไม่ถูกกับพวกพรายน้ำนะ

"เฮ้ย....ชั่งเด็กเสียจริงเวนนี่"

"กิ้นฉันอายุ23เเล้วนะไม่เด็กเเล้ว"ใครว่าฉันเด็กกันพวกเราเเวมไพร์เวลาของรา่งกายจะหยุดอยู่เเค่20ปีหลังจาก20ร่างกายของพวกเราจะไม่เปลี่ยนสภาพเเล้วฉันหยุดการเจริญเติบโตของร่างกายไปแล้ว ฉันโตพอที่จะคิดอะไรเองได้เเล้ว อุ่ยลืมแนะนำตัวไปสินะ ฉัน เวนนี่ มาเกน บุตรตรีคนสุดท้ายของราชาแวมไพร์บุตรคนที่ 8 ลูกสาวคนเดียวที่บรรดาพี่ๆทั้ง7ห่วง และเป็นผู้มีเชื้อสายโดยตรงของราชีนีปีศารโดยท่านเเม่ของฉันเป็นหลานของพระนางแต่ฉันดันไม่ปรากฏพลังพิเศษใดๆออกมาเลยผิดกับพวกพี่ๆของฉันลิบลับ เฮ้ย....เเต่ก็ยังดีที่ท่านพ่อของฉันเป็นเเวมไพร์ ส่งสัยเชื้อพ่อจะเเรง!! เเต่ทำไมถึงมาเเรงเอาตอนฉันด้วยเหล่า....เพราะแบบนี้ท่านพ่อก็เลยส่งฉันไปเรียนกับปีศารตนนู้นตนนี้จนฉันเอียนไปหมดเเล้วล่าสุดจะส่งฉันไปเรียนกับพรายน้ำไม่ได้รู้เลยว่าฉันไม่ถูกกับพรายน้ำเเต่ไหนแต่ไรพวกนั้นเคยเเกล้งให้ฉันจำน้ำจนให้ฉันทะเลาะกับท่าพ่อรุนแรงถึงขนาดโดนจับขังไว้ในห้องเเต่ใครจะยอมฉันก็เลยหนีมายังโลกมนุษย์แต่ใครจะคิดว่าพี่คนที่7ของฉันจะตามมาด้วยแล้วโลกมนุษย์ชั่งร้อนเสียจริงมันทำให้ผิวฉันเริ่มไหม้แล้วด้วย...

"พี่ว่าเจ้ากับพี่ควรหาที่หลบแสงก่อนดีกว่าคอยเดินทางกลางคืนจะดีกว่านะ" นั้นสินะกลางวันนี้ร้อนจะตาย

"อือ"