คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : {Secretly in Love 3}
ฉันก็ไปหาไคที่ห้องเหมือนเช่นทุกวัน แต่ฉันกลับไม่เจอไคที่ห้อง หรือว่าเขาจะรำคาณที่ฉันมาแอบมองเขาบ่อยเกินไป ไม่นะ TT^TT
" อ้าว พี่เขาไปไหนล่ะเนี่ย " ฉันหันหน้าไปถามริน
" น้องมาหาพี่รึเปล่าครับ " พี่ผู้ชายคนเดิมที่เคยเจอเมื่อครั้งก่อน ที่จริงฉันมาที่ห้องนี้เพื่อมาหาไคแต่ทำไมเจอแต่พี่คนนี้ตลอดเลยฟะะะ =__=
"พี่เห็นน้องมาที่ห้องพี่หลายวันแล้วมีอะไรรึเปล่า มาหาพี่หรอ "
" เอ่ออ เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรพวกเราแค่เดินผ่านมาเฉยๆน่ะค่ะ .
" ใช่ค่ะๆ "
" งั้นเรามาทำความรู้จักกันหน่อยดีกว่าพี่ชื่อ ทิน แล้วพวกน้องล่ะ "
" ฉันชื่อ เอริ แล้วนี่เพื่อนสนิทของฉันชื่อรินค่ะ "
" ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ " ในตอนนั้นฉันรู้สึกเกร็งอย่างบอกไม่ถูก ฉันก็อยากบอกพี่ทินไปว่าฉันไม่ได้มาหาพี่แต่มาหาไคต่างหาก แต่ คงจะทำร้ายจิตใจพี่เขาน่าดูเลยแหละ TT^TT พวกเราคุยกันซักพัก ฉันกับรินก็ขอตัวกลับไปที่ห้อง ภาพที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้าห้องคือ
.
.
.
คินกำลังคุยกับไคอย่างสนุกสนานแถมนังคินยังจับแขนไคอีก ที่่พี่เขาไม่อยู่ที่ห้องเพราะมาหาคินสินะ
ฉันเดินเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าขุ่นมัว
" เอริ ใจเย็นๆนะ ไม่มีอะไรหรอกนังคินต้องจัดฉากแน่ๆ " รินนั่งลงข้างๆโต๊ะฉันแล้วพูดปลอบใจไม่ให้ฉันคิดมาก ในขณะที่ฉันกำลังเขียนข้อความลงในกระดาษแผ่นเล็กๆแล้วใส่ลงไปในกล่อง
" เอริ แกทำอะไรน่ะ "
" เขียนจดหมายน่ะ "
" ให้ใครหรอ? "
ฉันเงียบไปครู่หนึ่งเพื่อนึกคำพูดแล้วพูดกับรินว่า
" ไคน่ะ
แต่คงจะเป็นจดหมายที่ผู้รับไม่ได้อ่าน เพราะฉัน จะเขียนข้อความที่ฉันอยากพูดแต่ฉันพูดไม่ได้ลงในกล่องนี้ และฉันก็คงไม่เอากล่องใบนี้ให้คนอื่น หรือไคอ่าน ยกเว้นพี่เขาจะมาเจอเอง แต่มันไม่มีวันหรอก "
" เอริ . . . มีอะไรก็ระบายกับฉันได้นะเว้ย เราก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม ฉันไม่อยากให้แกเก็บกดนะ "
" ขอบใจนะริน ^^ "
" เอ้า! ทุกคนๆ ฟังฉันหน่อยมานี่ๆๆๆๆ ฉันมีอะไรจะพูด " ในขณะที่ฉันกำลังคุยกับริน คินก็พูดประกาศขึ้นในห้อง ฉันอยากรู้ว่านางจะพูดอะไรจึงเดินเข้าไปฟัง
" ห้องเรามีใครเป็นแฟนคลับไคมั๊ยนะะะะะะะะะ " สายตาของคินมองมาที่ฉัน ฉันรู้ได้ทันทีว่านางกำลังจะพูดเยาะเย้ยฉัน
" ถ้ามีละก็ ก็ต้องเสียใจด้วยนะ ฟังไว้ดีดีล่ะ เพราะว่า ไค น่ะ เขา ชอบ ฉัน อ่านปากฉันให้ชัดๆ เขา ชอบ ฉัน " คินยังไม่ทันพูดจบ ฉันรุ้สึกปรี๊ดแตกขึ้นมาพร้อมกับเสียงฮือฮาในห้อง
" . . . "
" พวกเธอไม่เห็นหรอว่าพี่เขามาหาฉันที่ห้องแถมยังคุยกับฉันอย่างสนุกสนาน ถึงขั้นใส่เสื้อหนาวคลุมไม่ให้แฟนคลับรู้ว่ามาหาฉันที่ห้องเลยนะเนี่ยย โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "
ฉันก้มหน้าลงไม่พูดอะไรแล้วรีบลงไปด้านล่างใต้ต้นไม้
น้ำจากตาค่อยๆเอ่อล้นแล้วไหลลงสู่แก้ม ทีละหยด สองหยด จนมากขึ้น
ฉันไม่เข้าใจ
ทำไม ฉันต้องเจ็บปวดเพราะคำพูดของคิน ทั้งๆที่มันอาจจะไม่ใช่ความจริง
ทำไม
ทำไม
ทำไมฉันอ่อนแอแบบนี้นะ ฉันหยิบมือถือขึ้นมาแล้วเสียบหูฟังเพื่อฟังเพลงให้ฉันสบายใจ เวลาที่ฉันทุกข์ใจก็มีแต่เพลงของไคนี่แหละที่ช่วยฉันได้ ฉันค่อยหลับตาลงแล้วฟังเพลงอย่างเบาๆ
오늘이 한번의 Chance 나 내딛는 첫 걸음
โอ นือ ลี ฮัน บอน เอ Chance นา แน ดิด นึน ชอด คอ ลึม
วันนี้เป็นวันที่ได้รับโอกาส สำหรับก้าวแรกที่จะเดินหน้าไป
나만 사랑해
มา มัน ซา รา เง
เธอจะรักเพียงแค่ฉันผู้เดียว
cr.@ELLEFEEEE
ไม่รู้อะไรทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาทันที ทุกคนต้องมีทางเลือกของตนเอง ไม่ว่าไคจะชอบใคร ฉันก็คงแอบรักเขาต่อไป เพราะฉันน่ะ
เชื่อมั่นในตัวเขายังไงล่ะ
น้ำตาของฉันตอนนี้จางหายไปหมดแล้วแถมยังรู้สึกดีขึ้นเยอะอีกด้วย
" ขะ ขอนั่งด้วยได้มั๊ยครับ " ฉันรีบดึงหูฟังออกจากหูแล้วหันขวับไปมอง กรี๊ดดดด ไคนี่นา O////////////O เสียงไคตอนพูดไทยเนี่ยช่างน่ารักเหลือเกิน > ________ <
" เอ่อ เอ่อ ได้ ค่ะ " ฉันเอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาไค หน้าตาของฉันคงจะแดงเอามากๆ
" ฟังเพลงอะไรอยู่หรอ? "
" ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เพลงทั่วๆไป " ฉันจะไม่บอกเด็ดขาดว่าฉันเป็น แฟนคลับของพี่เขา TT///TT
" เอ่อ คือ แล้วแฟนคลับพี่ไม่ตามมาหรอคะ "
" เวลาผ่านไป3สัปดาห์ แฟนคลับก็เลิกตามแล้วล่ะ 55555 แฟนคลับที่ไทยน่ารักมากๆเลยแถมยังใจดีด้วย ^_^ " รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพี่เขาทำให้ฉันหลุดยิ้มออกมา
ฉันอยากหยุดเวลานี้ไว้จังเลย TT^TT
" กระดิ่งแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ " TT^TT ทำไมเวลาพักหมดเร็วจังฟะ
" บายๆ ^^" ไคโบกมือให้ฉัน ฉันเขินจึงรีบวิ่งขึ้นห้องเรียน แล้วฉันก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้รินฟัง
" เฮ้ยยยย จริงดิแกก สุดยอด >o< เขินแทนเลยอ่ะกรี๊ดดดด "
ความคิดเห็น