ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {Secretly in Love 2}
อ็อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
" เอริ ขึ้นห้องเรียนกันเถอะ วันนี้มีคาบโฮมรูม ครูประจำชั้นคือครูหนวดล่ะ "
" 55555555 ครูหนวดคนนั้นน่ะหรอหนวดยาวอย่างกับงาช้าง งั้นรีบไปกันเถอะ"
" สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน สำหรับม.3ปีนี้ครูเป็นครูประจำชั้นยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ "
" คิก คิก คิก คิก 55555 " เสียงนักเรียนในห้องรวมถึงฉันแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหวเพราะหนวดของครูหนวดนั้นตลกเหลือเกิน
" เอริ ทำอะไรน่ะ "
" วาดรูปครูหนวดน่ะสิ เหมือนป่ะๆ 55555 " ฉันชูรูปครูหนวดที่ฉันวาดพร้อมกับหัวเราะจนทุกคนในห้องหันมามองจนพลอยหัวเราะไปด้วย
" นี่ ! นภชลัน ทำอะไรน่ะหยิบกระดาษแผ่นนั้นแล้วมาหาครูหน้าห้อง! " ครูหนวดชี้มาที่ฉันพร้อมกับพูด
เวรแล้วไงทำไงดีวะTT^TT ไม่น่าเลยตรู ฉันไม่มีทางเลือกจึงเดินไปหน้าห้องแล้วยื่นกระดาษให้ครู ฉันสังเกตใบหน้าของครูหนวดเปลี่ยนจากสีน้ำตาลเข้มเป็นสีแดงภายในพริบตาย แหม เปลี่ยนสีได้อย่างกับปลาหมึกแหน่ะ
" นี่เธอวาดหน้าครู เธอกล้าล้อเลียนครูหรอ ออกไปคาบไม้บรรทัดแล้วยืนขาเดียวหน้าห้องเดี๋ยวนี้!" ครูรู้ด้วยหรอวะแสดงว่าฝีมือการวาดของฉันก็ใช้ได้เลยนะเนี่ยย
"ค่ะครู "
" โอ๊ะ ! " ไม้บรรทัดที่ฉันคาบดันหลุดจากปาก ฉันจึงรีบก้มเก็บหัวก็ดันไปโขกกับผู้ชายใจดีที่ช่วยฉันเก็บไม่บรรทัด ฉันกล่าวคำขอโทษและขอบคุณแต่เมื่อฉันเห็นหน้าเขาทำเอาพูดไม่ออกเลยทีเดียว
" ไค! O//////////////////O" ฉันรีบเอามือปิดปากเมื่อเผลอพูดออกไป ดูท่าจะไม่ดีซะแล้วสิแฟนคลับของพี่เขาเดินมาเป็นขโยงเลยTT^TT
ฉันจึงทำตัวเป็นกิ้งก่าไม่รู้ไม่เห็นจนไคเดินผ่านไป ฮู่วว เกือบไปแล้วสิ
" นภชลัน! เอาล่ะไปพักได้คราวหน้าอย่าล้อเลียนครูอีกนะ เข้าใจมั๊ย"
"ค่ะ TT^TT "
" ริน ! เมื่อกี้ตอนโดนทำโทษฉันทำไม้บรรทัดหลุดจากปาก ไคมาช่วยเก็บให้ด้วยล่ะ กรี๊ดดดดด TT////////////////TT แต่มีผู้ชายคนนึงเดินไปด้วยกันคงจะเป็นร่วมห้องล่ะเนอะ"
" โอ้ยย นังเอริ ฉันอิจฉาแทน อ๋อคนนั้นคงจะเป็นคนคอยดูแลไคละมั้ง รู้สึกว่าชื่อ สมรศักดิ๋ ชื่อน่ารักเนอะ "
" แล้วคุยกันรู้เรื่องหรอ "
"ก็ต้องพูดไทยได้สิ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเกาหลี-ไทยไคต้องพูดไทยได้อยู่แล้ว "
" แบบนี้ก็เจ๋งอ่ะดิ >_< "
ช่วงเวลาตอนเรียนฉันมัวแต่คิดเรื่องของไคจนกระทั่งเลิกเรียน
" ริน พรุ่งนี้เราไปดูห้องเรียนพี่เขากันดูมั๊ย? ?
" ก็ดีนะ เอาดิๆๆ "
" งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ บายๆ "
" เฮ้ รินไปกันเถอะถึงคาบพักแล้วพี่เขาคงอยู่ที่ห้อง "
" ปะ ! " ฉันเดินย่องๆไปที่ห้องที่ไคเรียนในที่สุดก็ถึงซํกทีโอ้พระเจ้า TT^TT
" กรี๊ดดดดด รินนั่นไงๆๆๆๆๆ พี่เขานั่งอยู่ตรงนั้นไงแกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก " ฉันกับรินแอบมองพี่เขาอยู่ที่ประตู
จากนั้นไม่นานมีพี่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาที่พวกเราแล้วพูดว่า
" อ้าวน้อง มาหาใครหรอครับ "
" ปะ ปะ ปะ เปล่าค่ะไม่มีอะไร ฉันไปก่อนนะคะ" ฉันคว้ามือรินแล้วรีบวิ่งกลับมาที่ห้อง
" เอริ พี่คนนั้นใครวะ? "
" ไม่รู้ว่ะ น่าจะเป็นเพื่อนร่วมห้องกับไคนั่นแหละ "
ฉันได้ยินเสียงฮือฮาหน้าห้องเรียนของฉัน
" เอริ นั่นไคนี่ มาทำอะไรที่ห้องเราน่ะ!!! "
" ฉะ ฉะ ฉันก็ไม่รู้ " ไคเดินเข้ามาในห้องอย่างหล่ออ่ะกรี๊ดดดดดดด พี่เขามาใครกันนะ
" พี่คะ ฉันทำขนมมาให้พี่ค่ะ >///< " เพื่อนร่วมห้องของฉันชื่อว่าคิน เดินเข้าไปหาไคพร้อมกับยื่นขนมให้ นางเป็นคนเดียวกับที่แอบอ้างว่าดอกไม้ของฉันเป็นของนางง TT^TT อะไรฟะะะะะะะะะะะะะะะ
" ขะ ขอบคุณครับ " ไคกล่าวขอบคุณคินพร้อมกับมองไปทั่วๆห้องแล้วเดินออกไป
" เอริ ขึ้นห้องเรียนกันเถอะ วันนี้มีคาบโฮมรูม ครูประจำชั้นคือครูหนวดล่ะ "
" 55555555 ครูหนวดคนนั้นน่ะหรอหนวดยาวอย่างกับงาช้าง งั้นรีบไปกันเถอะ"
" สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน สำหรับม.3ปีนี้ครูเป็นครูประจำชั้นยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ "
" คิก คิก คิก คิก 55555 " เสียงนักเรียนในห้องรวมถึงฉันแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหวเพราะหนวดของครูหนวดนั้นตลกเหลือเกิน
" เอริ ทำอะไรน่ะ "
" วาดรูปครูหนวดน่ะสิ เหมือนป่ะๆ 55555 " ฉันชูรูปครูหนวดที่ฉันวาดพร้อมกับหัวเราะจนทุกคนในห้องหันมามองจนพลอยหัวเราะไปด้วย
" นี่ ! นภชลัน ทำอะไรน่ะหยิบกระดาษแผ่นนั้นแล้วมาหาครูหน้าห้อง! " ครูหนวดชี้มาที่ฉันพร้อมกับพูด
เวรแล้วไงทำไงดีวะTT^TT ไม่น่าเลยตรู ฉันไม่มีทางเลือกจึงเดินไปหน้าห้องแล้วยื่นกระดาษให้ครู ฉันสังเกตใบหน้าของครูหนวดเปลี่ยนจากสีน้ำตาลเข้มเป็นสีแดงภายในพริบตาย แหม เปลี่ยนสีได้อย่างกับปลาหมึกแหน่ะ
" นี่เธอวาดหน้าครู เธอกล้าล้อเลียนครูหรอ ออกไปคาบไม้บรรทัดแล้วยืนขาเดียวหน้าห้องเดี๋ยวนี้!" ครูรู้ด้วยหรอวะแสดงว่าฝีมือการวาดของฉันก็ใช้ได้เลยนะเนี่ยย
"ค่ะครู "
" โอ๊ะ ! " ไม้บรรทัดที่ฉันคาบดันหลุดจากปาก ฉันจึงรีบก้มเก็บหัวก็ดันไปโขกกับผู้ชายใจดีที่ช่วยฉันเก็บไม่บรรทัด ฉันกล่าวคำขอโทษและขอบคุณแต่เมื่อฉันเห็นหน้าเขาทำเอาพูดไม่ออกเลยทีเดียว
" ไค! O//////////////////O" ฉันรีบเอามือปิดปากเมื่อเผลอพูดออกไป ดูท่าจะไม่ดีซะแล้วสิแฟนคลับของพี่เขาเดินมาเป็นขโยงเลยTT^TT
ฉันจึงทำตัวเป็นกิ้งก่าไม่รู้ไม่เห็นจนไคเดินผ่านไป ฮู่วว เกือบไปแล้วสิ
" นภชลัน! เอาล่ะไปพักได้คราวหน้าอย่าล้อเลียนครูอีกนะ เข้าใจมั๊ย"
"ค่ะ TT^TT "
" ริน ! เมื่อกี้ตอนโดนทำโทษฉันทำไม้บรรทัดหลุดจากปาก ไคมาช่วยเก็บให้ด้วยล่ะ กรี๊ดดดดด TT////////////////TT แต่มีผู้ชายคนนึงเดินไปด้วยกันคงจะเป็นร่วมห้องล่ะเนอะ"
" โอ้ยย นังเอริ ฉันอิจฉาแทน อ๋อคนนั้นคงจะเป็นคนคอยดูแลไคละมั้ง รู้สึกว่าชื่อ สมรศักดิ๋ ชื่อน่ารักเนอะ "
" แล้วคุยกันรู้เรื่องหรอ "
"ก็ต้องพูดไทยได้สิ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเกาหลี-ไทยไคต้องพูดไทยได้อยู่แล้ว "
" แบบนี้ก็เจ๋งอ่ะดิ >_< "
ช่วงเวลาตอนเรียนฉันมัวแต่คิดเรื่องของไคจนกระทั่งเลิกเรียน
" ริน พรุ่งนี้เราไปดูห้องเรียนพี่เขากันดูมั๊ย? ?
" ก็ดีนะ เอาดิๆๆ "
" งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ บายๆ "
" เฮ้ รินไปกันเถอะถึงคาบพักแล้วพี่เขาคงอยู่ที่ห้อง "
" ปะ ! " ฉันเดินย่องๆไปที่ห้องที่ไคเรียนในที่สุดก็ถึงซํกทีโอ้พระเจ้า TT^TT
" กรี๊ดดดดด รินนั่นไงๆๆๆๆๆ พี่เขานั่งอยู่ตรงนั้นไงแกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก " ฉันกับรินแอบมองพี่เขาอยู่ที่ประตู
จากนั้นไม่นานมีพี่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาที่พวกเราแล้วพูดว่า
" อ้าวน้อง มาหาใครหรอครับ "
" ปะ ปะ ปะ เปล่าค่ะไม่มีอะไร ฉันไปก่อนนะคะ" ฉันคว้ามือรินแล้วรีบวิ่งกลับมาที่ห้อง
" เอริ พี่คนนั้นใครวะ? "
" ไม่รู้ว่ะ น่าจะเป็นเพื่อนร่วมห้องกับไคนั่นแหละ "
ฉันได้ยินเสียงฮือฮาหน้าห้องเรียนของฉัน
" เอริ นั่นไคนี่ มาทำอะไรที่ห้องเราน่ะ!!! "
" ฉะ ฉะ ฉันก็ไม่รู้ " ไคเดินเข้ามาในห้องอย่างหล่ออ่ะกรี๊ดดดดดดด พี่เขามาใครกันนะ
" พี่คะ ฉันทำขนมมาให้พี่ค่ะ >///< " เพื่อนร่วมห้องของฉันชื่อว่าคิน เดินเข้าไปหาไคพร้อมกับยื่นขนมให้ นางเป็นคนเดียวกับที่แอบอ้างว่าดอกไม้ของฉันเป็นของนางง TT^TT อะไรฟะะะะะะะะะะะะะะะ
" ขะ ขอบคุณครับ " ไคกล่าวขอบคุณคินพร้อมกับมองไปทั่วๆห้องแล้วเดินออกไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น