Fic Exo : Icecream : KaiHun

ลำดับตอนที่ #2 : ICECREAM :: Chapter 1

Icecream
KAI HUN

 

  เช้าวันรุ่งขึ้นผมเปิดร้านตามปกติร้านของผมมีลูกค้าหลายแบบ เช่น เด็กๆ คู่รัก ครอบครัว เพื่อน และ คนโสด ลูกค้าบางคนชอบแซวผมเล่นว่าทำไมถึงไม่มีแฟนซักที  อืม. . . ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ  วันนี้คู่คุณจื่อเทาและคุณซูโฮ มาทานไอศกรีมร้านผมอย่างเช่นทุกๆวัน ผมและพี่เลย์ช่วยกันทำงานอย่างเต็มที่ตั้งแต่เช้าจนถึง2ทุ่ม


 " พี่เลย์ครับ นี่ก็2ทุ่มแล้วพี่กลับได้เลยนะครับ "


 " โอเคๆ อย่าปิดร้านดึกล่ะ "


 " ครับผมม "



กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


 " สวัสดีครับร้านdessertครับ "

 " อ . . .เอ่อได้ครับจะรีบไปส่งให้นะครับ " นายดำจงอินโทรมาสั่งไอศกรีมให้ผมเอาไปให้ที่ชุมมุนของมอไซต์รับจ้าง  ทำไมไม่มาเอาเองฟะะ =________=









 " ไอศกรีมมาแล้วครับ "




 " นายเก็บเงินที่พี่ชานยอลละกันนะ "


 " เฮ้ย ไรวะ แกสั่งแกก็จ่ายดิวะ "

 " โหยยย ไรอ่า ช่วยกันหน่อยดิพี่ "

 " เออๆ ครั้งเดียวนะ เห็นแกเด็กดำประจำมอไซต์รับจ้าง "

 " หือ ? พี่ว่าไงนะ "

 " ป . . .เปล้าาา กินไปๆ  น้องครับนี่เงินครับ " บทสนทนาของ2คนนี้ทำให้ผมหลุดขำออกมาแกล้งกันน่ารักดีแฮะ


 " ขอบคุณครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ อ้อ! พรุ่งนี้ร้านผมปิดนะครับ "

 " อืมๆ กลับดีๆล่ะ " สิ้นเสียงหนุ่มร่างดำ ผมก็ค่อยๆเดินห่างจากมอไซต์รับจ้างมากขึ้นจนกระทั่งถึงร้าน ผมจัดแจงปิดร้านปิดไฟแล้วขึ้นไปอยู่ในห้องนอน ผมนอนครุ่นคิดเรื่องต่างๆจนนอนไม่หลับ พรุ่งนี้ผมจะไปเที่ยวไหนดีนะ   โทรชวนพี่คริสไปเที่ยวดีกว่า >o<










 "ฮัลโหล ว่าไงครับน้องฮุน "

 " พรุ่งนี้พี่คริสว่างมั๊ยครับ ผมอยากชวนพี่ไปเที่ยว พอดีที่ร้านหยุดน่ะครับ "

 " เอ่อ ขอโทษนะน้องฮุนพอดีพี่มีนัดแล้วอ่ะ ไว้วันหลังนะ "

 " ค...ครับ แค่นี้นะครับ สวัสดีครับ " เมื่อผมพูดจบผมจึงกดวางสายทันที  เมื่อก่อนทุกๆครั้งที่ผมชวนพี่คริส เขามักจะไปกับผมเสมอ แต่ทำไมช่วงหลังๆมานี้ผมถึงไม่ได้ไปเที่ยวกับชายร่างสูงคนนี้อีก  หรือว่าพี่คริสมีแฟนTT^TT ตำแหน่งแฟนพี่คริสเป็นตำแหน่งที่ผมใฝ่ฝันมาโดยตลอด ไม่นะะ T^T ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาจนเผลอหลับไป






 เช้าวันรุ่งขึ้นผมได้เเต่เม่อลอยอยุ่หน้าเคาน์เตอร์

 " เบื่อชะมัด =3= " ผมฟุบลงกับเคาน์เตอร์และคิดอะไรเพลินๆจนหลับไป





อ็อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

   


 " วันนี้ร้านปิดครับบบ " ผมลุกขึ้นด้วยท่าทีที่งัวเงียสุดๆแล้วเดินตรงไปที่หน้าร้าน

 " อ่าว ! จงอินนายมาทำอะไร วันนี้ร้านหยุดนะครับ "

 " ขอฉันเข้าไปได้มั๊ย ? " ผมยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง นายดำนี้ก็ดูไม่มีพิษภัยอะไรจึงเปิดประตูให้เข้ามา


 " นั่งก่อนสิ ว่าแต่นายมีธุระอะไรกับผมหรอ "

 " ก็ฉันไม่มีเพื่อนคุย "

 " แล้วนายไม่ทำงานหรือไง "

 " ก็นายหยุดฉันเลยหยุดด้วย วันนี้ไม่มีใครเขาทำงานหรอกนะ " 

 " เอ่อ จริงด้วยนะ จะรับไอศกรีมมั้ยครับ ? "

 " ฉันเอาไอติมโกโก้นะ "

 " ครับๆ "

 " นี่นายเปิดร้านมานานรึยังอ่ะ? "

 " ก็2ปีได้แล้วล่ะครับ "

 " นานเหมือนกันแฮะ "

 " ไอศกรีมได้แล้วครับ แล้วนายล่ะทำงานนี้มานานรึยัง  " 

 " ก็วันแรกที่เราเจอกัน คือวันแรกที่ฉันทำงาน "

 " แล้วนายทำงานอะไรมาก่อนหรอ "

 " ฉันก็ทำงานไปเรื่อยๆ ฉันทำได้ทุุกงานนั่นแหละถ้างานเป็นสิ่งที่ฉันชอบหรือคนที่ฉันรักอยากให้ทำ "

  " แหม คนดีนี่นา "
 
 " ดูหน้าฉันอย่างนี้ ฉันก็แต่งนิยายนะ "

 " จริงหรอ ถ้าแต่งจบเอามาให้ผมอ่านด้วยนะ "

 " แต่ฝีมือฉันก็ไม่เก่งหรอกนะ นายจะอ่านหรอ? .

 " อ่านสิครับ ผมชอบอ่านนิยายนะ "

 " งั้นก็ตกลง ฉันจะให้นายอ่าน นายชื่ออะไรนะ ?"

 " โอ เซฮุน ครับ "

 " เซฮุน เซฮุน ฉันจะจำชื่อนี้ไว้นะ ^[+++]^ "

 "เวลานายยิ้มก็น่ารักดีนี่นา "

 " น...น่ารักนายชมฉันว่าน่ารักหรอ "

 " ก็ใช่น่ะสิ555" ผมคุยกับจงอินหลายชั่วโมงจนกระทั่งถึงเที่ยง

 

 " นี่ จงอิน กินข้าวกันเถอะเดี๋ยวผมทำให้ "

 " อืม นายจะทำอะไรหรอ? "

 " สปาเก็ตตี้คาโบนาร่าเป็นไง? "

 "เอาสิ ฉันชอบกิน "

 " งั้นรอเดี๋ยวนะครับ " หลังจากเวลาผ่านไป1ชั่วโมงที่ผมอยู่ในครัว ผมก็เดินออกมาพร้อมกับสปาเก็ตตี้2จาน ผมเห็นนายดำจงอินกำลังยืนดูอมยิ้มในร้านของผม  นายคนนี้ก็ตัวสูงเหมือนกันแฮะ แต่สู้พี่คริสไม่ได้หรอก หึ


" นาย มานั่งกินเร็วถ้าเย็นมันจะไม่อร่อยนะ "

 " เสร็จละหรอ น่ากินจังงง "

 " นายเกิดปีไหนเดือนอะไรหรอ ผมจะได้เรียกนายถูก "

 " ปี94 เดือนมกรา "

 " เกิดปีเดียวกันเลยแต่คนละเดือน งั้นผมเรียก 'พี่จงอิน'นะ >_< "

 " นายจะให้ฉันเรียกนายว่า 'น้องฮุน'หรือไง "

 " ใช่ครับ น่ารักเนอะะ >_< "

 " ไม่เอาอ่ะ เรียกฉันจงอินธรรมดาดีกว่า "

 " แหม ทำเป็นเขินไปได้ "

 " ป ...เปล่าซะหน่อยอ่ะ " หน้านายคนนี้เวลาเขินเปลี่ยนจากหน้าดำเป็นแดงเลยแฮะ5555

 " ผมยอมก็ได้กินเถอะ "






" เอ่อ เซฮุน "

 "ครับ? "

 " แล้วนายไม่มีแฟนหรอ "

 " ไม่มีหรอกครับ นายมีหรอ "

 " เคยมีแต่เลิกไปแล้วล่ะ "

 " อ่ออ ผมมีแต่คนที่แอบชอบน่ะ "

 " คนที่แอบชอบหรอ? " 

" ใช่ครับ เขาเป็นผู้ชายร่างสูง หล่ออย่างกับพระเอกเทพนิยาย มีความเป็นผู้ใหญ่ เพอร์เฟคสุดๆเลยล่ะ >////< "

 " นายนั่นกับฉันใครหล่อกว่ากัน ? " จงอินยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมทำให้ผมสะดุ้งเล็กน้อย 

 " ก ...ก็ต้องเป็นคนที่ผมแอบชอบสิ ! "

 " แล้ววันนี้นายนั่นไปไหนล่ะ "

 " ปกติวันหยุด ผมมักจะไปเที่ยวกับพี่คริสเป็นประจำ  แต่วันนี้พี่คริสมีนัด...."

 " ฮันแหน่  คงจะไปกับแฟนละมั้ง "

 " ม...ไม่ใช่นะ พี่คริสไม่มีแฟน "

 " งั้นจะพิสูจน์ป้ะล่ะ "

 "ยังไงครับ "

 "ตามไปสืบไง โทรไปถามสิว่าพี่คริสของนายอยุ่ไหน "

 "ก็ได้ " ผมลองทำตามที่นายดำบอก รีบกดเบอร์มือถือโทรหาพี่คริสทันที

 





 " ฮัลโหลว่าไงครับน้องฮุน "

 "คือว่าตอนนี้พี่คริสอยู่ไหนหรอครับ "

 " สวนสนุกครับ ทำไมหรอ? " 

 "เปล่าครับๆ ผมเบื่อๆเลยโทรหาพี่ ผมไม่รบกวนแล้วครับสวัสดีครับ " สิ้นเสียงผมคุยโทรศัพท์ หนุ่มร่างดำก็สตาร์ทรถทันที


 " ไปเลยมั๊ยยยยย? "

 " ไปเลยครับบบ "

 " งั้นฉันไม่ไปส่งนะเลยมันอยู่ไกล "

 " =___________= " นายนี่เล่นมุขอะไรของมันฟะ

 " อ...เอ่อไม่ตลกหรอ  "

 " ไม่ครับ =_= "

 " โทษทีๆ ฉันเล่นมุขไม่เก่งน่ะ = = '

G  Minor!