ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ชีวิตมหาวิทยาลัย..UVM..ปี ๑: แม่เจ้า สอบ final มาเยือนแล้ว..ว
นั่นแปลว่าอะไรคะ ฮ่า ๆๆ ก็แปลว่าจะได้หยุดอีกแล้วไง กร๊าาาาาาาาก ดีใจยิ่งกว่าได้เงินล้านถูกสลากรางวัลที่หนึ่งอีกค่ะ
ก็คราวที่แล้วหยุดเทศกาล Thanksgiving ไป ฉลองอาหารไทยกันหนำใจ จนหายคิดถึง อิอิ เพราะว่าทุกเบรคจะลงไปเยี่ยมพี่สาวที่ บอสตัน น่ะค่ะ ก็ไม่รู้จะไปไหนอะ มีบ้านให้กลับ ก็กลับ ดีกว่าไปเช่าโรงแรมระหกระเหินอยู่ จ่าย ๆ วัน ๆ หนึ่งมิใช่น้อยนะคะ อยู่กับพี่ประหยัดกว่าเยอะค่ะ
มาเข้าเรื่องดีกว่า เนื่องจากว่าเมื่อวานนี้เพิ่งเรียนเป็นวันสุดท้ายของเทอมหนึ่งค่ะ หมดแล้วภาคเรียนแรก ทำไมมันเร็วอย่างนี้ล่ะเนี่ย เรายังไม่ทันตั้งตัวเลย เร็วมาก ๆ นี่แหละนะ ชีวิตมหาลัย น้อง ๆ เตรียมใจไว้ได้เลยนะ หายใจสูดกลิ่นข้าวเหนียวไก่ แบบว่าน้ำลายยังไม่ทันหลั่ง อ้าว สอบซะแล้ว โหดร้ายทารุณ แต่ความจริงก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะวิชาที่เราลงเรียนไม่ได้ยากมาก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าคะแนนจะดีมาก ก็พอใช้ได้ เกือบตายเหมือนกัน เหอๆๆๆ ภาษาไม่เก่งก็ต้องดิ้นกันไปค่ะ เดี๋ยวจะดีเอง
ส่วนตอนนี้ทำอะไรอยู่ก็ กำลังอ่านหนังสือทบทวนอยู่ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มีสอบวิชาเคมี วิชานี้จะว่ายากก็ยาก ไม่ยากก็ได้ เพราะเรารู้สึกว่า มันคือเนื้อหาของเก่าในตอนม.ปลายทั้งหมด แค่ลงลึกตรงรายละเอียดบางส่วน เด็กไทยอย่างเรา ที่โดนเรียนยัดมาหมดก็เลยได้เปรียบฝรั่งหน่อย เพราะสายวิทย์บ้านเรายัดแหลก ก็อย่างที่รู้ ๆ กัน
วันจันทร์หน้ามีเรียงความสี่ฉบับต้องส่ง ก็นั่งเกลา ๆ อยู่เนี่ย ไม่รู้มันจะเสร็จไหม มันต้องเสร็จแหละค่ะ ฮ่าๆ จะกี่วิก่อนส่งก็แล้วแต่บุญพาไป วิชาอังกฤษที่ลงนี่เป็น อังกฤษสำหรับนักเรียนต่างชาติ ก็เลยดูง่าย ๆ ไม่มีไรมาก แต่ได้เขียนเยอะ
ส่วนวันพฤหัสหน้าสอบวิชา animal science 001 ก็ยากสุดอะ ในบรรดาที่เรียนมา ถึงมันจะขึ้นชื่อว่าเป็นวิชาพื้นฐานก็เถอะ ไอตัวนี้แหละที่แบบทำเราตกตอนสอบเก็บคะแนนครั้งแรก ครั้งหลัง ๆ ก็ดีหน่อย มันแบบว่ามีอะไรที่ต้องจำเยอะ แล้วก็ศัพท์เทคนิค หรือทางวิชาการนี่เยอะมากไง บางทีไม่มีแปลในภาษาไทยด้วย ก็งงเข้าไปใหญ่เลย ชื่อโรค ก็ภาษาอังกฤษ มานั่งจำใหม่หมด จะบ้าตาย นี่คือความลำบากของเด็กไทยที่มาเรียน animal science ที่ต่างประเทศ มันอาจตายได้ แต่ก็อดทนค่ะ
คือปีแรก ๆ ก็เงี้ยแหละ จะยาก ๆ หน่อยกว่าจะลงตัว เทอมสองก็ดิ้นรนกันไปอีก เอาเป็นว่า สู้ ๆ เราทำเพื่อตัวเอง เพื่อพ่อแม่ และเพื่อคนไทยด้วยเนอะ
แต่พอสอบเสร็จหมดก็จะหยุดปิดเทอมยาวหนึ่งเดือน ดีใจที่ตรงว่า ไม่ต้องลากสังขารฝ่าพายุหิมะไปเรียนอีกแล้วค่ะ วัน ๆ จะเป็นไก่แช่แข็งเคเอฟซีให้ได้อะ หนาวบรรลัย หนาวโรคจิตจริง ๆ คิดถูกไหมเนี่ยที่อยู่เวอร์มอนต์เนี่ย อีกสี่ปี โอ้ ชีวิต...
เอาเป็นว่าไปล่ะค่ะ ไปอ่านหนังสือต่อ เพ้อพอละ
ก็คราวที่แล้วหยุดเทศกาล Thanksgiving ไป ฉลองอาหารไทยกันหนำใจ จนหายคิดถึง อิอิ เพราะว่าทุกเบรคจะลงไปเยี่ยมพี่สาวที่ บอสตัน น่ะค่ะ ก็ไม่รู้จะไปไหนอะ มีบ้านให้กลับ ก็กลับ ดีกว่าไปเช่าโรงแรมระหกระเหินอยู่ จ่าย ๆ วัน ๆ หนึ่งมิใช่น้อยนะคะ อยู่กับพี่ประหยัดกว่าเยอะค่ะ
มาเข้าเรื่องดีกว่า เนื่องจากว่าเมื่อวานนี้เพิ่งเรียนเป็นวันสุดท้ายของเทอมหนึ่งค่ะ หมดแล้วภาคเรียนแรก ทำไมมันเร็วอย่างนี้ล่ะเนี่ย เรายังไม่ทันตั้งตัวเลย เร็วมาก ๆ นี่แหละนะ ชีวิตมหาลัย น้อง ๆ เตรียมใจไว้ได้เลยนะ หายใจสูดกลิ่นข้าวเหนียวไก่ แบบว่าน้ำลายยังไม่ทันหลั่ง อ้าว สอบซะแล้ว โหดร้ายทารุณ แต่ความจริงก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะวิชาที่เราลงเรียนไม่ได้ยากมาก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าคะแนนจะดีมาก ก็พอใช้ได้ เกือบตายเหมือนกัน เหอๆๆๆ ภาษาไม่เก่งก็ต้องดิ้นกันไปค่ะ เดี๋ยวจะดีเอง
ส่วนตอนนี้ทำอะไรอยู่ก็ กำลังอ่านหนังสือทบทวนอยู่ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มีสอบวิชาเคมี วิชานี้จะว่ายากก็ยาก ไม่ยากก็ได้ เพราะเรารู้สึกว่า มันคือเนื้อหาของเก่าในตอนม.ปลายทั้งหมด แค่ลงลึกตรงรายละเอียดบางส่วน เด็กไทยอย่างเรา ที่โดนเรียนยัดมาหมดก็เลยได้เปรียบฝรั่งหน่อย เพราะสายวิทย์บ้านเรายัดแหลก ก็อย่างที่รู้ ๆ กัน
วันจันทร์หน้ามีเรียงความสี่ฉบับต้องส่ง ก็นั่งเกลา ๆ อยู่เนี่ย ไม่รู้มันจะเสร็จไหม มันต้องเสร็จแหละค่ะ ฮ่าๆ จะกี่วิก่อนส่งก็แล้วแต่บุญพาไป วิชาอังกฤษที่ลงนี่เป็น อังกฤษสำหรับนักเรียนต่างชาติ ก็เลยดูง่าย ๆ ไม่มีไรมาก แต่ได้เขียนเยอะ
ส่วนวันพฤหัสหน้าสอบวิชา animal science 001 ก็ยากสุดอะ ในบรรดาที่เรียนมา ถึงมันจะขึ้นชื่อว่าเป็นวิชาพื้นฐานก็เถอะ ไอตัวนี้แหละที่แบบทำเราตกตอนสอบเก็บคะแนนครั้งแรก ครั้งหลัง ๆ ก็ดีหน่อย มันแบบว่ามีอะไรที่ต้องจำเยอะ แล้วก็ศัพท์เทคนิค หรือทางวิชาการนี่เยอะมากไง บางทีไม่มีแปลในภาษาไทยด้วย ก็งงเข้าไปใหญ่เลย ชื่อโรค ก็ภาษาอังกฤษ มานั่งจำใหม่หมด จะบ้าตาย นี่คือความลำบากของเด็กไทยที่มาเรียน animal science ที่ต่างประเทศ มันอาจตายได้ แต่ก็อดทนค่ะ
คือปีแรก ๆ ก็เงี้ยแหละ จะยาก ๆ หน่อยกว่าจะลงตัว เทอมสองก็ดิ้นรนกันไปอีก เอาเป็นว่า สู้ ๆ เราทำเพื่อตัวเอง เพื่อพ่อแม่ และเพื่อคนไทยด้วยเนอะ
แต่พอสอบเสร็จหมดก็จะหยุดปิดเทอมยาวหนึ่งเดือน ดีใจที่ตรงว่า ไม่ต้องลากสังขารฝ่าพายุหิมะไปเรียนอีกแล้วค่ะ วัน ๆ จะเป็นไก่แช่แข็งเคเอฟซีให้ได้อะ หนาวบรรลัย หนาวโรคจิตจริง ๆ คิดถูกไหมเนี่ยที่อยู่เวอร์มอนต์เนี่ย อีกสี่ปี โอ้ ชีวิต...
เอาเป็นว่าไปล่ะค่ะ ไปอ่านหนังสือต่อ เพ้อพอละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น