ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทะลุมิติมาขายก๋วยเตี๋ยวเรือ

    ลำดับตอนที่ #5 : สาวโสดอายุ 30 อยู่ๆก็ได้สามีดาราเสียอย่างนั้น! (1/2)

    • อัปเดตล่าสุด 15 ต.ค. 66


    มีเงินก็ใช้ผีโม่แป้งได้!

    สุภาษิตจีนคำนี้ที่หลินซินอี๋เคยอ่านมาจากในนิยาย ในที่สุดวันนี้ก็ได้สัมผัสกับตัวเองแล้วหลังจากที่นางวิ่งกลับไปในตลาดและเจอเข้ากับโรงหมอแห่งหนึ่ง เพียงแค่ล้วงมือหยิบแผ่นทองแผ่นเดียวขึ้นมาชูกลางอากาศและบอกว่ารบกวนให้ท่านหมอช่วยไปดูคนเจ็บที่นอนอยู่ในป่าให้สักหน่อย พูดยังไม่ทันจบประโยคดีเสียด้วยซ้ำล่วมยาก็ถูกหยิบมาสะพายอยู่บนบ่าของอีกฝ่ายแล้ว!

    “เอ้า ยกมาดีๆ หน่อย ระวังหัวด้วย”

    หลังจากที่หมอทำแผลห้ามเลือดเบื้องต้นให้กับคนป่วยก็ให้ผู้ช่วยอีกสองคนพากันหามร่างหมดสติออกจากป่าด้วยความระมัดระวัง ทันทีที่คนในตลาดเห็นร่างโชกเลือดร่างนี้ต่างก็พากันมายืนรุมอย่างแน่นขนัด บางคนสูดปากด้วยความตื่นกลัว บางคนร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาสตรีหลายคนเมื่อได้กลิ่นคาวเลือดก็ถึงกับเป็นลมล้มตึงไปเลยทีเดียว

    ท่านหมอใหญ่จัดการเช็ดเอาคราบเลือดทั้งหมดออกไปแล้วก็ตรวจร่างกายและจับชีพจรของคนป่วยอย่างละเอียด ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงโล่งใจ 

    “แม่นาง...สามีของเจ้านับว่าดวงแข็งยิ่งนัก นอกจากซี่โครงหักไปซี่หนึ่งแล้วอวัยวะภายในก็เพียงแค่บอบช้ำแต่ไม่มีอันตรายถึงชีวิต พักรักษาตัวให้กระดูกสมานสักเดือนหนึ่งก็น่าจะหายดีแล้ว”

    หลินซินอี๋มองคนบนเตียงอย่างเหม่อลอยไปชั่วขณะ ทว่าเมื่อได้ยินคำของท่านหมอ สติที่กระจัดกระจายอยู่เมื่อครู่ก็กลับคืนมาโดยพลัน

    “เมื่อกี้ท่านหมอเรียกเขาว่าอะไรนะเจ้าคะ?”

    หลินซินอี๋ถามออกมาด้วยความงุนงง

    สามี อย่างไรล่ะ บุรุษผู้นี้มิใช่สามีของเจ้าหรอกหรือ?”

    “…”

    คนพวกนี้เข้าใจว่าเขาคือสามีของนาง?

    หลินซินอี๋ชะงัก กำลังจะปฏิเสธและบอกความจริงออกไป แต่ทว่าความคิดหนึ่งกลับผุดขึ้นมาเสียก่อน

    เจ้าของร่างนี้เพิ่งถูกคนลอบฆ่ามา 

    หญิงสาวมองร่างของคนสลบไสลไม่ได้สติอย่างชั่งใจ

    ถ้านางบอกความจริงไปแล้ว และเกิดคนร้ายยังซ่อนตัวอยู่ในตำบลนี้...

    เขาต้องย้อนกลับมาฆ่าอีกฝ่ายซ้ำอีกเป็นแน่

    หญิงสาวใช้ความคิดอย่างหนัก ในตอนนี้นางยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ไม่ว่าอย่างไรจะปล่อยให้เขาตายไปไม่ได้ หลังจากคิดตกแล้ว หัวสมองของหลินซินอี๋ก็เริ่มแต่งเรื่องราวทันที

    “เจ้าค่ะ เขาคือสามีผู้น่าสงสารของข้าเอง”

    นางบีบน้ำตาต่อหน้าท่านหมออย่างทันควันและกุเรื่องขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ ก่อนจะเล่าว่าเขาคือสามีของนางที่มีนามว่า ‘ซูเฟยอวี่’

    ‘ซูเฟยอวี่’ เป็นบุตรชายสายรองในครอบครัวบัณฑิตครอบครัวหนึ่ง บิดามารดาของเขาได้จัดหาบุตรสาวขุนนางผู้หนึ่งให้แต่งงานด้วยเพื่อยกระดับสถานะของตระกูล แต่ทว่าซูเฟยอวี่นั้นแอบคบกับนางแบบลับๆ มานานแล้ว ชายหนุ่มไม่อยากแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักในที่สุดจึงฝ่าฝืนความต้องการของครอบครัว พาภรรยาสาวลับๆ ของตัวเองหลบหนีเดินทางลงใต้มาพร้อมทรัพย์สินก้อนสุดท้ายที่มี

    ทว่า เส้นทางความรักของพวกนางกลับไม่ราบรื่นนัก เพราะว่าระหว่างที่ทั้งสองกำลังเดินเท้ากันอยู่ในเส้นทางป่าอยู่นั้น กลับถูกลูกน้องที่บิดาส่งมาจับกุมตัวเข้า

    ตอนนั้นนางกับเขาตกใจอย่างมาก ด้วยความที่คิดเร่งรีบหนีจึงทำให้สามีของนางลื่นโคลนที่อยู่บนขอบหน้าผาและพลัดตกลงมาจากที่สูงทันที พวกคนงานพวกนั้นตกใจคิดว่าตัวเองทำคุณชายตายเสียแล้วจึงได้หลบหนีไป หลังจากนั้นนางจึงรีบมาตามท่านหมอให้ไปดูอาการของสามี

    “เรื่องก็เป็นอย่างที่เล่าเจ้าค่ะ ข้ากับสามีถูกตามล่าจนเขาต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×