คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 두준요섭 [17] : ขอนอนด้วยดิ
ระ วั ัว ้วย นะ ืออัลไลลลรับอบบT^T นี่้อมาแบบไอี้เมาึ้นมา แถมยั้อูแลอีหรอ ไม่น่าไปท้าูุนเรื่อออ่อนเล้ยยย วยแท้ๆ ผมเินออไปาห้อน้ำ้าๆ
“โยอบ….” หวา!! เี่ยะ นึว่าผีหลอบัห่านนี่ ในะเฟ้ย อยู่ั้นานไม่เปิไฟสัทีนยิ่ลัวผีอยู่มื็มื มาเรียโยอบเรียีๆไม่ไ้้อเรียเบาๆ เี๋ยวปั๊่อย
“มีไร ยัไม่นอนอีฟ่ะ” ผมเินไปเปิไฟให้ห้อสว่าึ้นและหันไปมอูุนที่ยันั่หลับาอยู่บนโฟา เ้าใล่ะรับฤทธิ์แอลอฮอร์็เป็นี้ล่ะ
“ันอบนายนะ อย่าให้ใรมาทำอะไรนายเลย ันน่ะะปป้อนายเอนะันะูแลนายเอ” เฮ้อม เมาแล้วเพ้อ
“อืมๆๆๆๆ นอนเถอะหน่า”
“นายะไม่อบอะไรหน่อยรึไ…” ูมันอนเมาับไม่เมา บอเลยผมอบอนูุนไม่เมามาว่าอีรับ - - เมาแล้วพูมาทำนอื่นเือร้อนอี
“อบใ มัน็ถูแล้วนี่นายเป็นลีเอร์อ้ะนอนสิวะๆๆ”
“ันไม่ไ้หมายวามว่าั้น นายโ่หรือแล้โ่เนี่ย ันหมายถึอบนายริๆ อบแบบนรัไม่ใ่แ่เพราะนายเป็นเมมเบอร์”
“ูุนนายเมา..นะหยุพูมาแล้ว็นอนไ้แล้วอย่าเพ้อเ้อหน่านอนโว้ยันไปล่ะ ถ้านายไม่นอนันะโรธนายนะโว้ย” ผมพูและรีบเินออมาให้ายเถอะไอบ้านี่ T^T เมาแล้วมาสารภาพรัเป็นบ้าหรอวะ ปัาอ่อนที่สุ รู้สึเหมือนน้ำาะไหลเลยรับ
ผม…็อบเานะ แ่มันเป็นไปไม่ไ้หรอ ผู้ายับผู้ายบันอะ มันโรเป็นไปไม่ไ้เลย ถึผมะรู้ว่าุนฮยอับฮยอนึบันแ่สำหรับผมับูุน ูุนนที่มีอะไรเพอเฟทุอย่า นที่แฟนลับรัมาๆนานั้น ะมาอะไรับนแบบผมไม่ไ้นะ… ผมทำไ้เพียแ่ผลัูุนออไป ให้เป็นเพียแ่เมมเบอร์ับลีเอร์ให้เป็นมาว่านี้ไม่ไ้นะูุนไ้โปร อย่าให้เรา้อลำบาใันเลย
ำพูอผมมันเหมือนารพูเล่นๆหรอรับ? มันเหมือนนานั้นเลยิ ผมสร่าเมาั้แ่ถึห้อแล้วรับถึะินเยอะแ่สิผมยัมีอยู่ริๆ ารที่ผมสารภาพรันานี้มันยัูเหมือนารล้อเล่นสินะ ผม้อทำยัไล่ะนี่ผมยัทำไ้ไม่เ็มที่ริๆใ่มั้ย บารั้ผม็แอบิไปเอว่าโยอบะมีใให้ผมบ้า แ่อนนี้ผมว่าโยอบไม่ิถึเรื่อพวนี้เลย มีแ่ผมนเียวมาว่า ทำไมผมมาเป็นแบบนี้็ไม่รู้รับ ลายมาเป็นนอบเพศเียวัน ทำไมวะ…
ิ้..
เสีย้อวามเ้าในโทรศัพท์ผมัึ้น
เป็นอีเมลไม่ระบุื่อมีแ่ึ้นว่า แนบรูปภาพ มาสัทีรูปาล้อวรปิ ผมวาสายามอหาโยอบ
นั่นไ ูม ูม ูม ผมูมเท่าทีู่มไ้ เห็นโยอบที่ยิ้มอย่าร่าเริ รับอาแฟนลับ
นั่นไ! มีผู้ายนนึ สวมเสื้อผ้า มิิ ใส่แว่นารอบหนานนึึมือโยอบไปพร้อมยัระาษใส่ อนนี้ผมโรโรธเลยรับ ถ้าไ้เอผมะไม่ปล่อยมันไว้แน่ ว่าแ่ว่าาแแฟนนนี้หน้าาุ้นๆ แหะ….. ผมัารแปหน้าอและส่ไปหาุนฮยอเพื่อถามว่าพอะรู้ัมั้ย ถ้าผมุ้นเมมเบอร์นอื่นๆ็น่าะุ้น้วย
‘kakao yjh: เห้ย!นนี้หรอวะ ิบหายละ’
‘kakao ydj: อะไรวะทำไม?’
‘kakao yjh: ฮยอนึ…’ ผมไม่รอูำอบาุนฮยอ่อ อยู่ๆ็รู้สึเป็นห่วโยอบโรๆเลยรับไม่อยาให้อยู่ไลสายาผม ผมรีบออาห้อไปเาะประูห้อโยอบไปพลาริ่ไป
“ย๊า นายะให้ันโรธริๆใ่มั้ย! ทำไมไม่นอน” ผมไม่สนใที่โยอบพูแ่เินเ้าไปในห้อโยอบโยไม่พูอะไรทั้นั้น ผมเ้าไปสำรวทุอทุมุมภายในห้อ ปิหน้า่าและล็อเป็นอย่าี
“อะไรอนายเนี่ยหายเมาแล้วรึไมายุ่มย่ามห้อนอื่นเนี่ยะ” โยอบโวยวายใส่ผม
“อืม อนอน้วยนะ ไม่อยานอนนเียวลัวผี” ผมอบไปส่ๆ และหยิบหมอนาเียโยอบอีใบมาวาบนโฟาไว้ให้ผมนอนหนุนเอ โยอบะไ้สบายใ ผมรู้รับโยอบว่าเิอะไรึ้น แ่ผมรู้เอสบายใว่า ผมอยาให้โยอบสบายใอะ โยอบ็ูออ ว่า่อให้ถามผม็ไม่อบ เลยเินไปนอนแบบเียบๆ ผมเปิอ่านาท่อ
‘kakao yjh: ฮยอนึ าแแฟนนเียวับฮยอนึ นที่เยิ้อมือฮยอนึนเลือออนนั้นล่ะ ที่มันบุเ้ามาในบริษัทเราแล้วยามลาไป แล้ว็นๆเียวันับที่ส่ลิป ส่อะไรทุเรศๆมาให้ฮยอนึอัน้วย ไอเหี้ยนี่ล่ะ’
เป็นห่ว… มีแ่ำว่าเป็นห่วเ็มไปหมทั้หัว
‘kakao ydj: อืม อบใว่ะ’
‘kakao yjh: พวเรา้อ่วยันูแลโยอบให้ีนะเว้ย ไอนี่มันอาทำอะไรมาว่าที่เราิ็ไ้’
‘kakao ydj: เออนี่ันอยู่ห้อโยอบละ’
‘kakao yjh: เออเี๋ยวบอนอื่นให้ แ่นี้ล่ะ’
ผมมอไปที่โยอบที่ำลัหลับแบบไม่รู้เรื่ออะไร ออย่าให้ใรมาทำอะไรโยอบเลย อให้ผมไ้อยูู่แลโยอบ้วยเถอะรับ ผมมอรูปแปหน้าไอาแแฟนนนี้อยู่นาน่อนะปิหน้าอไป ผมปล่อยให้ไฟเปิทิ้ไว้เพราะรู้ว่าโยอบลัวผี ผม้อพัผ่อนะหน่อย
เวลา ี4
ผมั้นาฬิาปลุ่อนเวลาาปิ้อื่น ี5 รับวันนี้เราะเินทาลับเาหลี ผมลัวื่นมาแล้วโยอบะหนีไปไหนะ่อนเลยรีบื่นนานี้ ระหว่าที่โยอบหลับผมใ้เวลาที่มีอยู่รีบไปอาบน้ำล้าหน้าแปรฟันแ่ัวพร้อมทั้ัระเป๋าอะไรให้เสร็และรีบลับมาที่ห้ออโยอบพร้อม้วยสัมภาระอัวเอ
ผมเปิประูเ้าไปอย่าเียบๆ
โล่อที่โยอบยัหลับอยู่ ผมนั่ลบนโฟาและเ็ระทู้ไอโรินั่น
‘update: 2:00 am’
‘วันนี้ะไ้เอันแล้วสินะโยอบอผม รอผมหน่อยนะร้าบบบลับมาถึเาหลีเมื่อไหร่ โยอบอผมู๊บายสเเมื่อไหร่เราะมาสนุ้วยันนะ ผมะทำให้ที่รัอผมราไม่หยุเลย อ่าห์ แ่ิผม็มีอารม์แล้วน๊า โยอบอผม อย่าื้อแบบนัฮยอนึนะรับ! นานั่นมันแพศยามันนอใผม ราวนี้ผมะไม่ปล่อยให้โยอบหลุมือไปเลยน๊า~’
ระทู้นี้เพิ่อัพเไ้เมื่อ 2 ั่วโมที่แล้ว ไอนี่มันรู้ทุวามเลื่อนไหวอพวเราริๆ อาให้าย อ่านแล้ว็โมโห อยาะโวยวายอยาะทำลาย้าวออยาะ่ามันให้ายๆไปะ แ่ผม็ทำอะไรไม่ไ้เลย แม่เอ้ย ทำไม้อมายุ่ับเมมเบอร์ผม้วยวะ แล้วทำไม้อเป็นนที่ผมรัที่้อโนอะไรทุเรศๆแบบนี้วะ มันมีอะไระวยว่านี้มั้ยเนี้ยะ
“หาวววววววว” เสียหาวอโยอบัึ้น ื่นแล้วสินะ
“เห้ย นบ้านผีทัลเลว้าผีหลอ” ว้าื่นมา็เห็นผีนั่อยู่บนโฟาโฮ พ่อ๋าแม่๋า่วยโยอบ้วย ่วย้วยรับไม่ล้าลืมาเลยผมเห็นผีนั่อยู่แน่ๆฮือ
“ูุน ูุนเว้ยอยู่ไหนฮืออ ันโนผีหลอนะเว้ยเป็นลีเอร์็มา่วยันเ้” ว่าแ่ไอูุนมันหายไปไหนอมัน T^T หรือว่าโนผีหลอแล้วะหนีปล่อยผมนอนโยไม่เรียเลยอะ เฬวฬ้ายยยยยย ไม่ล้าลืมาแบบสุๆเลยรับ
“เห้ย- - ผีบ้าอะไรล่ะ นี่ันเอูุน นไม่ใ่ผี” ูินเราื่นมา็หาว่าผมเป็นผีะั้นนี่ลัวผีะนานั้นสสัย้อมีผมอยอยู่้าๆลอเวลาแล้วล่ะ
“ไม่เื่อเว้ยยยย นายเป็นผีปลอมัวเป็นูุนแน่ๆอย่ามาหลอะให้ยา” ให้ายอยาะหัวเราะเสียัๆโรน่ารัเลยนอะไรวะ
-----------------------------------talk----------------------------------------------------
อนที่ 17 มาอัพแล้วามที่บอ ส่วนอนอื่นๆำลัามมาิๆ
าว่าะปิเรื่อวันนี้ล่ะ่ะ รออัพเนอะ
ฟิเ็เทรน์เรื่อนี้็ะบลแล้ว เร็วอะ5555555
ฟินี้มีทั้หม 20 อนนะะ
อบุที่ิามมาลอนะ๊ะ
#เ็เทรน์
ความคิดเห็น