คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 두준요섭 [12] : ความผิดของ..?
แม่หุหิรับ อยู่ๆ็อยาพูประโยพวนั้นเ้าไป ืนนี้ผมนอนร่วมับโยอบไม่ไ้
“แล้วนั่นะไปไหน” โยอบถามผม
“ไปไหน็ไ้ที่อยู่แล้วสบายใ” ผมอบไปแบบส่ๆพร้อมทั้หยิบระเป๋าัเสื้อลุมและสิ่ำเป็น เินออาหอพัไป อนนี้มัน็ึแล้วล่ะรับ มีนเินผ่านไปผ่านมาไม่ี่น แล้วผมะไปนอนที่ไหนวะเนี่ย - -
อาให้ายินึไม่ออริๆ เว้ยะบ้าายลับเ้าไปอนนี้็ไม่หายหุหิ แม่อย่าให้รู้นะว่าไอเ้าอบล็อนั่นมันเป็นใร หุหิะมัเลยรับเฮ้อ
ริ๊ ริ๊....
‘โยอบ’ โทรมาทำไมวะ - - ในึ็อยารับนะรับ แ่ไม่รับีว่าผมอยาใเย็นว่านี้ แล้ว่อยุยเมื่อี้ที่พูไปผม็รู้สึผินะ อโทษ้วยนะโยอบอา ผมัสินใไม่รับสายโยอบที่พยายามโทรหาผมมาไม่่ำว่า 10 รั้แล้วรับอนนี้็เียบไปแล้วหลับไปแล้วล่ะ
อาอยาินรามยอน ผมัสินใเินเ้ามาร์เ็ใล้ๆ และหยิบรามยอน มานั่ิน ีนะรับที่มันึแล้วนเลยน้อย ทำให้ผมสามารถินไ้อย่าสบายใ ปินเยอะๆผมะไม่ล้านั่ินอะไรนเียวเลยรับ
‘kakao yjh: เห้ย!อยู่ไหน ’
ไอุนฮยอส่าทมาหาผมแสว่ารู้แล้วล่ะว่าผมออมา้านอ โยอบเินไปบอสินะ - -
‘kakao ydj: ุปเปอร์มาร์เ็ ยินีให้บริารลอ 24 ม.สวัสีรับ’
‘kakao yjh: เออๆแล้วโยอบอะ?’ แล้วมาถามหาโยอบับผมทำไม ทำไมไม่ไปูในห้อนี่ิว่านอย่าผมา โยอบไม่ไ้เลยรึไ ป่านนี้ไอเี้ยนั่นหลับอยู่ในห้อไปละ
‘kakao ydj: ไม่รู้ไม่ไ้ัวิันทำไมไม่ไปูในห้อเอา’
ริ้ ริ้
‘โอ่มหานร’ ผมพิมพ์าทส่ลับไปไ้ไม่นาน ไอุนฮยอ็โทรมาทันทีอะไรวะ
“ูุนเลิเวอรี่สวัสีรับ ไม่ทราบว่าวันนี้มีเมนูอะไรหรือยัรับ?”
‘ลมามั้ไอลีเอร์ โยอบออไปามหานาย’ มันมาไม้ไหนอีล่ะรับ
“หลอนนี่ลมามั้ อย่ามาเพ้อเ้อ”
‘ิูเอาเอ โยอบโทรมาหาันไม่นานมานี้ ร้อไห้้วย แล้ว็าาริ่อไปโทรไป็ไม่รับ ิว่าเรื่อแบบนี้มันใ่เรื่อเล่นเปล่าวะ’ หมายวามว่าโยอบออมาามหาผมริๆิ... ที่โทรมา 10 ว่าสายนั่น็ามหาผมิ หรือว่าะเิอะไรึ้นับโยอบ ? แล้วร้อไห้ทำไมวะ
“เออๆั้นแ่นี้่อน” ผมรีบวาสายและวิ่ออาร้านทันที ผมเริ่มที่ะ้นหาบริเวใล้ๆหอพัอพวเรา โยอบอา ไปไหน อยู่ที่ไหนัน ผมโทรไปี่รั้่อี่รั้็เป็นปิเรื่อลอเลย ให้ายิ ป่านนี้ะเป็นยัไบ้า ไอูุนไอโ่เอ้ยยยย
ผมวิ่หามาไ้เือบรึ่ั่วโม ไร้วี่แววอโยอบริๆรับ ผมอยาะร้อไห้ริๆ ไม่รู้ะไปามหาไ้าที่ไหน...ผมวิ่นะหมแร โยอบอาไ้โปรอย่าเป็นอะไรเลยนะ
ผมวิ่หาไปทั่วแล้วนะหายไปไหนอเ้า
“โยอบอา!!” อยู่ไหนไ้ยินันมั้ย” ผมะโนเสียัไปทั่ว
“โยอบ!! โยอบบี้....ยะ...โยอบ โยอบ!” นั่นไนั่นผมเอแล้วหน้าที่สอนมวยให้ายิทำไมผมไม่นึออให้เร็วว่านี้ ผมมอไปเห็นโยอบนั่อเ่าร้อไห้อยู่ รนี้มันไม่มีนเลยรับ
“โยอบ..” ผมเินมายืน้าหน้าโยอบ
“ูุนนี่ T^T” โยอบโผอผมทันที โล่อริๆที่ไม่เป็นอะไร ให้ายเถอะ
ผมอโยอบแน่น อาน้ำาะไหลรับ
“เิอะไรึ้น” ผมรอให้โยอบใเย็นล และเล่าให้ฟั
“็..นายนั่นแหละ T^T โว้ยไอลีเอร์เฮวย ฮือ” ่าอี..เอ้าไม่เป็นไรรับยอม
“อโทษ”
“นายรู้มั้ย T^T ว่ามันน่าลัวนะเว้ย แม่อุส่าห์ามหา แล้วโทรไปทำไมไม่รับสายเป็นบ้าหรอวะ มีโทรศัพท์ไว้เลื่อนึ้นลับปลล็อเล่นรึไ!” โยอบะโมโหมาผมเ้าใรับวามผิผมเอล่ะ
“ันอโทษนะ โยอบอาแล้วปิเรื่อทำไม แล้วทำไมมาอยู่รนี้ไม่มีใรทำอะไรใ่มั้ย?”
“มีบ้าอะไรล่ะ แล้วไม่ไ้ปิเรื่อ้วยเว้ย แบหม ทำไมมาอยู่รนี้น่ะหรอ หลทาลับหอไม่ไ้ โทรหานายนาย็ไม่รับเลยโทรหาุนฮยอ แบะหมเลยร้อไห้หลทาอีแม่พอุยับุนฮยอยัไม่ทันพู
แบ็เลยหมทำไม ะุว่าทำให้เป็นห่วอีใ่ปะ เออ ใ่ิ T^T ฮือออ” สรุป่ายๆือามหาผมแล้วัวเอหลทา อาน่ารั..ไมุ่หรอรับผมไมุ่โยอบหรอ รัะาย...
“ลับบ้านันเถอะันอโทษนะ” ผมบอโยอบ พลามอนัวเล็ปาน้ำาไป และพยัหน้าให้
ึนานี้แล้วรถไม่มีหรอรับ เินับทาเียวเลย
ริ้ ริ้
‘ลัทธินัมินนิยม’
ไอเน่อุนโทรมารับผมอบเมมื่อโทรศัพท์แบบนี้อะมันลี 555ไอพวนี้แรๆ็โวยวายรับหลัๆ็ิน
“ว่า?”
‘เอโยอบฮยอมั้ยฮยอ’
“เออเอแล้ว”
‘โหโล่อไปหน่อยโอเรับละพี่อยู่ไหนัน?’
“บนถนนไม่มีรถลับอะใหุ้นฮยอมารับหน่อยิ อยู่แถวที่่อยมวยอะ”
‘ไ้รับเี๋ยวบอให้’ อา...โล่รับไม่้อเินลับแล้ว ผมับโยอบัสินในั่ที่ม้านั่้าทา นั่ไ้ไม่นานโยอบ็หลับรับ หลับโยมีไหล่ผมเป็นหมอนหนุนั่วราวให้ ะเหนื่อยน่าู แบบนี้ไโรน่าูแล ... โยอบถึะูแมนบารั้ยัแมนว่าผมอีมั้แ่ริๆแล้วโรน่ารัน่าูแลแบบิบหายเลยรับ
นั่ไปไ้สัพั็มีรถแล่นเ้ามา ในึ้ีในะรับที่ะไ้ลับหอแ่อีใ็รู้สึเสียายที่ไม่ไ้เป็นหมอนให้อีนอะิ
“โยอบอ่า ื่นไ้แล้วุนฮยอมาแล้ว” ผมสะิโยอบเบาๆ ให้ื่น
“อือๆ” โยอบ็ัวเียเปิประูึ้นรถไปาม้วยผม
“ทำไมมาอยู่ที่นี่ไ้วะ” ุนฮยอถามึ้น
“เี๋ยวลับไปเล่าให้ฟั” เนื่อาผมเอ็เหนื่อยเหมือนัน เลยอเ็บแรไว้่อน
-------------------------------------------talk----------------------------------------
่วนี้ไม่มีเวลาเลย T^T อ่านแล้ว่วยเม้นท์หน่อยิัวเอเยิฟ
เลาเป็นบุลที่้อารำลัใ
ความคิดเห็น