My Little Cat.

ลำดับตอนที่ #6 : My Little cat. Ep.5 U Got Me.

My Little Cat.


 

Ep.5 U Got Me.

Yugyeom part

ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา ภาพที่ผมเห็นแบมๆ แช่อยู่ในอ่างน้ำ ผิวของแบมๆซีดเอามากๆ สลบอยู่ที่อ่างน้ำ ผมไม่รู้ว่าแบมๆแช่มานานขนาดไหนแล้ว ผมรีบเข้าไปอุ้มแบมๆออกมา ตัวของแบมๆร้อนจี๋ อย่างกับไฟ ผมทำอะไรไม่ถูก ได้แต่อุ้มแบมมาไว้ที่เตียง ถอดเสื้อผ้าที่เปียกของแบมออก แล้วเอาชุดใหม่มาเปลี่ยนให้แบม

แบมๆทำไมนายทำแบบนี้กับตัวเอง  ฉันรักนายมากแค่ไหน นายไม่รู้เลยใช่ไหม ผมบ่นพึมพำ

มะ…มาร์คฮยอง อย่าทิ้งผมไปเลยนะครับ ฮะ….ฮือ   ผมรักมาร์คฮยองนะครับ  เสียงแบมๆละเมอออกมา

แบมๆ นี้ยูคเองนะ ฟื้นแล้วหรอ แบมได้ยินยูคไหม  ผมเดินเข้าไปหาแบมแล้วค่อยประคองแบมๆขึ้นมานั่ง

อะ….อ่า ยูคเองหรอ แล้วมาร์คฮยองละยูค  มาร์คฮยองไปไหนแล้ว  แบมพูดกับผมอย่างเลื่อนลอย

มาร์คฮยองไม่อยู่แล้วแบม มีแต่ยูคนี้ไง ยูคอยู่นี้แล้วนะแบม   ผมพูดพร้อมกอดแบมๆเอาไว้

ฮะ…ฮือ  มาร์คฮยองเค้าทิ้งแบมไปแล้วล่ะยูค  เค้าไม่รักแบมแล้ว  เค้าไม่รักแบมแล้ว!!!! แบมพูดพร้อมตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

แบมใจเย็นๆนะแบมยังมียูคไง  ผมพูดกับแบมอย่างใจเย็น

ยูคแบมจะทำยังไงดี ฮะ…ฮือ มาร์คฮยองไม่รักแบมแล้ว   แบมๆยังพูดวนไปวนมา

แบมฟังยูคนะเดี๋ยวกินยาแล้วก็นอนนะ ถ้าไข้แบมไม่ลด ยูคจะได้พาแบมไปหาหมอไง  ผมพูดพร้อมเอายาให้แบมกิน

…………………………………………  ไม่มีเสียงตอบรับจากแบมๆ แบมได้แต่หยิบตาไปกินอย่างช้าๆ

แล้วแบมก็หลับไป ผมคอยเช็ดตัวให้แบมทั้งคืน สงสัยพรุ่งนี้แบมคงไปเรียนไม่ไหว ผมก็ไม่อยากจะทิ้งแบมไปไหน อยากจะอยู่ดูแลแบมๆ ผมจะไม่ปล่อยแบมไว้คนเดียวอีกแล้ว ถ้าปล่อยแบมไว้คนเดียวแบมอาจจะฆ่าตัวตายก็ได้ แค่นี้ร่างกายของแบมก็ไม่ไหวแล้ว ผมทั้งสงสารแบมแล้วก็เจ็บปวดไปในเวลาเดียวกัน

ขณะที่แบมหลับไปแล้ว ผมเช็ดตัวให้แบมสักพัก ผมก็เอาน้ำมาเปลี่ยนแล้วมาทำโจ๊กให้แบมๆ จะได้กินแล้วกินยาอีกรอบ ถ้าพรุ่งนี้แบมเป็นอะไรไปผมจะ บอกพี่ยองแจ ตอนนี้ผมไม่อยากให้เค้าเป็นห่วงน่ะครับ ผมจะพาแบมไปหาหมอเอง

มะ….มาร์คฮยอง อย่าทิ้งแบมไปนะครับ แบมขอร้อง  ฮะ…ฮือ   เสียงแบมละเมออีกแล้ว

แบม…แบม ไม่เป็นไรแล้วนะ ยูคอยู่นี้นะแบม  ผมรีบเข้าไปดูอาการแบมๆ

ตอนนี้ไข้แบมเริ่มลดลงมานิดหน่อย แต่ก็ยังเถอะว่ามีไข้อยู่  ผมเช็ดตัวให้แบมไปเรื่อยๆ ตอนนี้แบมละเมอหามาร์คฮยองตอลดเลย พอผมจะถามอะไรแบมก็พูดวกไปวนมา แบมพูดไมรู้เรื่องเลยตอนนี้ ได้แต่เพ้อถึงมาร์คฮยอง ตัวแบมร้อนแต่ตอนนอนตัวแบมสั่นด้วยอาการไข้ อย่างหนัก ผมสงสารแบมเหลือเกินครับ ทำไม ทำไมคนๆนั้นไม่เป็นผม ทำไมแบมต้องเสียใจมากขนาดนี้ ผมรักแบมมากๆ คอยดูแลแบมตลอด แบมยูครักแบมมากๆนะ สนใจกันบ้างสิ

07.00 am

ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียหน่อยๆ เมื่อตื่นผมก็รีบมองไปที่แบมทันที เฮ้ย!!! แบม!! แบมอยู่ไหน ผมไม่น่าหลับเลย ผมตื่นมาแล้วไม่เจอแบมๆ ป่วยขนาดนั้นออกไปไหนได้ยังไงนะ

ย้าห์!!!!!!  เสียงแบมๆตะโกนจากระเบียง

เฮ้ยแบม!!! อย่านะ ไม่เอาดิแบม  ผมรีบวิ่งไปที่ระเบียงทันที

แบมยืนอยู่ที่ระเบียง ยืนตะโกน ร้องไห้ด้วย ผมค่อยๆเข้าไปเพื่อไม่ให้แบมๆรู้ตัว

ทำไม ทำไม!! ทำไมต้องเป็นแบมด้วย มาร์คฮยอง ไม่สนใจแบมแลย มาร์คฮยอง!!!  แบมอยากตายยย ใครก็ได้ ฮะ…ฮือ แบมยังตะโกนอยู่

ผมรีบเข้าหาแบมทันที ผมกอดแบมจากข้างหลัง   แบมอย่าทำแบบนี้นะ ยูคขอร้อง  ผมบอกแบม

ยูคอย่ามาห้ามแบม แบมไม่อยากอยู่แล้ว แบมขาดมาร์คฮยองไม่ได้ ฮะ…ฮือออ   แบมพูดพร้อมร้องไห้

แบมๆอ่า….ฟังที่ยูคพูดหน่อยสิ…หยุดทำร้ายตัวเองได้แล้วนะ  ผมพูดบอกแบมไป

ไม่!!! แบมอยากตาบยูค บอกแบมหน่อยสิ ว่ามาร์คฮยองยังรักแบมอยู่ มาร์คฮยองคงเหนื่อยใช่ไหม  แบมเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง

แบม!!!! มาร์คฮยองเค้าไปแล้ว ฟังยูคหน่อยสิ เค้าไม่รักแบมแล้วนะ   ผมพูดตัดไป

ฮะ…ฮือ แบมอยากตายอ่ะยูค ปล่อยแบมไปเถอะ แบมไม่อยากอยู่แล้ว    แบมๆพูดและร้องไห้

เอาเลย!!! เอาเลย ถ้าแบมอยากตาย โดดเลย แต่ยูคจะไม่ปล่อยแบมหรอกนะ ยูคจะตายไปพร้อมกับแบมนี้แหละ ให้คนอื่นเค้าว่าไปเลย ว่ายูคน่ะมันโง่ โง่ที่รักแบมไปแล้วไง   ผมพูดออกไปจนหมด

ยะ…ยูค   ……………………… แบมๆได้แต่เงียบ

ถ้าแบมยังเห็นยูคมีความหมาย ก็กลับเข้าห้องของเราเถอะ ยูคสัญญากับแบมแล้วไง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยูคจะไม่ทำให้แบมเสียใจเหมือนมาร์คฮยองแน่ๆ   ผมพูดปลอบแบม

แบมๆไม่พูดอะไร ได้แต่หันหน้ามาทางผม แล้วกอดผมไว้อีกครั้ง  

ยูครักแบมมากๆนะรู้ไหม รักมาตั้งนานแล้วด้วย แบมรู้ไหม เวลาที่ยูคเห็นแบมเจ็บยูคเจ็บยิ่งกว่านะ ถ้าแบมยังเห็นว่าชีวิตของแบมมีค่า ให้โอกาสยูคนะ ยูคขอร้อง เลิกเป็นแบบนี้ได้แล้ว   ผมพูดแล้วมองแบมๆ

เมื่อแบมได้ฟังที่ผมพูด….แบมก็อึ้งไปสักพักแล้ว

ผมก็เลื่อนหน้าเข้าไปหาแบมช้าๆ ปากของเราเกือบจะสัมผัสกันแล้ว แต่แบมผละผมออกก่อนแล้ว ก็เดินกลับห้องไป

บะ…แบม ยูคขอโทษนะ ที่ทำแบบนั้นลงไปอ่ะ   ผมเดินตามไปแล้วขอโทษแบมที่นอนอยู่บนเตียง

ไม่เป็นไรแบมไม่ได้โกรธยูคหรอก  แบมตอบออกมา

อืม  งั้นเดี๋ยวกินข้าวแล้วกินยานะ ถ้าไข้ยังไม่ลดอีก ยูคจะโทรบอกพี่ยองแจ แล้วพาแบมไปหาหมอนะ

ยะ…อย่าโทรบอกพี่ยองแจนะ แบมไม่อยากให้เค้ามีปัญหากันเพราะแบมอ่ะ  แบมบอกห้ามผม

โอเคก็ได้ แต่แบมต้องกินนี้ก่อนนะ แล้วกินยา จะได้หายไวๆ  เดี๋ยวยูคไปยกมาให้นะ

อะ…อื้ม   แบมตอบผม

ผมออกมายกโจ๊กไปให้แบม พร้อมกับยา แบมจะได้หายไข้สะที ผมหัวใจแทบสลาย เมื่อเห็นแบมในสภาพที่มาเห็นตอนแรก ผมไม่น่าทิ้งแบมไปเลย

แบมกินอีกเถอะนะ จะได้กินยา  ผมพูดบอกแบมๆ

แบมไม่ค่อยหิวอ่ะยูค แค่นี้ไม่ได้หรอ เอายามาแบมจะกินนะ  แบมบอกผม

อีกสองคำนะแบมยูค สัญญาจะเอายาให้แบมกินเลย จะได้พักผ่อนนะ  ผมบอกแบมให้กินข้าวอีก

อะ…อืม แบมบอกแล้วอ้าปากกินข้าวอีกจากที่ผมป้อนให้

เมื่อแบมกินเสร็จแล้วทานยาแล้ว ผมก็พยุงให้แบมค่อยๆนอนลง โดยผมนั่งเฝ้าอยู่ข้างๆเตียงของแบม

แบมได้แต่นอนแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเม่อลอย 

แบม…กำลังคิดอะไรอยู่หรอ    ผมถามแบมออกไป

………………………………  ไม่มีเสียงตอบจากแบมๆ

ถ้าแบมอยากอยู่คนเดียวบอกยูคได้เลยนะ ยูคจะออกไปรอข้างนอก  ผมบอกแบมไป

………………………………… ยะ……ยูค   เสียงแบมๆเรียกผม

ว่าไงแบม…ผมรีบเข้ามาหาแบมเมื่อได้ยินเสียงเรียก

ยูคเคยบอกแบมใช่ไหมว่า ถ้ายูคเป็นมาร์คฮยองยูคจะไม่ทำให้แบมเสียใจอ่ะ   แบมๆถามผม

อืม ยูคจะไม่มีทางทำให้แบมเป็นอย่างนี้แน่นอน ยูคสัญญา  ผมตอบออกไป

ยูครักแบมจริงๆใช่ไหม   แบมถามผมอีก

อืมยูครักแบมมากๆเลยนะ ยูคอยากดูแลแบม อยากทำให้แบมมีความสุข  ยูคสัญญานะ ผมพูดพร้อมจับมือแบมๆไว้

แบมอยากจะลองอะไรหน่อย  แบมยังไม่แน่ใจตัวเอง ว่าที่แบมเป็นอยู่แบมนี้ เพราะแบมรัก หรือแบมอยากครอบครองมาร์คฮยองกันแน่  แบมพูดออกมาแบบนิ่งๆ

แล้ว………………… ผมถามแบมๆ

ก็แบมจะลองให้โอกาสยูคดู ถ้าเราสองคนไปกันได้ดี ภายในเวลา สามเดือน แบมสัญญา แบมจะรักยูคให้มากกว่าที่ยูครักแบมเลย แต่ถ้าแบมทำไม่ได้ ยูคสัญญากับแบมได้ไหม ว่ายูคจะปล่อยแบมไป แบมไม่อยากให้ยูคเสียใจเพราะแบมอีกแล้ว แบมอยากให้ยูคไปเจอคนที่ดีกว่าแบม  แบมๆบอกผม

จริงหรอแบม….แบมให้โอกาสยูคหรอ  ผมพูดพร้อมเข้าไปกอดแบมๆ

อะ…อื้มมมม  แต่ยูคต้องสัญญากับแบมนะข้อหลัง   แบมทวนสัญญา

ครับผม ยูคคิดว่ามันคงไม่มีหรอกข้อหลังอ่ะ    ผมพูดแล้วมองแบมๆ

มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับยูคหรอก มันขึ้นอยู่กับแบมต่างหาก แบมถึงอยากให้ยูคปล่อยแบมไปไง แบมไม่อยากทำร้ายยูค  แบมบอกผม

อื้มยูคจะทำตามสัญญาที่แบมขอนะ ผมพูดพร้อมกอดแบมอีกที

นอนกันเถอะ เดี่ยวจะไม่หายไข้นะ ยูคไม่อยากให้แบมต้องเป็นแบบนี้ ผมชวนแบมๆให้นอน จะได้หายจากอาการแบบนี้สักที

อื้มมม…แบมพูดพร้อมเข้ามากอดผมอีกครั้ง  

ตอนนี้ใจผมแทบจะเต้นไม่เป็นจังหวะ  สิ่งที่ผมเฝ้ารอมานอน ผมกอดแบมเอาไว้ ผมได้ดูแลแบมในฐานะแฟน ผมจะดูแลแบมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้แบมต้องร้องไห้อีกต่อไปแล้ว

ยูคสัญญานะว่าจะดูแลแบมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้แบมต้องร้องไห้เสียใจอีกต่อไปแล้ว ยูครักแบมนะ ผมจูบหน้าผากแบมในขณะที่แบมหลับ

แล้วผมก็เผลอหลับไป โดยมีแบมอยู่ในอ้อมกอดของผม………

Jinyoung part

ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดของมาร์คฮยองเหมือนเดิมฮะ ผมรอมาร์คฮยองกลับมาจากไปหาแบมๆ ผมอยู่แบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ จะว่าไปผมอยู่แบบนี้มาเกือบปีแล้ว เงินก็ส่งให้ทางบ้านไม่ขาดมือ ฮยองใจดีกับผมมากๆ ถามว่าผมรักฮยองไหม ผมก็รักนะ รักแต่ก็ไม่อยากจะครอบครองฮยองเพราะฮยองน่ะ ผมรู้นิสัยฮยองดี 5555 แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมจะอยู่แบบนี้เพื่ออนาคตของผมเอง

ขอแค่ฮยองมีความสุขผมก็พอใจแล้วครับ เพราะถ้าฮยองมีความสุขผมก็มีความสุขด้วย ฮยองน่ารักกว่าเมื่อก่อนขึ้นเยอะ ตอนมาแรกๆผมไม่ค่อยเข้าใจฮยองสักเท่าไหร่ แต่พอมาตอนนี้ แค่เรามองตาก็รู้ใจแล้วล่ะครับ เหมือนความฝันเลยใช่ไหมล่ะ ผมก็ว่าอย่างงั้นแหละครับ เพลย์บอยตัวพ่อมาสยบให้ลูกแมวน้อยแบบผมอิอิ

ครืนนนนนน  เสียงโทรศัพท์ผมสั่น

ครับแม่   ผมกรองเสียงลงไป

นยองอ่า ตอนนี้พ่อเข้าโรงพยาบาลนะลูก จะมาเยี่ยมพ่อไหมจ๊ะ  แม่ผมบอก

ห๊ะ……แม่ครับ รอผมก่อนนะครับ โรงพยาบาลไหนครับ  ผมตกใจแล้วรีบถามแม่

จ๊ะลูกรีบมานะ……พ่อแกอยากคุยด้วยน่ะ   แม่ผมบอก

ครับผม  ผมรีบวางสายแล้วแต่งตัวออกไปหาพ่อของผมทันที

“ฮยองครับผมออกไปหาครอบครัวก่อนนะครับ แล้วจะรีบกลับมาครับ”

ผมเขียนโน้ตไว้ที่ตู้เย็นเผื่อมาร์คฮยองกลับมาแล้วไม่เจอ………

พ่อผมจะไม่เป็นไรใช่ไหม ผมทำทุกอย่างเพื่อจะให้ครอบครัวของผมมีความสุข ทั้งพ่อและแม่ของผม ตอนนี้ในใจของผมคิดอย่างเดียวว่าพ่อจะเป็นยังไงบ้างนะ ธรรมดาแหละครับพ่อเข้าโรงพยาบาล

โรงพยาบาลXXX

พ่อเป็นไงบ้างครับแม่   ผมถามพร้อมเข้าไปกอดแม่

หมอเค้ายังไม่บอกแม่เลย เค้ารอให้ลูกมาฟังเองนี้แหละ  แม่ตอบผมมา

โอเครครับงั้นพ่อกับแม่รอผมก่อนนะครับ เดี๋ยวผมมา   ผมบอกพ่อกับแม่แล้วเดินไปหาหมอทันที

นยองอ่า……พ่อไม่เป็นไรหรอกลูก พ่อยังแข็งแรงดีนะ พ่อบอกผม

ครับพ่อ ผมก็ขอให้เป็นแบบนั้นนะครับ  ผมตอบพ่อออกไป

คุณปาร์คจินยองใช่ไหมครับ  หมอถามผม

ใช่ครับผมเป็นลูกชายของคนไข้ครับ  ผมตอบออกไป

อ่อครับ   คืออย่างนี้นะครับ พ่อของคุณน่ะเป็นมะเร็งเนื้องอกในสมอง ระยะสุดท้ายแล้วนะครับ หมอบอกไม่ได้ว่าจะอยู๋ได้นานขนาดไหน แต่หมอคิดว่าคงไม่เกิน3เดือนหรืออาจจะน้อยกว่านั้นครับ หมอบอกผม

อะ…อ่อครับ ไม่มีทางอื่นที่จะรักษาเลยใช่ไหมครับ   ผมตอบหมอไป

เนื่องจากมันเป็นระยะสุดท้ายแล้วครับ พ่อคุณใจแข็งมากๆเลยนะครับ ที่ไม่เคยบอกพวกคุณเลย ท่านคอยมารักษาตลอด แต่อาการมันเริ่มหนักขึ้นๆ หมอบอกผม

ครับผม ขอบคุณมากๆเลยนะครับคุณหมอ

ครับผมยังไงก็ใช้เวลาที่เหลือให้ดีที่สุดนะครับ  หมอบอกผม

ผมจะทำยังไงดี พ่อไม่เคยบอกพวกเราเลย พ่อกำลังจะจากผมไปแล้ว แล้วใครจะอยู่คอยให้กำลังผมล่ะ ใครจะอยู่คอยดูความสำเร็จของผม แม่คงต้องช็อคแน่ๆเลยถ้ารู้ว่าพ่อเป็นแบบนี้  ผมจะยังไม่บอกแม่ครับ เดี๋ยวแม่จะเสียใจ ผมไม่อยากจะเสียใครไปอีกคน ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไง น้ำตาก็ไม่มีให้ออกแล้ว ทำไมโชคชะตาต้องทำกับผมอย่างนี้ครับ

ผมกำลังจะเก็บเงินเรียนได้อยู่แล้ว อีกไม่กี่เดือนผมก็จะได้เรียน และเรียนจบ รับปริญญา  ให้พ่อกับแม่ภูมิใจ ฮะ….ฮือ  ในที่สุดผมก็ร้องไห้ออกมาเป็นน้ำตาจนได้ ผมยืนอยู่อย่างนั้น น้ำตาค่อยๆไหล ผมยืนทำใจสักพักก็ไปเข้าห้องน้ำ เพื่อจะล้างหน้าล้างตา แล้วกับไปหาพ่อกับแม่อีกครั้ง

นยองง่าหมอว่าไงบ้างลูก แม่ถามผม

อ่อหมอบอกพ่อแค่ไม่สบายเฉยๆน่ะครับแม่  ผมพูดแล้วมองหน้าพ่อ

พ่อผมคงรู้ว่าหมอได้บอกผมแล้ว ได้แต่พยักหน้าว่าทำดีแล้ว

พ่อจะต้องหายนะครับแม่ อีกไม่กี่วันก็กลับบ้านได้แล้วล่ะครับ  ผมบอกแม่ไป

อ่อจ่ะ แม่ดีใจจังเลยนะ นยองอ่า  แม่พูดพร้อมยิ้มมาให้ผม

นยองง่าหิวอะไรไหมลูก เดี๋ยวให้แม่เราไปซื้อให้สิ  คุณลูกมาเหนื่อยๆไปซื้อของมาให้ลูกกินหน่อยไป  พ่อผมบอกแม่ผม

อ้อ……แม่ลืมไปเลยนะ งั้นเดี๋ยวแม่มานะลูก  แม่ผมพูดและเดินออกไป

เมื่อแม่เดินออกไป ผมรีบเข้าไปกอดพร้อมแล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมาอีกครั้ง

พ่อครับ……ทำไมพ่อทำแบบนี้ครับ  ทำไมพ่อไม่บอกพวกเราครับ  ผมบ่นให้พ่อ

นยองอ่า พ่อไม่อยากให้เราต้องลำบากนะ พ่อทำดีแล้วล่ะ พ่ออยากให้ลูกมีความสุขบ้าง แค่นี้ลูกก็ผ่านอะไรมามากแล้ว  พ่ออยากให้นยองดูแลแม่ดีๆนะลูก เวลาพ่อไม่อยู่แล้วพ่อผมพูดพร้อมกอดผม

แต่เรารักษาพ่อได้นะครับ ผมหาเงินมารักษาพ่อได้นะ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยนี้ครับ  ผมบอกพ่อ

นยองอ่า  มันเงินเยอะมากเลยนะ พ่อไม่อยากให้ลูกลำบากอีกต่อไปแล้วล่ะ  พ่อบอกผม

ถ้าพ่อบอกผมตอนนั้น ผมก็จะช่วยพ่อได้แน่ๆครับ ตอนนี้เรากำลังจะหมดหนี้แล้วนะครับ ผมกำลังจะได้เรียน พ่อไม่อยากอยู่ดูความสำเร็จของผมหรอฮะ  ผมยังบ่นใส่พ่อ

นยองอ่า  มันสายไปแล้วล่ะลูก พ่อขอโทษนะ ที่ดูแลนยองไม่ดีเลย พ่อมันแย่มากๆเลย ยังไงก็ดูแลแม่ดีๆนะลูกเวลาพ่อไม่อยู่แล้ว ลูกจำไว้แค่ว่าพ่ออยู่ในใจลูกเสมอนะ พ่อรักลูกนะรู้ไหม  พ่อบอกผมแล้วน้ำตาพ่อก็ไหลออกมา

พ่อครับบบบบบ……ฮะ….ฮือ   ผมกอดพ่อแล้วร้องไห้

ผมกับพ่อเรานั่งคุยกันอยู่สักพักเราหัวเราะกันร้องไห้ ผมไม่ได้นั่งคุยกับพ่อแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ

ครืนนนนนน  เสียงโทรศัพท์ผมสั่น

ครับฮยอง  ผมกรอกเสียงลงไปนิ่งๆ

จินยองงี่ อยู่ไหนครับ ให้ฮยองไปหาไหม  มาร์คฮยองถามผม

อ่อตอนนี้พ่อผมเข้าโรงพยาบาลน่ะครับที่โรงพยาบาลXXX น่ะครับ ฮยองจะมาหรอครับ

อ้อ……งั้นเดี๋ยวฮยองจะไปรับนะ เดี๋ยวแวะไปเยี่ยมพ่อด้วยละกัน   ฮยองบอกผม

อ่อโอเครครับ ถึงแล้วโทรหาผมน่ะครับ ขอบคุณมากๆนะครับฮยอง  ผมบอกแล้ววางสายไป

นยองอ่า กินนี้สิลูก แม่ผมมาพร้อมกับข้าวมากมาย

แม่ครับไม่เห็นต้องซื้อมาเยอะขนาดนี้เลยนะครับ  ผมกลับไปกินที่บ้านที่แม่ทำดีกว่า ผมพูดพร้อมยิ้มให้แม่

เจ้าเด็กคนนี้มันยังอ้อนเหมือนเดิมเลยนะ  แม่ผมพูดพร้อมหยิกแก้มของผม

กินเยอะๆนะลูกนยองอ่า  พ่อบอกผม

ครับผม ผมพูดพร้อมก้มหน้าก้มตากินของที่แม่ซื้อมาให้

ครืนนนนนนนน   สงสัยฮยองจะมาถึงแล้วล่ะ

แม่พ่อเดี๋ยวผมมานะครับ พอดีพี่ที่ทำงานเค้าจะมาเยี่ยมพ่อด้วยน่ะครับ  ผมบอกพ่อแม่และออกไปรับฮยอง

ว่าไงแมวน้อยของฮยอง มาร์คฮยองเข้ามาหาผมพร้อมของเยี่ยมเต็มไม้เต็มมิอ

ง่าฮยองอ่า  อายเค้าไหม แล้วไม่ต้องซื้อของมาเยอะขนาดนี้ก็ได้ฮะ ผมเกรงใจ  

เกรงใจอะไรกันเล่า จะมาขอลูกเค้าทั้งที ต้องเอาใจหน่อยยย  ฮยองบอกผมพร้อมยิ้ม

ฮยองบ้า ผมทุบไหล่ฮยองแล้วเดินนำมา

พ่อแม่ครับนี้มาร์คฮยอง พี่ที่ทำงานของผมฮะ

สวัสดีครับพ่อแม่จินยอง ผมอิเอิ้นต้วนครับ หรือเรียกมาร์คคึก็ได้ครับยินดีที่ได้พบท่านทั้งสองนะครับ  ฮยองพูดพร้อมโค้งให้พ่อแม่ผม

อ้อสวัสดีจ่ะ  แหม่หน้าตาหล่อเหลาเชียวนะ หล่อกว่าลูกชายน้าอีกนะเนี้ย  แม่ผมชมมาร์คฮยอง

ใช่ๆๆ ดูสิแถมยังสูงอีก ดูสง่ามากๆเลยนะไอหนู พ่อผมก็ชมเข้าไปอีก

แม่อ่า  นยองไม่หล่อแล้วใช่ไหมครับ   ผมทำหน้ามุ้ยใส่แม่

โอ๋ๆๆไม่งอนนะลูกคนนี้ขี้งอนจริงๆ  แม่ผมพูดพร้อมตีผม

จริงครับคุณน้า นยองเนี่ย ขี้งอนมากๆเลยนะครับ  ฮ๊าๆๆๆ มาร์คฮยองพูดพร้อมหัวเราะกับแม่ของผม

ผมอยากจะหยุดเวลานี้ไว้จริงๆครับ ไม่อยากให้พ่อจากผมไปเลย ผมจะทำยังไงดี ผมอยากให้แม่ร่าเริงแบบนี้ตลอดไป ผมกำลังจะทำทุกๆอย่างให้ดีขึ้นแล้วทีเดียว แต่ทำไมมันต้องมาเป็นแบบนี้ แม่ครับ แม่ต้องอยู่กับผมนะครับ อย่าจากผมไปเหมือนพ่ออีก ผมสัญญาจะดูแลแม่ให้ดีๆครับ พ่อครับผมรักพ่อนะครับ ผมได้แต่ยิ้มหัวเราะกับพ่อแม่และมาร์คฮยอง

มาร์คฮยองคุยเก่งมากๆเลย ผมเพิ่งรู้เขาอ่อนโยนกลับผู้ใหญ่เอามากๆ เลย ผมได้แต่ยิ้มให้มาร์คฮยอง เมื่อมาร์คฮยงหันมาทำวิ้งใส่ผม

มาร์คฮยองจะรู้ไหมนะว่า ผมมีความสุขมากขนาดไหนที่ได้อยู่แบบนี้ ถ้าแม่ทิ้งผมไปอีกคน สัญญาได้ไหมมาร์คฮยองว่าจะไม่ทิ้งผมไปอีกคน..

ใกล้จะดราม่านิดหน่อยแล้วนะคะ น่าสงสารนยองไหมเอ่ย แล้วสงสารแบมๆกับยูคกันบ้างไหม แล้วต่อไปแบมๆกับยูคจะเป็นยังไง นยองจะบอกมาร์คไหมเรื่องพ่อของเข้า มาติดตามกันนะคะ ยังไงเม้นติชมกันได้นะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ จิบิ