magic boy สงครามพิชิตใจ ไอ้หนูจอมเวทย์

ลำดับตอนที่ #4 : จุดเริ่มต้น

.....ชินยะ......


เฮ้อวันนี้ก็เป็นวันที่แสนน่าเบื่ออีกวันของผม นาย ชินยะ หนุ่มรูปหล่อ พ่อรวยคนนี้(- -)วันนี้ผมจึงตัดสืฃินใจค่าเวลามาเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่มีชื่อว่า ห้างดูดทรัพย์เซนเตอร์(ชื่อห้างช่างหน้าเข้าชะจริง)อันที่จริงผมก็อยู่ปี3แวนะคับแต่ว่าด้วยเหตุที่พ่อของผมเคยมีบุญคุณกับมหาลัยที่ผมเรียนอยู่เลยทำให้ผมได้สิทธิพิเศษนิดนึงแถมช่วงนี้ผมก็สอบเสร็จแล้วด้วยผมไม่ได้เกเรนะคับ ตูมมมม แต่ว่าระหว่างที่ผมจอดรถที่ชั้นใต้ดินนั้นก็เกิดระเบิดเสียงดังขึ้น แล้วีร่างของคนสองคนที่ดูไปแล้วเหมือนผู่ใหญ่รังแกเด็กมากกว่าเพราะว่าคนหนึ่งตัวโตยังกะควายอีกคนก็ตัวเล็กเหมือนเด็ก แต่เหมือนพวกเขาหลุดออกมาจากหนังย้อนยุคยังไงยังงั้นเลย เพราะคนหนึ่งไส่ชุดเหมือนนับรบในหนังส่วนอีกคนก็แต่งตัวยังกับแม่มด เพื่อที่จะได้รู้ว่าเขาทำอะไรกัยฃนผมจึงขยับเข้าไปใก้อีกนิดนึงแต่ว่า
เหวออออ  อ๊ากกกกก
ผมร้อเสียงหลงเมื่อไอ้คนตัวควายตวัดดาบมาทางผมเป็นณุปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวสีดำ  ตูมมม เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งผมนึกว่าผมตายไปชะแล้วแต่ว่า
เป็นอะไรไหม
เด็กนี่ถามผมด้วยท่าทางสงสัยเหืมอนว่าผมมีส่วนไหนหายไป แล้วเขาก็บอกแผนที่จะหนีให้ผมฟังแล้วเราก็เริ่มทำตามแผนทีแรกผมนึกว่าเกนี่จะใช้ผมเป็นเยื่อล่อชะอีกเพราะตอนที่ไอ้คนร่างควายกำลังจะตวัดดาบมาทางผมเด็กนี่ยังยืนนิ่งเหมือนบ่นกับตัวเอง แต่ว่าไม่ใช่เลยก่อนที่ผมจะโดนฟันเด็กนี่ก็ปล่อยแสงออกมาจึงทำให้ผมสามารถขับรถออกมาได้แล้วจู่เด็กนี่ก็ขึ้นมาอยู่บนรถผมพอผมถามก็บอกว่าหายตัวมาด้วยใบหน้าที่ว่าเป็นเรื่องปกติอะไรประมาณนี้
แล้ววจะให้ฉันไปส่งที่ไหน
ผมถามออกไปแต่ว่ากลับไม่มีสัญญาณตอบรับกลับมาผมจึงหันไปดูก็พบว่าเด็กนี่หลับไปแล้วน่ารักเหมือนเด็กเลยน่า เฮ้ยยยผมคิดอะไรของผมอยู้เนี่ย ไม่ๆๆนี่เราพึงเจอกันแค่ไม่นานเองจะคิดอย่างนั้นได้ยังไง ผมสลัดความคิดทิ้งไปแล้วพาเขาไปที่บ้านของผม

15.00น. ณ คฤหาสฮิเเดกะ

กลับมาแล้วหรอค่ะ ว๊ายยยตายแล้วไปทำอะไรมาค่ะเนี่ย
คุณมิกะที่เป็นแม่บ้านของที่นี่เอ่ยทักผมแต่ก็ต่องเปลี่ยนเป็นตกใจเมื่อเห็นสภาพของผมและคนที่ผมอุ้มอยู่
คุณมิกะช่วยไปเอาน้ำกับผ้าขนหนูมาให้ผมหน่อยนะคับและช่วยทำข้าวต้มให้ด้วยนะคับส่วนเรื่องนี้ผมจะอธิบายให้ฟัง
ผมบอกคุณมิกะแล้วพาร่างเล็กไปยังห้องของผมแล้วจัดการถอดชุดคลุมออก...เออ อย่าคิดมากนะคับถอดแค่ชุดคลุมข้างนอกออกเฉยๆไม่ได้ถอดหมด(ถึงผมอยากถอดหมดก็เหอะ)แล้วจัดการเช็ดตัวทันทีที่คุณมิกะเอาน้ำกับผ้าขนหนูมาให้แต่ว่าเด็กนี่ยิ่งดูยิ่งน่ารักจริงๆนั่นละผิวก็ขาวแถมเนียนอีกต่างหากแถมริมฝีปากสีขาวอมชมพูนี่อีกผมก้มลงไปเกือบจะโดนปากของอีก

แฮ่กๆ.ที่นี่ที่ไหน

หลุดออกจากพวังเลยคับผมเด็กนี่ตื่นชะแล้ว

บ้านฉันเอง

ผมบอกพร้อมกับพยุงร่างเล็กให้ลุกขึ้นนั่ง(ถึงจะเสียดายก็เหอะ)

หรอ

อืมนี่ดื่มน้ำก่อนนะ

อืม

ว่าแต่นาย ชื่ออะไหรหรอ ฉันยังไม่รู้เลย

ผมถามออกไปพร้อมกับนำแก้วน้ำวางไว้แล้วหยิบถ้วยข้าวต้มมาแทน

ฉันชื่อ เนลเรียล เมรีด้า เรียกว่าเนลก็ได้เป็นจอมเวทย์

ฮ่าๆๆๆๆ จริงอะ ไม่อยากเชื่อเลยนะเนี่ย

แล้วนายคิดว่าฉันโกหกหรอ

เงิบเลยสิคับงานนี้ผมเองก็พึ่งได้เจอเหตุการณืเหลือเชื่อมาหมาดๆแต่ว่าจะให้ผมเชื่อเลยนี่มันก็นะ..ให้เวลาผมทำใจหน่อย

ว่าแต่นายละ ชื่ออะไร

ฉันชื่อ ชินยะ

เนลเรียกสติของผมด้วยคำถามทำให้ผมเลิกคิดอะไรที่มันจะเกินไปกว่านี้
นาย อยากจะทำพันธสัญญากับฉันไหม

หา!!

เงิบอีกแล้วคับท่านจู่เนลก็ถามคำถามที่ผมไม่รู้เรื่องด้วยขึ้นมาด้วยสีหน้าแบบว่าคาดหวังกับผมสุดๆ
.
.
.
.
.ช่วงนี้ยังไม่ค่อยแฟนตาซีซักเท่าไหร่ฝากติดตามเรื่อยๆด้วยนะคัฟ