ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันซวยๆ
......ณ ทีแห่งสวรรค์สายฟ้าจงบังเกิด..โฮลี ธันเดอร์
หึๆ....ดาบอสูรแห่งฮาเดต..ดาบคลาเคน...เพลงดาบวารีอสูร
ตูมมมมมมมมมม
เฮ้ยยยย...อะไรกันเนี่ย อยู่ๆก็เกิดระเบิดขึ้น...ผมเลยรีบวิ่งไปหลบอยู่หลังเสาร์ต้นหนึ่งแล้วมองดูเหตูการณืตรงหน้าซึ่งดูเหมือนว่าเสียงระเบิดดังกล่าวเกิดจากการต่อสู้กันระหว่างผู้ชายร่างโตคนหนึ่งแต่งตัเหมือนกันนับรบ..ดวงตาสีแดงมองมายังคู่ต่อสู้ที่รูปร่างเล็ก..ที่อยู่ในชุดคลุมสีดำ...ซึ่งมีสภาพขาดหลุดลุ่ยบางส่วน....นี่ผมหลุดเข้ามาในหนังหรอเนี่ยหรือว่านี่จะเป็นหนังเรื่องใหม่ที่เขากำลังถ่ายทำอยู่..ไหนละกล้องไหนละผู้กำกับ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยอมแพ้ดีกว่านา...เมรีด้า เสียงของผู้ชายตัวใหญ่บอกแค่คู่ต่อตัวเล็กตรงหน้า(สงสัยจะเล่นอินจัดเลยแฮะ)ผมจึงขัยบเข้าไปใกล้อีกหน่อยเพื่อให้ได้ยิยบทสนทนาให้ชัดเจน.....เอ่อ ผมไม่ได้สอดรู่นะแต่ว่าแค่สงสัย
ฮ่าๆๆๆๆ...ยอมแพ้หรอไม่ง่ายไปหน่อยมั้ง เฮลเบกส์... เสียงของร่างเล็กพูดขึ้น...เอ...แต่ว่าเขาเป้นเด็กผู้ชายหรอกหรอดูจากข้างหลังนึกว่าผู้หญิงชะอีก...ไหนๆขอดูหน้าหน่อยชิ
ปากก้านักนะ...ย๊ากกกกก.....
เหวออออไม่นะ อ๊ากกกกกกกกก
เหวอ..ไอ้บ้านั่นมันเอาอีกแล้วคับจู่ๆก็ตวัดดาบแล้วมีคลื่นนำพุ่งออกมาแถมยังพุ่งมาทางผมอีกต่างหากหรือว่าผมจะตายแล้วเนี่ยม่ายยยยน๊าคนหล่อยังไม่อากตาย
...โฮลี ชิล..ตูมมมมมมมมมมม
เป็นอะไรไหม
เสียงคนนิ... ผมไม่ได้ถูกตัดออกเป็นสองส่วแล้วหรอ...มือแขนขา เฮ้ออยู่ครบค่อยสบายใจหน่อย
เป็นอะไรรึป่าวหรือว่ามีส่วนไหนหายไป...
มะ..ไม่เป็นไร... ผมตอบกลับไปเมื่อเห็นว่าบุคคลตรงหน้ามองดูตามร่างกายของผมเหมือนจะดูว่ามีส่วนไหนขาดหรือหายไป
งั้นก็ดีแล้วละ...นายนะวิ่งเร็วรึเปล่า
ก็พอสมควรฉันหนะเป็นนักกีฬา... อิอิขออวดสรรพคุนหน่อยเหอะ555555
งั้นก็ดีพอฉันบอกให้นายวิ่งไปที่รถของนายแล้วขี่มันออกไปจากที่นี่ทันทีเข้าใหม
เอ่อ...อืมโอเค.. ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเด็กนี่จะทำอะไรแต่ที่รู้ๆคือผมจะต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้..เออผมไม่ได้แล้งน้ำใจนะแต่ว่าผมก็ยังไม่อยากเอาชีวิตกับหน้าต่อหล่อๆของผมมาทิ้งตอนนี้
เหอะๆๆอะไรกันมีคนอยู่ที่นี่ด้วยหรอนี่...สงสัยคงต้องกำจัดคนเห็นเหตุการณ์ชะแล้ว..หึๆ..... ไอ้เจ้าคนที่ชื่อว่าแฮมเบอเกอร์พูดขึ้นเหมือนผูชนะเลย ว่าแต่ผมเรียกชื่อมันถูกไหมหว่า
พร้อมนะ..
เหวอออออออ ฟิ้วววววววว อะไรกันเนี่ยขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่เจ้าเด็กนี่ก็สะกิดผมจนลอย
โอ๊ย..เจ็บวุ้ย
ตอนนี้แหละ....ทำตามที่ฉันบอกชะ
เอาไงเอากันวะ... ผมรีบวิ่งไปที่รถซึ่งอยู่ไม่ไกลทันทีแล้วทำการเปิดประตูสตาตเครื่องพร้อมหนีเรียบร้อย...เลสโกกกกกกกกกกกกกกก
คิดจะหนีหรอไม่ง่ายหรอกมั้ง... ไอ้เจ้าบ้าแฮมเบอเกอร์นี่อีกแล้วคับท่านมันเตรียมตวัดดาบมาที่ผม..ส่วนไอ้เด็กนั่นก็เหมือนกำลังบ่นอะไรอยู่เลยหรือว่ามันจะใช้ผมเป็นเหยื่อล่อม่ายยยยน๊า
แสงแห่งสวรรค์...โฮลี บีม
เห้ยยยยยยยย
ตูมมมมมมมมมมมมมมม
เจ้าเด็กนั่นปล่อยแสงออกมาทำให้เกิดระเบิดรอย่างรุณแรงจนสั่นสะเทือนมาถึงผมเลย...
รีบไปสิ
เจ้าเด็กนั่นหันมาบอกผมทำให้สติผมคืนกลับมาก่อนจะเหยียบคัยเร่งเต็มที่แล้วขับออกไปที่ทางออก
ทำแสบนักนะ ไอ้หนูเมรีด้า...เหอะๆให้ไอ้เด็กคนนั้นดึงดูดความสนใจเราแล้วร่ายคาถาสองบทในเวลาอันสั้นเพื่อโจมตีแล้วสะกดฉันไว้แกมันตัวอันตรายจริงๆ...แล้วเราคงได้เจอกัน..หึๆ แล้วร่างของเฮลเบกส์ก็หายไป
เฮอออออรอดแล้วเรา..
ทำได้ดีนิเจ้านะ
เฮ้ยยยยยย...มาได้ยังไง
ก็หายตัวมาทำไมหรอ
ไอ้เด็กบ้านี่พูดออกมาหน้าตาเฉยเหมือนการหายตัวเป็นเรื่องปกติเลยว่าแต่ตอนนี้ผมงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊มากเลย มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้เป็นละครผมชักจะงงๆๆแล้วนะพูดมาละคนหล่อเซ็ง
แล้วนายจะให้ฉันไปส่ที่ไหนหรอ....อ้าววหลับชะแล้วเฮ้อแล้วจะทำไงต่อละเนี่ย..คงต้องพากลับไปที่บ้านก่อนแล้วกัน..ผมพูดกับตัวเองพร้อมมองไปยังร่างบางตรงหน้าที่ไม่ต่างจากผู้หญิงเลยไม่น่าเชื่อเลยวาจัเป้นเด็กผู้ชาย
จบตอนที่หนึ่งคัฟ
นิยายเรื่องนี้เป้นแนว ชายรักชาย สไตร์แฟนตาซีฝากไว้ด้วยนะคับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น