{BJIN} POSE SEXILY ❥ iKON

ลำดับตอนที่ #1 : P O S E ❥ I N T R O

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r

 P O S E  S E X I L Y ❥  INTRO


 

HUNBIN TALK:

In the morning @ Kim Academy High School

            ถ้าจะให้พูดถึงคิมอะคาเดมีไฮสกูล หรือสถานศึกษาชั้นนำที่รวมเอาคนที่มีความสามารถทางด้านดนตรีระดับเทพมารวมไว้ด้วยกันแล้วล่ะก็ จะลืมไปไม่ได้เลยกับหนุ่มฮอตแห่งคิมอะคาเดมีแผนกมัธยมปลายปีสามทั้งสามคน พวกเขาต่างเป็นคนที่ถือได้ว่าเทพที่สุด หล่อที่สุด มีอิทธิพลที่สุด และหนึ่งในนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน

            คิมฮันบิน…หรือ ผมเอง J (ถุ้ย!)

            จะมาถุยใส่กันง่ายๆ มันก็ออกจะเกินไปหน่อยนะครับ ผมน่ะเกิดมาพร้อมกับความเพอร์เฟคเลยเชียวนะ ทั้งหน้าตาที่หล่อเหลาจนสาวๆ ต้องยอมศิโรราบ ความสามารถที่เยอะจนบางทีผมก็หมันไส้ตัวเอง ที่สำคัญ ผมเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของคิมอะคาเดมีแห่งนี้ยังไงล่ะ
           เท่ห์กว่าผมมีอีกมั้ยครับ J
 
            “ไอ้ห่านโว้ยยยยย”

             หมดกันความเท่ห์กู -___-^

             “ห่านพ่อง!” ผมหันไปโวยวายใส่ 'คิมจีวอน’ หรือที่คนทั่วไปในคิมอะคาเดมีชอบเรียกมันว่าบ็อบบี้ หนึ่งในสามหนุ่มฮอตที่ผมกล่าวไปก่อนหน้านี้ มันเป็นเพื่อนสนิทผมและอยู่แผนกมัธยมปลายเหมือนผมด้วย อันที่จริงมันอายุมากกว่าผมและสมควรเรียนแผนกมหาวิทยาลัยได้แล้ว แต่มันกลับไม่ยอมและเอาแต่บอกว่าจะเรียนกับผมท่าเดียว มันก็เลยยอมซ้ำชั้น ไอ้นี่มันบ้าครับ -___-^

            “เรียกห่านเดี๋ยวพ่อก็โดดงับหัวเลย”

            “เออๆ อย่าเพิ่งนอยด์ดิวะ” จีวอนหอบแหกๆ ก่อนจะยื่นมือใหญ่ๆ ของมันมาตบบ่าผม “กูมีเรื่องจะมาบอก”

            “มีอะไรวะ?”

            “มีเด็กใหม่เข้ามา อยู่แผนกมหาวิทยาลัยปีสาม” ‘กูจุนฮเว’ เพื่อนสนิทผมอีกคนที่เดินตามหลังไอ้จีวอนมาเป็นคนตอบแทนตัวการที่ตอนนี้ก็ยังคงไม่หายหอบ ผมขมวดคิ้วมุ่นกับคำที่เพิ่งได้ยิน มีเด็กใหม่ แถมเข้ามาแล้วอยู่แผนกมหาลัยปีสามเลยเนี่ยนะ? ผมเป็น (ลูก) เจ้าของทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องนี้วะ

            มันจะไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่หรอกครับถ้าหมอนั่นเข้ามาแผนกมัธยมก่อน ผมลืมบอกไปสินะว่าคิมอะคาเดมีแห่งนี้เป็นชายล้วนแบ่งเป็นแผนกมัธยมต้น มัธยมปลาย และแผนกมหาวิทยาลัย ที่สำคัญคือพวกเราไม่ได้รับใครเข้ามาเรียนได้ง่ายๆ หรอกนะครับ ยิ่งแผนกมหาวิทยาลัยยิ่งแล้วใหญ่ ต้องมีความสามารถเทพจริงๆ เด็กใหม่ถึงจะเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัยได้

            “มันเป็นใครวะ?” ผมถาม จุนฮเวเหยียดยิ้มร้ายบนใบหน้าหล่อเลวของมันก่อนจะตอบผมด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ผมอยากจะตั๊นหน้ามันสักที หมันไส้หน้าแม่งเหลือเกิน -___-

            “ก็ไปถามกับเจ้าตัวเลยสิ”

            “มึงรู้หรือไงว่ามันอยู่ที่ไหน”

            “ไม่มีอะไรที่กูจุนฮเวไม่รู้ครับJ”

@ แผนกมหาวิทยาลัยปีสามห้อง A

            ปัง!

            “คนไหนเด็กใหม่!” ผมตะโกนเสียงดังลั่นห้องหลังจากถีบประตูเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัวอะไรทั้งนั้น ทุกคนหันมามองที่ผมเป็นตาเดียว ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วก็ดันไปสะดุดอยู่กับผู้ชายร่างเล็กคนหนึ่งที่กำลังมองมาที่ผมด้วยใบหน้างุนงง

            เด็กใหม่งั้นสินะ…

            ไม่รอช้าเมื่อเจอเป้าหมาย ผมตรงดิ่งเข้าไปหาคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว แต่ว่า ยิ่งเข้าใกล้หมอนี่ทำไมผมถึงได้รู้สึกแปลกๆ แบบนี้วะ ไอ้หัวใจที่กำลังเต้นรัวๆ นี่คืออะไร?

            “ไง เด็กใหม่” ผมทักพลางเอื้อมมือไปจับปกเสื้อของคนตัวเล็กกว่าเพื่อดูป้ายชื่อที่หน้าอก

            ‘คิมจินฮวาน’

            “นาย เป็นใคร?” คนตัวเล็กเบี่ยงตัวหลบจากมือผมก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงงๆ ผมเหยียดยิ้มก่อนจะเอียงคอน้อยๆ และเอ่ยแนะนำตัว “ผมชื่อคิมฮันบิน อยู่แผนกมัธยมปลาย ลูกชายเจ้าของที่นี่ไงล่ะครับ พี่จินฮวานJ”

            “คิมฮันบิน…” คนตัวเล็กพึมพำก่อนจะมองหน้าผมไม่เลิก ผมจึงใช้โอกาสนี้พิจารณาใบหน้าของเขา อืม…ใบหน้าเล็กๆ กับแก้มป่องๆ จมูกเล็กจิ้มลิ้ม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ และดวงตาเรียวเล็กกับนัยน์ตาแวววาว เดี๋ยวนะ ไอ้ที่อยู่ใต้ตานั่นมันไฝใช่มั้ย? เหมือนเป็นรูปอะไรสักอย่าง มองไม่ถนัดเลยว่ะ

            อ๋อ รูปหัวใจนี่เอง...

            “ยินดีที่ได้รู้จัก คิมฮันบิน”

            “เฮ้ย!” ผมผงะตกใจจนต้องถอยหลังห่างออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงใสๆ ดังขึ้นและพบว่าหน้าผมห่างกับเขาไม่ถึงสิบเซนด้วยซ้ำ มิน่าล่ะกูเห็นไฝรูปหัวใจซะชัดเลย ชิบหาย! ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แบบนั้นได้ไงวะ หัวใจจะวายครับ

“พี่ยื่นหน้าเข้ามาหาอาม่าทำไมวะครับ!” ผมสบถ คนตัวเล็กเผยยิ้มกว้างที่ทำเอาผมเผลอมองค้างก่อนจะตอบผมด้วยเสียงใสๆ ของเขา

“ไม่ได้ยื่นเข้าไปหาอาม่า ยื่นเข้าไปหาฮันบินนั่นแหละครับ”

แล้วมาเรียกชื่อกูซะมุ้งมิ้งเลย อ๊ากกกก บินจะบ้าครับ!

“เจ๋งสัส เล่นซะไอ้ห่านอึ้งเลย"

“มันไปไม่เป็นเลยนะนั้น ฮ่าๆ ๆ “

และในขณะที่ผมกำลังกำลังอึ้ง คนตัวเล็กก็เดินมาประชิดตัวอีกครั้งพร้อมดึงเนคไทผมเพื่อให้ผมโน้มหน้าไปชิดกับใบหน้าใสๆ นั่นอีกครั้งและเอ่ยเบาๆ พร้อมรอยยิ้ม

“คิมฮันบิน ต่อจากนี้ไปพี่จะจีบเราแล้วนะครับJ”

บอกกูที กูไม่ได้ฝันใช่ม๊ายยยยยยย TTOTT

                                                                              To be continued...





          มาพูดคุยกับดินสอกัน :3            



* อันยองฮาเซโยยยย นักอ่านที่น่ารักของดินสออออ
อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้เกิดจากอารมณ์คลั่งบีจิน 555555
แม้จะไม่ค่อยมีเวลาแต่งเท่าไหร่นัก แต่ก็แค่อยากแต่งเฉยๆ
ยังไงก็ขอฝากพีจินคนขี้อ่อยไว้ด้วยก็ละกันนะคะ :3
อ่านแล้วช่วยเม้นท์เป็นกำลังใจนิดนึง
ถ้าพอใจก็มาอัพไว เคนะ? 5555555555555555

ติดต่อกันได้ทั้งสองเพจเลยนะคะ
IDOL FIC THAILAND
INDY_LIQUEUR
ทวิตเตอร์ IndyLiqueur

สกรีมลงแท็กที่
#จินฮวานคนขี้อ่อย



 

.