ตาซุ่มซ่าม & นายสุดโหด [D18] {...Yaoi...}

ลำดับตอนที่ #6 : Reborn [D18] Part : 5 : ~เมื่อความซวยมาเยือน~

มาต่อแล้วค่ะ หลังจากห่างหายไปนาน

ไม่ให้เป้นการขัด(ใจ)คนอ่าน

ไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ
+-+-+-+-+-+-+

"สิ่งที่ฉันต้องการคือการขย่ำสัตว์กินพืชอย่างแก"

ดีโน่ถอนหายใจออกมาเมื่อได้ยินประโยคนี้ออกจากปากคนตรงหน้า

"นี่ เคียวยะ~ นายพูดประโยคแบบนี้ตั้งแต่เช้าแล้วนะ"

...เงียบ

  ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่ท่านเรียก (มันจะฮาไปไหน = =)

ไม่มีปฏิกิริยาใดๆจากบุคคลตรงหน้า นอกจากแววตาที่มองมาที่เขาราวกับจะแผดเผาให้ตายเสียตรงนั้น
 

"ฉันไม่ชอบให้ใครมาทำอะไรวุ่นวายในนามิโมริ"

จบคำก็ไม่รอให้ตั้งตัว เป็นฝ่ายเปิดฉากเข้าหาดีโน่ที่ตั้งรับรออยู่แล้ว ทางดีโน่เองก็มีจังหวะตั้งรับการจู่โจมของฮิบาริดีขึ้น

"เอ็นซิโอ้!"

ตูม!!

เหตุการ์ณเมื่อครู่เกิดจากเอ็นซิโอ้กระทืบเท้าลงมาแต่ฮิบาริไหวตัวถอยกลับไปตั้งตัวได้ทัน หากแต่มันก็ส่งผลให้พื้นตรงหน้าดีโน่ยุบลงไปอีกเช่นนกัน

"กรี๊ดดด!! อะ..อะ..อีกแล้ว"

"แผ่นดินไหวหรอ?!"

"น่าจะใช่นะ สองรอบแล้ว"

"ทำยังไงดีล่ะ?!"

เสียงของบรรดานักเรียนที่อยู่ในอาคารต่างส่งเสียงหวาดกลัวกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้น หากแต่ยังคงไม่มีใครวิ่งแตกตื่นลงมาจากอาคาร เพราะมีอาจารย์คอยควบคุมดูแลอยุ่นั่นเอง

..กลับไปทางดาดฟ้า...

ดีโน่ในตอนนี้ จะว่าตกที่นั่งลำบากก็ว่าได้ เพราะเจ้าตัวได้(เกือบ)ทำลายสถานที่ที่ฮิบาริหวงแหนมากที่สุดไปเสียแล้ว แล้วไอท่าทางที่ดูเหมือนนิ่งๆของคนตรงหน้านั้นไม่ใช่ว่าไม่เป็นทุกข์ร้อนอะไร แต่จริงๆแล้วพี่แกกำลังเดือดต่างหาก!

"คะ...เคียวยะ คือฉันไม่ได้ตั้งใจ  เหวอ!" =[ ]=!

ทอนฟาคู่กายของผู้พิทักษ์เมฆาได้เสยเอาร่างสูงของบอสแห่งคาบัคโลเน่กลิ้งไปอีกหลายตลบ

'เก่งจริงๆแฮะเคียวยะ ตัวเล็กแค่นี้แต่ไม่อยากเชื่อว่า...จะมีเรี่ยวแรงมากเกินตัวแบบนี้'


"นี่ แกน่ะ เป้าหมายที่แกมาที่นี่คืออะไร?" ฮิบาริย่างสุมเข้าหาอีกคนด้วยฝีเท้าที่ไม่เร่งรีบ เพราะยังไงเหยื่อตรงหน้าก็ไม่รอดเงื้อมมือเขาอยู่แล้ว

"อะ อูยยย  " >x< "เล่นแรงจังนะ เคียวยะ"

"ฉันไม่ได้ให้แกนอกเรื่อง" (น่านน ท่านฮิ =.,=)

ดีโน่ลุกขึ้นปัดฝุ่นตามตัวก่อนจะเอ่ยออกมาแบบ(เกือบ)ได้ขุดหลุมฝังตัวเองซะแล้ว

"เห...ฉันก็ไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรหรอกนะ แต่ที่ฉันมาที่นี่ก็เพราะถูกบังคับ...."Oxo

และแล้วก็ต้องเงียบปากทันทีเมื่อเจ้าตัวเกือบพลั้งความจริงอกมา  (ป๋าคะ ถ้ามันหลุดออกไปนี่คงจะฮาไม่ออกเลยนะ =w=)

"ใครบังคับให้แกมา?"

"อ่า เอ่อ มะ...ไม่มีอะไรหรอก ฮ่ะๆๆๆ ฉันก็พูดไปงั้นแหล่ะ ^^'' แต่ที่ฉันมาที่นี่ก็เพราะจะมาหาพวกสึนะต่างหากล่ะ ฮ่าๆๆๆ"

คนถูกพูดถึงทำหน้างงกับสิ่งที่ได้ยิน ดีโน่รู้จักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่? ถ้ารู้จักแล้วทำไมเจอกันครั้งแรกต้องถามชื่อเขาด้วย...และอีกสารพัดคำถามที่หนูทูน่าน้อยคิดออกมา

"ฉันไม่สนใจหรอกนะ ว่าแกรู้จักเจ้าสัตว์กินพืชนั่นได้ยังไง แต่ถ้าแกไม่คิดจะรับผิดชอบกับสิ่งที่แกทำ ฉันจะขย้ำให้ตาย"

"อ่า เอ่อ...ไว้ฉันจะให้คนมาซ่อมให้ละกันนะ ฮ่าๆๆ"

เมื่อดีโน่พูดแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่ใช้ว่าจะใจร้ายใจดำเกินไปด้วย ยอมเก็บทอนฟาเข้าใต้เสื้อคุลมพร้อมพูดประโยคหนึ่งทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะหันหลังเดินกลับไป

"ฉันให้เวลาแกแค่วันนี้ ถ้าพรุ่งนี้ฉันมาเห็นสภาพแบบนี้อยู่ ไม่ว่าแกจะหลบอยู่ที่ไหนฉันก็จะตามไปขย้ำให้ตาย"

ดีโน่ถอนหายใจยาว นี่เขาจะต้องเจอแบบนี้ไปอีกนานมั๊ยเนี่ย

"หือ?"
เมื่อเปิดประตูออกมา สิ่งที่เขาเห็นอย่างแรกก้คือ

"คะ คุณฮิบาริ!!!" =[ ]= "คือพวกผมไม่ได้..."

"จะมีปัญหากับรุ่นที่สิบหรือไง?"

หากแต่ฮิบาริไม่ได้งัดทอนฟาออกมาแต่อย่างใด เขากลับเดินผ่านพวกสึนะไปเฉยๆ พร้อมพูดทิ้งท้ายเอาไว้

"แอบฟังคนอื่นคุยกัน มันมารยาทไม่ดีนะ"

"คะ ครับ!!! ผมจะไม่ทำอีกแล้วคร้าบบบบบบ"

"ฮ่าๆๆ นายนี่ก็กลัวฮิบาริจังเลยนะ"

"เงียบไปเลย ไอ้เจ้าบ้าเบสบอลนิ!!!"

ถ้าเป้นปกติฮิบาริคงขย้ำให้ตายตรงนั้นไปแล้วล่ะ แต่เขารำคาญอีกคนที่คอยตามติดสัตว์กินพืชนั่นไม่ห่าง+กับวันนี้เขาเองก็เหนื่อย