ประธานสุดเฮี๊ยบปิ้งรักยายเซ่อ

ลำดับตอนที่ #6 : ..5..

และแล้ววันเวลาของการเลี้ยงข้าว ไม่ใช่ซิ เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวต่างหากก็จบลงซะที และฉันก็หมดเงินไปตั้งหลายเชียวนะขอบอก(หมดเพราะตัวเองกินจุน่ะ) แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับคนน่ารักอย่างฉันจนได้เมื่ออยู่ๆพี่ริวเฮพี่ชายสุดที่รักของฉันดันไปมีปัญหากับไอ้ประธานนั่น

"พี่ไปมีเรื่องอะไรกับประธานเฮี๊ยบนั่นล่ะ"ฉันถามขณะที่เรากำลังนั่งกินข้าวอยู่ในบ้าน

"ไม่มีอะไรมากพี่แค่ชกหน้ามันก็เท่านั้นเอง"

"ห๋า..o_o^.....พี่ชกหน้าหมอนั่นหรอ"ฉันตะโกนด้วยความตกใจ

"แล้วแกจะโวยวายทำไม -_-!"พี่ริวเฮพูด

"ก็จะไม่ให้โวยวายได้ไงเรื่องใหญ่ถึงขั้นไล่ออกเชียวนะ 0_0"ฉันบอก

"พี่รู้ถึงได้ ตั้งข้อต่อรองกับมันไง"=_=;

"ข้อต่อรองอะไรอ่ะ"0_0

"ก็แข่งบาสฯกัน ชนะกัน 3 แต้มในเวลา 30นาที"

"แล้วพี่มั่นใจหรอ"ฉันถาม

"แกถามแบบนี้หมายความว่าไง"พี่ริวเฮชักสีหน้าโกรธๆ

"ก็มันจริงนี่นา ฉันเคยได้ยินมาว่าหมอนั่นเก่งรอบด้านเลยนะ"

"แต่ยกเว้นบาสฯ ไม่งั้นหมอนั่นคงเข้าชมรมบาสฯ ไม่เข้าชมรมฟุตบอลหรอกน่า แกวางใจได้ รับรองว่าแกไม่ต้องไปอยู่กับมันหรอก"พี่ริวเฮพูดด้วยท่าทางมั่นใจ 

"เดี๋ยว..ก่อนพี่ริวเฮ พี่พูดว่าฉันต้องไปอยู่กับหมอนั่นหมายความว่าไงน่ะ"ฉันถาม

"คือ..พี่..พี่..เอาแกไปเดิมพันน่ะ (._.)"พี่ริวเฮพูดเสียงกระปอดกระแปด

"ห๋า.....ว่าไงนะพี่เอาฉันไปเดิมพันได้ไงน่ะ ฉันเป็นน้องสาวพี่นะ"ฉันโวยวาย

"ก็เพราะแกเป็นน้องสาวฉันน่ะซิ -_-^"

"พี่พูดแบบนี้หมายความว่าไง >0<!!"ฉันถาม

"ก็ไอ้โดนัลด์มันบอกว่า ถ้าพี่ชนะมันจะไม่เอาเรื่อง แต่ถ้าแพ้เธอต้องไปอยู่กับมัน"

"แล้วพี่ก็ยอม">o<//

"พี่ไม่มีทางเลือกนี่น่า"-_-!

"แล้วพี่ไปชกหน้าเขาทำไม??"

"ก็มันมาพูดว่าแกเป็นแฟนฉันน่ะซิ"

"แค่นี้..."ฉันตะวาด

"ก็แค่นั้นแหล่ะ ถ้ามันไม่พูดต่อหน้าผู้หญิงที่พี่กำลังจีบอยู่ แถมมันยังบอกว่าเรามีอะไรกันแล้วและอยู่บ้านเดียวกันอีก"พี่ริวเฮพูดไม่ทันจบฉันก็แทรกขึ้น
"พี่ก็เลยทนไม่ได้ ชกหน้าหมอนั่นเลย"
"ใช่ พี่ขอโทษที่เอาแกไปต่อรอง แต่พี่รับรองได้ว่าพี่ชนะมันแน่ๆแกไม่ต้องห่วง"
"ให้มันจริงเฮอะ"ฉันพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่จะว่าไปพี่ริวเฮก็เล่นบาสฯเก่งเหมือนกันนะเพราะเล่นมาตั้งแต่ 5 ขวบแน่ะ
"ว่าแต่พี่จะแข่งกันวันไหน"ฉันถามเผื่อฉันจะได้ไปดู เพราะม้นเป็นการชี้ชะตาชีวิตของฉันก็ว่าได้
"เย็นนี้ หลังเลิกเรียนที่สนามบาสฯโรงเรียน"พี่ริวเฮตอบ
"อ้าวพวกนายมากันแล้วหรอ นึกว่าจะไม่กล้ามา -_-^"ประธานเฮี๊ยบเอ่ยทักพวกฉันกับพี่ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ลินลี่และพี่เมอร์ฟี่นั่นเอง

"นายเตรียมใจรับความพ่ายแพ้รึยังโดนัลด์"พี่ริวเฮพูดขึ้น

"เสียใจฉันสะกดคำว่าแพ้ไม่เป็นซะด้วย ว่าแต่น้องสาวนายเตรียมตัวที่จะไปอยู่กับฉันรึยัง -_-^"หมอนั่นตอบกลับ

"ไม่มีทาง ฉันไม่มีวันไปอยู่กับนายเด็ดขาด"ฉันพูดขึ้น

"ก็คอยดูล่ะกัน-_-!"หมอนั่นบอก

"เอ้าจะเริ่มกันได้รึยัง"พี่เมอร์ฟี่พูดขึ้น

"ได้" เสียงของหมอนั่นกับพี่ริวเฮตอบพร้อมกัน

"แล้วใครจะเป็นกรรมการล่ะ ToT"ลินลี่ถามขึ้นมา

"ก็แฟร้งค์ไง"หมอนั่นตอบ

"ไม่ได้พวกนายเป็นพวกเดียวกัน"ฉันขัดขึ้น

"ฉันไม่ลำเอียงหรอก ไม่เชื่อเธอถามพวกเธอดูซิ -_-^"แฟร้งค์พูดฉันเลยหันไปทางพวกพี่ฉันทุกคนพยักหน้า ฉันเลยเถียงไม่ออก

"เห็นไหมล่ะ  ลงสนามได้"แฟร้งค์บอก
"นี่มากิไม่ต้องห่วงหรอก แฟร้งค์น่ะฉายาเขาคือเปาบุ้นจิ้นหน้าหล่อ ไม่มีการโกงแน่นอนรับประกันได้"ลินลี่บอกกับฉัน
"ใช่มั่นใจได้"พี่เมอร์ฟี่เสริม
"อือ.(-_-)(._.)..."ฉันพยักหน้าแต่ในใจก็ยังกังวลอยู่ เวลาผ่านไป
"จบการแข่งขัน โดนัลด์ชนะด้วยคะแนน 18 ต่อ 10"เสียงแฟร้งค์พูด
โอ้ยฉันจะเป็นลมนี่ฉันต้องไปอยู่กับหมอนั่นจริงๆหรือเนี่ย
"อย่าลืมสัญญาล่ะ"โดนัลด์พูดกับพี่ริวเฮก่อนที่จะเดินจากไป
"แกแพ้ได้ไงว่ะ"พี่เมอร์ฟี่พูดขึ้น
"ไม่รู้ แต่หมอนั่นเก่งจริงๆ"พี่ริวเฮบอก
"ไม่แปลกหรอกที่นายจะแพ้โดนัลด์น่ะ เพราะหมอนั่นเคยเล่น NBC Jr.มาก่อน"แฟร้งค์บอกก่อนเดินออกไป ทำให้พวกเราเอ๋อเลย