ยัยตื้อสุดสวยกับนายน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #5 : ..5..

"เฮ้ อรุณสวัส my friends ^O^"คำทักเพื่อนของฉันในเช้าวันนี้

"เออๆๆหวัดดี =_=!!"น้ำหวานเป็นคนตอบส่วนส้มโอได้แต่ยิ้มรับ

"วันนี้ดีใจอะไรมาล่ะ -O-??"น้ำหวานถามฉัน

"ทำไม O-o???"ฉันถามกลับ

"ก็ทักเพื่อนเป็นภาษาอังกฤษเชียว"ส้มโอตอบแทน

"ก็เมื่อวาน ^V^"ฉันกำลังจะตอบแต่

"นี่อย่าบอกนะว่าแกไปหาหมอนั่นอีกแล้ว -o-!!!"น้ำหวานพูดดัก

"ถุก ถุก ถูก ต้องแล้วครับ ^^_^^"ฉันตอบ(เวลาอ่านกรุณาใส่อารมณ์และเสียงให้คล้ายคุณปัญญาด้วยล่ะ)

"นี่แกยังไม่โดนหมอนั่นไล่อีกหรอ o_O????"น้ำหวานถาม

"หมอนั่นจะกล้าไล่ฉันออกจะสวยเริ่ดซะขนาดนี้"ฉันตอบอย่างมั่นใจ

"เอ้าเอาเข้าไป =_=^^"น้ำหวานบ่นพร้อมๆกันกับส้มโอ

"แล้วเย็นนี้แกจะไปอีกไหมเนี่ย???"ส้มโอถามฉัน

"ไปซิ ถามทำไม??? รึว่าแกอยากจะไปกับฉัน"ฉันพูด

"ไม่ล่ะ (-_-)( -_-)(-_- )( -_-)!!!"ส้มโอตอบพร้อมกับส่ายหน้าทันที

และแล้วเวลาก็ล่วงเลยจนถึงตอนเย็นช่วงเลิกเรียน

"รีบเชียวนะย่ะ -O-**"น้ำหวานประชดฉัน

"ก็แหม!! เสียงหัวใจของฉันมันเรียกหาแต่ซางมิน ซางมิน นี่นา ^V^"ฉันตอบ

"โอ้ย!!!ฉันจะอ้วก"น้ำหวานบ่น

"เถอะน่าอย่าอิจฉาฉันเลยแกน่ะ ToT"ฉันบอก

"ใครว่าฉันอิจฉาแกล่ะ ฉันกำลังสงสารแกมากกว่า"น้ำหวานตอบ

"สงสารฉัน O_o???"ฉันทวนคำพูดของน้ำหวานเสียงสูง

"ก็ใช่น่ะซิ -o-//"น้ำหวานย้ำ

"สงสารฉันเรื่องอะไร???"ฉันถาม

"นี่แกยังไม่รู้ตัวอีกหรอ???"ส้มโอพูดแทรกขึ้น

"เรื่องอะไรอีกล่ะ???"ฉันถาม

"ก็เรื่องเตรียมตัวอกหักดังเปาะ จากนายน้ำแข็งนั่น ฉะนั้นรีบถอนตัวซะ"ส้มโอบอก

"เรื่องอะไรล่ะ ฉันตัดสินใจแล้ว"ฉันตอบ

"นี่แกจะไม่ลองคิดทบทวนใหม่อีกทีหรอ _O_??"น้ำหวานถาม

"ไม่ล่ะ ยังไงฉันก็ชอบซางมิน -O-!!"ฉันตอบอย่างมั่นใจ

"แม้วันหนึ่งหมอนั่นอาจจะทำให้เธอต้องเสียใจงั้นหรอ??"น้ำหวานถาม

"ใช่"ฉันตอบ

"เฮ้อ!!!พวกเรายอมแพ้เธอแล้ว มีอะไรให้ช่วยก็บอกล่ะกัน"น้ำหวานบอก

"จ๊ะ ^^O^^ ขอบใจมากเพื่อนเลิฟทั้งสอง ฉันไปก่อนนะ"ฉันตอบ

"นายมองหาใครซางมิน"คังวอนเอ่ยถามซางมินขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งพักดื่มน้ำ
หลังซ้อมบาสฯที่สนามในโรงยิม

"เปล่านี่ -_-!! ฉันไม่ได้มองหาใครซักหน่อย นายอย่ามั่วน่า"ซางมินตอบ

"แน่ใจ ^_^"คังวอนย้ำยิ้มๆ

"ก็เออซิ -_-^^"ซางมินตอบท่าทางหงุดหงิด

"เฮ้ๆ!!หวัดดีนายสองคน ^V^"ฉันเอ่ยทักเสียงดังทันทีที่ถึงสนาม

"หวัดดี ^_^"คังวอนรับคำส่วนซางมินน่ะหรอเฉยค่ะ

"เรานึกว่าเธอจะไม่มาซะอีก"คังวอนพูด

"เราหรอ??? ฉันว่านายคนเดียวมั้ง"ซางมินแย้ง

"ก็เมื่อกี้นายยังมองหะ....."คังวอนยังพูดไม่ทันจบดี

"ฉันทำไมพูดดีๆน่ะ"ซางมินก็ขัดขึ้นก่อน

"มองอะไรหรอ O_o???"ฉันถามแทรกขึ้น

"ก็มองหาเธอไงล่ะ -O-//"คังวอนตอบ

"ใครมองหาฉัน???"ฉันถาม

"จะมีใครก็พวกปากไม่ตรงกับใจน่ะซิ -_-!!!"คังวอนตอบ

"ใครอ่ะ นายบอกมาตรงๆเลยดีกว่า ฉันขี้เกียจคิดอ่ะ"ฉันบอก

"ก็จะใครล่ะ ซางมินไง"คังวอนตอบ

"จิ..จริง...หรอ?? นายมองหาฉันจริงๆหรอ ^^_^^"ฉันหันไปถามซางมินอย่างดีใจ

"ฉันเนี่ยน่ะ!!จะมองหาเธอเลิกฝันเลย -_-^^"หมอนั่นตอบ

"แหม!!! มองหาฉันก็บอกมาตรงๆก็ได้ไม่ต้องเขินหรอกน่า ^ ^"ฉันเซ้า

"นี่ -_-!! เธอเลิกพูดจาเพ้อเจ้อซะที"หมอนั่นบอก

"ไม่ต้องทำท่าทางเย็นชากลบเกลื่อนฉันหรอกน่า ฉันดูออกน่ะ"ยังค่ะฉันยังไม่ยอมเลิกพูดอีก

"นี่ฉันบอกไม่ได้ยินรึไงว่าอย่าเพ้อเจ้อน่ะ ไปไกลๆฉันเลยไป -_-**"หมอนั่นหันมาตะคอกใส่ฉันเสียงดังคับโรงยิมเลย ดีหน่อยที่ไม่มีใครอยู่นอกจากฉัน หมอนั่น
และก็คังวอน

"ไม่เอาน่าซางมิน"คังวอนปราม

ส่วนฉันก็ได้แต่ยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกเกิดมายังไม่เคยมีใครตะคอกใส่หน้าจังๆซะที
แม้แต่พ่อ แม่ฉันก็เถอะ

"นี่นี่ เธอเป็นไรรึเปล่า???"เสียงเรียกของคังวอนปลุกฉันให้ตื่นจากภวังความตกใจ

"เปล่าๆฉันไม่เป็นไร -o-//"ฉันตอบ

"แต่หน้าเธอซืดมากเลยนะ -O-"คังวอนถาม

"จริงๆฉันไม่เป็นไรหรอก ^  ^"ฉันย้ำทั้งที่ในใจยังนึกหวั่นๆอยู่

ส่วนหมอนั่นหลังจากตะคอกใส่ฉันแล้วก็เดินหนีไปซ้อมในสนามเฉยเลย

"แน่ใจนะ T^T???"คังวอนย้ำ

"อื้อ (-_-)(._.)(-_-)(._.)"ฉันพยักหน้ารับ

"เธอก็อย่าเก็บเอาคำพูดของหมอนั่นไปคิดล่ะ อย่าใส่ใจด้วย เพราะหมอนั่นก็เป็นคนอารมณ์ร้อนแบบบนี้แหล่ะ"คังวอนบอก

"อื้อ ฉันไม่เก็บเอาไปคิดหรอกอย่าห่วงเลย"ฉันตอบคังวอนออกไปแต่ในใจก็ยังคิด

"อย่าพึ่งท้อล่ะ"คังวอนพูดขึ้น

"เรื่องอะไร???"ฉันถาม

"ก็เรื่องของซางมินน่ะซิ ฉันว่าน่ะเธอน่ะเหมาะสมกับหมอนั่นที่สุดเลยล่ะ ^V^"
คังวอนตอบ

"ทำไมล่ะ???"ฉันถาม
"ไม่รู้ซิ!!ลางสังหรณ์ฉันมันบอก"คังวอนตอบ