คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ..3..
"กลับมาแล้วค่ะ ^O^"เสียงของฉันเองจร้า
"มากิกลับมาแล้วหรอ O_O"
"หวัดดีค่ะพ่อ อ้าว!!!นี่พ่อกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ o_O???"ฉันถาม
"ก็ตั้งแต่ที่แกหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ไม่ยอมกลับบ้านน่ะซิ =_=**"ริวเฮพูด
"แสดงว่าพี่เป็นคนโทรไปบอกพ่อน่ะซิ"ฉันถาม
"ใช่ ถูกต้องแล้วครับ ^_^"ริวเฮตอบ
"พี่ยังไม่ได้บอกแม่ใช่ไหม O_o???"
"เสียใจด้วยนะแม่รู้เรื่องหมดแล้ว -_-**"เสียงคุณทัศนีย์แม่ฉันเองค่ะดังมาจากด้านหลังของฉัน
"หวัดดีค่ะแม่ ^ ^"ฉันรีบยกมือไหว้ทันที
"ทำไมฮะ!!!!!แม่สอนแล้วไม่รู้จักจำ เราน่ะเป็นผู้หญิงนะไปนอนที่บ้านผู้ชายได้ยังไง"แม่สวดทันทีที่เห็นหน้าฉัน
"แม่ค่ะมันเป็นเหตุจำเป็นนี่ค่ะ หนูก็ได้โทรมาบอกแล้วนี่ค่ะ (._.)!!!"ฉันบอกเสียงอ่อย(จริงๆแล้วไม่ได้โทรเองหรอกโดนัลด์เป็นคนโทรน่ะ)
"เอาเถอะครั้งนี้แม่จะยกให้เพราะถือว่าลูกไปนอนบ้านกอซาเลซ -o-"แม่ฉันบอก
"ทำไมล่ะค่ะ????"ฉันถามอย่างสงสัย
"ก็แม่ไว้ใจคนบ้านนี้น่ะซิ!!!!"
"มากิไม่เข้าใจ o_O???"
"ก็เค้าเป็นเจ้านายพ่อนี่มากิ ^O^"พ่อฉันพูดขึ้นบ้างหลังจากยืนฟังอยู่นาน
"กินข้าวกันเถอะครับผมหิวแล้ว"เสียงพี่ริวเฮเรียกจากโต๊ะกินข้าว ฉัน พ่อและแม่จึงเดินไปที่โต๊ะ
"มากิขอตัวก่อนน่ะค่ะ _O_"ฉันบอกขณะที่กำลังรวบช้อน
"นี่ลูกอิ่มแล้วหรอทานไปแค่นิดเดียวเองนะ"พ่อถาม
"ค่ะมากิอิ่มแล้ว ขอตัวนะค่ะ"ฉันย้ำและก็ลุกเดินออกมาจากโต๊ะกินข้าวขึ้นข้างบนเป้าหมายคือห้องนอน
~ ~ ~ รักยังไงมันก็คือรัก ฉันเองรู้จักคำนี้ในวันที่มันสายเกินไป ~ ~ ~
เสียงโทรศัพท์ฉันเอง
"เบอร์ใครหว่า???ไม่คุ้นเลยแฮะ"ฉันบ่นก่อนกดรับสาย
"สวัสดีค่ะ"ฉันรับสาย
"นี่ฉันเองน่ะ"เสียงนั้นตอบกลับมา
"ฉันเองน่ะใคร O_o???"ฉันถาม
"ก็คนที่เธอเดินชนตอนเย็นไง -_-!!"
"คนที่ฉันเดินชนตอนเย็นหรอ???"ฉันพึมพำ
"นี่อย่าบอกน่ะว่าเธอลืมแล้ว =_=;;;"
"อื้อ (._.)^ ฉันนึกไม่ออก"ฉันยอมรับ
" -_-^ เธอนี่จริงๆเล้ย"
"อะไรฉันทำไมยะ???"ฉันโวยใส่
"ก็ความจำสั้นน่ะซิ ฉันก็ แพทริคไงล่ะทีนี้จำได้รึยัง"หมอนั่นตะคอกกลับมา
"อ๋อ!!!นึกออกแล้วนายก็คือนักเรียนที่พึ่งย้ายมาใหม่นั่นเอง ^O^"ฉันบอกไปหลังจากนึกขึ้นได้
"คิดออกแล้วซิ -o-"หมอนั่นถาม
"แล้วนายรู้เบอร์ฉันได้ไง O-o???"ฉันถามอย่างสงสัย
"ทุกคนและทุกอย่างที่ฉันให้ความสนใจ ฉันก็จะรู้หมดนั่นแหล่ะ"หมอนั่นตอบ
"แล้วนายโทรมาทำไม??"
"ฉันก็โทรมาทวงคำตอบไง ^_^"
"คำตอบหรอ???"ฉันทวนคำพูดของหมอนั่น
"ใช่"หมอนั่นบอก
"คำตอบอะไร????"ฉันงง
"ก็ที่ฉันขอเธอเป็นแฟนไง -_-^"หมอนั่นตอบกลับมา
"นี่นายพูดจริงๆหรอเนี่ย _O-???"ฉันถามกลับไป
"ก็ใช่น่ะซิ =_=!"หมอนั่นตอบกลับมาเสียงจริงจัง
"แต่ฉันมีแฟนแล้ว (._.)!!!"ฉันบอกออกไป
"โดนัลด์ประธานนักเรียนน่ะหรอ"หมอนั่นพูดขึ้น
"ใช่เค้านั่นแหล่ะ -o-"ฉันตอบ
"เธอแน่ใจหรอว่าชอบหมอนั่นจริงๆ =o=::"
"นายหมายความว่าไง???"ฉันถาม
"ก็หมายความอย่างที่ถามนั่นแหล่ะ ว่าไงล่ะ???/"
"เอ่อ...คือฉัน..ฉัน...."ฉันพูดไม่ออก
"เห็นไหมล่ะเธอยังไม่แน่ใจตัวเองเล้ย เพราะฉะนั้นฉันก็ยังมีสิทธิ์อยู่"หมอนั่นบอก
"สิทธิ์อะไรของนาย???"
"ก็สิทธิ์ที่จะได้เธอมาเป็นแฟนน่ะซิ แค่นี้ก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนนะ bye"
"นี่!!!นาย แพทริคเดี๋ยวก่อนซิ!!!"ฉันร้องตามแต่ไม่ทันหมอนั่นวางสายแล้ว
"ซวยล่ะซิทีนี้มีหวังโดนัลด์เอาฉันตายแน่ๆ >_<"ฉันคิดแล้วก็ล้มตัวนอน
ความคิดเห็น