ยัยตื้อสุดสวยกับนายน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #1 : ..1..

" O_Oโอ้วววว!!!ยอดไปเลยซาร่า"ฉันพูดออกมาหลังจากที่มาถึงโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ อ้อ!!!ลืมแนะนำตัวเองฉันมีนามว่า โซบี หรือ
กรรณิกา พินิจนันท์
อายุ 16ปี อยู่เกรด10/D (วันเดือนปีเกิดไม่ต้องบอกนะขี้เกียจอ่าน;;;;พีโอเนีย)พึ่งจะย้ายมาเรียนที่นี่ค่ะ

"อ้าว!!!นี่แกมัวยืนตาค้างอยู่นั่นแหล่ะรีบๆเดินเร็วเข้า -o-"น้ำหวาน (นิสัยไม่หวานเหมือนชื่อเลยออกจะห้าวๆด้วยซ้ำ) หรือ มณีรัตน์ ศิลาชัย เพื่อนของฉันที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆตอนอยู่ที่เชียงใหม่ พอขึ้นมัธยมน้ำหวานก็ย้ายตามพ่อแม่มาอยู่ที่กรุงเทพฯและก็เข้าโรงเรียนที่แห่งนี้ด้วย

" (._.)^ ก็ที่นี่มันกว้างใหญ่นี่นา"ฉันบอก

"อีกหน่อยแกก็จะชินเหมือนฉันนี่แหล่ะ =_=;;" น้ำหวานบอก แล้วฉันกับน้ำหวานก็เดินตรงไปยังห้องเรียนของเราคือ เกรด10/D

"เฮ้อ o_O!! พักเที่ยงซะทีหิวจนตาลายแล้ว"น้ำหวานบ่นขณะที่เรากำลังเดินไปที่โรงอาหารแต่เพราะทนต่อความหิวไม่ไหวน้ำหวานจึงวิ่งนำไปก่อนฉัน

ทันไดนั้น!!!!!

"โอ้ย TT^TT "เสียงฉันเองโดนใครคนหนึ่งชนเข้า

"ขอโทษ -_-!!"เสียงใครคนนั้นพูดขึ้นเย็นชาสุดๆรู้สึกจะเป็นเสียงผู้ชาย

"นี่นาย..-_-***."ฉันพูดได้แค่นั้นเพราะตกตะลึงในความหล่อของหมอนั่นถึงจะดูเย็นชาไปหน่อยก็เถอะ กะจะด่าให้จำทางกลับบ้านไม่ถูกเลยแต่พูดไม่ออกซะงั้น

"มีอะไรกันหรอซางมิน???"เสียงของผู้ชายอีกคนเอ่ยถามขึ้น โอ้ววว!!หมอนี่ก็หล่อเหมือนกันแฮะโรงเรียนนี้มีแต่คนหล่อๆเต็มไปหมด (นี่ๆหล่อนพ่อ-แม่ส่งมาเรียนน่ะไม่ใช่มาหาคนหล่อๆ;;;;;พีโอเนีย =_=;;")

"เปล่า -_-!!ไม่มีอะไรเราไปกันเถอะอย่าไปสนใจเลย พวกซุ่มซ่ามน่ะ"ซางมินพูดแล้วก็เดินนำไป

"ฉันขอโทษแทนซางมินด้วยนะ -o-เธอเจ็บตรงไหนรึเปล่า"เพื่อนอีตาซางมินถามฉัน

"ไม่เป็นไรฉันไม่เจ็บหรอก =O="ฉันตอบ

"-_-!!! นี่จะกินไหมข้าวน่ะคังวอน"เสียงซางมินเรียกตามมา

"ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"คังวอนตอบกลับไป

"ฉันไปก่อนนะ -o-///"ก่อนไปคังวอนหันมาพูดกับฉัน

"ทำไมแกยอมง่ายๆแบบนั้นล่ะโซบี -o-"น้ำหวานแย้งขณะที่ฉันกำลังจะนั่งที่โต๊ะ
กินข้าวในโรงอาหาร

"ช่างเถอะเรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว -O_///"ฉันตอบ

"แล้วแกก็ต้องมานั่งทนเจ็บขาอยู่แบบนี้น่ะหรอ =_=!!"น้ำหวานว่าฉัน

"...."ฉันพูดไม่ออก

"แกรอฉันอยู่ที่นี่แหล่ะเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวมาให้"น้ำหวานบอก สักพักก็เดินกลับมาพร้อมกับจานข้าวสองใบ

"น้ำหวาน -o-//"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียกฉันกับน้ำหวานหันไปดู

"อ้าว!!!ทำไมแกพึ่งมาว่ะ"น้ำหวานพูดกับหญิงคนนั้น

"คือ (._.)^ฉันพึ่งตื่นน่ะ"หญิงคนนั้นตอบและหันมาทางฉันเป็นคำถามว่าใครอ่ะ

"อ๋อ!!!จะแนะนำให้รู้จักนี่โซบีเพื่อนฉันที่อยู่ที่เชียงใหม่ที่เคยเล่าให้ฟังไง"น้ำหวานบอก

"อ๋อ ^O^ ยินดีที่ได้รู้จักนะฉันส้มโอจ๊ะ"

"จ๊ะยินดีที่รู้จักเช่นกันฉันโซบีจ๊ะ ^0^"ฉันตอบ

"แล้วนั่นขาเธอไปโดนอะไรมาน่ะ -o-???"ส้มโอถามฉัน

"ก็โดนนายน้ำแข็งเดินชนน่ะซิ"น้ำหวานแย่งตอบ

"แล้วหมอนั่นว่าไง -O-??"ส้มโอถามอย่างอยากรู้สุดๆ

"ก็ขอโทษแบบเย็นๆ =O=;;"น้ำหวานตอบอีก

"ว่าแล้วเชียว -_-;;"ส้มโอพูด

"เอ่อ..ว่าแต่นายน้ำแข็งที่พวกเธอพูดถึงน่ะใครหรอ O_O????"ฉันถาม

"ก็คนที่เดินชนเธอเมื่อกี๊ไง"น้ำหวานบอก

"นายนั่นชื่อน้ำแข็งหรอ??? แต่ฉันได้ยินเพื่อนเค้าเรียกซางมินไม่ใช่หรอ???"ฉันบอก

"เปล่าหรอกหมอนั่นชื่อซางมินนั่นแหล่ะ แต่มีฉายาว่า นายน้ำแข็ง"ส้มโอตอบ

"ทำไมล่ะ o-O???"ฉันถามต่อ

"ก็จากนิสัยเย็นชาของหมอนั่นไง"คราวนี้น้ำหวานตอบ

"แต่เค้าก็หล่อ เท่ดีนี่ ท่าจะมีแฟนเยอะ ^^  ^^"ฉันพูดขึ้น

"มันก็จริงนะไอ้เรื่องความหล่อน่ะ แต่เรื่องแฟนไม่มี ฉันไม่เคยเห็นหมอนั่นจะสนใจ

ผู้หญิงคนไหนสักคน แถมยังไล่ตะเพิดอีกเวลาผู้หญิงเข้าไปคุยด้วย"น้ำหวานบอก

"งั้หรอ +_+???"ฉันพูดด้วยท่าทางมีเลศนัย

"นี่อย่าบอกนะว่าเธอสนใจหมอนั่นน่ะ =_=;;;"น้ำหวานทัก

"ถูกต้อง ^_^"ฉันตอบ

"ฉันว่าเธอเลิกล้มความสนใจเถอะ เชื่อฉัน -o-"ส้มโอบอก

"ใช่ๆ =O=///"น้ำหวานเสริม

"ทำไมล่ะ??ก็ฉันชอบของฉันนี่ T_T "ฉันตอบ

"เดี๋ยวก็โดนไล่ตะเพิดเหมือนหมูเหมือนหมาหรอก หมอนั่นยิ่งไม่แคร์ใครอยู่"น้ำหวานเตือน
"นี่เธอลืมไปแล้วหรอว่าเมื่อก่อนฉันมีฉายาว่ายัยจอมตื้อนะ _O_///"ฉันบอก

"เออๆๆแล้วอย่าหาว่าพวกฉันไม่เตือนล่ะ =_=!!!"น้ำหวานพูดอย่างอ่อนใจเพราะรู้จักนิสัยฉันดีว่าถ้าลองตัดสินใจทำอะไรแล้วต้องทำให้ได้