Vocaloid school

ลำดับตอนที่ #4 : วันที่ดีที่สุด

ณ ห้องอาหาร มิคุได้เอาเรื่องที่โรงเรียนมาเล่าให้ทุกคนฟัง
"ก็แค่ปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆให้ห้องให้ได้ เรื่องก็จบแล้ว" ลูกะพูดหลังได้ยินเรื่อง
"แล้วเรื่องชุดพละละคะ พื่ก็รู้พอใส่แล้วจะมีแต่คนมอง" มิคุบอกพื่ๆ
"ก็จริงอยู่นะ ตอนที่ใส่ชุดพละที่ไร พวกนักเรียนชายจะชอบมองเราผิดปกติทุกรอบแล้ว" เมย์โกะพูดถึง
"เด็กผู้หญิงใส่ชุดพละมันหน้ารักจะตาย" ไคโตะสวนกลับทันที
"ไม่เป็นไงหรอกพื่ เดียวพอผ่านไปนานๆพวกมันก็ไม่สนใจแล้ว" รินให้คำแนะนำ
"ขอบคุณมากคะ งั้นขอตัวไปทำการบ้านก่อนนะคะ คึนนี้กะว่าจะนอนเร็วน้อย" มิคุพูดเสร็จก็เดินไปล้างจานแล้วขึ้นห้องไป
"พื่เขาบอกจะตื่นเร็วที่ไรก็สายทุกที" เลนพูดแล้วก็ทำให้ทุกคนหัวเราะก่อนแยกย้ายกลับห้อง
เช้าวันใหม่แล้ว เวลา 6 โมงตรงเป็นปกติที่รินจะเดินไปที่ห้องมิคุเพื่อปลุกแต่รอบนี้ไม่มีเสียงตอบกลับ"เดียวค่อยมาอีกรอบก็ได้มั้ง"คิดเสร็จก็เดินไปที่ห้องอาหาร สิ่งที่เห็นคือ เมย์โกะ ไคโตะ ลูกะ แล้วก็เลน(ก็ปกติเมื่อทุกวัน)แต่พอเธอจะเดินไปวาดกระเป๋าที่ชั้นวางก็ต้องตกใจเพราะเห็นพื่หัวเขียวกำลังหาของในกระเป๋าอยู่
"ไงรินเมื่อคึนหลับสบายดีไม" มิคุถามน้องสาว แต่น้องกลับเงียบ 
"มากินข้าวกับได้แล้วทั้ง 2 คนเดียวไปโรงเรียนสายนะ" เมย์โกะเรียก
พอได้ยินเสียงเมย์โกะก็ทำให้เธอกลับมามีสติเหมือนเดิม วันนี้ทุกคนถึงหน้าโรงเรียนเวลา 6 โมง 45 นาที เร็วกว่าเมื่อวานมากเลย
"รินเลน เตะโตะจังพื่ไปก่อนนะ เดียวตอนเย็นเจอกันที่นี้นะ" มิคุพูดเสร็จก็รีบเดินไปที่ห้องทันที
"วันนี้พื่เขาเป็นอะไรไปหรอริน" เตะโตะถามรินกัยเลน
"ไม่รู้เหมือนกัน" 2 คนตอบพร้อมกับ
ในระหว่างที่นัองๆยังยืนคุยกันอยู่หน้าโรงเรียนมิคุก็เดินไปถึงหน้าห้องแล้ว "ทำไมเนรุยังไม่มาอีกนะ ไม่สนแล้วเป็นไงเป็นกัน"เธอคิดก่อนเดินเข้าไปวางกระเป๋า "ดีจัง เพื่อนมาแค่ 2 คน จะได้ง่ายน้อย" มิคุคิดก่อนทักเพื่อน
"สวัสดีจ้าเมกุ จามะ เมื่อคืนนอนหลับสบายดีไม" ทำเอาเพื่อนเงียบไปเลย
"เมื่อวาดนี้ต้องขอโทษด้วยนะ ที่เงียบเกินไป" มิคุช่วยพูดต่อ
"ไม่เป็นไรมิคุจัง ไม่ต้องขอโทษก็ได้จ้า" จามะตอบกลับแบบตกใจเล็กน้อย
"นี่มิคุไหนๆ เนรุก็ยังไม่มา เธอก็มานั้งคุยกับพวกเราก่อนก็ได้" เมกุด้วย
"จ้า" มิคุตอบแล้วก็ยกเก้าอี้ไปนั้งคุยกับเพื่อนๆ
เวลาผ่านไปก็มีเพื่อนเข้าห้องมาเรื่อยๆ แน่นอนว่ามิคุทักทุกคนด้วยชื่อจริงหมด(วันเดียวจำชื่อทุกคนในห้องได้หมดเลย)เพื่อนทุกคนจึงหันมาคุยกับมิคุไม่น้อยก็มาก ทำให้ในเวลาไม่นานเธอก็สนิดกับเพื่อนทุกคนได้ ก่อนทีเนรุจะเดินเขาห้องมาแล้วพูดว่า
"ยายมิคุ!!!! มาโรงเรียนเร็วแล้วทำไมไม่โทรมาบอกฉันก่อน!!! ฉันเกือบสายเห็นไม!!!"
"ขอโทษจ้า รอบหน้าจะไม่ทำอีกแล้วจ้า" มิคุรีบตอบก่อนโดนตีหัว
"คนนอนตื่นสายอย่างเธอตื่นเร็วได้!!! ต้องมีเหตุผลแน่!!! บอกมาคืออะไร!!!" เนรุโมโหเธอสุดๆแล้วตอนนี้
"นี่มิคุ เธอเป็นพวกหลับลึกเองหรอ ไมยักกะรู้นะเนี่ย" นักเรียนชายคนหนึ่งพูดถึงทำให้เพื่อนหัวเราะกับยกห้องก่อนครูจะเข้ามา
"นี่อย่าตอบนะว่า" เนรุกระซิบคล้างๆหูมิคุ
"อือ ตอนนี้ฉันปรับตัวได้ละ" มิคุตอบแล้วก็ยิ้ม
เวลาผ่านไปก็ได้เวลาพักกลางวัน พอมิคุกินข้าวกับน้องเสร็จก็รีบขึ้นห้องปล่อยให้เนรุนั่งคุยกับเลนไป แล้วไปนั่งหลับเพราะเธอตื่นเช้าเกินไปวันนี้แต่ยังไงก็ไม่ได้นอนเพราะมีรุ่งพื่ รุ่งน้อยมาพูดคุยด้วย "ดังใหญ่แล้วนะมิคุ" เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นจึงทำให้เธอหัวเราะ แต่เธอก็ไม่บ่นแล้วสักคำเพราะแค่เธอได้เห็นว่าเพลงที่เธอร้องทำให้พวกเขามีความสุขแค่นั้นก็สุขใจแล้ว ได้เวลาเรียนอีกแล้ว เนรุเดินเข้ามาในห้องแล้วพูดว่า
"หมดเวลาพักแล้ว พวกที่ไม่ได้อยู่ที่ห้องนี่กลับไปสะ ส่วนพวกผู้ชายห้องเราก็ไปรอหน้าห้องนู้นไป" พูดเสร็จก็ไปกับหมดเหลือแต่พวกนักเลง
"ทำไมต้องออกไปด้วยวะ" นักเลงประจำห้องพูด ก่อนที่เนรุจะเอาหนังสือมาตีหัวแบบเต็มที่ไปที
"ท้าไม่รู้จะบอกให้!!! ก็เพราะนี่มันคาบพละไง!!!" เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หน้ากลัวที่สุดก่อนที่พวกนักเลงจะออกไป
10 นาทีต่อมาทุกคนมารวมตัวกันที่สนาม แน่นอนว่านักเรียนหญิงที่มาใหม่บางคนจะต้องอายเพราะไม่เคยใส่การเกงพละขาสั้น รวมถึงมิคุด้วย
"ท้าใครหน้าไหนมายุ่งกันเพื่อนฉันละก็ อย่าหวังว่าจะรอด" เนรุหันไปทางนักเรียนชายก่อนพูด จึงทำให้ทั้งคาบไม่มีใครกล้ามายุ่งกับพวกผู้หญิงเลย คาบต่อไปครูไม่มาเลยถือโอกาสเลือกหัวหน้าห้องกัน แน่นอนว่าเนรุได้ ไม่ใช่ว่าไม่มีใครเลือกคนอื่นนะแต่ก็เพราะห้องนี้นักเรียนหญิงมากกว่านักเรียนชายและนักเรียนหญิงเลือกเนรุกันหมดเพราะเธอเป็รคนเดียวที่คุมพวกผู้ชายได้ จึงได้เป็นแบบง่ายๆไป พอเลือกเสร็จก็กลับบ้าน ระหว่างทางพวกรินที่สงสัยมิคุมาตั้งแต่เช้าจึงถามมิคุว่าทำไมทำตัวแปลกๆ มิคุจึงตอบว่า
"ก็เพราะวันนี้เป็นที่ดีที่สุขของพื่เลยไง" ก่อนที่จะกระโดดไปกอดน้องๆแล้วเดินนำหน้าไป (จึงทำให้เลนหน้าแดงไปทั้งวันเลย)

(ตอนต่อไปจะเกี่ยวกับรินเลนบ้างแล้วนะคะ ต้องติดตาม)