ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แม่มดต่างดาว witch P

    ลำดับตอนที่ #2 : witch P

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 54


         "เอาล่ะครับ ผมจะอธิบายเรื่องของผมกับท่าน P ให้ฟังนะครับ"
    ผมพยักหน้า ตอนนี้ผมไม่เรียนมันแล้วล่ะครับ ก็สองคนนี้บอกว่าจะเล่าเรื่องที่ผมเห็นให้ฟังถ้าตามมา
         "ผมกับท่าน P คือ witch มันเป็นชื่อเรียกสำหรับผู้ที่มีพลังอย่างพวกผมในดาวนั้น"
    ดาวนั้น? เป็นพ่อมด แม่มดแล้วยังจะเป็นมนุษย์ต่างดาวอีกหรอฮับ! 
         "witch แบ่งเป็นสามประเภทตามลำดับพลัง ประเภทที่1 คือ first เป็นพวกที่มีพลังลำดับสูงสุด
    ประเภทที่ 2 คือ second เป็นพวกที่มีพลังระดับกลาง ประเภทที่ 3 คือ third เป็นพวกที่มีพลังน้อยที่สุด
    พลังจะสามารถเพิ่มขึ้นได้ถ้าฝึกฝน แต่ท่าน P เป็นมากกว่านั้น"
         เอ๋? มากกว่านั้น 
         "ท่าน P มีพลังมากกว่าขั้น first เราไม่ทราบสาเหตุที่ท่าน P มีพลังมากกว่าที่กำหนดไว้
    และนอกจากนั้นเราก็ยังไม่รู้อดีตของท่าน P มากสักเท่าไร แต่สิ่งที่รู้คือเราสามารถชนะพวกนั้นได้ "
    พวกนั้น? อือ...พวกไหนนะ ใช่พวกที่มีอาวุธรึเปล่า 
         "คือ..." 
         "ใช่แล้วครับผมกำลังพูดถึงพวกที่คุณเห็นว่ามีอาวุธ เราจะเรียกพวกนั้นว่า death side
    พวกนี้ไม่มีพลังแต่จะมีอาวุธที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด พลังของพวก third กับ second
    ไม่สามารถทำอะไรพวกนั้นได้ ทำให้พวกเราต้องฆ่าพวกนั้นทันทีที่เกิดมา พยายามทุกวิธี
    เพื่อที่จะล้างเผ่าพันธุ์พวกนั้น ผมคิดว่าสิ่งที่เราทำกับพวกมันคงไม่ต่างกับที่พวกมันทำอยู่ในตอนนี้"
         อะไรกัน...เรื่องโหดร้ายอย่างนี้ทำไมถึง
         "ขอโทษนะครับที่พูดเรื่องแบบนั้นออกไป แต่ผมเป็นคนตรงๆ ไม่ชอบทำอะไรอ้อมค้อมน่ะครับ"
    กูฟียิ้มให้ผม ผมพยายามที่จะยิ้มตอบแต่ไม่รู้จะเหมือนยิ้มรึเปล่า ก็พอคิดถึงกองศพพวกนั้นมันก็จะอ้วกแล้วอ่ะ
         "ตอนนี้พวกเรากำลังพยายามหาวิธีปลดผนึกพลังของท่าน P อยู่ เพราะถ้าท่าน P ไม่มีผนึกนั่นล่ะก็
    น่าจะชนะพวกนั้นได้สบายๆเลยล่ะครับ"
    เจ้าเด็ก P นั่น...มีพลังมากขนาดนั้นเลยเรอะ(แอบกลัว)
         "คิก คิก คิก จงซึ้งในพลังของท่าน P เสียเถอะ"
    ยัยเด็กนี่ เดี๋ยวจับยิกแก้มเลย(ยิ่งน่าหยิกอยู่ด้วย)
         "บ่นอะไร หนู Pearl"
    ผมรู้สึกได้ว่าทั้งกูฟี และ เด็ก P ถึงกับชะงักพอผมเรียกชื่อจริงของเด็ก P หรือจะเป็นเพราะประโยคเมื่อกี้นี้
         "อย่างบังอาจ..."
    เอ๋? อะไรกัน... 
         "อย่างบังอาจมาเรียกชื่อจริงของฉัน"
    หน้าตาของเด็ก P ดูจริงจังและดุดันแสดงให้เห็นได้ชัดว่าโกรธถึงขีดสุด
         "ผู้ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นที่จะสามารถเรียกชื่อจริงของท่าน P ได้น่ะครับ" กูฟีกระซิบ 
         "งั้นแสดงว่าผู้ชายที่ผมเห็นคงมีค่ากับเธอมากใช่ไหม"
         "ผมก็ไม่ทราบเรื่องนั้น ถ้าจะถามก็คงต้องเป็นแพรวาน่ะครับ เธอเป็นสมบัติชิ้นแรกของท่าน P
    ปกติท่าน P กับเธอจะไปไหนไปกันตลอด"
         "งั้นเธอก็ต้อมีสัญลักษณ์เหมือนผมน่ะสิ"
    จะมีคนเป็นแบบผมแล้ว(มีความหวัง)
    กูฟียิ้มก่อนที่จะส่ายหัว
         "ที่ดาวเราไม่ให้ใช้พลังแสดงความเป็นเจ้าของกับคนด้วยกันน่ะครับ"
    ฮือๆๆๆๆๆๆ ทำไมกัน(ความหวังดับวูบ)
         "ท่าน P !!!"
    ผมเห็นผู้หญิงใส่แว่นท่าทางเรียบร้อยวิ่งหอบมาทางนี้ 
         "ดิฉันมาแล้ว กรี๊ดดดด"
    เด็ก P กระโดดเข้าหาผู้หญิงคนนั้น ผมคิดว่าเธอน่าจะเป็นแพรวาเพราะหน้าคล้ายๆกัน
         "สมบัติไปไหนมา"
    สมบัติ...แทนกันอย่างนี้เลยหรอ
         "เอ่อ...คือ ทำไมถึงแทนว่าสมบัติ"
         "ท่าน P บอกว่าเป็นสิทธิพิเศษสำหรับสมบัติชิ้นแรกน่ะครับ"
    ถ้ามีสิทธิพิเศษแบบนี้ผมคงไม่เอาหรอกฮับ
         "อยู่กันพร้อมน่าเลยนะ ไอ้พวกสวะ!" 
    เมื่อหันไปทางต้นเสียงก็เจอหญิงสาวอายุพอๆกับผมกำลังลอยอยู่บนอากาศ ยัยนี่น่าจะเป็น witch
         "ฉันคือ ท่านแบม เป็น death side รองเท้านี่คืออาวุธของฉัน มันสามรถทำให้ฉันลอยและเพิ่มพลัง
    การเตะ การกระโดดให้กับฉันได้"
    ทายผิดจนได้สินะ แต่ยัยนี่...มาถึงก็แนะนำตัวเลยแฮะ
         "ฉันเป็นถึงมือซ้ายของบอส ฉันจะฆ่าแก จะทำให้สถานที่แห่งนี้ชุ่มไปด้วยเลือดเลยล่ะ"
    แบมแสยะยิ้มออกมา การที่เธอบอกว่าเป็นมือซ้ายของหัวหน้า death side ทำให้พวกเราชะงักเลยล่ะ
    คนๆนี้จะเก่งสักแค่ไหนนะ
         "เตรียมตัวตายได้เลย"
    แบมพุ่งเข้ามาหาเด็ก P
         "หนวกหู"
    เด็ก P จ้องหน้าแบม เธอถึงกับหยุดการโจมตีเลยทีเดียว ผมคิดว่าเธออาจจะกลัวแต่ที่ไหนได้
    เธอหยุดเพื่อที่จะพูดว่า "แกว่ายังไงนะ"
    ให้ตายเถอะ ไร้สาระชะมัด 
         "มาถึงก็พล่ามไม่หยุดเลยนะ หนวกหูโว้ย!"
    เด็ก P กระโดดตัวลอยจนถึงระดับเดียวกับแบม จากนั้นเธอก็....เตะแบมกระเด็นไปสุดขอบโลกเลยล่ะ
         "ฝากไว้ก่อนเถอะ!"
    เด็ก P ท่าทางจะรำคาญยัยนี่มาก เด็กน้อยตะโกนกลับไปว่า "ไม่รับฝากของโว้ย!"
    ตอนแรกก็คิดว่าจะน่ากลัวมากแค่ไหน ที่แท้ก็แค่เนี้ย(ยกมือขึ้นมา ทำนิ้วชี้กับนิ้วโป้งห่างกัน 2 ซม.)
    ถือว่าให้คะแนนการขู่ละกัน
          แต่พอเห็นมือซ้ายเป็นแบบนี้ รู้สึกว่าความเกรงกลัวในบอสของพวกนั้น ถดถอยไปมากเลยแฮะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×