สัมผัสหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : dialy -ของชั้น

สำหรับใครหลายๆคนอาจมีเรื่องราวประทับใจแต่สำหรับชั้นการที่ชั้นจะเก็บเรื่องราวที่ประทับใจชั้นเก็บไว้ในไดอารี่ เก็บไว้ในรูปของตัวหนังสือมันสะท้อนความเป็นตัวตนของชั้นเสมอ  ชั้นเริ่มเขียนไดอารี่เพราะคนๆหนึ่งที่เป็นความประทับใจของชั้น  ชั้นรู้สึกดีทุกครั้งเลยที่ได้อ่านไดอารี่ที่ๆมีเรื่องของเขา....

16 มิถุนายน
สวัสดีเจ้าไดอารี่  รู้ไหมว่านายนะเป็นไดอารี่เล่มแรกของชั้นเลยนะ  ไม่รู้ว่าทำไมชั้นถึงควักเงินในกระเป๋าที่มีเพียงน้อยนิดไปซื้อมาตอนเดินกลับบ้าน  แต่ที่แน่ๆวันนี้ชั้นเจอเรื่องที่น่าประทับใจมากๆเออ...ประมาณว่าฉันไปประทับใจเค้ามากกว่านะ  เดี๋ยวก่อนที่ชั้นจะเขียนไดฯ  ชั้นขอตั้งชื่อนายหน่อยได้ไหม  อืม....เอาชื่อแสนดีล่ะกัน จะได้มีเรื่องดีๆในนี้กะนายนะแสนดี  มาเข้าเรื่องดีก่า  แสนดี...วันนี้ชั้นไปเจอคนๆหนึ่งมาไม่รู้นะว่าชั้นเคยเจอเค้าที่ไหนหรือป่าวแต่ที่แน่ๆเลยอ่ะชั้นคุ้นหน้าเค้ามากมาย  แต่เรื่องเนี่ยมันไม่ได้เกิดที่ว่าชั้นคุ้นหน้าเค้าหรอกนะ  แต่ว่ามันเกิดที่ว่าวันนี้ชั้นไปกินข้าวที่โรงอาหาร  แล้ววันนี้ชั้นอ่ะก้อเดินไปซื้อนำแต่ว่าชั้นเกิดซุ่มซามทำน้าที่ซื้อมาหกเต็มพื้นโรงอาหารแถมตัวชั้นยังแทบล้มไปกองกะพื้น  ถ้าไม่มีเค้ามาเกี่ยวเอวชั้นไวไม่ให้ล้มลงไปด้วย  ชั้นอึ้งอยู่ประมาณ 3 วินาที ก่อนตั้งสติได้แล้วก้อหันมาขอบคุณเขาอย่างอายๆ  เขาบอกกับชั้นนะว่าไม่เป็นไรหรอก ระมัดระวังให้มากกว่านี้ล่ะกัน  ชั้นจำหน้าเขาได้นะ  เขาเป็นคนขาว สูงมากเลย  ปากเขานะสีแดงเชียวน่ารักชะมัด  อย่างนี้สงสัยมีแฟนแล้วแหงๆเลย  เออ...แล้วชั้นก้อดันลืมถามชื่อเขาไปอ่ะ 
ซึ่งนั่นก้อเป็นที่เสียดายมาก  ชั้นเดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะมันก้อนั่งขำกันใหญ่เลยก่อนที่จะโดนมันล้อเสียมากมาย  เซ็งจังเลย  สรุปว่าวันนี้ทั้งวันชั้นนั่งคิดแต่เรื่องของตาคนใจดีนั่น อยากรู้จังว่าตานั่นชื่ออะไรนะ  ไว้เจอกันคราวหน้าชั้นจะถามชื่อเค้าให้ได้เลย...คอยดู เฮ้อ  ทำไมวันนี้ชั้นรู้สึกดีจังเลย  ฝันดีนะ  ไปก่อนนะแสนดี...