ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Diary of Tokimeki Memorial 2

    ลำดับตอนที่ #8 : Shirayuki Miho

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 681
      1
      29 มี.ค. 64

    Shirayuki Miho
    ----------------------------------------
    แม้ชีวิตจริงจะเป็นไปมิใช่ดั่งเช่นนิยาย แต่ก็จะขอเป็นเจ้าชายในใจของเธอ
    ----------------------------------------

    มาถึงตัวละครตัวที่ 5 ล่ะครับ
    คราวนี้มาเป็นคิวสาวน้อยยิ้มน่ารัก มิโฮะ กัน

    ก็... ตอนแรกตั้งใจจะเขียนบทความนี้ให้ทัน 24 กพ. อันเป็นวันคล้ายวันเกิดมิโฮะ ไปๆมาๆก็ติดสอบติดอะไรวุ่นไปหมด พอมีเวลาเล่นกระชั้นมาก เล่นเสร็จกลับจบมาโฮะอีก... เอาเข้าไป...
    เอาเถอะ... ไหนๆก็เลทไปแล้ว โก ออนต่อไปละกัน

    มาเริ่มกันเลย



    ชิรายูคิ มิโฮะ... เป็นอีกตัวละครที่มีเอกลักษณ์มาก... โดยเฉพาะทรงผม
    ภาค นี้นี่ถ้าไม่นับอากาเนะที่ทรงผมแปลกๆแล้ว ผมว่ามิโฮะก็เป็นอีกตัวละครที่มีทรงผมเป็นเอกลักษณ์ชนิดที่เห็นแล้วต้องหยุด มองอีกคนหนึ่งเลย



    การเปิดตัวมิโฮะเป็นไปอย่างคลาสสิค นั่นก็คือชนกันโดยบังเอิญนั่นเอง
    แต่ก็ดีแล้วล่ะ เปิดตัวกันครั้งแรกก็เห็นว่าเป็นคนสุภาพน่ารักไปเลย... อ๊ะ... ซุยมะเซ็น ไดโจบุเดสกะ?

    มิโฮะเป็นสาวหวานต้นแบบจริงๆ ทั้งหน้าตา คำพูดและนิสัยใจคอ แต่ยังไงไม่รู้สิ หวานแบบนี้ก็น่ารักดีเหมือนกัน
    อย่างตอนไปเดทแรกที่ร้านแฟนตาซีก็เจออีเว้นท์ที่เธอจะชอบใจกับเคโระมาก


    งานอดิเรกเธอก็คือการดูหมอล่ะนะ ก็สมเป็นเธอดี
    เห็นว่าแม่นเสียด้วย


    แน่นอนว่าสำหรับผมแล้วไม่พลาดงานวัดและชุดประจำชาติญี่ปุ่น ฮี่ๆ ชอบๆ


    ไม่หวานไม่ชมพูก็ไม่ใช่มิโฮะแน่ๆ

    พูดถึง ชมรมการแสดง ก็ถือว่าเป็นอีกชมรมที่ผมชอบเข้า (รองจากวิทยาศาสตร์) ไม่ใช่ว่าจะจีบอะไรใครหรอกครับ แต่เข้าแล้วอัพพลังขึ้นเยอะดี อย่างน้อยก็ดีกว่าอ่านหนังสือเอง แถมยังได้พ่วงศิลปะ ความคล่องตัวมาพร้อมๆกัน
    ยิ่งพอจีบมิโฮะก็เข้าทางเลย ได้ปัมป์พลังไม่พอ เข้าชมรมแล้วก็ได้เห็นอะไรดีๆเยอะเลย เช่นภาพนี้

    ตอนออกมานี่มีสลึมสลือทักตอบอรุณสวัสดิ์เราด้วยนะนั่น สักพักถึงรู้ตัวแล้วรีบวิ่งเข้าห้องไป ขี้เซาน่ารักดีจัง :)

    สำหรับแนวทางการเล่นแล้ว...
    การ จีบมิโฮะนี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย เธอก็เป็นแบบที่ตัวเธอเป็นนั่นล่ะครับ นิสัยอ่อนหวานยังไงก็ยังงั้น ช้อยส์ให้มายังไงก็ตรงไปตรงมาไปเลย น่ารักก็บอกน่ารัก
    ผมชอบแซวว่านึกอะไรไม่ออก ก็ซุโค่ยเข้าไว้ ฮ่ะๆ แปลออกสักนิดก็ตอบๆเชิงเห็นด้วย หรือคล้อยตามก็โอเคล่ะ

    โดย นิสัยแล้วมิโฮะเป็นสาวน้อยประเภทช่างฝัน แต่ก็ไม่ได้หลุดจากความเป็นจริงอะไร เพียงแต่ถ้ามีบางโอกาสที่ดูคล้อยๆแล้วบางทีเธอก็ชวนคุยเรื่องเทพนิยายบ้าง อะไรบ้าง
    อย่างฉากนี้ที่ไปเดินห้างฯเธอก็คุยเรื่องซานตาครอสขึ้นมา


    ส่วน การเรียนก็ไม่ใช่ปัญหาเลยถ้าเราขยันเข้าชมรมการแสดง เพราะมันจะไปเพิ่มค่าคะแนนหลักที่เธอชอบไปโดยปริยาย ที่เหลือก็แค่ประคองพลังด้านอื่นๆให้สมดุลหน่อย การจะชวนเดทก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป


    ส่วน ตัวแล้วผมว่าการเลือกเล่นมิโฮะให้ความรู้สึกไม่ต่างกับตอนเล่นฮิคาริเท่าไหร่ คือไม่มีความท้าทายมากนัก พลังถึงก็โอเค อย่างที่บอกเธอไม่ใช่สาวที่เรื่องมากนัก เดทเป็นระยะแล้วเก็บอีเว้นต์ไปก็เพียงพอที่จะจบแล้ว... ปัญหาเดียวที่ผมกังวลเห็นจะเป็นเรื่องน้องสาวเธอมากกว่าที่จะทำให้ฉากจบผิด เพี้ยนไปจากที่ตั้งใจไว้
    ฉากไปทัศนศึกษานี่ก็บททดสอบที่ดีเลยล่ะ เมื่อล้มหมี(หรืออื่นๆ)มาได้แล้ว เธอก็จะขอบคุณเราแล้วบอกเราคืออัศวินของเธอ โอ... คะแนนพุ่ง

    ถึงจะเป็นสาวน้อยยิ้มน่ารักแต่ว่าเธอก็มีการแสดงออกได้หลายแบบเช่นคนอื่นๆเหมือนกันนะครับ
    ในบทมาตรฐานแล้วผมล่ะชอบจังเวลาเธอหัวเราะน่ารัก อุฮุๆ ยิ่งดูเข้ากับคาแรกเตอร์เธอเข้าไปใหญ่


    มิโฮะอาจดูน่ารักไม่มีพิษภัย แต่ว่าในอีกมุมหนึ่งถ้าเธอเกิดไม่พอใจขึ้นมา ด้วยคำพูดสุภาพธรรมดาแต่ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นก็ทำเอาขนท้ายทอยลุกได้เหมือนกัน
    เช่นฉากที่เราปฏิเสธไม่ไปเดธกับเธอฉากนี้...

    โกรธแบบยิ้มนี่น่ากลัวกว่าทำหน้าขุ่นเคืองอีก... อ่านใจยาก + อารมณ์ยันเดเร่ยังไงไม่รู้...

    ยิ่งพลาดเบี้ยวนัดเธอขึ้นมาล่ะก็... สยองครับ
    ดูสิมาฝากข้อความทิ้งไว้เป็นชุดแบบชวนหลอนเลย


    มาต่อประเด็นอื่นในช่วงการเรียนบ้าง
    อันนี้รสนิยมส่วนตัว ปกติแล้วในงานกีฬาเป็นอะไรที่ใช้สร้างความประทับใจกับสาวๆได้ดี ส่วนใหญ่แล้วปีแรกที่ยังไม่มีสาวมาติดผมมักไม่เข้าร่วม หรือไม่งั้นก็เล่นเกมทั่วไปฆ่าเวลาเช่นล้มเสา ไม่ก็ขี่ม้าส่งเมือง (ชนให้ล้มตายไปข้าง)
    พอปี 2 สาวที่ชอบอาจยังไม่เข้ามาหาก็ใช้วิธีวิ่งร้อยเมตรเอาให้เธอประทับใจ หรือทดสอบพลังที่ปัมป์มาว่าพอโอเคไหม
    ส่วนปี 3 สาวที่ชอบย้ายมาห้องเดียวกันนี่ล่ะ ผมจะเลือกกิจกรรมที่ได้มีส่วนร่วม ซึ่งก็คือ การวิ่งสามขา นั่นเอง ให้ความรู้สึกร่วมมือร่วมใจสามัคคีกันดี

    กับคนอื่นๆนี่พอหยวนๆพลังมากนิดน้อยหน่อยก็ว่ากันไป แต่กับมิโฮะที่ไม่เก่งกีฬานี่ทำเอาลุ้นแทบตายเลยครับเพราะเธอช้ามาก.............. ประสาสาวหวานแรงน้อย กว่าจะเร่งเครื่องได้นี่ปาไปครึ่งทางแล้ว นี่ถ้าคนอื่นไม่ล้มไปก่อนนี่แทบไม่มีทางชนะได้เลยครับ ซึ่งแน่นอนว่าเราเองก็ต้องไม่พลาดด้วยเช่นกัน ทำเอาเกร็งนิ้วน่าดูเลย


    พอเล่นถึงแผ่น 5 เซฟนี้ก็จังหวะดีเหลือเกิน... ก็คุณพี่ เอ้ย... คนละเซฟ ไม่ใช่อากาเนะ
    ก็เจอหัวหน้าจิ๊กโก๋ ซึ่งปกติแล้วจะมาทุกต้นแผ่น 5 หลังจากที่เราจบวิชาจากชมรมมา ก็จะมีมาสองรูปแบบคือเจอระหว่างเดท หรือไม่ก็มีจดหมายมาหาถึงตู้เก็บรองเท้าเลย
    เซฟนี้ผมเจอระหว่างเดทซึ่งก็ทำให้รู้เลยมิโฮะกับมาโฮะนั้นไม่ต่างอะไรเลยตอนอยู่ในชุดต่อสู้ สิ่งที่แตกต่างจริงๆเห็นจะมีอยู่สองอย่างคือภาษาที่ใช้พูดกับวิธีการต่อสู้
    มิโฮะจะใช้เวทมนตร์เป็นหลัก ผิดกับมาโฮะ... แม่คุณไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆเธอวิ่งเข้าไปอัดทั้งอย่างนั้นเลย


    ถึงจะดูอ่อนแอ แต่มีมิโฮะช่วยแล้วงานง่ายขึ้นเยอะจริงๆครับ เทียบกับหลายๆคนที่แท็คทีมมา ผมว่าผมชอบเธอที่สุดนะ ทั้งช่วยโจมตี ทั้งช่วยซัพพอร์ท ฮีลเอย เพิ่มพลังโจมตีเอย เต็มรูปแบบ ซึ่งทางศัตรูที่เป็นบอสใหญ่เองก็เล็งแต่เล่นงานเราคนเดียวเลยไม่ต้องพะวงอะไร

    ท่าไม้ตายเธอก็ไม่ธรรมดา วอเตอร์บอลเชียว :D

    สมัยเล่น PS1 นั้นมันต้องเล่นกันซึ่งๆหน้า จะเซฟจะโหลดก็ต้องให้พ้นวันอาทิตย์ไปก่อน เลยทำให้ไม่รู้จังหวะการปรากฎตัวของมิโฮะกับมาโฮะนัก
    แต่พอใช้ EpsX ที่ save state แล้วโหลดใหม่ได้ง่ายๆเพียงแค่กด F3 เท่านั้นจึงทำให้รู้ความจริงอีกเรื่องว่ามิโฮะกับมาโฮะนี่เนียนมากๆ แถมสลับออกมาแบบแรนด้อมจริงๆด้วย
    ตอนแรกกดออกมาได้มิโฮะ พอดีจะเก็บอีเว้นท์ที่สระว่ายน้ำ แต่เผอิญผมมือไวไปหน่อยเลยกด skip บทพูดไป ก็ว่าจะกลับ load state ย้อนมาดูอีกทีปรากฎว่าคราวนี้กลับกลายเป็นมาโฮะมาแทน...
    ทั้งๆที่ผมกด save state ล่าสุดคือหนึ่งวันก่อนเดทเท่านั้นเอง...
    ก็เทียบกันดูนี่มิโฮะ

    ส่วนนี่มาโฮะ

    ภาพรวม ไม่ต่างกันเลยคู่นี้ แรกๆแยกยากครับ หลังๆมาพอพูดกับแอ็กติ้งรวมถึงการแต่งตัวเริ่มจะต่างกันอย่างชัดเจนแล้ว แต่ถึงตอนนี้ก็เสี่ยงอยู่ดีเพราะไม่รู้ว่าเราได้ค่าคะแนนความชอบของใคร มากกว่ากัน ซึ่งมันจะส่งผลต่อฉากจบอย่างที่ว่ามาข้างต้น

    ก่อนจะผ่านประเด็นนี้ไปก็ขอต่อโยงมาถึงอีเว้นต์ที่พาดพิงถึงเลยละกัน ก็ทำให้ผมโหลดอยู่หลายรอบกว่าจะได้มิโฮะกลับมาซีนนี้

    ฉาก นี้ถ้าเข้าใจไม่ผิดน่าจะเป็นว่าเราอยากจะแกล้งผลักเธอลงสไลด์เดอร์ แต่เธอก็มีความสามารถพิเศษหยั่งรู้ได้ประสาหมอดูแม่นๆ เธอหลบได้แล้วผลักเราลงมาแทน สำลักน้ำปนแปลกใจกันไปเลย

    แล้วพอลงมาถึงข้างล่างมิโฮะก็มายิ้มหน้าใสถามว่า เป็นอะไรไหมเอ่ย? .... แหม... ร้ายไม่เบานะเธอ...


    อย่างที่บอกครับคบมิโฮะนั้นไม่วุ่นวายลำบากอะไรเลย อีเว้นท์ให้เก็บก็ไม่มากนัก เงื่อนไขก็ไม่ยาก ทำให้ช่วงปี 3 ก่อนจบการศึกษาดูเรียบง่ายเรื่อยๆดี ขอประคองไม่ให้ระเบิดลงก็พอ ซึ่งเป็นภัยร้ายที่น่ากลัวจริงๆ
    เพราะเซฟมิโฮะนั้นการที่เข้าชมรมละครแล้วเน้นปัมป์พลังแบบสมดุลก็ทำให้เป็นที่ชื่นชอบ ของตัวละครอื่นๆไม่น้อย หากไม่หมั่นเช็คสังเกตหรือระวังให้ดีอาจโดนตูมลูกโซ่เอาได้ง่ายๆ


    อีเว้นต์สำคัญที่ตามเก็บตกก็เช่นไปสวนสาธารณะริมน้ำแล้วก็จะนึกเรื่องในอดีตออกที่เคยมาปลูกต้นไม้ด้วยกัน


    อีเว้นท์งานเทศกาลที่เราจะจัดดูดวง


    ต่อ กับอีเว้นต์สำคัญคือไปดินเนอร์กันที่หอคอย จุดนี้สำคัญครับเพราะมาโฮะเองก็จะโทรเรียกเดทที่นี่ด้วยเช่นกัน ถึงตรงนี้ก็จะรู้แล้วว่าเราจะจบกับใคร

    แน่นอนว่าต้องเป็นมิโฮะ

    พ้นวันคริสต์มาสแล้วก็หมดสิ่งกังวลล่ะครับขอเพียงไม่มีระเบิดก็รอลงเอยได้เลย
    แล้วในตอนท้ายนี้เองวันเกิดของมิโฮะตอนก่อนจบแผ่น 5 ที่ทำให้เรารู้ว่ามิโฮะมี ฝาแฝด ซึ่งเหมือนกันมากจนแยกแทบไม่ออก นั่นก็คือ มาโฮะ นี่เอง


    ก็ ไม่รู้นึกสนุกอะไร หรืออยากซ้อมแสดงละครก็ตามแต่ แต่ทั้งสองทำได้สำเร็จครับ! สลับตัวมาเรียนได้แนบเนียนจนไม่มีใครจับได้เลย แม้กระทั่งเราเอง(ที่อาจมีรู้สึกแปลกแกมคาใจอยู่บ้าง)


    ช่วงวันรับประกาศนียบัตร...
    นี่ก็เป็นฉากจบที่เป็นอะไรที่สื่อถึงความเป็นมิโฮะได้มากที่สุดเลย


    ตอนที่ออกมาหน้าประตูโรงเรียนเธอจะปรามาสตนเองว่าเป็นผู้หญิงแปลกๆที่อยากจะเชื่อในเรื่องภูต... ซานตาครอส... เจ้าหญิงเจ้าชาย... ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่ามันไม่มีทางมีอยู่จริงได้

    จนกระทั่งมาเจอกับเรา...

    เธอจึงรู้สึกเหมือนว่านิทานปรัมปราทั้งหลายนั้นมีอยู่จริง อย่างน้อยที่สุดก็มีเจ้าชายและเจ้าหญิง นั่นก็คือเรากับเธอนั่นเอง...
    มิโฮะจะสารภาพความในใจกับเราแล้วถามต่อว่า... จะช่วยเป็นเจ้าชายให้เธอได้ไหม?
    แล้วเราก็จะตอบกลับไปตามเรื่องว่า... ยินดีที่สุดเลยครับองค์หญิง...

    ซึ่งมิโฮะก็จะตกใจไม่นึกว่าเราจะตอบรับ แถมในรูปแบบที่ต้องปรารถนาจะได้ยินด้วย
    แล้วเราก็จะตอบกลับคืนไปบ้าง... ฉันเองก็... ชอบเธอเหมือนกันนะมิโฮะ

    แล้วรอยยิ้มของเธอก็จะปริบานขึ้นมาพร้อมๆกับเสียงระฆังในตำนาน
    มัน เป็นความบังเอิญที่ลงตัวเหลือเกิน เธอก็คงได้แต่ยิ้มแล้วแอบนึกในใจเห็นไหมล่ะ ตั้งแต่อยู่กับเธอแล้วนิทานทั้งหลายก็มีจริง และคุณภูตก็เป็นคนมาลั่นระฆังให้เรานี่ไง



    ส่งท้ายกับตัวละครตัวนี้
    มิโฮะ เป็นตัวละครที่จีบง่าย แต่ว่าก็เป็นอีกตัวละครที่เล่นแล้วสนุกยังไงไม่รู้สิ อาจเพราะความช่างฝันของเธอที่เวลาจินตนาการไปด้วยแล้วก็รู้สึกสนุกและอยาก ร่วมเป็นหนึ่งในความคิดนั้นด้วยกระมัง

    และในเมื่อเป็นตัวละครที่มีโลกส่วนตัวอิงนิยาย นิยามตัวละครนี้ที่ผมรู้สึกก็จึงผสานระหว่างความจริงและนิยาย...

    ไม่ว่าภูตน้อยๆจะมีจริงหรือไม่ แต่ขอมีเพียงเราและเข้าใจกันแล้ว เทพนิยายใดๆก็ล้วนเป็นจริงได้ ภายใต้ความผูกพันที่เชื่อมโยงกันและกัน

    รวมภาพ








    แฝดจ้าแฝด




    เล็กน้อยส่งท้าย
    ช่วงหลังที่ผมนิยมโทโฮ พอเห็นตัวละครใหม่ภาค 10 ออกมาก็นึกถึงเธอขึ้นมาในทันที
    ตัวละครนี้ก็คือ คากิยามะ ฮินะ


    ฮินะมาในทรงผมที่แปลกมาก แต่สำหรับคนที่ชอบเล่นโทคิ2แล้วผมเชื่อว่าพอเห็นแล้วน่าจะนึกถึงมิโฮะแน่ๆ
    แถมมาในชุดกระโปรงที่ดูยาวและสุภาพด้วย ยิ่งทำให้นึกถึงเข้าไปใหญ่

    ตอนแรกผมก็เข้าใจว่านึกไปเองคนเดียว แต่ว่าไม่ใช่แฮะครับ มีหลายคนที่คิดเช่นนี้ และมันก็กลายเป็น Fan Art ในที่สุด


    มีถึงขั้นจับมาแต่งชุดมิโฮะเลยเชียว ภาพนี้เคยเป็นในกระทู้ Cross Cos1 มาแล้วก็ขอหยิบมาใช้อีกรอบละกัน


    ----------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×