ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Diary of Tokimeki Memorial 2

    ลำดับตอนที่ #10 : Yae Kaori

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 682
      1
      29 มี.ค. 64

    Yae Kaori
    ----------------------------------------
    เปรียบดั่งมีน้ำแข็งที่เกาะกินหัวใจ จะมีผู้ใดที่มาช่วยละลายและให้ความอบอุ่นแก่เธอ
    ----------------------------------------

    เขียนไปดองไป เผลอแปปเดียวก็ผ่าน 25 พฤศจิกายน มาหมาดๆเลย
    ก็ถือว่าเป็นวันสำคัญที่วนมาครบอีกรอบครับ นั่นคือวันคล้ายวันเกิด Tokimeki Memorial 2 นี่เอง
    เมื่อวานผ่านมาก็เท่ากับว่าเข้าปีที่ 13 Tokimeki Memorial เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก
    แต่ต่อให้นานกว่าทศวรรตแต่ความทรงจำและความประทับใจต่อเกมนี้ก็ยังคงมีอยู่เสมอ ว่าแล้วก็ขอออกบทความตัวละครในเกมต่ออีกสักคนเลยนะครับ

    คราวนี้ก็มาถึงคิวของเธอ... ยาเอะ คาโอริ...


    จะว่าไปแล้วขณะที่คาแรกเตอร์ดีไซน์เกมแนวจีบสาวส่วนใหญ่ออกไปทางโมเอะ แบ๊วใส ตากลมโต สไตล์ยุคนั้นๆ
    ตัวละครอย่าง คาโอริ นี้น่าจะจัดประเภทสวยได้อีกตัวหนึ่ง เหมือนกับกรณีของ โคโตโกะ แถมตัวละครก็มีปมที่ชัดเจนน่าสนใจยิ่งกว่าด้วย

    'ปักธง'

    นี่น่าจะเป็นคำที่มาฮิตเอาในช่วงหลังๆที่ยุคพี่เทพตกหญิงพูด
    แต่ จีบคาโอรินี่ล่ะครับเข้าข่ายปักธงจบเลยจริงๆ แถมมีอีเว้นท์สำคัญที่ดึงคะแนนผู้เล่นได้เพียบเลยด้วย สมัยนี้อาจดูโหลๆ แต่สมัยก่อนถือว่าคลาสสิคเลยทีเดียว

    สำหรับตัวละครอื่น ธง อาจไม่สำคัญ แค่จีบให้หน้าแดงแล้วอย่าพลาดวันคริสต์มาส คอยระวังไม่ให้โดนระเบิดลงเงียบๆก็เพียงพอแล้ว
    แต่ กับ คาโอริ นั่นไม่ใช่... เธอเป็นตัวละครที่มาแบบเงียบๆ และก็มักจะไปแบบเงียบๆ ถ้าไม่ชิงไปปักธงยึดหลักไว้ก่อนเธอจะหายจากไปในตอนปี 3
    ตอนเล่นใหม่ๆผมก็งงกับคุณเธอเหมือนกันว่ายังไงกันแน่ ชอบหายไปอย่างหน้าตาเฉยเลย แล้วหายลับด้วยสิ ไม่เหมือนคาเอเดโกะที่ย้ายโรงเรียนแล้วยังมีเยื่อใย ไปขอเบอร์โทรจากเจ้าทาคุมิได้อยู่

    ว่าแล้วก็เริ่มกันเลยดีกว่า... จากเงื่อนไขแล้ว คาโอริ เป็นตัวละครที่เรียกมาได้ไม่ยากนัก เงื่อนไขมีข้อเดียวคือมีเน้นออกกำลังกายเข้าไว้ (แต่ถึงอย่างนั้นก็ปั้มป์กันหนักเอาเรื่องอยู่ ถ้าจะรีบให้ออกมาไวๆก็ทำเอาพลังกายบางไปเลย)

    แล้วพอจังหวะดีพลังถึง ในวันที่อากาศปลอดโปร่ง เราก็จะเจอเธอที่ดาดฟ้าของอาคารเรียน

    เบสิคสาวไม่อยากเข้าสังคมเป๊ะๆ แล้วแน่นอนว่าต้องเจอตรงดาดฟ้าเวลาที่ไม่มีคน และต้องพูดน้อยๆเข้าไว้ (บอกแล้วว่าคลาสสิค)

    ช่วงแรก คาโอริ จะดูเป็นตัวละครที่อมทุกข์ได้ตลอดเวลาเลย แต่อาจจะเพราะบทแบบนี้ก็ได้คะแนนสงสารเธอเลยมากเป็นพิเศษ
    ในวันที่ฝนตกพอเราจะชวนเธอกลับด้วยกัน ก็จะเจอสภาพแบบนี้...


    วันแดดออกก็ไม่ต่างกัน แต่ดีหน่อยที่ลูกตื้อยังพอทำให้เธออ่อนใจได้บ้าง

    ป่ะ... กลับกัน

    ก็ไม่รู้ว่าเรามีสาริกาลิ้นทองยังไง ถึงทำให้ คาโอริ สนใจที่จะพูดคุยกับเราได้
    แต่ถึงอย่างนั้นในช่วงแรกเธอก็ยังคงกลัวการเข้าสังคมอยู่มาก เช่นการนัดเดทครั้งแรกก็เบี้ยวเราซะยังงั้น...
    แล้วดูแม่นางยังอุตส่าห์โทรมาขอโทษ

    ยาเอะค่ะ... ขอโทษนะ...
    เอ้อรวบรัดไปหน่อยไหมแม่คุณ - -;;

    แต่ ก็อย่างที่ว่านั่นล่ะนะ ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ถึงคาโอริจะหวั่นๆต่อการเข้าสังคม แต่เธอก็ใช่คนหนีโลกเสียทีเดียว เพียงแค่ไม่ไว้ใจคนเลยพยายามห่างออกมาเท่านั้นเอง
    ถ้าเน้นเข้าไปด้วยเจตนาดีบ่อยๆเธอก็เปิดใจเอง

    ในที่สุดหลังจากที่เร่งทำสเตตัสให้เธอปรากฎตัว ในที่สุดก็ลากเธอไปเที่ยวงานวัดด้วยกันได้สำเร็จ

    ถึงจะยังดูเหมือนไม่เต็มใจ มาทั้งชุดนักเรียน แต่ก็ถือว่ามาล่ะนะ

    Night Parade คืออีกจุดเดทหนึ่งที่เหมาะแก่การทำคะแนนความชอบสะสม
    เพราะมีโอกาสได้เลือกตอนถึงสองรอบด้วยกันเลย ทั้งจากตอนมาเดทเครื่องเล่นแล้วเดทต่อตอนกลางคืน


    คาโอริ เป็นตัวละครที่ดูลึกลับน่าค้นหาดี
    บางครั้งไม่แค่สีหน้าเท่านั้น แต่เรายังเห็นเธอยืนอาวรณ์หลังโรงพละอยู่ พอชวนเดทที่สวนสาธารณะริมน้ำ ถามเหมือนจี้โดนอะไรเข้าเธอก็ขอกลับก่อนเหมือนกัน...

    แต่เพราะหน้าเศร้าเป็นธีมหลักนี่ล่ะนะ พอเห็นการแสดงออกอื่นบ้างก็เลยเป็นอะไรที่น่าประทับใจไม่น้อยเลยทีเดียว

    เกาะกระจกแล้วพูดเบาๆว่ายอดไปเลย (ด้วยสีหน้าที่ยังเศร้าๆ)...

    แล้วก็ยังมีอีเว้นท์เรียกคะแนนสงสารอย่างต่อเนื่อง เช่นตอนไปเล่นสกีแล้วพลาดท่าข้อเท้าแพลง...


    และพอไว้ใจเรามากขึ้นบางทีก็แอบเหวี่ยงนิดหน่อย อย่างซีนนี้คือชวนกลับบ้านด้วยกันตามปกติ แต่สักพักเธอก็เหมือนจะไม่พอใจ คงประมาณจะมาสนิทอะไรหนักหนา

    จริงๆก็แปลไม่ออกนักหรอก แต่ดูคร่าวๆแล้วเหมือนจะตัดพ้อบางอย่าง ซึ่งพอเราอธิบายก็ตกลงยอมเดินกลับด้วยกัน


    ในเรื่องการเรียนแล้ว ยาเอะ คาโอริ เป็นตัวละครที่ค่อนข้างเพอร์เฟค คือดีทั้งการเรียน ดีทั้งกีฬา
    ช่วงแรกก่อนจะจีบเธอก็เป็นอะไรที่ลำบากพอตัวในการอัพพลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเราต้องเข้าชมรมวอลเล่ย์บอลและต้องการเล่นแบบไปแข่งอินเตอร์ไฮ...

    แต่ถ้าอะไรเริ่มเข้าที่จากนั้นก็คงง่ายขึ้น ซึ่งรัดกุมหน่อยสักเดือนมกราคม หลังขอพรปีใหม่เพิ่มพลังแล้วก็น่าจะพอถูไถทั้งกีฬาและการเรียนล่ะนะครับ ถึงตอนนั้นก็ชวนเดทได้ไม่ต่างกับตอนจีบคนอื่น
    สายแบบเอาทุกอย่างทั้งกีฬาและการเรียน เป็นอะไรที่ปั้มป์ยากจริงๆ นี่ก็เล่นแบบพอถูไถชวนเดทก็ไปล่ะนะ แต่ว่าสาวตัวหลักๆคนอื่นยังโผล่มาครบเลยครับ มิยูกิ มิโฮะ ที่ว่าออกง่ายๆยังไม่มาเลยในเซฟนี้...

    พอพลังไม่สวยอะไรบางอย่างอาจไม่เป็นใจ เช่นชวนเดทได้ยาก เธอไม่มาชวนเราไปงานเทศการดอกไม้ไฟ เทศการประจำปีของโรงเรียน หรืองานปีใหม่ และถ้าเราชวนก็มีโอกาสโดนปฏิเสธสูง
    ณ จุดนี้  อีเว้นท์จากไปทัศนะศึกษาก็ช่วยได้ไม่น้อย
    ก็ไปเป็นพระเอกกันเลย

    หนีไปยาเอะซัง! ผมจัดการเอง!!

    เกือบตายเพราะได้พังพอนช่วย
    แต่แลกด้วยอีเว้นท์+เพิ่มค่าความชอบ มันก็คุ้มล่ะนะ

    รอยยิ้มเล็กๆใต้ผืนฟ้าที่ดาวส่องสกาว

    อย่างที่ว่ามาข้างต้น การจีบคาโอริในสภาพที่ค่าพลังเรียนกลางๆเป็นเรื่องที่เหนื่อยเอาการอยู่ เพราะชวนเดทยาก ขณะที่วันหยุดก็จำกัดจำเขี่ย อย่างน้อยก็ต้องเสียไป 1 เดือนฟรีๆ ในรอบ 3 เดือน (การแข่งขันจะมีทุกเดือน 3 6 9 12)  สำหรับการปั้มป์กิจกรรมชมรมวอลเล่ย์ หากหวังจะชนะให้ได้ตลอด
    เมื่อในรอบ 3 เดือนจะต้องเสียไป 1 เดือนเหนาะๆแล้ว การปั้มป์พลังการเรียนจะมีปัญหาแน่ๆ ไหนจะพลังแต่งหล่ออีก ดังนั้นแล้วนาทีนี้คงต้องพึ่งบริการเพื่อนสนิท
    ก็ต้องหมั่นเช็คจาก ทาคุมิ ว่าพลังด้านใดเธอเด่นแล้วเน้นอัพที่จุดนั้นไป

    อย่างเซฟนี้เธอได้วิทย์เกรด A เลย ฉะนั้นก็ต้องเน้นปั้มป์เป็นพิเศษ แล้วพอเข้าเกณฑ์แล้วชวนเดทถึงตอบรับง่ายขึ้นมาหน่อย

    ก็ใช้หลักการนี้ในการคบเธอเรื่อยๆไป หมั่นออกเดทบ่อยๆสะสมคะแนนความชอบไป
    เมื่อถึงปี3ในที่สุดแล้วก็ถึงฉากสำคัญที่คาโอริชวนเราไปเดทที่สวนสาธารณะ...

    นี่ล่ะครับ ธง มาแล้วไม่ปักไม่ได้
    ก็จะมาในรูปแบบเหมือนสาวคนอื่นชวนเดททั่วๆไป

    ก็อย่าปฏิเสธไปล่ะครับถ้าคิดจะจบกับเธอ ซึ่งถ้าตอบไม่ไปแล้ว เธอจะไม่พูดอะไรเลย บอกแค่ขอโทษที่ชวนนะ ไปล่ะ... แล้วเธอก็ไปจากชีวิตเราเลยจริงๆ
    ฉะนั้นติดคิวอะไรเคลียร์ให้หมด สาวอื่นนัดไว้ก็เบี้ยวซะ แล้วไปขอขมาตอนหลัง

    พอตอบรับแล้ววันต่อมาเราก็จะไปเจอกับเธอที่สวนสาธารณะที่ซากุระบานสะพรั่ง
    แล้วเธอก็เปิดใจถึงความรู้สึกและความหลังที่เคยเกิดขึ้น... การถูกเพื่อนที่โรงเรียนเก่าหักหลังใส่ร้าย จนเธอหวาดกลัวที่จะคบกับใครอื่น หวาดกลัวที่จะเข้าชมรมวอลเล่ย์ที่รักนักหนา...



    แล้วก็จะมีช้อยให้เลือกอันเป็นช่วงเวลาสำคัญที่สุดอีกครั้ง

    หวังว่าคงจะไม่พลาดเลือกข้อ 2 กันล่ะครับ... เพราะถ้าบ้าจี้กดไปแล้ว เธอจะย้ายโรงเรียนไปเลย... โดยบอกลา ซาโยนาระ ในวันนั้นเอง

    ซึ่งถ้าเลือกที่ปลอบและให้กำลังใจเธอแล้ว
    เธอก็จะกลับมาฮึดสู้อีกครั้งและตัดสินใจจะเข้าชมรมวอลเล่ย์... ชมรมที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้เธอสิ้นหวังมาแล้ว


    และเมื่อกดเข้าชมรมวอลเล่ย์ในวันต่อมาก็ปรากฎว่า... เธอก็ตัดสินใจหวนคืนกลับมาเล่นกีฬาที่ชอบอีกครั้งแล้วจริงๆ

    สาวเจ้าที่เคยมีน้ำแข็งเกาะกินหัวใจ ยามนี้มันได้ละลายไปหมดแล้ว...

    แล้วในที่สุดเธอมาร่วมกิจกรรมต่างๆกับเรา... ได้เหมือนเช่นสาวๆคนอื่น

    ค่อยรู้สึกว่าเป็นคนรักจริงๆขึ้นมาอีกหน่อย

    จากนั้นมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไปจริงๆ แม้กระทั่งเพลงประจำตัวยังสดใสขึ้น

    เธอมาในชุดสาวสวยขึ้น ด้วยรอยยิ้มขึ้น ชื่อเราเองถึงจะเรียกที่นามสกุลแต่ก็เปลี่ยนเป็น คุง ด้วยสิ

    ว่าแล้วเพื่อให้เข้ากันก็ขอเปลี่ยนชื่อเรียกบ้างนะ

    ชอบกันแล้วชื่อนี้ก็ได้แหล่ะ ถ้าเป็นช่วงปีแรกๆเธอเดินหนีเลยทีเดียว
    แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คาโอริไม่มีชื่อเล่นแบบพวก มิยูกิ หรือ มิโฮะ หรือชื่อตำแหน่งอย่าง คาเอเดโกะ หรือ โฮมูระ แล้ว เราก็เพิ่งจะสนิทกันตอนหลังด้วย ฉะนั้นแล้วแค่ชื่อแบบชิดใกล้ก็มากเกินพอล่ะ แต่ยังสนิทใจถึงขนาดเรียก จัง ได้ครับ แม้เธอจะมี status ยิ้มแดงแล้วก็เหอะนะ เคยลองพยายามจะเรียกคาโอริจังอยู่เหมือนกัน แต่เหมือนเธอจะไม่ชอบชื่อนี้แฮะ เดินหนีตลอดเลย

    พอถึงวันเกิดตอนปี3 ก็ได้มีโอกาสแวะเวียนไปเยี่ยมบ้านเธอสักที ด้วยการเอาของขวัญวันเกิดไปให้
    ห้องเรียบร้อยดีจัง

    ให้ของขวัญเป็นลูกวอลเล่ย์แล้วเธอก็ดีใจ เหมือนเราจะแซวไปแล้วก็อายให้ได้เห็น
    น่ารักดี

    แต่ยิ้มๆแบบนี้ก็ทำหน้าซึนเป็นนะเออ

    น่ารักๆ

    3 ปีในที่สุดก็ทำให้เธอแต่งชุดโปรดผมจนได้สิน่า

    ชอบๆ

    สำหรับ คาโอริแล้ววอลเล่ย์บอลก็ดูจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอเลย ถ้าดูจากเหตุการณ์อนาคตในภาคพัซเซิ่ลแล้วจะพบว่าเธอกำลังเก็บตัวกับทีมชาติด้วยซ้ำ
    จึงไม่น่าแปลกเลยถ้ามีโอกาสแล้วเธอจะต้องเล่นให้ได้เหมือนเช่นอีเว้นท์นี้

    คือไปนัดเดทที่ทะเลแล้วมีการแข่งบีชวอลเล่ย์อยู่ ตอนแรกเธอก็ยังกล้าๆกลัวๆจะไปเล่น แต่พอเรายุให้เล่นแล้ว... เธอก็ซัดซะอย่างเทพเลย

    พูดถึงวอลเล่ย์แล้ว... หลังจากที่อดทนปั้มป์มาตลอด 3 ปี ในที่สุดผลทุกอย่างก็เพื่อการนี้ครับ
    อินเตอร์ไฮ!


    มาให้กำลังใจ

    หลังจากที่แข่งไปหลายรอบ ในที่สุด...

    โว้ว!! แชมป์แล้ว!! ฮิบิคิโน่ เป็นแชมป์แล้ว!!!!

    แล้วคาโอริก็เข้ามาแสดงความยินดี


    เมื่อชนะแล้วผลพวงของกีฬาก็มีดีเหมือนกันนะครับ
    อย่างแรกคือดัง... ออกแถลงการต่อสื่อกันเลยทีเดียว


    อย่างที่สองก็คือตอนเลือกอนาคตว่าจะเรียนต่อที่ไหนก็ไม่ต้องลำบาก ก็เลือก เทิร์นโปร เป็นมืออาชีพโลด


    และอย่างที่สามก็คือเราอยู่ชมรมเดียวกับคาโอริ และแน่นอนว่าจะต้องมีอีเว้นท์ (รวมถึงฉากอาบน้ำเป็นผลพลอยได้)
    ซึ่งอีเว้นท์ดังกล่างนี้เองที่ทำให้รู้ว่าเธอชอบแมวมากๆ



    ในช่วงท้ายปี 3 ก็ยังมีอีเว้นท์คลาสสิครออยู่
    นั่นคืองานเทศกาลประจำปี หากเลือกจัดร้านน้ำชาแล้ว เราก็จะได้เห็นคาโอริคอสเพลย์ฯ

    เมดสาวเจ้าเสน่ห์! แต่งขึ้นมาก ๆๆ

    เป็นอะไรที่แต่งขึ้นหลายๆ


    เป็นตัวละครที่ลึกลับแต่มีเซอร์ไพร้ให้สนุกตลอด 3 ปีเลยจริงๆ

    และท้ายๆก็ยังมีอีเว้นท์เด็ดอีกเช่นกัน
    ถ้าเราทำตัวให้อ่อนแอมากๆ สะสมความเครียด + ทำให้พลังต่ำ เราก็จะ ล้มป่วย แล้ว คาโอริ ก็มาเฝ้าไข้ในที่สุด

    ตอนแรกพอเห็นเราลาป่วยไปสัก 2 วัน เธอก็จะรี่มาหาถึงบ้านเราด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง


    แล้วจากนั้นจะป้อนส้มด้วยล่ะ...

    ซึ้งใจดีแท้

    อย่าง ไรก็ดีเงื่อนไขอาจจะลำบากไปนิดหากยังคงซึ่งพลังกายซึ่งปั้มปไว้สู้กับคาโอรุ หัวหน้าจตุรเทพ (ยังไงก็ต้องเจอถ้าอยู่ชมรมครบ 3 ปี จนได้เป็น Master) นั่นหมายถึงเราจะมีพลังกายสูงลิ่วและความเครียด 0 ขณะที่จะป่วยได้พลังกายต้องเหลือสักราวๆ 30 และความเครียดน่าจะอยู่ที่ 50-60 +
    ดูยังไงก็เข้าสถานะนี้ยาก... อันที่จริงแล้วผมก็มาติดตรงจุดนี้เหมือนกัน ต้องกลับไปเล่นแผ่น 2 ช่วงท้ายใหม่หมด ไม่งั้นอาจเขียนบทความนี้เสร็จตั้งแต่เมื่อวานเลยก็ได้...

    พอ รู้ว่าพลาดอะไรก็พยายามอัพพลังแบบคุมสมดุลแต่แรก พอชนะคาโอรุมาได้ก็กดปั้มป์พลังอื่นแหลกโดยไม่นอนการไปข้าง ส่วนความเครียดเพิ่มไม่ยาก แค่โทรไปหาสาวที่ยังสนิทนักแล้วชวนไปเดทที่ๆเธอไม่ชอบ ทีนี้ก็จะเด้งทีละ 8 ไปเลยทีเดียว
    ส่วนพลังหลักถ้าจะผลาญเร็วๆก็ไปหากิจกรรมกีฬาเอาก็ลงทีละ 3 หลังจากชนะคาโอรุเดือนตุลาคมแล้ว ไม่เกินต้นเดือนธันวาคมเราก็จะป่วยสมใจ

    ซึ่งป่วยจนได้อีเว้นท์ก็มีดีอย่างเดียวคือซึ้งใจเท่านั้น...
    เพราะหลังจากนั้นเราต้องเสียวันเปล่าๆไปในการนอนพักผ่อนอย่างเดียว ไม่อาจทำอะไรอื่นได้
    ที่ ซึ้งใจ(ด้านลบ)กว่าเซฟนี้พอพักฟื้นได้หมาดๆ ความเครียดยังเหลือ พลังยังมีบางๆ ก็เจอต้องเข้ากิจกรรมซะแล้ว แถมต้องตบวอลเล่ย์แข่งกันอีก
    ไม่ใช่เกมนี่ถึงขั้นทรุดรอบสองจริงๆนะนั่น...

    ฮึ่ย!

    ซึ่งใจด้านลบอย่างต่อเนื่องคือช่วงป่วยนี่แย่ไปหมดเลือกอะไรก็ไม่ได้ ไปเดทก็ยังลืมเอง...
    แถมพอป่วยช่วงสอบแล้ว คะแนนก็มาก็แน่นอน 0 สนิท ก็ต้องมานั่งสอบซ่อมอีก

    อันนี้ภาพตอนพลาดรอบแรกแต่โดนซ่อมเหมือนกัน

    แต่ก็เอาเหอะ... เพื่อแลกกับอีเว้นท์นี้ ก็ถือว่าคุ้ม ไหนๆก็ปลายปีสุดท้ายแล้ว


    จากนั้นก็ตามเกมเช่นคนอื่น วันคริสต์มาส หลังจากออกจากงานเลี้ยงบ้านอิจูอินแล้ว
    เราก็ออกมาให้ของขวัญกันข้างนอกบ้าน แล้วตอนกำลังจะเดินกลับนั่นเอง คาโอริ ก็เอาเสื้อโค้ทออกมาแล้วชวนสวมด้วยกัน

    โรแมนติกดีจังอีเว้นท์นี้


    จนในที่สุดก็ถึง วันสำเร็จการศึกษา
    ก่อนจะเริ่มพิธีคาโอริก็จะชวนเราขึ้นไปที่ๆเคยพบกันครั้งแรก บนดาดฟ้าของตึกเรียน...


    เธอจะเอ่ยความในใจว่าเคยคิดย้ายโรงเรียน เธอไม่มีเพื่อนไม่มีอะไรเลย อยากเปลี่ยนแปลง อยากเล่นวอลเล่ย์อีกครั้งแต่ไม่อาจทำได้


    จนกระทั่งได้พบกับเรา เธอถึงได้สนุกกับชีวิตวัยเรียนได้อีกครั้ง ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ได้กลับมาเล่นวอลเล่ย์ ได้มีความทรงจำดีๆ...
    และเธอก็จะสารภาพว่า...

    ฉันชอบเธอนะ...
    แล้วคาโอริก็บอกต่อว่า... มันอาจเป็นรักข้างเดียว มันเป็นความคิดเข้าข้างตัวเองที่เห็นแก่ตัว มันอาจไม่ดีกับเธอ... แต่ว่าฉันก็รักเธอ...

    และเราก็จะตอบกลับไป เข้าใจผิดแล้วคาโอริ...
    ไม่ใช่รักข้างเดียวหรอก... เพราะฉันก็รักเธอเหมือนกัน... รักมานานแล้วด้วย...

    คาโอริทำท่าเหมือนจะอ้ำอึ้ง ไม่คาดว่าจะได้รับคำตอบเช่นนี้
    เราจึงถามกลับไปว่าไม่เชื่อเหรอ เธอก็จะให้คำตอบว่า...

    เชื่อสิ... เพราะเป็นเธอไง

    แล้วระฆังในตำนานก็จะดังขึ้นมาเอง ราวกับปาฏิหาริย์...


    จากนั้นเราก็นึกขึ้นได้ว่าพิธีจบการศึกษาน่าจะเริ่มขึ้นแล้ว คาโอริก็นึกได้เช่นกันจึงชวนเราไปเข้าพิธี
    แต่เราก็จะพูดแย้งว่า ช่าง มันเถอะ... ไปสายหน่อยก็ไม่เป็นไร... ใครจะโกรธก็ช่าง แต่ฉันอยากอยู่ที่นี่ต่ออีกสักหน่อย มันจะเป็นความทรงจำที่ดีกว่างานมอบประกาศนียบัตรแน่ๆ จริงไหม?
    คาโอริก็จะตอบว่า ใช่... ความทรงจำสุดท้ายของชีวิตมัธยมปลาย... ระหว่างสองเรา...



    ก็จบลงด้วยดีละประการฉะนี้...
    ขณะที่ตัวละครบางตัวอาจใช้อีเว้นท์ตอนเด็กมาช่วยผูกเพื่อเพิ่มความซึ้ง
    แต่คาโอรินั้นใช้เพียงแค่อดีตของเธอเองก็ชนะใจผู้เล่นได้หลายต่อหลายคนเลยทีเดียว... ยอดมากครับ
    เป็นอีกตัวละครที่รู้สึกว่าเล่นจบยากกว่าตัวอื่น แต่ก็เล่นแล้วสนุกไม่รู้เบื่อเลยจริงๆ ไม่เพียงอีเว้นท์และการออกแบบตัวละครเท่านั้น แต่เนื้องเรื่องก็มีทั้งเศร้า ทั้งซึ้ง ทั้งประทับใจ อย่างลงตัว

    นิยามสำหรับตัวละครนี้แล้ว...
    ธงในมือมิใช่มีเพียงแค่ของถือเล่น แต่มันคือสิ่งที่ใช้จบที่จะขาดมิได้ ทั้งธงที่ถูกปัก และผู้ปักธง
    การจะจบได้ก็ต้องมีเพียงเรา...  เราและเธอ ซึ่งเป็นคนสำคัญระหว่างกันและกันจริงๆ


    บทส่งท้าย ก็นอกเรื่องสักนิดพูดถึงโทโฮภาค 10 ออก ตอนนั้นผมเทียบว่าคาแรกเตอร์ของ ฮินะ นั้นคล้าย มิโฮะ มาก
    มาภาค 11 พอเห็น ซาโทริ ผมก็รู้สึกว่าได้อารมณ์จิตวิญญาณของ คาโอริ ลอยมาไม่ต่างกันเลย

    ถ้าหน้าเศร้าเป็นคาแรกเตอร์ที่คุ้นตาของตัวละครที่ชื่อ ยาเอะ คาโอริ แล้ว

    โคเมย์จิ ซาโทริ เองก็มีบุคลิกหน้าเศร้าๆทำตัวนิ่งๆหนีสังคมเช่นกัน


    ก็แลดูเป็นทฤษฎีสมคบคิดไปนิด แต่โดยส่วนตัวแล้วมันก็มีอะไรที่คล้ายกันไม่น้อย ตั้งแต่ชื่อล่ะ ซาโทริ คาโอริ (ว่าไปนั่น)

    แต่หลักๆจริงๆคือทั้งสองเป็น สาวน้อยผมชมพู ท่าทางอ่อนหวาน ทรงผมก็เดียวกัน คาแรกเตอร์ก็คล้ายๆกัน ต่างกันที่ความสูงที่คาโอริจะสูงกว่าพอตัว
    และที่สำคัญสุดการแสดงออกที่แววตาของทั้งคู่จะติดเศร้าเหมือนๆกัน หากคาโอริมีความรู้สึกไม่เชื่อใจใคร ซาโอริเองก็เช่นกันทั้งนี้เป็นเพราะเธออ่านใจคนได้ และก็รู้ว่ามนุษย์ส่วนใหญ่นั้นจิตใจเชื่อถือไม่ได้ เลยพยายามออกห่าง เลี้ยวแมว เลี้ยงสัตว์ไป

    เอาเป็นว่าสองตัวละครมันก็มีอะไรที่ได้ กลิ่นอายกันพอตัวล่ะนะ เห็นซาโทริทีไรแล้วรู้สึกอยากกลับมาจีบคาโอริ มาช่วยรักษาแผลใจเธอทุกทีสิน่า ฮ่ะๆ

    เพื่อเพิ่มพลังทฤษฎีสมคบคิด ก็ประกบคู่กันไปเลย
    กับคาโอริเมด

    และซาโทริเมด


    ปกติหน้าเศร้าๆเป็นเสือยิ้มยาก แต่บทจะยิ้มขึ้นมาก็น่ารักไม่ต่างกันเลยคู่นี้

    ยังกะพี่น้อง


    ก็จบบทนี้กับบรรยายกาศที่สดใสกันไป


    ----------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×