ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Diary CM01/02

    ลำดับตอนที่ #17 : [ฤดูกาลที่ 11] เวทีพรีเมียร์ลีคปีที่ 7 ผลงานรวมปี 2011/2012

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 369
      3
      20 ก.ค. 58

    สรุปรวมฤดูกาล 2011/2012 - พัฒนาที่ดีขึ้น แต่ยังแพ้ดวง


    ฟังดูเหมือนถูกแกล้ง แต่มันก็ถูกแกล้งจริงๆนั่นล่ะครับ
    เสน่ห์หรือความน่าเบื่อของ CM ภาคนี้ ถ้าใครเล่นไปนานๆจนทีมแน่นพอล่ะก็จะเจอเหมือนกันหมดคือแพ้เพราะลูกบ้าๆบอๆ แต่ยิงแทบตายไม่เข้า

    จากปีก่อนที่ปรับนโยบายซื้อดาวรุ่งกับที่ใช้งานได้เลยมา และปล่อยนักเตะโรยไป ยกเว้นคนที่พีคอยู่
    ปีนี้ก็ยังสานต่อรูปแบบเดิม นักเตะเข้ามาก็พอตัว ราคาถูกบ้างแพงบ้างฟรีบ้าง แต่ส่วนใหญ่ได้ทำประโยชน์ไม่ลงสนามก็หมุนเงินล่ะนะ
    จริงๆปีนี้จ่ายน้อยนะ ยกเว้นตัดล่าสุดที่ทุ่มเยอะหน่อย ปีนี้เลยหมดไปที่ 23.5m


    Verbeek ตามจีบมานานล่ะ ในที่สุดก็ได้มาสักที
    10.5m เป็นนักเตะที่ซื้อมาแพงที่สุดของสโมสรเลย แต่ดูจากทรงและอายุแล้ว คิดว่าทำประโยชน์ให้ทีมได้มากแน่


    ส่วนนักเตะปล่อยออกไปก็ยังทำเงินได้มากเช่นเคย
    57m เลยทีเดียว มากกว่าสองเท่าของค่าซื้อนักเตะเสียอีก

    แต่ถ้าสังเกตดูจะเห็นว่าหลายคนก็เป็นชุดนักเตะกำลังหลังเก่า
    เหตุที่ต้องปล่อยก็คือตำแหน่งเริ่มถูกดอง ไม่งั้นก็คือเจ้าตัวไม่ต่อสัญญา ต้องรีบปล่อยก่อนจะโดนกฎบอสแมนเล่นงานนั่นเอง 


    สำหรับผลงานหลักพรีเมียร์ลีคปีนี้ ถือว่ายอดเยี่ยมครีบ 
    โดยรวมเล่นได้ดีมาก รวมถึงปีนี้ทีมคู่แข่งสะดุดตั้งแต่ไก่โห่ ปีก่อนๆอาจเก่ง แต่พอนักเตะชุดหลักที่กรำศึกมานานเริ่มกรอบและอายุมาก ปีนี้ก็สร้างปาฏิหารย์ได้น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
    นัดที่ 31 หลังจากเปิดบ้านชนะโบโร่ไป 3-0 ทีมก็คว้าแชมป์สำเร็จ ห่างจากนิวคาสเซิ่ลที่อยู่อันดับ 2 ถึง 19 แต้มกันเลยทีเดียว

    จบ 38 นัดก็แต้มขาดเลย ประตูได้เสียก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
    เรียกได้ว่าถ้าไม่สะดุดแบบหวยล็อคยังไงก็เก็บแต้มแน่นอน


    รักษาแชมป์ได้ โดยรองแชมป์ก็ยังคนเดิม 
    แต่ปีนี้ตามห่างมาก ผิดกับปีที่แล้วที่ลุ้นกันยังนาทีสุดท้าย


    ทำไมแพ้ดวง? 
    เอาเป็นว่าผลงานปีนี้ภาพรวมดีมากครับ ชนะมากกว่าแพ้ ประตูยิงมากกว่าประตูเสีย แต่มันก็มีนัดที่แพ้แบบไม่น่าแพ้ให้เห็นบ่อย 
    คือมันกลัวผมไม่แพ้ เลยจัดทุกอย่างที่ทำให้เป็นจุดเปลี่ยนได้กระหน่ำเข้ามา เจ็บเอย ล้ำหน้าเอย จุดโทษเอย... คืออะไรที่มันแก้เกมไม่ได้เนี่ย ผมตีเป็นหวยล็อคหมดล่ะครับ

    ทั้งที่ในบ้านนั้นเป็นจุดแข็งของทีมเลย แต่ปีนี้กลับแพ้ในบ้านมากกว่านอกบ้านเสียอีก ไม่เรียกว่าหวยล็อคก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว

    เริ่มจาก Super Cup เลยสนามกลาง
    แพ้เซบิย่าแบบรูปเกมดีกว่า
    ทางเรายิงเข้ากรอบ 7 ได้ 1 ประตู อีกฝ่ายยิงเข้ากรอบ 6 ได้ 3 ประตู...


    หรือนัดนี้แพ้คาบ้านนัดแรกในลีค
    แพ้วอลซอล์ 0-1
    จะให้แก้เกมยังไงดี นาทีแรกเสียกองหลัง ครึ่งหลังเสียแบ็กขวา อีกสิบนาทีต่อมาเสียกองหน้า
    สุดท้ายแพ้เพราะลูก o.g.  ทั้งเกมอีกฝ่ายมีโอกาสยิงแค่ 3 ลูกเข้ากรอบ 1 ลูก...
    ก็ยังหน้าด้านเอาชนะจนได้นะ...


    อันนี้บอลรายการ FA CUP ที่หลุดไปถึงรอบที่ 5 ได้เล่นในบ้านกับลิเวอร์พูล แล้วก็โดนปล้นคาบ้านเช่นเคย

    ชนะเฉยๆไม่มีครับ ปีนี้ อย่างที่บอกต้องมีจุดเปลี่ยน หนนี้ก็เก็บกองหลัง กับกลางรับยผมก่อน แล้วก็ส่งเด็กมายิงชนะเลย
    เด็กที่ไม่น่าจะทำอะไรได้ก็ดันมาเก่งนัดเดียวเสียอีก ดูพลังเอาสิครับ...
    มันน่าไหม...? เก่งนัดเดียวด้วยนะ ที่เหลือกากสนิท


    แบล็กเบิร์นนี่ก็เป็นอีกทีมที่รู้สึกคู่รักคู่แค้นมาก ปีก่อนโน้นก็ทีมนี้ล่ะที่นัดรองสุดท้ายมาเจอโกล์องค์ลงทำให้เราแพ้แล้วก็ชวดแชมป์ไป
    ปีนี้ถึงจะได้แชมป์ไปแล้ว เล่นไม่กดดันอะไร มันก็หน้าด้านโกงกันอีก...
    เห็นชนะขาดแบบนี้นี่ขอบอกเลยว่าไม่จริงครับ

    ในเกมตอนแรกเสมอๆ 1-1 แล้วผมก็ยิงนำ 2-1 ได้ แต่กรรมการไม่ให้เป็นล้ำหน้า ก็เลยถูกยิงนำแทนเลย แล้วทำท่าจะตีเสมอได้ สุดท้ายโดนยัดจุดโทษให้โดนห่างเป็น 3-1 อย่างที่เห็น
    แต่ทรงเกมน่ะไม่ใช่เลยสักนิด
    เสียโคตรง่ายได้โคตรยาก พูดจริงๆว่า ถ้าโหลดใหม่ได้ เกมไม่ออกหน้าเดิมซ้ำสองแน่ครับ...


    สุดท้ายก็มาแพ้ให้กับเวสต์แฮม 0-1
    ปล้นคาบ้าน... แน่นอนว่าประตูทีได้คือจุดโทษครับ...



    บางที่เสมอบางนัดก็เหมือนถูกปล้นไม่น้อยครับ เช่นนัดที่เปิดบ้านรับลิเวอร์พูลในพรีเมียร์ 
    นัดนี้รูปเกมข่มขาดเลยล่ะ ยิง 16 เข้ากรอบ 11 อีกฝ่ายยิง 4 เข้ากรอบ 2 
    แต่ผลก็อย่างที่เห็น...
    คือประตูมือหนึ่งลิเวอร์พูลเจ็บ มือสองโดนใบแดง ก็นึกว่าเกมจะขาด... 

    ประตูมือสามครับ พลังแค่นี้ล่ะ แต่บทจะองค์ลง ใครจะทำอะไรมันได้...
    ทำให้จบที่เสมอแล้วเอา mom นัดนั้นไปเลย


    นัดนี้ก็ด้วย ไปเยือนพอร์ทมัธท์
    เสนอ 1-1
    สู้สุดตัวแล้วครับ แต่ดูฟอร์ม โกล์ กองหลังแบบนี้แล้วก็จนปัญญา
    แล้วทีมที่โคตรเหนียวนี่ จบฤดูกาลมาตกชั้นนะครับนั่น เสียประตูถึง 51 ลูกเลยทีเดียว ยิงประตูได้แค่ 30 ลูก น้อยที่สุดในพรีเมียร์ลีคปีนี้ด้วย
    แต่จะเทพเฉพาะเจอกับผมเสียอย่างใครจะทำไม...


    ปวดหัวจริงๆเจอแบบนี้ คือมันไม่รู้จะแก้เกมยังไง มันไม่เหมือนรูปเกมเป็นรอง แต่นี่คือดีหมด แต่อีกฝ่ายจะมีสัก 1-2 ตัวที่ดีกว่าโคตรๆ แล้วดีนัดเดียว จากนั้นมากากเหลือเชื่อ...
    ก็มีแต่ต้องกัดฟันทนไปล่ะนะ พลาดนัดพวกนี้ก็ต้องไปเก็บนัดอื่นแทน ถ้ามันไม่โดนบอลถ้วยที่นัดเดียวตกรอบก็ดีไป 

    ซึ่งก็ยากแหล่ะเพราะถ้าหลุดเข้าไปแบบนี้ มันมีโดนแน่ๆสักนัด



    บอลถ้วยอื่นๆก็ดีบ้างร้ายบ้าง

    เริ่มจากชาลิตี้ชิลด์
    ก็ชนะสเปอร์ไป 3-1 
    สกอร์ขาดแบบนี้ก็ดีไป


    ลีคคัพก็โชคดีหน่อยงานไม่หนักมาก เพราะส่วนใหญ่จับเจอทีมระดับดิวิชัน 1 ไปหลายรอบ
    จนมาเจอนิวคาสเซิ่ลในรอบชิง แล้วก็สู้กันสนุกเลย จบที่สกอร์ 5-3
    ทรงเกมสูสี ดีที่ประตูอีกฝ่ายฟอร์มตก
    ก็ถือว่าขอเอาคืนที่ถูกเล่นงานในฤดูกาลที่แล้วก็แล้วกัน


    กลางฤดูกาลก็มีบอลคั่นรายการที่ต้องสู้กับแชมป์อเมริกาใต้
    เจอคอรินเธียน แล้วก็ชนะมาแบบเหนื่อยพอตัว 2-0


    สุดท้ายก็ UCL นี่ล่ะที่ผลงานช่วงต้นและกลางดีสุดๆเลย
    รอบแรกถูกจับฉลากไปอยู่ในกลุ่ม B เจอมิลาน บอร์กโดว์ และออสเตรียเวียนนา
    ผลงานก็คิดว่าจะต้องบดกับมีลาน แต่ไปๆมาๆก็ขาดลอยกันเลยทีเดียว
    ชนะ 6 นัดรวด


    ในรอบสองก็หนักอีกเช่นกัน ได้อยู่กลุ่ม A มีทั้งดอร์ทมุนด์  รีลมาดริด และวิเซนซ่า
    แต่ก็ยังคงทำผลงานดีได้ต่อเนื่องชนะขาดอีกแล้ว
    ชนะ 5 เสมอ 1 เข้าที่ 1 ของสาย


    รอบ 8 ทีมสุดท้าย เจอทีม เบสิคตัส งานเบาหน่อย
    ชนะประตูรวม 4-1

    รอบ 4 ทีมสุดท้ายไปแมนยู ทีมที่ไม่อยากเจอด้วยจริงๆ
    นัดแรกเปิดบ้านชนะ 1-0 ยังโอเค

    แต่นัดสองนี่สิดราม่ามาอีกแล้ว...
    แพ้เพราะประตู o.g. อีกแล้ว สุดท้ายไปยิงจุดโทษ
    แพ้ที่จุดโทษครับ และแน่นอนว่า... ประตูแทมนยูเอา mom ไป...

    เฮ้อ... เหนื่อยใจ เจอแบบนี้มึนกันไปข้าง


    สุดท้ายฤดูกาลนี้ก็ได้มา 4 ถ้วย
    เล็กบ้างใหญ่บ้าง... เสียดายก็ UCL นี่ล่ะ จะหลุดไปรอบชิงอยู่แล้วแท้ๆ แต่แมนยูก็ไปดอร์ทมุนด์ในรอบชิง 2-1 ล่ะนะ บาปกรรมีจริงแท้...

    เอาล่ะหมดไปอีก 1 ปี... 
    เหลืออีก 3 ก็จะครบ 10 ปีพรีเมียร์ลีค 



    อื่นๆในแง่ผลงานทีมชาติ
    ย้ายงานจาก U.S.A. มาเป็น Northern Ireland 
    ทีมสีเขียนอีกแล้ว...

    จริงๆคือเพิ่งผ่านช่วงคัดเลือกบอลโลกหมาดๆแล้วผู้จักการทำทีมตกรอบถูกปลดกันระนาว ผมก็เลยลองเปลี่ยนบรรยากาศ แต่ว่าทีมใหญ่ๆเขาไม่เอากัน 
    กระทั่ง Norway ยังไม่แล... ทั้งที่ผมทำทีม USA ได้อันดับ 11 ของ FIFA World Rankings แท้ๆ
    เหตุผลที่อยากย้ายก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ มันไม่มีอะไรให้แข่งเท่าไหร่ นอกจากบอลโลกคัดเลือกแล้วก็กระชับมิตรอย่างเดียว มาทีมในยุโรปยังมีอะไรให้จับหน่อย อย่างน้อยก็ถ้วยยูโรอีกถ้วย
    ตอนแรกอยากจะลองเอเชีพ แต่ญี่ปุ่น เกาหลีไม่รับ ก็ร่อนจดหมายดูทีม ไอร์แลนด์เหนือกับบอสเนียที่เหลือสองทีมสุดท้าย ก็ได้รับการตอบรับโดยไอร์แลนด์เหนือ
    มาลองดูกันว่าแผนนี้กับนักเตะที่มีอยู่จะพอทำให้ทีมไปแข่งบอลโลกหรือบอลยูโรรอบจริงได้แค่ไหน

    ปล. แต่อยากคุมทีมอื่นมากกว่านะ ทีมไหนก็ได้ที่เปิดลีคในเกมไว้น่ะครับ จะได้หานักเตะได้ถนัดถนี่หน่อย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×