กลเม็ดเคล็ดลับการแต่งนิยาย สไตล์ K.W.E.

ลำดับตอนที่ #4 : แฟนฟิค

แฟนฟิค
-------------------------------------------------

เหตุใดต้องแฟนฟิค?
ถ้าเป็นประเด็นนี้ประสบการณ์ตรงผมค่อนข้างมากเป็นพิเศษเลย นับแต่แต่แฟนฟิคเกมโทคิ2 อนิเมดิจิกะรัต TAMที่ได้แรงบันดาลใจมากจากเกมไบโอ กระทั่งสองเรื่องล่าสุดอย่างตำนานรักอามัตสึและโทโฮฉบับเรียบเรียงใหม่

ถ้าถามว่าทำไมต้องแฟนฟิค คำตอบง่ายๆเลยเพราะใจรักครับ

คำเต็มคือ Fanfiction ซึ่งก็เรียกกันสั้นๆว่าแฟคฟิคไป ซึ่งก็มีความหมายตรงตามตัวว่าเรื่องราวที่แฟนนิยายเรื่องนั้นๆ หรือแฟนเกมนั้นๆเขียนขึ้นมาใหม่ตามแบบฉบับของเขา
เนื้อเรื่องในแฟนฟิคอาจอิงยืนพื้นและเปลี่ยนปลายทางหรือใช้ตัวละครเดิม หรืออาจใช้พื้นฐานเดิมของต้นฉบับมาเป็นรูปแบบ สิ่งทั้งหลายนี้ล้วนอยู่ในกรอบของแฟนฟิคทั้งสิ้น

ในเน็ตเราสามารถเห็นนิยายแนวแฟนฟิคได้เยอะแยะครับอย่างแฟนฟิคจากนิยายเรื่องดังอย่างแฮรี่พ็อตเตอร์ในหลายๆรูปแบบ (แม้กระทั่งรูปแบบยาโอยก็ตาม) หรือแม้แต่แฟนฟิคนิยายดังในเมืองไทยอย่างบารามอสก็มากหลาย
แฟนฟิคถือเป็นภาพสะท้อนความรักของผู้เขียนที่มีต่อผลงานที่หยิบมาบรรเลงลงบนหน้ากระดาษได้ชัดเจนที่สุดครับ เลยสัมผัสได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกที่นำเสนอออกมาได้ในรูปแบบต่างๆไม่ว่าทั้งในเนื้อเรื่องหรือการแสดงออกของตัวละคร

สำหรับแฟนฟิคมีข้อดีและข้อเสียที่ค่อนข้างแตกต่างกันชัดเจนเลยทีเดียว ผมจะยกหลักๆมาอธิบายดูนะครับ
ข้อดีของแฟนฟิคคือค่อนข้างแต่งง่ายกว่าเมื่อเทียบกับนิยายออริจินัลอย่างน้อยต้นฉบับก็สร้างโลกและตัวละครให้มาจำนวนหนึ่งแล้ว อีกอย่างคือเราจะมีข้อมูลสำเร็จรูปแน่นในระดับหนึ่ง นั่นก็หมายความว่าเพียงคิดเนื้อเรื่องตัวละครอื่นๆเพิ่มเติมสักเล็กน้อยเราก็สามารถสร้างนิยายขึ้นมาได้ไม่ยากเย็น
กฎเกณฑ์การแต่งแฟนฟิคไม่ตายตัวนัก แล้วแต่ความยืดหยุ่นของตัวผู้เขียน แต่ถ้าจะให้แนะนำสิ่งสำคัญที่ควรมีก็คือความเป็นออริจินัลของตัวผู้แต่งหรือสไตล์เฉพาะตัวที่เป็นเอกลักษณ์
นอกจากนี้ไฟการแต่งจะติดง่ายกว่าด้วยเหตุผลที่ว่ามาตอนแรกคือใจรักครับ ไม่ว่าจะรักในเรื่องรักในตัวละครแต่ทั้งหมดนั้นจะเป็นแรงขับผลักดันให้เราผลิตผลงานได้เรื่อยๆโดยไม่จำเป็นต้องหาปัจจัยภายนอกมาเสริม
และการที่เรารักในตัวต้นฉบับมากนี่เองจะเป็นส่วนที่ทำให้เราจัดบทที่แสดงออกถึงความรู้สึกได้ดีที่สุดครับ มันเป็นกลิ่นอายที่ไม่ว่าใครอ่านก็สัมผัสได้ นิยายจะมีมิติที่อ่านแล้วอินตามได้ จะมากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือการเขียนเท่านั้นเอง
ที่สำคัญอีกข้อคือนิยายแฟนฟิคจะมีตลาดเฉพาะครับ หาตลาดง่ายและมีแฟนชัวร์ๆถ้าเลือกลงถูกจุดถูกที่ เพราะขาเดียวกันแนวเดียวกันย่อมไปกับกลุ่มเดียวกันได้ครับ กล้าฟันธงเลยครับแต่งแฟนฟิคล่ะก็มีคนอ่านแน่นอน ขอเพียงลงถูกจุดถูกกลุ่มนะครับ ก็ต้องหากันสักหน่อยแต่เชื่อว่าขาเน็ตน่าจะรู้แหล่งกลุ่มของตนเองกันเป็นอย่างดีอยู่แล้วล่ะนะ

เอาล่ะต่อมา ดูข้อเสียของแฟนฟิคกันบ้าง
ประเด็นหลักก็คือหการแต่งแฟนฟิคปิดกั้นการฝึกเรื่องจินตนาการและการสร้างโลกไปกว่าครึ่ง แม้จะสร้างเสริมมาทีหลังแต่ก็เป็นการสร้างต่อจากฐานที่คนอื่นวางไว้อีกทีหนึ่ง ฉะนั้นแล้วในแง่การสร้างโลกทั้งใบถือว่าน้อยมากครับ
แล้วก็ตลาดนิยายจะน้อยมากครับ ถึงจะเจาะได้ตรงกลุ่มแบบเป๊ะๆแต่ความกว้างและหลากหลายจะน้อยกว่านิยายแบบปกติมาก ยิ่งเป็นนิยายจากเกมยิ่งหาโอกาสเกิดในตลาดทั่วไปยากครับ เพราะขึ้นชื่อว่าเกมแล้วคนที่ไม่ได้เล่นก็คงไม่ค่อนสนใจจะอ่านสักเท่าไหร่น่ะครับ
อ่า... แล้วก็อีกเรื่องสำคัญครับ หากคิดจะแต่งแฟนฟิคก็คงต้องทำใจในเรื่องการตีพิมพ์ด้วยนะครับ โอกาสได้นั้นน้อยมากถึงมากที่สุดเลย ถ้าเจ้าของไม่อนุญาตทุกอย่างก็จบ แล้วถึงจะได้จริงแต่สนพ.จะยอมเล่นด้วยหรือครับนิยายที่ออกมาภายใต้เงาของนิยายอีกคนหนึ่ง เรื่องนี้ต้องคิดให้หนักหน่อยเพราะตอนเริ่มแต่งอาจไม่ได้หวังอะไรมา แต่ถ้ามันพัฒนาไปเรื่อยๆจนถึงจุดหนึ่งแล้วถึงตอนนั้นอาจหนักใจเอาได้

อันที่จริงแล้วผมก็อยู่ในสภาวะนี้เหมือนกัน มาถึงตอนนี้ก็นึกเสียดายตำนานรักอามัตสึที่ทุ่มเทแรงใจเขียนมาลากได้ร้อยตอนเป็นอย่างน้อยแล้ว นึกๆไปก็อยากให้มันได้ออกมาเป็นเล่มเหมือนกัน
แต่อย่างไรเสียผมก็เตรียมใจมาไว้แต่แรกแล้วล่ะครับ ไม่ได้พิมพ์ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยมันก็มาจากใจรัก และก็ตั้งใจว่าจะเขียนต่อไปเรื่อยๆจนจบล่ะครับ ถึงไม่ได้พิมพ์แต่มันก็ฝึกทักษะการเขียนจนมาถึงระดับนี้ได้ แต่ทว่า... หากสำนักพิมพ์ไหนสนใจจะติดต่อผ่านทางASให้ผมก็ยินดีนะครับ ค่าตัวนักเขียนคุยกันได้น้อยหน่อยไม่มีปัญหา (ฮี่ๆ)

ก็ลองชั่งใจกันดูนะครับข้อดีข้อเสีย
หากใครเป็นขาเกมหรืการ์ตูนแล้วอยากแสดงออกให้แฟนๆกลุ่มเดียวกันได้ประจักษ์ถึงความชอบแต่ไม่มีทักษะในด้านการวาดภาพ ก็แนะนำให้ลองมาแสดงออกทางการเขียนดูนะครับ ผมว่าไม่ยากหรอกเพราะอย่างน้อยเราก็มีพร้อมทั้งในด้านข้อมูลและมโนภาพอยู่แล้ว ที่เหลือก็แค่จะเรียบเรียงออกมายังไงเท่านั้นเอง
จุดเริ่มต้นผมก็มาแบบนี้จริง ไปๆมาๆไม่นึกเหมือนกันว่าจะกลายเป็นนักเขียนนิยายเข้าสายเลือดเสียแล้วสิ ฮะๆ

ท้ายที่สุดนี้ผมก็อยากฝากถึงผู้ที่คิดจะเขียนนิยายกลุ่มแฟนฟิคสักนิดว่า เส้นแบ่งระหว่างแฟนฟิคกับลอกกับใกล้กันแค่เอื้อมนะครับ จะแต่งอะไรก็ต้องระวังเรื่องมารยาทหน่อย ถ้าเป็นนิยายที่สามารถติดต่อกับเจ้าของผลงานได้ก็ติดต่อขอไปให้เป็นเรื่องเป็นราวจะดีกว่า แต่ถ้าทำไม่ได้ก็พยายามแต่งให้ออกเชิงบวกเข้าไว้ครับ เพราะไม่ว่าใครก็คงไม่อยากเห็นผลงานของตัวเองถูกเอาไปล้อเลียนเสียๆหายๆ
ผมอยากให้มองว่าแฟนฟิคก็คือการลอกครับ... คิดแบบนี้ไว้จะเป็นการดี เพราะจริงๆแล้วมองตามแง่กฎหมายก็คือเอามาดัดแปลงจริงๆ เหมือนกับกรณีของโดจินครับ ทำออกมาจากเนื้อเรื่องที่มีอยู่แล้ว เพียงแต่เจ้าของลิขสิทธิ์ไม่ว่าเท่านั้นเอง เพราะส่วนใหญ่แฟนฟิคกับโดจินจะเป็นผลดีกับเจ้าของลิขสิทธิ์ในแง่ของการช่วยโปรโมทผลงานนั้นๆไปในตัวจึงไม่มีเหตุผลที่เจ้าของผลงานจะเอาเรื่องนี้สักเท่าไหร่ แต่ถ้าเกิดโดจินฟิคนั้นสร้างความเสียหายตรงๆหรือเอาไปขายเชิงธุรกิจทำให้เขาเสียหายเมื่อไหร่ตอนนั้นก็ระวังหมายศาลไว้ละกันครับเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน หุหุ

ฉะนั้นแล้วหากเจ้าของอนุญาตก็ควรที่จะทำให้ดีๆแต่งให้สนุกเนื้อเรื่องไม่เป็นภัยต่อสังคมอย่างน้อยเพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าของด้วยนะครับ

-------------------------------------------------