ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Fan Art
Fan Art
----------------------------------------
หายไปหลายวันเลย...
กลับมาจากงาน 10 ปีบอร์ด PK ก็โหมเร่งปั่นฟิค RO อย่างเดียวเลย เสร็จแล้วก็ได้มีเวลามาเขียนไดอารี่ต่อสักที
พูดถึงงาน 10 ปี จะว่าไปอายุบอร์ด PK นี่ก็พอๆกับเกมโทคิ2 เลยนะครับ
จะว่าไปอันที่จริงผมเองก็ได้รู้จักกับบอร์ด PK เพราะเกมโทคิ2 นี่แหล่ะ
ช่วงหลังจากเกมโทคิ2 ออกได้ราวๆหนึ่งปี ตอนนั้นเน็ตกำลังเริ่มบูมก็จวบจังหวะกับที่ผมเข้ามหาวิทยาลัย ได้เข้าห้องคอมที่เน็ตแรงแบบว่า 56k ชิดซ้าย วันว่างๆก็เลยเข้าเวปนั่นนี่ไปทั่ว แต่สมัยนั้นเวปเพจก็ยังไม่มากเท่าไหร่ หาภาพก็ยากกว่าสมัยนี้เยอะ แหล่งที่ผมว่าสนุกสุดคงไม่พ้นเวปบอร์ดล่ะนะ
ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้จักเวปอะไรเท่าไหร่ เลยลองไปเวปห้องพวกเกมดู แล้วมีครั้งหนึ่งผมไปตั้งกระทู้ในเวป sanook เกี่ยวกับเกมโทคิ2 ตอนนี้ก็มีคนมาตอบและชวนให้มาเล่นที่เวป PK ดู ซึ่งยุคนั้นก็ยังเป็น welcome.to/prite อยู่เลย
แล้วจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ได้สมัครแล้วอยู่กับบอร์ด PK ยาวมาจนทุกวันนี้ล่ะครับ
กับผลงานใน PK แล้ว แฟนฟิคโทคิ2 ถือเป็นผลงานแรกเปิดตัวผมเลย แล้วก็ถือเป็นก้าวแรกทำให้ผมผลิตผลงานนิยายได้หลายเรื่อง หลายร้อยตอนในทุกวันนี้เอง
นั่นคืออดีตผมกับการพบเจอบอร์ด PK
คราวนี้มาย้อนอดีตกันอีกนิด ว่าผมมาพบเจอกับเกมนี้ได้อย่างไร
ถ้าถามว่าแรกเริ่มนั้นผมรู้จักกับเกมนี้ได้อย่างไร ก็ต้องอิงความหลังสักนิดว่าในยุคนั้นเน็ตตามบ้านแถวที่ผมอยู่ยังไม่แพร่หลายเท่าไหร่ครับ อย่างดีก็ในร้านเน็ตเท่านั้น แน่นอนว่าโปรแกรมนิยมก็คือ Pirch นี่เอง ฉะนั้นการข้อมูลจากเกมทางสายนี้ตัดทิ้งได้เลย
ดังนั้นแล้วคำตอบว่าผมรู้จักเกมนี้ได้อย่างไรก็มีเพียงทางเดียว นั่นคือหนังสือเกมนั่นเอง
หนังสือในยุคนั้นก็มีอยู่ 2 เจ้าใหญ่ๆคือ Gamemag กับ Mega ราคาถ้าจำไม่ผิดจะตกที่ 25 บาท ก็ไม่หนักกระเป๋าเกินไปนัก วันไหนที่ออกเลยซื้อมาอ่านเล่น
จนวันหนึ่ง GAMEMAG ฉบับ volume 177/2542 ฉับเดือนตุลาคม ก็ได้มีข่าวคราวเกมนี้มาลง
ผมรู้สึกว่าในยุคนั้นรู้สึกทาง GAMEMAG จะแปลบทความหรือแนะนำเกมจีบสาวมากกว่าทาง Mega ที่รู้สึกจะไปทางเกมภาษามากกว่า
ดังนั้นแล้วเพียงแค่หน้าคู่ที่เอามาเพื่อแนะนำตัวละครในเกมเท่านั้นก็ทำให้ผมรู้สึกติดตาตรึงใจได้อยู่ไม่น้อย
ที่จริงแล้วผมก็ยังไม่เคยเล่นเกมจีบสาวเป็นจริงเป็นจังเลย อย่างดีก็เกมวางแผนที่เป็นตัวละครสาวน้อยมากกว่า ส่วนโทคิ1 ก็เคยเล่นนิดเดียวเพราะสมัยนั้นผมยังไม่มี PS1 ส่วน rom SFC ก็ไม่มี
พอเห็นภาพนี้เข้าก็สนใจขึ้นมาเลย คาแรกเตอร์ดีไซน์ของสาวๆแต่ละคนดึงดูดให้สนใจจริงๆ ซึ่งในตอนแรกที่เห็นแต่ยังไม่ได้อ่านรายละเอียด คาแรกเตอร์ที่ผมสนใจที่สุดเห็นจะเป็นโฮมูระล่ะครับ ลักษณะน่ากอดดีแถมดูหน้าค่าตาแล้วท่าทางเป็นคนเอาเรื่องด้วย (ไม่แปลกที่ผมจะชอบแซวแพทว่าเธอช่างเหมือนชานะเสียจริง)
อันนี้เป็นหน้าที่สองครับ แนะนำคร่าวๆตัวละครกับภาพตอน op มาถึงตรงนี้พอเห็นภาพเพิ่มกับอ่านรายละเอียดมากขึ้นก็ทำให้ชอบมิยูกิเพิ่มมาอีกหนึ่งตัวล่ะครับ ฮาๆ
สำหรับยุคนั้นแล้วข้อมูลเท่านี้ก็ถือว่ามากพอที่จะดึงให้ผมอยากเล่นแล้ว ถึงอาจจะมีข้อมูลบางส่วนผิดพลาดไปนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร
จากสองหน้าในหนังสือเกมนี่ล่ะครับ ทำเอาผมแทบอดนับวันรอแผ่นเกมออกไม่ได้เลย ต้องไปสั่งร้านเกมให้ช่วยดูให้ช่วยหาให้อีกต่างหาก
ต่อมาให้หลังจากเกมออกได้ระยะหนึ่งแล้ว หนังสือเกมก็เริ่มทะยอยลงบทสรุปกัน จนกระทั่งมีแบบเป็นรูปเล่มของเกมโทคิ2 โดยเฉพาะเลย
ผมซื้อของ YK มาก่อน แล้วตอนหลังพอ Gamemag ออกคู่มือ ลับสุดยอด บ้างผมก็เก็บอีก ก็ช่วยให้เล่นสนุกขึ้นอีกเยอะครับ อย่างน้อยก็ทำให้รู้อีเวนท์เก็บอีเวนท์ซ่อน รวมถึงวิธีจบตัวละครลับด้วย ตอบคำถามง่ายขึ้น จะได้ไม่ต้องขยันเซฟโหลดอีก ฮาๆ
ที่จริงแล้วกับนิตยสารเกม Gamemag ในช่วงก่อนหน้านี้แล้ว ก็ใช่ว่าผมจะอ่านตามข่าวเกมอย่างเดียว แต่ผมก็เคยส่งภาพวาดไปร่วมแชร์ความชอบเกมด้วยเช่นกัน
คือถ้าเปิดดูที่ปกหลังกับช่วงท้ายๆของเล่มจะเห็นว่ามีคนส่งไปรษณียบัตรภาพวาดไป แล้วทางทีมงานจะจัดลง นั่นล่ะครับผมเองก็เคยวาดไปหลายภาพเหมือนกัน ซึ่งส่วนใหญ่เข้าใจว่าใครส่งไปถ้าไม่เละเกินไปนักเขาจะให้ลงหมดนะอยู่ที่ความงามกับคิวเท่านั้นเอง สวยก็ลงปกหลัง สีไม่ค่อยดีก็อยู่ช่วงตอบคำถามแทน
จังหวะดีเหลือเกินพอลงไปหาเพื่อนตอนวันงาน 10 ปีแล้วเขามีสแกนเนอร์ก็เลยขอยืมใช้เสียเลย หลังจากที่สแกนหนังสือเสร็จแล้วก็เลยถือโอกาสแกนผลงานที่เคยได้ลงหนังสือ Gamemag มาบ้าง
ก็เป็นภาพวาดบนหลังไปรษณียบัตรครับ เ
----------------------------------------
หายไปหลายวันเลย...
กลับมาจากงาน 10 ปีบอร์ด PK ก็โหมเร่งปั่นฟิค RO อย่างเดียวเลย เสร็จแล้วก็ได้มีเวลามาเขียนไดอารี่ต่อสักที
พูดถึงงาน 10 ปี จะว่าไปอายุบอร์ด PK นี่ก็พอๆกับเกมโทคิ2 เลยนะครับ
จะว่าไปอันที่จริงผมเองก็ได้รู้จักกับบอร์ด PK เพราะเกมโทคิ2 นี่แหล่ะ
ช่วงหลังจากเกมโทคิ2 ออกได้ราวๆหนึ่งปี ตอนนั้นเน็ตกำลังเริ่มบูมก็จวบจังหวะกับที่ผมเข้ามหาวิทยาลัย ได้เข้าห้องคอมที่เน็ตแรงแบบว่า 56k ชิดซ้าย วันว่างๆก็เลยเข้าเวปนั่นนี่ไปทั่ว แต่สมัยนั้นเวปเพจก็ยังไม่มากเท่าไหร่ หาภาพก็ยากกว่าสมัยนี้เยอะ แหล่งที่ผมว่าสนุกสุดคงไม่พ้นเวปบอร์ดล่ะนะ
ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้จักเวปอะไรเท่าไหร่ เลยลองไปเวปห้องพวกเกมดู แล้วมีครั้งหนึ่งผมไปตั้งกระทู้ในเวป sanook เกี่ยวกับเกมโทคิ2 ตอนนี้ก็มีคนมาตอบและชวนให้มาเล่นที่เวป PK ดู ซึ่งยุคนั้นก็ยังเป็น welcome.to/prite อยู่เลย
แล้วจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ได้สมัครแล้วอยู่กับบอร์ด PK ยาวมาจนทุกวันนี้ล่ะครับ
กับผลงานใน PK แล้ว แฟนฟิคโทคิ2 ถือเป็นผลงานแรกเปิดตัวผมเลย แล้วก็ถือเป็นก้าวแรกทำให้ผมผลิตผลงานนิยายได้หลายเรื่อง หลายร้อยตอนในทุกวันนี้เอง
นั่นคืออดีตผมกับการพบเจอบอร์ด PK
คราวนี้มาย้อนอดีตกันอีกนิด ว่าผมมาพบเจอกับเกมนี้ได้อย่างไร
ถ้าถามว่าแรกเริ่มนั้นผมรู้จักกับเกมนี้ได้อย่างไร ก็ต้องอิงความหลังสักนิดว่าในยุคนั้นเน็ตตามบ้านแถวที่ผมอยู่ยังไม่แพร่หลายเท่าไหร่ครับ อย่างดีก็ในร้านเน็ตเท่านั้น แน่นอนว่าโปรแกรมนิยมก็คือ Pirch นี่เอง ฉะนั้นการข้อมูลจากเกมทางสายนี้ตัดทิ้งได้เลย
ดังนั้นแล้วคำตอบว่าผมรู้จักเกมนี้ได้อย่างไรก็มีเพียงทางเดียว นั่นคือหนังสือเกมนั่นเอง
หนังสือในยุคนั้นก็มีอยู่ 2 เจ้าใหญ่ๆคือ Gamemag กับ Mega ราคาถ้าจำไม่ผิดจะตกที่ 25 บาท ก็ไม่หนักกระเป๋าเกินไปนัก วันไหนที่ออกเลยซื้อมาอ่านเล่น
จนวันหนึ่ง GAMEMAG ฉบับ volume 177/2542 ฉับเดือนตุลาคม ก็ได้มีข่าวคราวเกมนี้มาลง
ผมรู้สึกว่าในยุคนั้นรู้สึกทาง GAMEMAG จะแปลบทความหรือแนะนำเกมจีบสาวมากกว่าทาง Mega ที่รู้สึกจะไปทางเกมภาษามากกว่า
ดังนั้นแล้วเพียงแค่หน้าคู่ที่เอามาเพื่อแนะนำตัวละครในเกมเท่านั้นก็ทำให้ผมรู้สึกติดตาตรึงใจได้อยู่ไม่น้อย
ที่จริงแล้วผมก็ยังไม่เคยเล่นเกมจีบสาวเป็นจริงเป็นจังเลย อย่างดีก็เกมวางแผนที่เป็นตัวละครสาวน้อยมากกว่า ส่วนโทคิ1 ก็เคยเล่นนิดเดียวเพราะสมัยนั้นผมยังไม่มี PS1 ส่วน rom SFC ก็ไม่มี
พอเห็นภาพนี้เข้าก็สนใจขึ้นมาเลย คาแรกเตอร์ดีไซน์ของสาวๆแต่ละคนดึงดูดให้สนใจจริงๆ ซึ่งในตอนแรกที่เห็นแต่ยังไม่ได้อ่านรายละเอียด คาแรกเตอร์ที่ผมสนใจที่สุดเห็นจะเป็นโฮมูระล่ะครับ ลักษณะน่ากอดดีแถมดูหน้าค่าตาแล้วท่าทางเป็นคนเอาเรื่องด้วย (ไม่แปลกที่ผมจะชอบแซวแพทว่าเธอช่างเหมือนชานะเสียจริง)
อันนี้เป็นหน้าที่สองครับ แนะนำคร่าวๆตัวละครกับภาพตอน op มาถึงตรงนี้พอเห็นภาพเพิ่มกับอ่านรายละเอียดมากขึ้นก็ทำให้ชอบมิยูกิเพิ่มมาอีกหนึ่งตัวล่ะครับ ฮาๆ
สำหรับยุคนั้นแล้วข้อมูลเท่านี้ก็ถือว่ามากพอที่จะดึงให้ผมอยากเล่นแล้ว ถึงอาจจะมีข้อมูลบางส่วนผิดพลาดไปนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร
จากสองหน้าในหนังสือเกมนี่ล่ะครับ ทำเอาผมแทบอดนับวันรอแผ่นเกมออกไม่ได้เลย ต้องไปสั่งร้านเกมให้ช่วยดูให้ช่วยหาให้อีกต่างหาก
ต่อมาให้หลังจากเกมออกได้ระยะหนึ่งแล้ว หนังสือเกมก็เริ่มทะยอยลงบทสรุปกัน จนกระทั่งมีแบบเป็นรูปเล่มของเกมโทคิ2 โดยเฉพาะเลย
ผมซื้อของ YK มาก่อน แล้วตอนหลังพอ Gamemag ออกคู่มือ ลับสุดยอด บ้างผมก็เก็บอีก ก็ช่วยให้เล่นสนุกขึ้นอีกเยอะครับ อย่างน้อยก็ทำให้รู้อีเวนท์เก็บอีเวนท์ซ่อน รวมถึงวิธีจบตัวละครลับด้วย ตอบคำถามง่ายขึ้น จะได้ไม่ต้องขยันเซฟโหลดอีก ฮาๆ
ที่จริงแล้วกับนิตยสารเกม Gamemag ในช่วงก่อนหน้านี้แล้ว ก็ใช่ว่าผมจะอ่านตามข่าวเกมอย่างเดียว แต่ผมก็เคยส่งภาพวาดไปร่วมแชร์ความชอบเกมด้วยเช่นกัน
คือถ้าเปิดดูที่ปกหลังกับช่วงท้ายๆของเล่มจะเห็นว่ามีคนส่งไปรษณียบัตรภาพวาดไป แล้วทางทีมงานจะจัดลง นั่นล่ะครับผมเองก็เคยวาดไปหลายภาพเหมือนกัน ซึ่งส่วนใหญ่เข้าใจว่าใครส่งไปถ้าไม่เละเกินไปนักเขาจะให้ลงหมดนะอยู่ที่ความงามกับคิวเท่านั้นเอง สวยก็ลงปกหลัง สีไม่ค่อยดีก็อยู่ช่วงตอบคำถามแทน
จังหวะดีเหลือเกินพอลงไปหาเพื่อนตอนวันงาน 10 ปีแล้วเขามีสแกนเนอร์ก็เลยขอยืมใช้เสียเลย หลังจากที่สแกนหนังสือเสร็จแล้วก็เลยถือโอกาสแกนผลงานที่เคยได้ลงหนังสือ Gamemag มาบ้าง
ก็เป็นภาพวาดบนหลังไปรษณียบัตรครับ เ
งานพวกนี้ก็เก่าเก็บสมัย 10 ปีก่อนเลยทีเดียว ออกมาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ก็โดนใจตัวเองล่ะครับ ฮ่ะๆ
จริงๆแล้วรู้สึกว่าผมจะวาดมากกว่านี้ แต่หายไปบ้างแล้ว (บางอันก็ไม่ใช่เกมนี้) รวบรวมได้มาประมาณนี้ก็โอเคล่ะนะ ถ้าใครอ่านสมัยก่อนแล้วเปิิดดูหน้าภาพวาด คงเคยผ่านตากันมาบ้างล่ะครับ
การวาดนี่ผมก็เล่นง่ายๆล่ะครับ ซื้อไปรษณียบัตรมา จากนั้นก็ใช้วิธีเปิดเกมโหลดหน้า Gallery Album แล้วลอกแบบวาดตามเอา
ที่จริงแล้วตอนวาดไม่เท่าไหร่หรอกระวังไม่ให้พลาดก็พอเพราะไปรษณียบัตรมันกระดาษอ่อนมากลบไม่ระวังลอกยุ่ยออกมาเป็นขุยเลย แต่ปัญหาหนักมาอยู่ที่ตอนลงสีมากกว่า เพราะผมไม่มีเซ้นส์เรื่องการใช้สีเอาเสียเลย รู้ตัวมาตั้งแต่สมัยเรียนวิชาศิลปะตอนเด็กๆแล้วครับ
ก็เป็นอะไรประมาณนี้ครับ ไม่ได้ดีเด่นอะไรเลยอย่างที่ว่าจริงๆ ผมไม่ค่อยมีหัวทางด้านวาดภาพเท่าไหร่ ทำไปเพราะใจรักเพียวๆ
พอเวลาผ่านมาช่วงหนึ่งมายุคที่เน็ตเริ่มแพร่หลายแล้วกอปรกับผมเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว มีช่วงเวลาว่างนั่นเอง ที่ผมได้ลองเบนเข็มมาแต่งฟิคดู จากวาดภาพก็เปลี่ยนมาลองงานเขียนงานพิมพ์ดูบ้าง ผลงานนิยายเรื่องแรกเมื่อโทคิ2เกิดตรงข้ามก็ได้ถูกสร้างขึ้นมาในที่สุด
ผ่านมาจนถึงตอนนี้ 10 ปีหลังจากเกมออก ถึงจะไม่ได้แต่งฟิคตอนต่อเรื่องนี้แล้ว แต่ผมก็ยังคงรำลึกและคิดถึงเกมนี้เสมอครับ และก็ถือว่าโทคิ2 คือต้นทางที่ทำให้ผมริเริ่มงานเขียนมาจนทุกวันนี้
และ ณ โอกาสนี้ก็ขอเปลี่ยนจากฟิคที่ดองมาเป็นบทความไดอารี่ของเกมแทนก็แล้วกันครับผม
เกริ่นคร่าวๆก็ประมาณนี้ล่ะครับ ตอนหน้าจะมาลงลึกเกี่ยวกับตัวละครในเกมรายคนกัน
----------------------------------------
จริงๆแล้วรู้สึกว่าผมจะวาดมากกว่านี้ แต่หายไปบ้างแล้ว (บางอันก็ไม่ใช่เกมนี้) รวบรวมได้มาประมาณนี้ก็โอเคล่ะนะ ถ้าใครอ่านสมัยก่อนแล้วเปิิดดูหน้าภาพวาด คงเคยผ่านตากันมาบ้างล่ะครับ
การวาดนี่ผมก็เล่นง่ายๆล่ะครับ ซื้อไปรษณียบัตรมา จากนั้นก็ใช้วิธีเปิดเกมโหลดหน้า Gallery Album แล้วลอกแบบวาดตามเอา
ที่จริงแล้วตอนวาดไม่เท่าไหร่หรอกระวังไม่ให้พลาดก็พอเพราะไปรษณียบัตรมันกระดาษอ่อนมากลบไม่ระวังลอกยุ่ยออกมาเป็นขุยเลย แต่ปัญหาหนักมาอยู่ที่ตอนลงสีมากกว่า เพราะผมไม่มีเซ้นส์เรื่องการใช้สีเอาเสียเลย รู้ตัวมาตั้งแต่สมัยเรียนวิชาศิลปะตอนเด็กๆแล้วครับ
ก็เป็นอะไรประมาณนี้ครับ ไม่ได้ดีเด่นอะไรเลยอย่างที่ว่าจริงๆ ผมไม่ค่อยมีหัวทางด้านวาดภาพเท่าไหร่ ทำไปเพราะใจรักเพียวๆ
พอเวลาผ่านมาช่วงหนึ่งมายุคที่เน็ตเริ่มแพร่หลายแล้วกอปรกับผมเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว มีช่วงเวลาว่างนั่นเอง ที่ผมได้ลองเบนเข็มมาแต่งฟิคดู จากวาดภาพก็เปลี่ยนมาลองงานเขียนงานพิมพ์ดูบ้าง ผลงานนิยายเรื่องแรกเมื่อโทคิ2เกิดตรงข้ามก็ได้ถูกสร้างขึ้นมาในที่สุด
ผ่านมาจนถึงตอนนี้ 10 ปีหลังจากเกมออก ถึงจะไม่ได้แต่งฟิคตอนต่อเรื่องนี้แล้ว แต่ผมก็ยังคงรำลึกและคิดถึงเกมนี้เสมอครับ และก็ถือว่าโทคิ2 คือต้นทางที่ทำให้ผมริเริ่มงานเขียนมาจนทุกวันนี้
และ ณ โอกาสนี้ก็ขอเปลี่ยนจากฟิคที่ดองมาเป็นบทความไดอารี่ของเกมแทนก็แล้วกันครับผม
เกริ่นคร่าวๆก็ประมาณนี้ล่ะครับ ตอนหน้าจะมาลงลึกเกี่ยวกับตัวละครในเกมรายคนกัน
----------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น