ลำดับตอนที่ #33
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์
ใบสมัครนักเรียน
รูป :
รูปอื่นๆก็ที่นี่ค่ะ [ขออนุญาตไม่ใส่ลิงค์นะคะ/บทนี้ไม่มีใครเหมาะเท่าหมอนี่อีกแล้ว...Alvaro Garay ค่ะ!!!]
http://static.zerochan.net/full/04/03/960154.jpg
http://static.zerochan.net/full/23/19/960973.jpg
http://static.zerochan.net/full/24/44/974724.jpg
http://static.zerochan.net/full/00/23/1041150.jpg
ชื่อ-นามสกุล : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์ [Achtear Zonpraler]
ชื่อเล่น : แอชท์
ชั้นปี : ปี 1
รูปร่างหน้าตา : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...ชายหนุ่มเรือนผมสีดำสนิทเงางาม เส้นผมยาวระต้นคอ ไว้หางเต่าเล็กน้อย มันทรงผมรวบครึ่งศีรษะจัดทรงให้ยุ่งแบบเท่ห์ๆในฉบับของเจ้าตัว(?) ใบหน้าหล่อเหลาคมคายชนิดใครมาเห็นเป็นกรี๊ดสลบ คิ้วขมเค้มเรียวโก่ง ขนตายาวงอนเป็นแพ นัยน์ตาคมกริบดุจเหยี่ยวสีชมพูสว่างเจิด(?)ฉายแววเพลย์บอยออกมาอย่างเด่นชัด จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่หยักยิ้มตลอดเวลานั้นความหนากำลังดี ไม่บางไปหรือหนาไป(เอ๊ะ? ยังไง?) รูปร่างกำยำแข็งแรงและสูงโปร่งสมชายชาตรี ซิกซ์แพ็คมีเพื่อพิชิตใจสาวๆ(//โดนตบ) เขาสูง 186 ซม. น้ำหนัก 83 กก.
นิสัย : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...เขาคือชายหนุ่มที่มีนิยามจำกัดความหลักๆเพียงสามคำเท่านั้น...หื่น! เพลย์บอย! และ เสือผู้หญิง! ดูสามคำนี้คงรู้นิสัยแล้วใช่ไหมว่าเขาเป็นคนยังไง? อ่าฮะ แอชเทียร์เป้นผู้ชายที่เรียกได้ว่าผู้หญิงทุกคนเกิดมาเพื่อให้เขาสอยและฟัน(?)เวอร์จิ้น! (เฮ้ย! =[]=) ด้วยความที่ว่าแอชเทียรืมีรูปร่างหน้าตาหล่อกระชากจิต เพียงแค่สบตาก้คงขโมยหัวใจคุณมาก็ได้เลยล่ะมั้งนั่น? แอชเทียร์เป็นพวกที่จะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าผุ้หญิงเท่านั้นแล กับเพื่อนๆหรือคนอื่นๆน่ะลิบลับ! กับผุ้หญิงแล้วเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อหว่านเสน่ห์ให้ได้ กลยุทธ์พิชิตใจหญิงใช้ได้ไม่ถึงเท่าไหร่ผู้หญิงก็ชอบเขาแล้ว -w- พร้อมจะเป้นชายในันของเหล่าสตรีเสมอ แต่ยังไงแอชเทียร์ก้เลือกคนที่จะ 'เล่นสนุก' ด้วยเช่นกัน หนึ่ง...ต้องสวยในเกณฑ์ของเขา[ซึ่งสูงพอควร] สอง...ต้องท้าทายเขาได้[อันนี้มีน้อยมาก] สาม...น่าสนใจ[คิดว่าเจ้าตัวสนใจไปหมดนั่นแหละ] แต่อย่างไรก้ดี...ชักดาบออกแล้วต้องฟัน! ถึงอย่างนั้นแอชเทียร์ก็ไม่ถือคติขืนใจหญิงถ้าอีกฝ่ายไม่ยอม พอล่ะ...จบเรื่องนี้ก่อนเนอะ? ดูนิสัยอย่างอื่นของเขามั่งดีกว่า แอชเทียร์เป้นพวกง่ายๆ สบายๆ เรื่อยๆ~ ไม่ชอบความยุ่งยากวุ่นวาย ขี้เล่น และไม่ถือสากับเรื่องเล็กๆน้อยๆ ปล่อยมันไปเถอะ เขาจะคิดแค่ว่ามันเป็นเรื่องโจ๊ก แค่ขำๆตลกๆก็พอ แอชเทียรืนั้นคุยเก่งและมีวาทศิลป์หลอกล่อ(คำหลังไม่ต้องเอามาก็ได้นะ...?)ดีเยี่ยม และเป็นคนที่มีอารมณ์ขันอยู่ในตัวพอประมาณ แถมยังชอบสังสรรค์ เข้าสังคมเก่ง แต่จะเข้าเฉพาะบางสังคมเท่านั้นแล...ขอแข็งมาก!! แอชเทียร์น่ะ ถ้าจะให้เขาไปฆ่าใครแล้วล่ะก็ เขาจะกลายเป็นคนที่ดูดุดันไป เฉียบขาดและเย็นชา ไร้ความเมตตาปราณี เลือดเย็น สามารถสังหารเหยื่อได้โดยไม่ลังเลสักนิด แถมยังสังหารได้ไวมาก เหยื่อไม่รู้สึกตัวก็ตายซะแล้ว...ในระดับนี้ไม่มีคำว่า 'เห็นใจ' หรอกนะ!!! แอชเทียร์เชื่อใจคนยาก การจะทำให้เขาเชื่อใจนั้น...เหอะ ตอนนี้ยังไม่มีใครทำได้เลย!! แต่ถ้าเอาเข้าจริงเป็นคนที่กตัญญูนะ แอชเทียร์ถ้าหากได้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคนที่เชื่อใจแล้ว จะซื่อสัตย์มาก และจะไม่หักหลังเด็ดขาด ความจริงใจมีให้เต็มร้อย แต่คนที่จะทำให้เขาเป้นอย่างนี้...เห็นทีจะมีแค่ 'แม่' ของเขาเท่านั้น...ด้วยความเป้นนักฆ่า ทำให้แอชเทียร์ทำอะไรชาวบ้านก็ไม่ค่อรู้ตัว ว่องไว และแผ่วเบา อย่าให้คนอื่นได้รู้สึกตัว ไม่แน่นะ? บางทีถ้าคุณกำลังหาเขาอยู่ เขาอาจจะไปโผล่ด้านหลังคุณได้นะ? :)
ประวัติ : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...เขาเกิดมาในตระกูลซอนเพรเลอร์ ตระกุลขุนนางชั้นสูงของโลกปีศาจ แต่ถึงจะเกิดในตระกูลชั้นสูง มันก็แค่เชื้อพ่อแหละว้า...ใช่ แม่ของแอชเทียรืเป็น 'เมียน้อย' ของผู้นำตระกูลซอนเพรเลอร์นั่น!! และแม่ของเขาเป็นหญิงสาวยาจกธรรมดาๆ ทั้งคู่แอบคบหากันจนมีเขา แต่ถึงอย่างไรก็ตาม การมีหน้ามีตาในสังคมเป็นเรื่องสำคัญยิ่งสำหรับขุนนางชั้นสูง ดังนั้น พ่อของแอชเทียร์จึงเลือกที่จะปกปิดเรื่องนี้ โดยการให้แอชเทียร์และแม่ของเขาไปอยู่ที่กระต๊อบบ้านนา(?)ในที่ๆออกจะทุรกันดาร แทบจะเรียกได้ว่าแห้งแล้ง แถมยังห่างไกลจากตัวเมืองที่คุณพ่อท่านอยู่โชเลยอีกต่างหาก! และเลือกจะแต่งงานอย่างเปิดเผยและถูกต้องกับลูกสาวของขุนนางชั้นสูงอีกตระกูลหนึ่ง แต่ด้วยความสวยสดงดงามและความสาวของเมียหลวงที่ได้มาสดๆร้อนๆ (=O=...) ทำให้พ่อของเขาลืมแม่ของแอชเทียร์ไปสิ้น [เพราะรายนี้มีลูกแล้วนี่นะ แถมหน้าถึงจะดี แต่พอมีชีวิตแบบอดๆอยากๆ เลย...] เอาแต่คลุกคลีวงใน(?)อยู่กับคุณนายเมียหลวง จากที่คอยส่งเงินหรือสิ่งของให้แอชเทียร์และแม่อยู่ลับๆ คราวนี้กลับไม่ส่งอะไรมาสักอย่างเลย แม้แต่สตางค์สักเหรียญหนึ่ง...ทำให้ชีวิตของแอชเทียร์และแม่เริ่มอดอยากมากขึ้นเป้นทวีคูณ ทั้งคู่จึงต้องระเห็จมาหางานทำในเมืองหลวง แต่เพราะตอนนั้นแอชเทียรืยังเล็กอยู่ แม่ของเขาเลยไม่ได้ให้ทำงานอะไร [ตอนนั้นประมาณ 8 ปีได้?] แต่เพราะแอชเทียร์ทนเห้นแม่ทำงานเองไม่ไหว เลยพยายามที่จะหางานทำเอง จนกระทั่งมาเจอพวกที่ทำงานผิดกฎหมาย...อย่างเช่นพวกนักฆ่า แอชเทียรืขออาสาไปเป้นนักฆ่าด้วย! บอสของพวกนั้นก็ดันสนใจอีก! คงเพราะว่าแอชเทียร์มีหน่วยก้านดีเหมาะสำหรับเป็นนักฆ่าล่ะมั้ง? แล้วก็เพราะบอสของพวกนั้นจับพลังได้ว่าเขามีส่วนครึ่งหนึ่งที่เป้นพลังของขุนนางปีศาจชั้นสูง หลังจากนั้นแอชเทียร์ก็ทำหน้าที่เป็นนักฆ่า...โดยที่ไม่ให้แม่ของตนเองได้รู้ ถึงแม้ฝ่ายหลังจะสงสัยว่าทำไม?ลูกไปทำอะไรมาถึงได้เงินเยอะขนาดนี้กัน?แถมยังออกไปทำงานดึๆดื่นๆ แต่เพราะฝ่ายลูกชายไม่พูดอะไรก่อนเลยไม่ปริปากถามถึงความสงสัย แอชเทียร์รู้ว่าแม่ของตนเองสงสัยเขา แต่ยังไงก็บอกไม่ได้...ถ้าหากบอกไปแล้วแม่ของเขาจะต้องไม่ให้ทำานอีก และใช้ชีวิตอดๆอยากๆเหมือนเมื่อก่อนไปอีกนาน...แต่จนแล้วจนรอก ผ่านไปราวๆห้าปีแม่ของแอชเทียร์ก็ถามเขาจนได้ ถึงแอชเทียรืจะเลี่ยงตอบ แต่ด้วยความไม่ยอมแพ้ของแม่ จนเขาต้องเล่าให้ฟัง แม่ของแอชเทียร์ก้ขอร้องให้เข้าเลิกงานทันที แอชเทียรืยอมรับปาก เพราะตอนนี้ก็หาเงินมาได้มากมายจนแทบจะเท่าระดับเศรษฐีอยู่แล้ว แอชเทียรืจึงขอยกเลิกไม่เป็นนักฆ่าอีก พวกนักฆ่าทั้งหลายโกรธเขามาก จนเกิดเหตุการณืไม่คาดฝัน แม่เขาแอชเทียร์โดนสังหาร! แอชเทียรืทั้งตกใจและเสียใจมาก เมื่อเช้าวันใหม่มาแล้วเขาไปปลุกแม่ เห้นศพแม่นอนอยู่บนเตียง คราบเลือดเปรอะกระเซ็นไปทั่วบริเวณ พวกนักฆ่าบีบบังคับให้เขาไปเป้นนักฆ่าอีกครั้ง...แอชเทียร์ตอบตกลงอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะเหลือคุณพ่ออยู่ ใช่ 'คุณพ่อ' ถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรเลยแตก็คือพ่อของเขา...แอชเทียร์ไปปรากฏตัวที่คฤหาสน์ของพ่อ และเล่าเรื่องราวที่แม่ถูกฆ่าให้ฟัง หลังจากนั้นมาแอชเทียร์ก็ได้นามสกุลพ่อมาใช้ และได้อยู่ในคฤหาสน์ เป็นลูกบุญธรรมของคุณเมียหลวง แต่ยังไงก็ไม่เลิกงานนักฆ่าอยู่ดี...และด้วยความที่ว่าแอบแค้นพ่อพอประมารที่กล้าทิ้งแม่ของเขาไป ก็เลยแอบทำตัวเสเพล จีบสาวไปทั่ว ทำไมทำมาดันติดใจซะนี่ =___,= (นี่คือต้นเหตุของนิสัย?) ดังนั้นพ่อของเขาเลยจับอมรมเสียหน่อย ด้วยการส่งเขาไปอยู่ที่โรงเรียนคินลัชเชล! นอกจากเรียนเวทย์มนตรืแล้วยังอาจได้ดัดซันดั้น (-__-?) ของเขาอีกด้วย!
ลักษณะคำพูด : สบายๆชิลๆ กับผู้หญิงแล้วจะสุภาพเป็นพิเศษ อาจมีมุกหยอกเล็กน้อย เช่น "มีอะไรให้ช่วยไหมครับ? คุณผู้หญิง ❤" ฯลฯ
อาวุธ : อาวุธของแอชเทียร์ชื่อว่า 'คลาไบน์' เป็นมีดยาว 1 ฟุต ใบมีดเป็นสีดำสนิทตรงกลางเว้าเข้าหากัน ด้านข้างของมีดเป็นสีเงินขาว ปลายด้ามจับเป้นสีเงินขาว ด้ามจับมีอัญมญีรูปข้าวหลามตัดสี่อันอยู่ มีสีแดงสดหนึ่ง สีชมพูบานเย็นสว่างเหมือนนัยนืตาเขาสอง และสีฟ้ากระจ่างอีกหนี่ง ด้านข้างกางออกมาคล้ายปีกสีเงิน [รูปคือแบบมีดในรูปลิงค์อันสุดท้ายค่ะ] วิธีใช้-ฟัน กระซวก แทง ไม่มีอะไรไปมากกว่านี้...? แต่มีดนี้แข็งมาก ยังไงก็ไม่สลายรึหักหรอก...!
ถนัดการต่อสู้แบบ : ลอบฆ่า!/โจมตีระยะประชิด
สิ่งที่ชอบ : สาวๆสวยๆโดนใจ/ความสนุกสนาน/คนที่จริงใจ/แม่...
สิ่งที่เกลียด : ศัตรู/คนที่ชอบหลอกใช้คนอื่น/พ่อ.../การหลอกลวง
สิ่งที่กลัว : การสูญเสียคนสำคัญ อาการ-แอชเทียร์จะช็อคมากๆ และจะเก็บไปฝันร้ายทุกคืน ช่วงนั้นเหงื่อจะออกเยอะมาก วิตกกังวล สภาพอิดดรยสุดๆ และจะจำไปจนวันตาย...
บทที่ต้องการ : นักฆ่า[พระเอก]
มุมตอบคำถามสำหรับตัวละคร
รูป :
รูปอื่นๆก็ที่นี่ค่ะ [ขออนุญาตไม่ใส่ลิงค์นะคะ/บทนี้ไม่มีใครเหมาะเท่าหมอนี่อีกแล้ว...Alvaro Garay ค่ะ!!!]
http://static.zerochan.net/full/04/03/960154.jpg
http://static.zerochan.net/full/23/19/960973.jpg
http://static.zerochan.net/full/24/44/974724.jpg
http://static.zerochan.net/full/00/23/1041150.jpg
ชื่อ-นามสกุล : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์ [Achtear Zonpraler]
ชื่อเล่น : แอชท์
ชั้นปี : ปี 1
รูปร่างหน้าตา : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...ชายหนุ่มเรือนผมสีดำสนิทเงางาม เส้นผมยาวระต้นคอ ไว้หางเต่าเล็กน้อย มันทรงผมรวบครึ่งศีรษะจัดทรงให้ยุ่งแบบเท่ห์ๆในฉบับของเจ้าตัว(?) ใบหน้าหล่อเหลาคมคายชนิดใครมาเห็นเป็นกรี๊ดสลบ คิ้วขมเค้มเรียวโก่ง ขนตายาวงอนเป็นแพ นัยน์ตาคมกริบดุจเหยี่ยวสีชมพูสว่างเจิด(?)ฉายแววเพลย์บอยออกมาอย่างเด่นชัด จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่หยักยิ้มตลอดเวลานั้นความหนากำลังดี ไม่บางไปหรือหนาไป(เอ๊ะ? ยังไง?) รูปร่างกำยำแข็งแรงและสูงโปร่งสมชายชาตรี ซิกซ์แพ็คมีเพื่อพิชิตใจสาวๆ(//โดนตบ) เขาสูง 186 ซม. น้ำหนัก 83 กก.
นิสัย : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...เขาคือชายหนุ่มที่มีนิยามจำกัดความหลักๆเพียงสามคำเท่านั้น...หื่น! เพลย์บอย! และ เสือผู้หญิง! ดูสามคำนี้คงรู้นิสัยแล้วใช่ไหมว่าเขาเป็นคนยังไง? อ่าฮะ แอชเทียร์เป้นผู้ชายที่เรียกได้ว่าผู้หญิงทุกคนเกิดมาเพื่อให้เขาสอยและฟัน(?)เวอร์จิ้น! (เฮ้ย! =[]=) ด้วยความที่ว่าแอชเทียรืมีรูปร่างหน้าตาหล่อกระชากจิต เพียงแค่สบตาก้คงขโมยหัวใจคุณมาก็ได้เลยล่ะมั้งนั่น? แอชเทียร์เป็นพวกที่จะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าผุ้หญิงเท่านั้นแล กับเพื่อนๆหรือคนอื่นๆน่ะลิบลับ! กับผุ้หญิงแล้วเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อหว่านเสน่ห์ให้ได้ กลยุทธ์พิชิตใจหญิงใช้ได้ไม่ถึงเท่าไหร่ผู้หญิงก็ชอบเขาแล้ว -w- พร้อมจะเป้นชายในันของเหล่าสตรีเสมอ แต่ยังไงแอชเทียร์ก้เลือกคนที่จะ 'เล่นสนุก' ด้วยเช่นกัน หนึ่ง...ต้องสวยในเกณฑ์ของเขา[ซึ่งสูงพอควร] สอง...ต้องท้าทายเขาได้[อันนี้มีน้อยมาก] สาม...น่าสนใจ[คิดว่าเจ้าตัวสนใจไปหมดนั่นแหละ] แต่อย่างไรก้ดี...ชักดาบออกแล้วต้องฟัน! ถึงอย่างนั้นแอชเทียร์ก็ไม่ถือคติขืนใจหญิงถ้าอีกฝ่ายไม่ยอม พอล่ะ...จบเรื่องนี้ก่อนเนอะ? ดูนิสัยอย่างอื่นของเขามั่งดีกว่า แอชเทียร์เป้นพวกง่ายๆ สบายๆ เรื่อยๆ~ ไม่ชอบความยุ่งยากวุ่นวาย ขี้เล่น และไม่ถือสากับเรื่องเล็กๆน้อยๆ ปล่อยมันไปเถอะ เขาจะคิดแค่ว่ามันเป็นเรื่องโจ๊ก แค่ขำๆตลกๆก็พอ แอชเทียรืนั้นคุยเก่งและมีวาทศิลป์หลอกล่อ(คำหลังไม่ต้องเอามาก็ได้นะ...?)ดีเยี่ยม และเป็นคนที่มีอารมณ์ขันอยู่ในตัวพอประมาณ แถมยังชอบสังสรรค์ เข้าสังคมเก่ง แต่จะเข้าเฉพาะบางสังคมเท่านั้นแล...ขอแข็งมาก!! แอชเทียร์น่ะ ถ้าจะให้เขาไปฆ่าใครแล้วล่ะก็ เขาจะกลายเป็นคนที่ดูดุดันไป เฉียบขาดและเย็นชา ไร้ความเมตตาปราณี เลือดเย็น สามารถสังหารเหยื่อได้โดยไม่ลังเลสักนิด แถมยังสังหารได้ไวมาก เหยื่อไม่รู้สึกตัวก็ตายซะแล้ว...ในระดับนี้ไม่มีคำว่า 'เห็นใจ' หรอกนะ!!! แอชเทียร์เชื่อใจคนยาก การจะทำให้เขาเชื่อใจนั้น...เหอะ ตอนนี้ยังไม่มีใครทำได้เลย!! แต่ถ้าเอาเข้าจริงเป็นคนที่กตัญญูนะ แอชเทียร์ถ้าหากได้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคนที่เชื่อใจแล้ว จะซื่อสัตย์มาก และจะไม่หักหลังเด็ดขาด ความจริงใจมีให้เต็มร้อย แต่คนที่จะทำให้เขาเป้นอย่างนี้...เห็นทีจะมีแค่ 'แม่' ของเขาเท่านั้น...ด้วยความเป้นนักฆ่า ทำให้แอชเทียร์ทำอะไรชาวบ้านก็ไม่ค่อรู้ตัว ว่องไว และแผ่วเบา อย่าให้คนอื่นได้รู้สึกตัว ไม่แน่นะ? บางทีถ้าคุณกำลังหาเขาอยู่ เขาอาจจะไปโผล่ด้านหลังคุณได้นะ? :)
ประวัติ : แอชเทียร์ ซอนเพรเลอร์...เขาเกิดมาในตระกูลซอนเพรเลอร์ ตระกุลขุนนางชั้นสูงของโลกปีศาจ แต่ถึงจะเกิดในตระกูลชั้นสูง มันก็แค่เชื้อพ่อแหละว้า...ใช่ แม่ของแอชเทียรืเป็น 'เมียน้อย' ของผู้นำตระกูลซอนเพรเลอร์นั่น!! และแม่ของเขาเป็นหญิงสาวยาจกธรรมดาๆ ทั้งคู่แอบคบหากันจนมีเขา แต่ถึงอย่างไรก็ตาม การมีหน้ามีตาในสังคมเป็นเรื่องสำคัญยิ่งสำหรับขุนนางชั้นสูง ดังนั้น พ่อของแอชเทียร์จึงเลือกที่จะปกปิดเรื่องนี้ โดยการให้แอชเทียร์และแม่ของเขาไปอยู่ที่กระต๊อบบ้านนา(?)ในที่ๆออกจะทุรกันดาร แทบจะเรียกได้ว่าแห้งแล้ง แถมยังห่างไกลจากตัวเมืองที่คุณพ่อท่านอยู่โชเลยอีกต่างหาก! และเลือกจะแต่งงานอย่างเปิดเผยและถูกต้องกับลูกสาวของขุนนางชั้นสูงอีกตระกูลหนึ่ง แต่ด้วยความสวยสดงดงามและความสาวของเมียหลวงที่ได้มาสดๆร้อนๆ (=O=...) ทำให้พ่อของเขาลืมแม่ของแอชเทียร์ไปสิ้น [เพราะรายนี้มีลูกแล้วนี่นะ แถมหน้าถึงจะดี แต่พอมีชีวิตแบบอดๆอยากๆ เลย...] เอาแต่คลุกคลีวงใน(?)อยู่กับคุณนายเมียหลวง จากที่คอยส่งเงินหรือสิ่งของให้แอชเทียร์และแม่อยู่ลับๆ คราวนี้กลับไม่ส่งอะไรมาสักอย่างเลย แม้แต่สตางค์สักเหรียญหนึ่ง...ทำให้ชีวิตของแอชเทียร์และแม่เริ่มอดอยากมากขึ้นเป้นทวีคูณ ทั้งคู่จึงต้องระเห็จมาหางานทำในเมืองหลวง แต่เพราะตอนนั้นแอชเทียรืยังเล็กอยู่ แม่ของเขาเลยไม่ได้ให้ทำงานอะไร [ตอนนั้นประมาณ 8 ปีได้?] แต่เพราะแอชเทียร์ทนเห้นแม่ทำงานเองไม่ไหว เลยพยายามที่จะหางานทำเอง จนกระทั่งมาเจอพวกที่ทำงานผิดกฎหมาย...อย่างเช่นพวกนักฆ่า แอชเทียรืขออาสาไปเป้นนักฆ่าด้วย! บอสของพวกนั้นก็ดันสนใจอีก! คงเพราะว่าแอชเทียร์มีหน่วยก้านดีเหมาะสำหรับเป็นนักฆ่าล่ะมั้ง? แล้วก็เพราะบอสของพวกนั้นจับพลังได้ว่าเขามีส่วนครึ่งหนึ่งที่เป้นพลังของขุนนางปีศาจชั้นสูง หลังจากนั้นแอชเทียร์ก็ทำหน้าที่เป็นนักฆ่า...โดยที่ไม่ให้แม่ของตนเองได้รู้ ถึงแม้ฝ่ายหลังจะสงสัยว่าทำไม?ลูกไปทำอะไรมาถึงได้เงินเยอะขนาดนี้กัน?แถมยังออกไปทำงานดึๆดื่นๆ แต่เพราะฝ่ายลูกชายไม่พูดอะไรก่อนเลยไม่ปริปากถามถึงความสงสัย แอชเทียร์รู้ว่าแม่ของตนเองสงสัยเขา แต่ยังไงก็บอกไม่ได้...ถ้าหากบอกไปแล้วแม่ของเขาจะต้องไม่ให้ทำานอีก และใช้ชีวิตอดๆอยากๆเหมือนเมื่อก่อนไปอีกนาน...แต่จนแล้วจนรอก ผ่านไปราวๆห้าปีแม่ของแอชเทียร์ก็ถามเขาจนได้ ถึงแอชเทียรืจะเลี่ยงตอบ แต่ด้วยความไม่ยอมแพ้ของแม่ จนเขาต้องเล่าให้ฟัง แม่ของแอชเทียร์ก้ขอร้องให้เข้าเลิกงานทันที แอชเทียรืยอมรับปาก เพราะตอนนี้ก็หาเงินมาได้มากมายจนแทบจะเท่าระดับเศรษฐีอยู่แล้ว แอชเทียรืจึงขอยกเลิกไม่เป็นนักฆ่าอีก พวกนักฆ่าทั้งหลายโกรธเขามาก จนเกิดเหตุการณืไม่คาดฝัน แม่เขาแอชเทียร์โดนสังหาร! แอชเทียรืทั้งตกใจและเสียใจมาก เมื่อเช้าวันใหม่มาแล้วเขาไปปลุกแม่ เห้นศพแม่นอนอยู่บนเตียง คราบเลือดเปรอะกระเซ็นไปทั่วบริเวณ พวกนักฆ่าบีบบังคับให้เขาไปเป้นนักฆ่าอีกครั้ง...แอชเทียร์ตอบตกลงอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะเหลือคุณพ่ออยู่ ใช่ 'คุณพ่อ' ถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรเลยแตก็คือพ่อของเขา...แอชเทียร์ไปปรากฏตัวที่คฤหาสน์ของพ่อ และเล่าเรื่องราวที่แม่ถูกฆ่าให้ฟัง หลังจากนั้นมาแอชเทียร์ก็ได้นามสกุลพ่อมาใช้ และได้อยู่ในคฤหาสน์ เป็นลูกบุญธรรมของคุณเมียหลวง แต่ยังไงก็ไม่เลิกงานนักฆ่าอยู่ดี...และด้วยความที่ว่าแอบแค้นพ่อพอประมารที่กล้าทิ้งแม่ของเขาไป ก็เลยแอบทำตัวเสเพล จีบสาวไปทั่ว ทำไมทำมาดันติดใจซะนี่ =___,= (นี่คือต้นเหตุของนิสัย?) ดังนั้นพ่อของเขาเลยจับอมรมเสียหน่อย ด้วยการส่งเขาไปอยู่ที่โรงเรียนคินลัชเชล! นอกจากเรียนเวทย์มนตรืแล้วยังอาจได้ดัดซันดั้น (-__-?) ของเขาอีกด้วย!
ลักษณะคำพูด : สบายๆชิลๆ กับผู้หญิงแล้วจะสุภาพเป็นพิเศษ อาจมีมุกหยอกเล็กน้อย เช่น "มีอะไรให้ช่วยไหมครับ? คุณผู้หญิง ❤" ฯลฯ
อาวุธ : อาวุธของแอชเทียร์ชื่อว่า 'คลาไบน์' เป็นมีดยาว 1 ฟุต ใบมีดเป็นสีดำสนิทตรงกลางเว้าเข้าหากัน ด้านข้างของมีดเป็นสีเงินขาว ปลายด้ามจับเป้นสีเงินขาว ด้ามจับมีอัญมญีรูปข้าวหลามตัดสี่อันอยู่ มีสีแดงสดหนึ่ง สีชมพูบานเย็นสว่างเหมือนนัยนืตาเขาสอง และสีฟ้ากระจ่างอีกหนี่ง ด้านข้างกางออกมาคล้ายปีกสีเงิน [รูปคือแบบมีดในรูปลิงค์อันสุดท้ายค่ะ] วิธีใช้-ฟัน กระซวก แทง ไม่มีอะไรไปมากกว่านี้...? แต่มีดนี้แข็งมาก ยังไงก็ไม่สลายรึหักหรอก...!
ถนัดการต่อสู้แบบ : ลอบฆ่า!/โจมตีระยะประชิด
สิ่งที่ชอบ : สาวๆสวยๆโดนใจ/ความสนุกสนาน/คนที่จริงใจ/แม่...
สิ่งที่เกลียด : ศัตรู/คนที่ชอบหลอกใช้คนอื่น/พ่อ.../การหลอกลวง
สิ่งที่กลัว : การสูญเสียคนสำคัญ อาการ-แอชเทียร์จะช็อคมากๆ และจะเก็บไปฝันร้ายทุกคืน ช่วงนั้นเหงื่อจะออกเยอะมาก วิตกกังวล สภาพอิดดรยสุดๆ และจะจำไปจนวันตาย...
บทที่ต้องการ : นักฆ่า[พระเอก]
มุมตอบคำถามสำหรับตัวละคร
ถ้าให้เลือกระหว่าง ‘นักบวชผู้รักษาผู้คน’, ‘นักรบผู้ยอมพลีกายให้ทุกคน’ และ ‘จอมกษัตริย์ผู้เสียสละเพื่อทุกคน’ เจ้าจะเลือกอะไรล่ะ? ทำไมถึงเลือกอันนั้น?
- "ข้าเหรอ?" แอชเทียร์เริ่มคิด "ข้าเลือกนักรับผู้ยอมพลีการให้ทุกคนดีกว่า สาเหตุ? อย่างข้าไม่เหมาะเป้นนักบวชหรอกนะ ส่วนกษัตริย์...ดีแค่ไหนยังไงข้าก็ไม่ชอบเรื่องยุ่งยากวุ่นวายอย่างการปกครอง" แอชเทียร์ยิ้ม "นักรบน่ะเหมาะกับข้าสุดแล้วล่ะ เพาะถ้าหากข้ายอมรับใช้ใครอย่างจริงจังแล้ว อย่าว่าแต่พลีกายเลย ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของตัวเอง ข้าก็ให้ได้ทั้งนั้น!!!" แอชเทียร์ตอบอย่างแน่วแน่
ถ้า เกิดเจ้ากำลังต่อสู้กับศัตรูผู้มีพลังอำนาจเหนือกว่าเจ้าหลายขุม เพื่อนตายไปสอง เหลือเจ้ายืนหยัดสู้กับศัตรูเพียงคนเดียว เป็นตายมีค่าเท่ากัน เจ้าจะทำยังไง?
- "ข้า..." แอชเทียร์หลุบตา "ข้าไม่อยากกลับไปตั้งหลัก ข้าอยากจะสู้ให้ถึงที่สุด! อย่างไรเป็นตายก็เท่ากันนี่? ถ้าหากลองสู้ดู...ถึงแพ้ก็ไม่เป็นไร เพราะว่ามันคือสิ่งที่ฟ้าลิขิตมาแล้ว การได้ตายข้างสหายมันก็เป้นเรื่องที่ไม่เลวหรอกนะ?! แต่ถ้าหากชนะก็ดี...ข้าจะจะได้ไปทำพิธีศพให้เพื่อนสองคนนั่น..." แอชเทียร์ยิ้มเศร้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น